ประวัติ ของศาสตร์ต่างๆ

ลำดับตอนที่ #6 : การท่องคาถา

การท่องคาถา สามารถแบ่งได้ 2 ลักษณะ คือ การท่องคนเดียว และการท่องแบบหลายคน

การท่องแบบคนเดียว ส่วนใหญ่จะเป็นการท่องเพื่อใช้ในการต่อสู้ หรือรักษา ซึ่งก็แล้วแต่บท คาถาที่มีมาให้โดยคาถาขั้นต้ำของบทคือ 2 บรรทัดขึ้นไป และไม่สามารถย่อยบทได้แม้แต่คำเดียว เพราะการย่อยบทนั้นจะเป็นการใช้พลังงานชิวิตของผู้ใช้ มาเพิ่มตรงส่วนที่ย่อยไปให้ครบส่วน
ในทางกลับกันถ้าท่องคาถาถูกต้องครบทุกตัวอักขษะ จะเป็นการเพิ่มพลังให้เวทที่ท่องนั้น มีอนุภาพมากยิ่งขึ้น

แต่ข้อจำกัดของการท่องคนเดียวนั้น หากพลังที่ใส่ลงไปในการท่องหมดลง พลังของบทนั้นจะมาใช้พลังชีวิตของผู้ใช้แทน นั้นก็คือ หากพลังชีวิตหมดลงผู้ใช้เองก็ต้องตาย...

การท่องแบบหลายคน(กอเกรียณ) จะใช้ในการส่วนขอพรจาก พระผู้เป็นเจ้าหรือปีศาจ การท่องแบบหลายคน(กอเกรียณ)นั้นมีอนุภาพมากกว่าการท่องแบบคนเดียวหลายเท่าตัว แต่ขอเสียของการท่องแบบนี้คือ ผู้นำบทอาจจะต้องตายเร็วกว่าปกติ(ขึ้นอยู่กับบทที่ท่อง) โดยการท่องกอเกรียณนั้นจะต้องเป็นที่ที่เงียบมากๆ และมีอุปกรณ์ที่สามารถเชื่อมต่อกับ พระเจ้าหรือปีศาจได้ไว้ในพีธี ไม่งั้นก็เปล่าประโยชน์

ข้อจำกัดของการท่องแบบหลายคน(กอเกรียณ) ผู้ที่เป็นคนท่องบทตามหรือผู้ที่ฟังจะรู้สึกทรมาน เมื่อได้ยินเสียง บางรายอาจถึงขั้นฆ่าตัวตายเมื่อฟังเสร็จ แต่หากรอดมาได้ ในไม่ช้าเขาคนนี้นอาจเป็นบ้าแบบหาเหตุผลไม่ได้...