ไตรภพ ออนไลน์ (Tripub Online)โลกที่ สาม๓

ภารกิจที่  1 : ตอนที่ 1 กำเนิด   จุดจบและเริ่มต้น

วันที่  19   กันยายน   379X

ครืน!!! เปรี้ยง!!!!

เสียงฟ้าที่ผ่าลงมาอย่างน่ากลัวกับไม่ทำให้ใจของ"ชาตรี"นายกฯคนปัจจุบันกลัวเลยแม้แตน้อย เพราะ ว่าวันนี้เป็นวันที่พิเศษที่สุด สำหรับเขาวันที่เขาจะได้พบหน้า ลูกชายคนแรกของเขา

ครืด~~~~

เสียงประตูเลื่อนเก่าๆของโรงพยาบาลที่ดีที่สุดในประเทศไทยแน่นอนว่าค่ารักษานั้นก็แพงหูฉี่เลยที่

เดียวเลยไม่ต้องแปลกใจเลยว่าทำไมโรงพยาบาลนี้ถึงอยู่มาถึงปัจจุบัน

เมื่อพบ หมอ คุณพ่อมือใหม่ก็รีบปรี่เข้าไปถามด้วยความตื่นเต้น

"ภรรยา กับ ลูกผมเป็นยังไงบ้างครับ" คุณพ่อถาม

"ปลอดภัยดีครับแต่...."ยังไมทันที่คุณหมอหนุ่มจะพูดจบ

คุณพ่อมือใหม่ก็ปรี่เข้าห้องไปเรียบร้อยแล้วหมอหนุ่มเลยได้แต่ถอนหายใจอย่างเซ็งๆพร้อมกับสี

หน้าที่เสียใจสุดๆ

................ไม่มีใครรู้เลยว่าเรื่งที่หมอหนุ่มจะพูดนั้นจะนำความเจ็บปวดมาสู่...............

........................ครอบครัวของเขาอย่างร้ายแรง........................

#####################################################################

   6 ปีผ่านไป.......

วันที่  9  สิงหาคม   379X

ฮือๆๆ....

"คุณพ่อครับคุณแม่จะไม่เป็นอะไรใช่ไหมครับฮึกๆ"เด็กน้อยวัย6ขวบถามผู้เป็นพ่อที่ยืน

ร้องไห้ไม่ต่างกัน "แม่เขาต้องไม่เป็นอะไรๆ"ผู้เป็นพ่อได้แต่ปลอบใจลูกเพราะเขารู้ดีว่าโรคมะเร็งในสมอง นั้นแม้ว่าเทคโนโลยีทางการแพทย์จะก้าวหน้าไปมากแต่ก็ไม่สามารถเอาชนะเจ้ามะเร็งนั่นได้

"แม่จะกลับมาหาเราใช่ไหมครับ" ลูกน้อยถามผู้เป็นพ่ออีกครั้งหนึ่งเพื่อความมั่นใจ   ไม่ทันที่ผู้เป็นพ่อจะตอบก็มีเสียงประตูเลื่อนเก่าๆเปิดออก

ครืด~~

พ่อลูกทั้งสองรีบปรี่เข้าไปหาคุณหมอทันที

"ภรรยา/แม่ ผมเป็นยังไงครับ!" สองพ่อลูกเอ่ยถามอย่างพร้อมเพียงกัน

"เอ่อ...." หมอมีท่าทีอึกอัก ผู้เป็นพ่อรู้ดีว่าโรคนี้ไม่มีวันรักษาให้หายขาด จึงทำได้แต่เดินไปตบบ่าหมอเบาๆ

"ไม่เป็นไรครับผมรู้ว่าคุณทำสุดฝีมือแล้ว"คุณชาตรีพูดทั้งน้ำตา "ขอบคุณนะครับ" หมอพูดเบาๆ พร้อมกับยิ้มให้กำลังใจพ่อลูกน้อย

"คุณพ่อ......คุณแม่หล่ะครับ" ลูกน้อยเอ่ยถาม

"แม่เขาไปสบายและแหละลูก" ชาตรียิ้มให้กำลังใจผู้เป็นลูกของตนเอง "เรากลับบ้านกันเถอะ" ผู้เป็นพ่อพูดต่อ

"ไม่เอาผมจะกลับกับคุณแม่"ลูกชายพูดขึ้นด้วยสีหน้างอนๆ

ชาตรีมองความไร้เดียงสาของเด็กตัวน้อยๆ ซึ่งเป็นลูกของเขาด้วยความเอ็นดู ก่อนจะจูงมือลูกน้อยกลับบ้าน

ฉันรักเธอนะ  สิตรา นี่คือคำพูดสุดทัายของชาตรี

###################################################################

12 ปีต่อมา

หลังจากที่ สิตราภรรยาของเขา เสียชีวิตลง เขาก็อำลาวงการทางการเมืองทันทีเลยทำให้ช่วงนั้นเกิดความวุ่นวายทีเดียแต่ตอนนี้มันก็กลับมาเป็นเหมือนเดิมแล้ว จะมีแค่แต่ ลูกชายของเขาเท่านั้นที่เปลี่ยนไปแล้วก็กู่ไม่กลับ

วืด~~~

"คุณหนูต้องการให้ดิฉันเอายานไปเก็บเลยไหมคะ"เสียงสาวใช้หุ่นยนต์รุ่นล่าสุดที่เหมือนคนจริงมากที่สุดเอ่ยถามผู้เป็นลูกของเจ้านายเธอด้วยความอ่อน้อม

"อือ"เด็กหนุ่มวัย ปีตอบด้วยเสียงห้วน

"กลับมาแล้วหรอ เจ้า สิธตรา"ผู้เป็นพ่อเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง

"ครับ"สิธตราเด็กหนุ่มสีผิวงาช้างใบหน้าเหมือนผู้เป็นแม่ทุกละเบียดนิ้วมีแต่คิ้วกับริมฝีปากเท่านั้นที่เหมือนพ่อ พูดเท่านั้นก็ทำท่าจะเดินกลับห้องผู้เป็นผู้เป็นพ่อก็เอ่ยด้วยน้ำเสียงน้อยใจ"ไปอเมริกา แค่  3 4 ปี ก็ลืมพ่อแล้วหรอ"ผู้เป็นพ่อกล่าวพร้อมทำหน้างอนๆ

"เฮ้ย"สิธตราอุทาน"พ่อทำอะไรเนี่ยอายุก็ปาไปเลขห้าเล้วนะ"ผู้เป็นลูกเอ่ยด้วยน้ำเสียง

เอือมๆ

/นี่ไงความกวน.....ของแกที่กู่ไม่กลับแถมปากที่เลี้ยงหม..ไว้เป็นคอกของแกอีก/

ผู้เป็นพ่อถอนหายใจเฮือกใหญ่

######################################################################

เย็นนั้น

/ผมไปก่อนนะ/นั่นคือคำพูดสุดท้ายของเจ้าลูกชายตัวดีของเขา

"กลับมาบ้านทั้งทีมันไม่เคยคิดจะกินข้าวกับพ่อมันเลย เฮ้อ"

ชาตรีบ่นพึมพำกับตัวเองด้วยสีหน้าน้อยใจ

ทางด้านคนเป็นลูก

"ฮ้าดดดดดชิ่ววว" สิธตรีจามออกมาโดยไม่มีต้นเหตุ

"นั่นแน่ มีสาวๆบ่นคิดถึงด้วย แล้วก็ต้องเป็นความรักที่แรงกล้า และ บริสุทธิ์ แน่ๆไม่งั้นเอ็งคงไม่จามจน ขี้มูก ม้าม กระเพาะอาหาร หัวใจปริ้นขนาดนี้หรอก" ท

ท็อปเพื่อนซี้ของเขาบ่น

"ไปเพ้อเจ้อไกลๆเลยไป อะโด่ หาไม่ได้อย่างข้าอ่ะดิ"สิธตรีบ่นขึ้นมาบ้างท็อปทำท่าจะบ่นต่อ ดรีมหนุ่มน้อยที่ฉลาดที่สุดในกลุ่มก็เอ่ยปรามทันที"พอเลยๆทั้งคู่นั่นแหละ"

"แต่ไอ้....."ท็อปทำท่าจะแย้งก็มีเสียงแหลมขึ้นมาแทรก

"หยุดทั้งคู่นั้น"น้ำเสียงของผู้มีอิทธิพลที่สุดในกลุ่มพูดขึ้นมา

"จ้าาาา อาซ้อคนสวย"ท็อปพูดด้วยน้ำเสียงหวานจนเลี่ยนขึ้นมาทันที

"อ้วกก...แอวะ...."สิธและดรีบพร้อมใจกันอ้วกประสานเสียงล้อเลียนท็อปกันอย่างพร้อมเพรียงโดยมิได้นัดหมาย

ท็อปแอบค้อนมาทางพวกเขาทั้งสองเล็กน้อย(เล็กน้อยจริงๆนะ)

"เอาหล่ะเข้าเรื่องเลยดีกว่า"อาซ้อพูด ด้สยน้ำเสียงทรงพลัง

 "พวกนายใครเล่นเกม ไตรภพ ออนไลน์มั่งฮ่ะ"ดรีมกับท็อปยกมือขึ้น

"อ้าว...สิธเอ็งไม่เล่นหรอวะ .. โห่ เชยหว่ะ" ท็อปพูด"ทำไมชั้นต้องเล่นด้วย?"สิธหันไปถามครีม(ฝาแฝดของดรีมและอาซ้อของท็อป)

อย่างงงๆ

"ก็ถ้านายไม่เล่นฉันก็จะสั่งพี่ดรีมไม่ให้นายลอกการบ้านแล้วชั้นก็จะไม่ช่วยนายตอนนายโดนจับได้ว่าโดดเรียนด้วย"ครีมบอกด้วยน้ำเสียงจริงจัง

"เออ,,,,,,,,,,,,.งั้นก็ได้"สิธบอกเสียงเนือยๆ

"งั้น......เลิกประชุม"ครีมหรืออาซ้อบอก ก่อนที่ทุกคนจะลากันกลับบ้าน

/เฮ้อ~/

----------------------------------------------------------------------------------------------------------@มาแล้วสำหรับตอนแรกกับผลงานล่าสุด(เมื่อก่อนเคยแต่งนิยายเรื่องนึง ชื่อทวิภพ ออนไลน์เหมือนกัลแต่ก็เจ๊งกะบ๊งไม่เป็นท่าเลยลบทิ้งไปละ)หวังว่างคงถูกใจกะผลงาน

ใหม่นะ

~^^~                    ~^^~                   ~^^~                             ~^^~                 ~^^~NongNay