เพลิงรักมารริษยา

แรงดึงดูดจากภายในอุโมงค์ ทวีความรุนแรงต่อการขัดขืนของหล่อน เมื่อหล่อนพยายามทวนกระแสดึงดูดขึ้นมาเกือบจะถึงปากอุโมงค์

มือหล่อนไข่คว้า เพื่อเอื้อมแตะแสงสว่างที่อยู่ปลายเอื้อม

“หมอขา!  ภัสรักหมอ ภัสจะกลับไปหาหมอ!”

ปลายนิ้วหล่อนแตะถึงวงแหวนสีทอง ความสว่างกระจายวาบในม่านตาจนหล่อนพร่าเลือนก่อนพบความมืดสนิทร่างลอยคว้างขึ้นไปกลางอากาศก่อนทุกอย่างสงบนิ่ง 

หล่อนไม่รู้ว่าตัวเองมาอยู่ที่ไหน หรือว่าตายไปแล้ว 

โอย!  ไม่นะ!

หล่อนยังไม่อยากตาย!  ยังตายไม่ได้!

.......

เขาหยุดหายใจหอบ เนื้อตัวสั่นสะท้านมีเหงื่อฉาบบางๆ

ตาดำคมของเขาหรี่ปรือ ด้วยความซาบซ่านที่กำลังถาโถมเข้าโอบล้อมเขาไว้ ไม่ต่างจากเมื่อครั้งที่เขาร่วมรักกับภรรยาสุดที่รักครั้งแรกในคืนสมรส

มันเหมือนกับว่าเขาหมุนเวลาย้อนกลับได้ และผู้หญิงที่กำลังเบียดเนื้อเบียดตัวเสนอกายเพื่อมอบความสาวแก่เขาก็ไม่ใช่ใคร... เนตรนภัส ภรรยาที่เป็นยอดดวงใจของเขาเอง

เขาเริ่มขยับเขยื้อน ซึ่งเป็นวิธีที่เขารู้ว่าจะนำพาตัวเองและภรรยาสาวไปยังมรรคาสวรรค์

“ภัส! ภัส!  ภัสจ๋า...ยอดรัก!  ทูนใจของผัว!”

ทุกท่วงทำนองขับขาน ในใจเขา ในอารมณ์อ่อนหวานลึกซึ้ง ที่กำลังแปรเปลี่ยนเป็นกระแสไฟน้ำผึ้งที่ใกล้จะโหมกระพือลุกเลียฟ้า ไม่มีใคร... ไม่มีผู้หญิงอื่น นอกจากภรรยายอดรัก

คุณหมอณวิญญ์

เนตรนภัส

เนตรดาว

กุลพงษ์