ตอนที่ 48 : ตอนที่ 11 ความสุขมักจะอยู่กับเราได้ไม่นาน 110%
ตอนที่ 11 ความสุขมักจะอยู่กับเราไม่นาน
“ ก็มันจริงนี่คะ คนเป็นแฟนกันก็ต้องอยากอยู่กันสองคนเป็นธรรมดา ” แพรวรุ้งไม่ยอมเถียงนิโคกลับไป เธอกับแพรวดาวเข้าใจไปว่าวายุกับเนตรดาวเป็นแฟนกัน “ เหมือนกับรุ้งไงคะ ที่อยากอยู่ด้วยกันตามลำพังกับพี่นิโคสองคน ”
“ ฉันเคยพูดตอนไหนว่าอยากอยู่กับเธอตามลำพัง จะพูดอะไรให้ไว้หน้าน้องสาวของเธอบ้าง อย่าลืมว่าเขาเป็นคู่หมั้นของฉัน ”
“ รุ้งไม่เห็นจะแคร์เลย เป็นแค่คู่หมั้น ไม่ได้เป็นเมียพี่นิโคสักหน่อย ” เธอจะไม่ยอมให้มีวันนั้น วันที่เขาได้แต่งงานกับแพรวดาว เพราะเธอจะแย่งเขามาเป็นของตัวเองให้ได้ เพราะแพรวดาวแย่งของที่ควรเป็นของเธอไปทุกอย่างแล้ว ครั้งนี้เธอจะไม่ยอมอีกต่อไป
“ ถึงตอนนี้ไม่ได้เป็น อีกหน่อยก็ได้เป็น เพราะสักวันฉันก็ต้องแต่งงานกับดาว ”
“ รุ้งจะไม่มีวันยอมให้มีวันนั้นเด็ดขาด เพราะพี่ต้องเป็นของรุ้งคนเดียว ”
“ คิดเหรอว่าฉันจะเอาผู้หญิงที่มั่วผู้ชายไปทั่วอย่างเธอมาเป็นเมีย มาเป็นแม่ของลูก ”
นิโคมองแพรวรุ้งตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าหลายครั้ง รู้สึกไม่ชอบใจกับการแต่งกายของแพรวรุ้งเหลือเกินที่เปิดเนื้อตัวจนเกินงาม
“ พี่รู้ได้ไงว่ารุ้งมั่วผู้ชาย ” เธอรู้สึกร้อนวูบไปทั้งตัวเมื่อเห็นสายตาของเขา ถึงเขาจะมองนิ่งๆ ไม่ได้เปิดเผยความหื่นกระหายเหมือนกับผู้ชายคนอื่นๆมองเธอก็ตามเถอะ ก่อนจะขยับตัวไปกระซิบให้ได้ยินกันแค่สองคน “ พี่ไม่เคยได้กินรุ้งเลย จะไปรู้ดีว่าตัวรุ้งได้ยังไง ”
“ ไม่เคยก็มองออกว่าผู้หญิงอย่างเธอมันเน่าเฟะจนน่าขยักแขยง ”
นิโคกระซิบตอบกลับไป เพราะไม่ได้อยู่ด้วยกันสองคน จึงไม่ควรพูดออกไปเสียงดัง
“ น่าขยักแขยงเหรอคะ เห็นหลายๆครั้งพี่ก็เกือบเผลอตัวกินรุ้งไปเหมือนกันล่ะคะ ”
“ นี่เธอ! ” นิโคถึงกับพูดไม่ออก เพราะที่แพรวรุ้งพูดนั้นถูกทุกอย่าง
“ ถึงกับเถียงไม่ออกล่ะสิ ” แพรวรุ้งส่งยิ้มให้กับเขาอย่างผู้ชนะอย่างแท้จริง
“ เก็บอาการหน่อยเถอะ ไม่ใช่แสดงออกจนเกินไปว่าอยากได้แฟนของน้องสาวตัวเองจนตัวสั่น ”
“ แล้วไงคะ ใครเขาแคร์ ” เธอเลิกคิ้วมองเขาด้วยรอยยิ้ม อยากจะขำออกมาเมื่อเห็นเขามองเธอด้วยสีหน้าไม่พอใจสุดๆ สงสัยถ้าอยู่ด้วยกันสองคน เขาเขย่าตัวของเธอจนสั่นคลอน
“ หน้าไม่อาย ผู้ชายเขาไม่สนแล้วยังไม่หยุดอีก ”
“ ค่ะ ยอมรับว่าหน้าไม่อาย แล้วไงต่อคะ ” เธอพยักหน้ายอมรับอย่างง่ายดาย เพราะตัวเองเป็นแบบนั้นจริงๆ หมดยุคผู้หญิงขี้อาย ผู้หญิงหน่อมแน้มแล้วยุคนี้ บางทีถ้ารอผู้ชายเฉยๆ รอให้เขาเข้าหา ก็อาจจะนกหรืออยู่บนคานทองไปตลอดชีวิตก็ได้
“ เกิดมาไม่เคยพบเคยเจอผู้หญิงแบบเธอ ”
“ ก็ดีใจสิคะ ได้พบแล้วนี่ ” เธออยากจะหัวเราะออกมาดังๆจริงๆ รู้สึกมีความสุขทุกครั้งที่ได้ต่อล้อต่อเถียงและปั่นหัวเขา “ บางทีอาจจะได้ผู้หญิงแบบรุ้งเป็นเมียอยู่กินด้วยกันไปตลอดชีวิตนะคะ ”
“ ไม่มีวัน! ” ต่อให้ต้องตายหรือเหลือแพรวรุ้งเป็นผู้หญิงคนสุดท้ายบนโลก เขาก็จะไม่เอาเธอมาเป็นเมียเด็ดขาด
“ แล้วเรามาคอยดูกันนะคะ ว่าจะมีวันนั้นหรือเปล่า ” แพรวรุ้งส่งยิ้มให้กับนิโคอีกครั้ง ก่อนจะผละออกไปนั่งเหมือนเดิม ส่งยิ้มให้ทุกคนเมื่อเห็นทุกคนมองมาที่เธอและนิโคอย่างสงสัย
ก็แน่ล่ะ เธอกับเขานั่งคุยกระซิบกันอยู่นาน หลายๆคนก็คงสงสัยเป็นธรรมดา
และไม่ลืมที่จะส่งยิ้มเยาะเย้ยอย่างผู้ชนะ ไปให้น้องสาวฝาแฝดผู้อ่อนแออย่างแพรวดาว
“ พี่วายุคะ วันนี้เห็นว่ามีโปรแกรมไปดำน้ำดูปะการังเหรอคะ ” แพรวรุ้งหันไปคุยกับวายุที่นั่งโอบเอวนางเอกสาวสวยชื่อดังระดับประเทศ เธอกับเนตรดาวอายุเท่ากัน จึงทำให้คุยกันถูกคอพอสมควร
ส่วนกับวายุเธอก็รู้จักกับเขา ตั้งแต่ตอนที่เขาเป็นเพื่อนกับนิโคตอนมัธยมแล้ว ทำให้สนิทสนมพอสมควร
“ ใช่ น่าจะตอนบ่ายๆนะ ”
วันนี้ตอนแรกตั้งใจจะไปกับเนตรดาวแค่สองคน แต่ก็เปลี่ยนแผนเมื่อทุกๆคนมาโผล่กะทันหันแบบนี้ เขามาถึงที่นี่กับเนตรดาวก่อนสองวัน พวกมันถึงตามมากัน
“ ดีเลยค่ะ รุ้งอยากจะดำน้ำดูปะการังอยู่พอดี ” เธอส่งยิ้มไปให้วายุ ก่อนจะหันไปมองหน้าแพรวดาวด้วยสีหน้าเยาะเย้ย “ คนที่ว่ายน้ำไม่เป็นก็อยู่ที่นี่ ไม่ต้องไปเกะกะคนอื่นเขา ”
“ แพรวรุ้ง! ” นิโคหันมาพูดเสียงเข้มใส่แพรวรุ้งด้วยความไม่พอใจ เห็นแพรวดาวนิ่งๆ ไม่ยอมโต้ตอบกลับไป ก็พูดจาแย่ๆและทำตัวไม่ดีใส่น้องสาวตัวเอง
เขาไม่เคยเจอพี่สาวฝาแฝดคนไหนไม่รักน้องสาวของตัวเองเลย เพิ่งมาเจอแพรวรุ้งคนแรกนี่แหละ ทั้งๆที่แพรวดาวรักและเคารพแพรวรุ้งมากๆ แต่เธอก็ไม่เคยรักน้องสาวของตัวเองเลย
“ ก็มันจริงนี่คะ ไปแล้วก็กลัวว่าจะตกน้ำแล้วเป็นอะไรขึ้นมา ” เธอพูดด้วยความหวังดี แต่ความจริงไม่ อยากกำจัดไม่ให้แพรวดาวไปต่างหาก “ พี่หวังดีกับเธอจริงๆนะดาว ”
“ ถ้าพี่รุ้งคิดว่าสมควร ดาวไม่ไปก็ได้ค่ะ ” แพรวดาวพูดขึ้นเป็นครั้งแรก น้ำเสียงของเธออ่อนหวานเหมาะสมกับใบหน้าและการแต่งกายทุกอย่าง
“ ดีมากที่คิดแบบนั้น คนอื่นจะได้ไม่ต้องมาเป็นห่วงเธอ ”
“ ไปเถอะดาว เดี๋ยวพี่จะดูแลเธอเอง ทุกคนจะได้ไม่ต้องเป็นห่วงเธออีก ปล่อยหน้าที่ดูแลเธอให้เป็นของพี่ ” นิโคหันไปพูดกับแพรวดาวด้วยน้ำเสียงอ่อนหวานและนุ่มนวล ต่างกับพูดและทำกับแพรวรุ้งทุกอย่าง
เขาแทนตัวเองว่าพี่กับแพรวดาว แต่แทนตัวเองกับแพรวรุ้งว่าฉัน มันเป็นแบบนี้มาตั้งนานแล้ว นานตั้งวันแรกที่แพรวรุ้งเข้ามาอยู่ในบ้านของเขา มันเป็นอีกอย่างหนึ่งที่ทำให้เธออิจฉาแพรวดาว
“ จะดีเหรอคะ ”
แพรวดาวพูดออกมาด้วยน้ำเสียงไม่ค่อยมั่นใจ กลัวว่าตัวเองจะไปเป็นภาระคนอื่นเหมือนกับที่พี่สาวฝาแฝดพูดเมื่อกี้
“ ดีสิครับ ไปเปิดหูเปิดตาบ้างนะ ”
นิโคยืนยันความต้องการของตัวเองอีกครั้ง ยกมือขึ้นลูบผมสีน้ำตาลช็อกโกแลตนุ่มสลวยของแพรวดาวอย่างอ่อนโยน การกระทำดังกล่าวก็ยิ่งถาโถมความไม่พอใจและความเกลียดชังที่แพรวรุ้งมีต่อแพรวดาวมากขึ้นไปอีก
“ ก็ได้ค่ะ ดาวจะไปนะคะ ” แพรวดาวพยักหน้าเบาๆและส่งยิ้มให้กับนิโค ก่อนจะหันไปมองแพรวรุ้งด้วยสายตากล้าๆกลัวๆ
“ รุ้งขอตัวก่อนนะคะทุกคน ” เธอลุกขึ้นจากเก้าอี้อย่างรวดเร็วแล้วรีบเดินออกไปจากห้องรับแขก ไม่อยากให้ใครเห็นว่าตัวเองแอบเสียใจและน้ำตาไหลออกมาทันทีที่หันหลังให้ทุกคน
เธอเจ็บปวด เธอเสียใจทุกครั้งที่เห็นเขารักใคร่และดูแลแพรวดาวแบบนั้น
(พระนางจากเรื่องเงารักพรางใจซาตาน เป็นคู่ของนิดคกับแพรวรุ้ง ติดตามอ่านกันได้)
ตอนนี้หนังสือนิยายเรื่องนี้หมดเกลี้ยงแล้วค่าา เหลือแค่ดาวน์โหลดอ่านในรูปแบบอีบุ๊คเท่านั้น เพราะอัพลงถึงตอนที่15หรือ16เท่านั้น
อีบุ๊คในซีรีย์ชุดนี้ทั้ง3เรื่องค่ะ
