ตอนที่ 60 : บทที่ ๑๒ : ฟ.แฟนหมื่นล้าน (๑)
บทที่ ๑๒ ฟ.แฟนหมื่นล้าน
แผลบนเท้าที่ว่าแสบแล้ว ก็ยังเทียบเท่าไม่ได้เลยกับการโต้กลับอันแสบสันของท่านประธาน ณดาเพิ่งจะรู้ซึ้งถึงคำว่า ‘นรกมีจริง’ ก็ตอนเช้าวันต่อมานี่ละ!
วันนี้เธอตื่นเช้ากว่าปกติ ก่อนออกไปทำงานจึงมีเวลาไปซื้อยามาทาแผลบนเท้าที่ร้านยาในหมู่บ้านเพิ่มอีกสักหลอด พอได้ของที่ต้องการแล้วก็ขี่จักรยานคู่ใจกลับบ้าน โดยแวะซื้อข้าวเหนียวหมูปิ้งที่ร้านรถเข็นเล็กๆ หน้าร้านขนมไทยของป้าทองกวาวเป็นอาหารเช้าด้วย และนั่นคือจุดเริ่มต้นของหายนะ เธอเกือบลืมไปเสียสนิทเลยว่า ป้าทองกวาวเป็นหัวโจกขาเมาท์ประจำหมู่บ้าน ไม่ใช่เพียงแค่ในกลุ่มแชทที่ตั้งขึ้น แต่ตัวจริงก็ด้วย ป้าจะพุ่งเข้าใส่ทุกอย่างที่มีประเด็นให้เมาท์ยิ่งกว่าวัวกระทิงเห็นผ้าแดง โชคร้ายที่คราวนี้คนที่ตกเป็นประเด็นเดินไม่รู้สี่รู้แปดเข้ามาถึงถิ่น ป้าจึงไม่รอช้ารีบเข้ามาหาข่าวด้วยการแซวมาแต่ไกล
“อ้าว หนูณดา เมื่อคืนหนูกับแฟนเป็นไงบ้าง คืนดีกันหรือยัง ไหนๆ มาอัพเดทสถานการณ์ให้ป้าฟังบ้างซิ”
เสียงทักทายเจื้อยแจ้วของคุณป้าขาเมาท์ทำให้หญิงสาวต้องเลิกคิ้วด้วยความงุนงง เดิมทีคิดว่าป้าคงจะทักคนผิด เพราะเธอก็ไม่มีแฟนให้อีกฝ่ายแซวอยู่แล้ว จึงไม่ได้สนใจอะไรมาก รับถุงข้าวเหนียวหมูปิ้งมาจากแม่ค้าแล้วก็ดึงหมูปิ้งไม้หนึ่งออกมาเคี้ยวกิน ทว่าดูเหมือนจะไม่ใช่เสียแล้วละ เพราะป้ายังถามย้ำไม่เลิก คราวนี้สาวเท้าเข้ามาคุยจริงจังอีกด้วย
“เดี๋ยวนะคะ ป้าคุยกับหนูอยู่หรือคะ” ถามแล้วก็ชี้หน้าตัวเองอย่างงงๆ
“เอ้า ก็ใช่สิจ๊ะ ถ้าป้าไม่คุยกับหนูแล้วป้าจะคุยกับใคร ก็หนูยืนอยู่คนเดียวนี่นา”
เออจริงแฮะ! เธอยืนอยู่คนเดียวนี่นา ณดาเหลียวมองไปรอบตัวแล้วก็พบว่า นอกจากแม่ค้าหมูปิ้งแล้ว ตรงนี้มีแค่เธอเท่านั้นละที่ป้าทองกวาวจะสามารถคุยด้วยได้ แต่เธอก็ไม่เข้าใจอยู่ดีว่าป้ากำลังพูดถึงเรื่องอะไรอยู่ จนกระทั่งป้ากล่าวต่อ เห็นอาการยืนมึนๆ ของเธอเป็นอาการเขินเสียอย่างนั้น
“ร้ายจริงๆ นะเราเนี่ย มีแฟนแล้ว ทำไมไม่ยอมบอกป้าบ้างเลย อุบเงียบเชียวน้า หนูมาอยู่กรุงเทพคนเดียว แม่ของหนูเลยฝากฝังให้ป้าช่วยสอดส่องดูแลหนู ยังไงป้าก็ควรจะรู้เรื่องนี้ด้วยนะ”
เรื่องฝากฝังน่ะเธอรู้ แต่ที่ไม่รู้คือสิ่งที่ป้าพูดอยู่นี่ละ แฟนอะไร๊? และใครอุบเงียบ!
“ป้าพูดเรื่องอะไรคะ ใครมีแฟนกัน!”
“ก็หนูณดานั่นละ ไอ้จ๊อดมันบอกป้าแล้วว่าเมื่อคืนแฟนหนูมาหาที่บ้าน ‘หล่อคักๆ หล่อบักขนาด หล่อโพดหล่อโพ่ย!’” ป้าทองกวาวทำเสียงเลียนแบบสำเนียงอิสานของลุงยาม “ป้าไม่เชื่อหรอกว่าหล่ออะไรปานนั้นจนกว่าจะได้พิสูจน์กับตา ก็เลยรีบบึ่งไปขอดูกล้องวงจรปิดที่ป้อมยามมา ปกติป้าเป็นคนมาตรฐานสูงไม่ค่อยชมใครว่าหล่อนะ แต่รายนี้ป้ายอมรับเลยว่าเออจริงของไอ้จ๊อดมันบรรยาย เด็ดจริงเอาไปสิบกะโหลก! ทั้งหน้าตาและฐานะ ดูรถที่เขาใช้สิ กี่สิบกี่ร้อยล้านนะนั่น พ่อเจ้าประคุณรุนช่องเอ๊ย หนูไปหาหนุ่มเพอร์เฟ็คแบบนี้มาจากไหนเนี่ย” ว่าแล้วคุณป้าสายเผือกก็เดาะปากอย่างชื่นชมเต็มขั้น ไม่ได้สนใจอากัปกิริยาของณดาซึ่งช็อคค้างไปแล้ว
หนุ่มเพอร์เฟ็คที่มาหาเธอที่บ้านเมื่อคืนงั้นหรือ อย่าบอกนะว่าเป็นท่านประธานน่ะ! นี่ป้าทองกวาวกับลุงจ๊อด ไม่สิ เผลอๆ อาจจะหมายรวมถึงคนทั้งหมู่บ้านไปแล้ว คิดว่าเขาเป็นแฟนเธองั้นหรือ!
ริ้วสีแดงระเรื่อพาดผ่านพวงแก้มทั้งสองอย่างไม่ต้องพึ่งบลัชออน ไม่รู้เพราะโกรธหรืออายกันแน่
อะไร...ยังไง...ทำไมทุกคนถึงเข้าใจอย่างนั้น นี่มันเกิดอะไรขึ้น!
“แล้วคืนดีกันหรือยัง ทั้งหล่อทั้งรวยขนาดนี้ อย่าทิ้งเขาไปเลยนะหนู น่าสงสารเขาออก คนเราเกิดมาไม่ว่าจะเป็นหญิงหรือชาย ก็ควรมั่นคงในคู่ครองของเรา รักเดียวใจเดียวนะลูก อย่าทำผิดศีลธรรม มันบาป!”
คนบาปเบิกตาโต ถึงกับสำลักหมูปิ้งที่กำลังกินอยู่ออกมา
“แค่กๆ ใจเย็นก่อนนะคะป้า หนูไม่ได้เป็นแฟนกับเขา แล้วจะทิ้งเขาได้ยังไง ใครบอกป้าเรื่องนี้คะ!”
“ไอ้จ๊อดบอกป้า แต่ไอ้จ๊อดมันก็ฟังมาจากแฟนหนูนั่นละ”
จู่ๆ ณดาก็นึกถึงคำพูดแปลกๆ ของภีมเมื่อคืนขึ้นมา เขาพูดทำนองว่าให้เธอยอมรับผลสะท้อนของการโป้ปดนั้นกลับคืนไป ที่แท้ก็หมายความว่าอย่างนี้นั้นเอง แรงได้อีก ท่านประธานเล่นงานเธอกลับแล้วสินะ จะตอบโต้ทั้งทีไม่ยอมนุ่มนวลอ่อนหวานกับเธอเลย!
นวตา
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
คุณแม่ฝากไว้ถูกคนจริงๆ คุณป้าต้องเผือก ไม่เผือกคือ คุณป้าแกคงท้องอืดไปหลายวันเราะ555 ป้าต้องกินเผือกแยอะๆ
ช่ายยย!!ตอนheนุ่มนวลขอแบบเบาหวานขึ้นตาเลยนะ (อย่าตัดฉับกลับไปที่โคมไฟนะ น้าา ขอร้องงง)
งานนี้ไม่รู้จะสงสารใครดี เฮอะะะะ
มาส่งบอสตอนใหม่ค่า ณดา นังคนบาป 5555