ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Tutor friend
ปิดเทอม ช่วงเวลาแห่งความสุขของเด็กวัยรุ่นหลายคน ที่จะได้ทำสิ่งต่างๆที่ตัวเองชอบ ทั้งไปเที่ยวกับเดอะแก๊งค์ ดูหนังมันส์ๆ ฟังเพลงเพราะ ช๊อปปิ้งกระจาย เสริมสวยแต่งหล่อกันเต็มที่ แต่ไม่ใช่กับวัยรุ่นหน้าตาดีอย่าง
โจวคยูฮยอน คนนี้แน่ที่ต้องมานั่งติดแหง็กที่สถาบันติวเตอร์ ตั้งเช้าจรดเย็นแบบนี้ เพราะพี่ชายบ้าๆของผมคนเดียวที่มันให้เหตุผลว่า ผมอยู่ม.ปลายปีหนึ่งแล้ว และควรจะเตรียมตัวเอ็นทรานซ์ตั้งแต่เนิ่นๆ และการเรียนของผมมันก็อ่อนลงทุกวันๆ
แอ๊ดดด
ผมเปิดประตูเข้าห้องเรียน และเดินไปหาที่นั่งตามเลขที่ในบัตรเรียน โห ที่นั่งแถวหลังสุดเลยแหะ นี่แหละจะได้งีบได้สะดวกหน่อย พอได้ที่นั่งแล้วผมก้มองไปรอบๆโต๊ะ และพบกับคนตัวสูงหน้าตาก็จัดว่าหล่อพอไปวัดไปวาได้ แต่วัดกับผมไม่ได้หรอก นั่งอยู่ที่โต๊ะแล็กเชอร์ ข้างๆผมกำลังมองมาที่ผมอยู่ ผมจึงยิ้มตอบกลับไปอย่างมีมารยาท แต่ไอ้หมอนั่นกลับหันหน้าหนีผมซะนี่ แม่งหาเรื่องกันนี่หว่า
“สวัสดีจ้ะนักเรียน ยินดีต้อนรับทุกคนจ้ะ” คุณครูสาวสวยเดินเข้าห้องแล้วส่งเสียงทักทายเด็กๆ ผมต้องขอบใจพี่ชายซะแล้วล่ะ ที่สมัครคอร์สนี้ให้ ครูสวยมากเลย
ผมหลับไม่ได้ซะแล้วเดี๋ยวคุณครูคนสวยจะเสียใจเอา ผมตั้งหน้าตั้งตามองไปที่หน้าห้องตลอดคาบ เหมือนผมจะสนใจเรียนใช่มั้ยครับ แหะๆ ความจริงคือ ผมมองคุณครูต่างหากเล่า จดตามบ้างเล็กๆน้อยๆ พอเป็นพิธี แต่ไอ้หล่อข้างผมนี่สิ จดทุกคำที่ครูพูดเลยมั้งครับ มันน่าหมั่นไส้นัก ชิ
“ขอโทษค่ะหนูมาสายไปหน่อย” เสียงของเด็กผู้หญิงหน้าตาน่ารักที่เพิ่งผลักประตูห้องเข้ามาดังขึ้น ขณะเวลาเรียนเลยมาได้เกือบชั่วโมง โห อย่างนี้ไม่สายไปหน่อยแล้วล่ะเธอ สายตาทุกคนในห้องจับจ้องมายังเธอที่ยืนหน้าห้องและก้มหัวขอโทษคุณครูคนสวยอยู่
“ไม่เป็นไรจ้ะ ไปหาที่นั่งเถอะจ้ะ” คุณครูผมแม่พระจริงๆ
ปรากฏว่าเธอคนนั้นนั่งข้างๆผม ผมส่งยิ้มหล่อให้เธอตามมารยาท เธอยิ้มตอบกลับมาอย่างน่ารัก
“ฉันชื่อ ลียอนฮี ยินดีที่ได้รู้จักนะ” คนมาใหม่แนะนำตัวกับผม มนุษยสัมพันธ์ดีใช้ได้ ไม่เหมือนไอ้คนที่นั่งเก็กอีกคน
“ฉันโจวคยูฮยอน ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกัน” ผมแนะนำตัวกับเธอบ้าง
เราสองคนสนิทกันอย่างรวดเร็ว สนใจเรียนบ้างไม่สนใจบ้างด้วยกันทั้งคู่ บางทีก็ชวนกันคุยจุกจิก เธอทำให้ผมลืมมองคุณครูคนสวยไปเลย ก็แหมคุยกับเพื่อนมันสนุกกว่านี่ครับ
“คยูฮยอนทำไมถึงสูงจัง สูงเท่าไหร่เหรอ” อยู่ยอนฮีที่นั่งข้างผมกลับถามเรื่องความสูงขึ้นมาซะอย่างนั่น ยังสังเกตผมด้วยว่าผมตัวสูง ก็เธอตัวเล็กเองนี่นา
“เอ๋ ฉันหรอ ฉันสูง 180 อ่ะ ทำไมเหรอ”
“โอ้โห เธอเป็นผู้หญิงที่สูงที่สุดที่ฉันเคยรู้จักมาเลยนะรู้มั้ย”
“นี่เธอว่าฉันเป็นผู้หญิงหรอ จะบ้าหรือไงฉันเป็นผู้ชายนะเว้ย” อยู่ในอารมณ์ตกใจ คุณเธอพูดมาได้ ผมเป็นผู้หญิงมีส่วนไหนบ่งบอกครับ
“อ้าวหรอ ถึงว่าเสียงนายฟังดูทุ้มๆ แต่นายหน้าหวานนี่นา ผมก็ยาวประบ่า ตัวยังบางอีกไม่เห็นจะเหมือนผู้ชายเลย” ไม่ต้องบรรยายสรรพคุณฉันขนาดนั้น ฉันออกจะหล่อ
“ฉันไม่คุยกับเธอแล้ว สนใจเรียนดีกว่า” ผมว่าเธออย่างโกรธๆนิดหน่อย เจ้าตัวก็ยิ้มเขินกับความเข้าใจผิดของตัวเอง ผมว่าแล้วเชียวทำไมกล้าชวนผมคุยนั่นนี่ นึกว่าเพศเดียวกับตัวเองนี่เอง ว่าแต่ผมเหมือนผู้หญิงขนาดนั้นเลยหรอครับ ผมยังแอบเห็นอีกนะว่าไอ้คุณชายที่นั่งข้างๆผมน่ะ มันแอบยิ้มเยาะผมอยู่ ทำไมหว่ะถูกเข้าใจผิดบ้างอะไรบ้างไม่ได้ไง
เรื่องนี้ทำให้ผมเสียเซลฟ์ไปเลยตลอดคาบเช้า เพราะยัยตาถั่ว ลียอนฮี คนเดียว ตอนนี้เป็นเวลาพักครับ เค้าให้ไปพักกินข้าวชั่วโมงครึ่ง นี่ตกลงเรียนพิเศษหรือเรียนปกติว่ะเนี่ย ไม่ได้ต่างกันเลย ยัยยอนฮีบอกว่าไม่หิว จะนั่งคุยโทรศัพท์กับแฟนรออยู่ในห้อง เลยปล่อยให้ผมไปกินข้าวคนเดียว ผมเดินไปกินข้าวที่ฟู๊ดคอร์ทในห้างติดๆกับติวเตอร์ พอกินเสร็จเหลือเวลาอีกชั่วโมง เลยหาหนังสืออ่านในร้านหนังสือแถวๆนั้น และได้เจอกับคนที่ไม่คิดจะเจอ ไอ้หล่อข้างๆนั่นแหละ มันหันมามองผมแปบนึงและสนใจหนังสือในมือมันต่อ ผมก็ยืนอ่านหนังสือในมือผมบ้าง แต่ก็รู้สึกว่ามีคนจ้องมองอยู่ เงยหน้าขึ้นมาก็ไม่เจอใคร ไอ้หล่อก็ยังอ่านหนังสือในมือมันต่อไปสงสัยผมจะคิดไปเอง
“นี่นายอีกสิบนาทีเข้าเรียนนะ” เสียงทุ้มนุ่มข้างหูผม ทำให้ผมสติหลุดจากหนังสือที่อ่านและต้องหันหน้าไปตามเสียง ไอ้หล่อนี่เอง
“อืมๆๆ ขอบใจ” ยังเป็นคนดีนะเนี่ยที่มาเตือนผม ขอบใจสักหน่อยละกัน
ผมเก็บหนังสือเข้าชั้น และเดินออกจากร้านพร้อมไอ้หล่อนี่ ระหว่างทางที่เราเดินกลับไปติวเตอร์มันไม่ไกลมาก แต่ไม่มีคำพูดระหว่างเราเลย บรรยากาศอึดอัดมาก ผมไม่ชอบบรรยากาศนี้เลยเปิดปากถามซะ แอบกลัวเหมือนกันว่าไอ้หล่อจะไม่พูดอะไรกลับมา
“นายชื่ออะไร/นายชื่ออะไร” เราโพล่งออกมาพร้อมกัน
“ฉันซีวอน/ฉันคยูฮยอน” อะไรเนี่ยพร้อมกันอีกแล้ว เรามองหน้ากันแล้วต่างคนต่างยิ้มให้กับความบังเอิญหรืออะไรก็ตามแต่ เอ่อ ผมเพิ่งสังเกตนะว่าเวลาหมอนี่ยิ้มแล้วมีลักยิ้มสองข้างด้วย ดูดีชะมัด อยากมีบ้าง
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น