คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : BLACK DEVIL=_=" บทนำ
“โอ้ว..แม่เจ้า นี่มันวันป่าช้าแตกอะไรกันเนี่ย”
ฉันขยับแว่นหน้าเตอะเพ่งมองดูโรงเรียนอันเป็นที่รักยิ่งของฉัน ซึ่งตอนนี้..โอ้ว..ไม่นะ
“ยัยนินิวเร็วเข้า เดี๋ยวไม่ทัน”
“ใช่ๆ BLACK DEVIL ของฉันกำลังจะแสดงแล้วด้วย”
ยัยจูดี้กับยัยตู๊ดตู่วิ่งมาลากถูลู่ถูกัง พาฉันฝ่าฝูงชะนีไปยังแถวๆกลางเวที ให้ตายเถอะ! ถ้าฉันจำไม่ผิด วันนี้คือวันที่ BLACK DEVIL มาเยือนโรงเรียนฉัน
“กริ้ดดดด! ดูดูเร็กซ์อันเป็นที่รักยิ่งของฉันสิ หล่อไม่มีที่ติ”
“ต๊ายยย นังจูดี้ ถ้าดูเร็กซ์ของแก คาร์เวีย เซฮาย เวนท์ ก็ของฉันแหละย่ะ โอ้ย..เทพเจ้าทั้งสี่ของฉัน”
“เพ้อเจ้อน่ะนังจูดี้ เทพเจ้าทั้งสี่ของฉันไม่ชอบกระเทยควายหรอกย่ะ”
“เค้าก็ไม่ชอบแกเหมือนกันแหละย่ะนังตู๊ดตู่หน้าปลาไหล”
“นี่แกสองคนอยู่ทะเลาะกันและหยุดเรียกไอ้พวกนั้นว่าเทพเจ้าสักทีเถอะหน่า ข่าวคาวที่อื้ออยู่ทุกวัน มันยังไม่พอให้
พวกแกเปลี่ยนความคิดจากเทพเจ้าเป็นซาตานอีกหรือไง”
อุ๊บบบ
ยัยจูดี้กับยัยตู๊ดตู่เอื้อมมือมาปิดปากฉันแทบจะในทันที
ทุกสิ่งทุกอย่างหยุดการเคลื่อนไหว ความเงียบสนิทเข้ามาครอบงำรอบๆกายฉัน
ฉันแกะมือของยัยสองคนนั้นออก
“นี่แกจะปิดปากฉันทำไมเนี่ย นี่แกสองคนเป็นไรไปเนี่ย เฮ้ย..ทำไมตัวแข็งอย่างนี้อ่ะ ตาเหลือกด้วย”
ฉันเขย่าตัวยัยสองคนนี้ ก่อนจะเอื้อมนิ้วชี้ขึ้นลองจมูก
เอ...ก็ยังหายใจอยู่นี่ ....
“เมื่อกี้เธอว่าไงนะ!“
“อะไรนะตู๊ดตู่ เมื่อกี้แกถามฉันว่าไรนะ”
“ฉะ...ฉันไม่ได้ถาม แต่ไอ้คนที่ถาม....”
ยัยตู๊ดตู่ชี้นิ้วไปทางข้างหลังฉัน
เห็นผู้ชายหัวดำ หัวทอง หัวเขียวและก็หัวแดงยืนอยู่
“นี่นายเป็นใครเนี่ย มีไรเปล่า เฮ้ย...หัวนายเท่ห์ดีนะ”
“เมื่อกี้เธอพูดว่าไงนะ!” ฉันขมวดคิ้ว เกาหัวแกรกๆ เอ่อ..เมื่อกี้ฉันพูดอะไรไปนะ
“เฮ้ยยัยจูดี้ ยัยตู๊ดตู่ แกบอกฉันทีสิ หมอนี่เป็นใคร อะ..อ้าว”
ฉันหันหลังไปถามยัยสองคนนั้น จนพบว่า...
พื้นที่รอบๆตัวฉันว่างเปล่า
ทุกคนล้วนถอยไปรวมตัวกันอยู่ห่างจากฉันเป็นโยชน์
“นินิว ฉันสองคนขอโทษนะ แต่ว่าพวกนั้นคือ BLACK DEVIL”
เฮือกกกกกกกกกก!!!!
“เฮอะๆ ยัยสองคนนั้นตลกเนอะ เฮอะๆ เป็นไปไม่ได้อยู่...ใช่มั้ย”
“นี่เธอกล้าว่าฉันเหรอยัยหน้าผี”
หน็อยแหนะไอ้หัวดำ..กล้าว่าฉันหน้าผีงั้นเหรอ เชอะ! ถึงฉันจะชินกับกิติศักดิ์นี้แล้วก็เถอะ แต่นั้นเฉพาะเพื่อนที่รักยิ่งของฉันเท่านั้น
“ถ้าพวกฉันเหมือนปลากะโห้เธอก็เป็นโคตรผีดุแล้วล่ะ ยัยจูออน”
“ขี้เหร่แล้วยังไม่เจียมตัว”
“หัดส่องกระจกชะโงกดูเหงาหัวตัวเองมั้ง ยัยอัปลักษณ์ ไม่มีพ่อแม่สั่งสอนหรือไง”
ให้ตายเถอะ! คำด่าๆล้วนมาจากไอ้หัวดำคนเดียวเท่านั้น หมอนี่ร้ายกาจที่สุด
“หยุดเดี๋ยวนี่นะ! มันจะมากไปแล้วนะ นายเป็นใคร มีสิทธิ์อะไรมาก้าวก่ายบุพการีฉัน เฮอะ! คนอย่างนายมันก็ไอ้แค่หลงตัวเองไปวันๆ คิดว่าโด่งคิดว่าดัง แต่หารู้ไม่ว่าจริงๆแล้วนายนั้นแหละขยะสังคม!” สติขาดสะบิ้น ฉันตรอกกลับไปเป็นชุด
“นี่เธอ มากไปแล้วนะ รู้มั้ยฉันเป็นใคร!”
“รู้สิ นายก็เป็นไอ้พวกโอเวอร์ หน้าด้าน หลงตัวเอง คิดว่าตัวเองใหญ่ ใครๆก็กลัว แต่ขอบอกว่าผิดถนัด ฉันคนนึงนี่แหละที่ไม่กลัว”
“เธอ..!”
“ส่วนเรื่องงานเพลงของนายน่ะนะ ฉันขอบอกได้คำเดียวว่ามันห่วยแตกมาก โธ่! คนอย่างนายไม่มีทางก้าวมาถึงจุดนี้หรอกถ้าไม่ใช้เงิน! และส่วนเรื่องผู้หญิงที่กริ้ดกราดนายน่ะ บอกเลยว่าเป็นพวกไร้สมอง หลงคนแค่ภายนอก แค่นี้ก็พอจะรู้แล้วว่านิสัยห่วยแตกแค่ไหน”
“..........”
“พูดไปก็เปลืองน้ำลาย คนอย่างนายสมองมันกลวงไปแล้วล่ะ คงไม่สำนึกอะไรหรอก ฉันไปแหละ”
ฉันเดินออกจากจุดนั้นท่ามกลางสายตาประชาชีนับพันคู่ที่จ้องมาทางฉันปนเสียงซุบซิบนินทาไม่ขาดสาย
“หยุดเดี๋ยวนี่นะ ด่าเสร็จแล้วจะเดินหนีกันไปง่ายๆอย่างงี้น่ะเหรอ หยุดสิ! ฉันบอกให้หยุด”
"....."
“ฉันบอกให้หยุดไง!!!” หมอนี่วิ่งเข้ามากระชากมือฉัน ให้หันไปทางเขา
“ยัยหน้าผี เธอกล้าดีไงมาว่าฉัน หา!”
นายนั้นตะคอกใส่หน้าฉันพร้อมบีบข้อมือฉันด้วยความโกรธ
“นี่ฉันเจ็บนะ ปล่อย!”
“นึกว่าฉันอยากจับมือสกปรกๆของเธอมากหรือไง” ร้ายกาจสุดๆ เมื่ออยู่ๆหมอนี่สะบัดมือฉันออก จนฉันร่วงลงกองกับพื้น โอ้ยยย..เจ็บชะมัด
“เฮ้ยไอ้ดูเร็กซ์มากไปแล้วนะเว้ย” อยู่ๆนายหัวทองก็วิ่งเข้ามาประคองฉันให้ลุกขึ้น
“ไอ้คาร์นายช่วยมันทำไมว่ะ”
“มันมากไปวะดูเร็กซ์ ขอโทษที.. ส่วนเรื่องของนาย เตรียมจัดการกับนักข่าวที่มุงกันถ่ายรูปอยู่เถอะ!” นายหัวทองหันไปตะคอกใส่นายหัวดำ ก่อนจะหันมาทางฉัน “ไหวมั้ย ฉันช่วยประคองนะ”
ไม่ทันที่ฉันจะตอบอะไร หมอนี่ก็ประคองแขนฉันให้ลุกขึ้น
“โธ่เว้ย! คอนสงคอนเสิร์ตอะไรไม่ต้องลงไม่ต้องเล่นกันแล้ว! ส่วนเธอจำไว้เลยนะยัยหน้าผี ในเมื่อเธอกล้าที่จะเป็นศัตรูกับฉัน ฉันไม่ปล่อยเธอไว้แน่”
ความคิดเห็น