ความฝันของเจ้าภพ

ข้อมูลเบื้องต้น

เรื่องสั้น ความฝันของเจ้าต่อภพ

   มีครอบครัวหนึ่งมีลูกชาย 3 คน คือ เจ้าต่อภพเจ้าต้อภูมิและเจ้าตงฉิน และมีพ่อแม่ครอบครัวนี้ในชุมชนที่เล็กและแออัด โดยเจ้าต่อภพเคยคิดว่าเมื่อไรเรามีความสุขกับความฝันที่อยากเป็นนักร้อง เพื่อให้พ่อแม่และน้องๆทุกคนสบาย  พ่อของต่อภพจึงบอกว่าลูกอยากฝันอะไรในอาชีพลูกเป็นคนดีและรักในอาชีพของลูกเอง พอต่อภพได้ฟังพ่อพูด แม่ก็พูดขึ้นลูกเป็นที่อย่างลูกรักในอาชีพลูกก็ต้องทำหน้าที่ที่ดีที่สุด เจ้าต่อภพก็เลยบอกพ่อแม่ว่าผมเก็บเงินได้มาตั้งแต่จบมัธยมตอนปลายแต่ว่าไม่ได้เรียนต่อมหาวิทยาลัยเกือบ 3 ปีแล้ว แต่ตอนนี้ผมทำงานหนักดูแลน้องและขายของอีกได้เงินประมาณ 200,00 บาท แล้วครับ

ลูกของแม่ถ้าลูกอยากเรียนลูกก็ไปเรียนซิแม่ไม่ว่าลูกหรอก ในตอนนี้พ่อก็หมดห่วงกับลูก..> :: <  

เจ้าต้อภูมิก็บอกพี่ว่า พี่ต้อภพครับผมก็จะเรียนจบปริญญาตรีต้อภูมิสอบชิงทุนเรียนต่อต่างประเทศ

ต่อภพบอกว่าน้องต้อภูมิไปเรียนที่ประเทศ น้องของพี่เรียนก็เก่งและสอบชิงทุน ไปเรียนต่อที่ประเทศ ฝรั่งเศสด้านธุรกิจสินค้าส่งออก ต่อภพถามต้อภูมิว่าไปวันไหนเดี่ยวพี่จะพาไปซื้อของ

  พี่ต้อภพครับ ต้อภูมิบอกว่าไม่เป็นไร เดี่ยวต้อภูมิไปซื้อเองครับ

หยุดพูดเรื่องซื้อของกันเถอะ แต่แม่ขอให้ลูกทั้งสองคนหยุดพูดก่อน นอกจากนั้นลูกเราจะไม่มีเงิน แต่ว่าลูกทั้งสองจะเรียนที่ไหนแค่ขอมีความสุข

   นอกจากนั้น ลูกต้องดูแลสุขภาพให้ดีนะต้อภูมิ พอแม่ต้อภูมิพูดเสร็จ

เจ้าต้อภูมิถามว่า   ไม่เป็นไรครับ

ต่อก็บอกน้องว่าถ้าอยากเป็นอะไร อย่าไปกีดกันตัวเองล่ะ เข้าใจนะ

พอแม่ได้ยินว่า แม่คนนี้ปลื้มใจที่มีลูกที่ห่วงใย ขอบใจนะลูก

    พ่อครับไม่พูดหน่อยหรอครับทำไม ถ้าพ่อไม่คิดเป็นห่วงลูกพ่อไม่ควรโกรธเจ้าต่อภูมิเลย แค่ไปเรียนต่อแค่ 3 ปีน่ะครับพ่อ

    พอพ่อได้ยิน ก็สะดุ้งขึ้น

   พ่อก็เรียกต้อภูมิมานี่ พ่อไม่โกรธลูกน่ะ แต่ว่าพ่อตกใจทำอะไรไม่ถูกนะลูก 

เจ้าต่อภูมิถามตอบไปเลยว่า ผมไม่ว่าพ่อหรอกครับ

      พอเจ้าต่อภพ คิดขึ้นมาได้ เจ้าต่อภพก็ไปถามน้องตงฉินคนสุดท้องจบม.3 จะไปเรียนต่อ ม.4 ที่ไหนล่ะเจ้าตงฉิน ตงฉินก็พูดขึ้นมาว่า ผมยังไม่คิดเลยครับพี่ต่อภพ เคยคิดว่าจะเรียนต่อที่เดิมครับพี่

     พอจากการพูดเสร็จ ชีวิตของเจ้าต่อภพจะเป็นยังไง ในการเรียนต่อที่มหาวิทยาลัย แล้วเจ้าต่อภพจะเข้าเรียนมหาวิทยาลัยที่ไหนล่ะลองไป ถามเจ้าต่อซิ

    ต่อภพมาหาแม่หน่อยซิลูก แม่ลองถามลูกต่อภพว่าจะเรียนต่อที่มหาวิทยาลัยที่ไหนล่ะลูก

    ต่อภพก็บอกแม่ว่า ผมคิดว่าจะเรียนที่ธรรมศาสตร์อยู่แถวรังสิตน่ะครับ

ต่อภพคิดว่าจะไม่เป็นนักร้องแล้ว  ต่อจะทำงานที่เรียนมาน่ะครับ

เนื่องจากต่อภพเป็นคนจน ครอบครัวในหมู่บ้านเล็กเลยจากชุมนุมของคุณรักสิทธิ แล้วความฝันของต่อภพจะเรียนหนังสือและเรื่องในการทำงานอีกด้วยล่ะ และชีวิตของต่อภพจะดำเนินการต่อยังไงล่ะลองมาถามซิได้รู้ว่าเจ้าต่อภพอยากทำอะไรกันแน่  ส่วนแม่ของเจ้าต่อภพเลยถามว่าต่อภพเลยถามว่าต่อภพลงทะเบียนล่ะ ไปโรงเรียนเก่าน่ะเข้าใจมั้ยล่ะ

      นายต่อภพก็พูดขึ้นมาว่า ไม่เป็นไร มหาวิทยาลัยเปิดสัมภาษณ์ครับแม่

     อ่อหรอลูก ใช่ ครับ

     เพราะว่าอะไรพี่ต่อภพต้องไปเรียนด้วยครับ เมื่อก่อนพี่เคยบอกจะไม่เรียนต่อไงครับ

    บอกแล้วว่า เมื่อก่อน ไม่มีเวลาเรียนพอเรียนจบ ม.6 พี่ก็เลยไม่เรียนยังไง ที่พี่ต้องไปขายของเอาเงินส่งให้ผมและพี่ตงฉินอยู่มาได้ถึงวันนี้

     พี่ต่อภพครับ   ผมขอโทษ ที่ว่าพี่มาตลอด นี่ใช่มั้ย ที่เอาเงินมาใช้ในครอบครัว และเอาเงินส่งให้ผมและพี่ต้อภูมิให้เรา 2 คน อยู่มาได้

      นี่เจ้าต้อภูมิจะไปเรียนต่อต่างประเทศไปเมื่อไรนายต้อภูมิ

       เจ้าต้อภูมิก็ลืมบอกเลยครับ ไปเดือนหน้าครับพี่ต่อภพ เข้าใจยังครับพี่ต่อภพ

      พี่เข้าใจแล้วเจ้าต้อภูมิ   พี่คิดว่าพรุ่งนี้จะไปเขียนใบสมัครเข้าเรียนก่อนที่ธรรมศาสตร์

          พอถึงวันที่เจ้าต่อภพก็เดินทางไปเอาใบสมัครเข้าเรียนที่ธรรมศาสตร์ พอไปถึงก็ไปรับใบสมัครเข้าเรียนมหาวิทยาลัย .

         พี่ต่อภพและต้อภูมิผมอยากพูดเปรียบให้พี่ทั้งสองคนฟังครับ ผมรักมากมากคุคุครับ การที่เราไปเรียนทำให้เราค้นพบตัวเองว่าจะทำงานเมื่อเราเรียนจบ ฮาๆๆๆ _ , _  

        นี้ตงฉินพูดได้ใจพี่เลยคุรุคุรุๆๆ อยากพูดว่ามันโดนใจสุดๆเว้ยเฮ้ยน้องพี่

         เมื่อ 3 พี่น้องพูดกันเสร็จ  เมื่อเวลาผ่านไปแล้ว เมื่อเวลาผ่านไป 2 อาทิตย์ ก็ไปสอบเข้ามหาวิทยาลัยเมื่อสอบก็รอผลสอบอีก 3 อาทิตย์ เมื่อ 2 อาทิตย์ผ่านไปผลสอบการเข้าเรียนมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ พอดูคะแนนจากเว็บก็รู้ว่าผลสอบก็บอกว่าผ่านการประเมินการสัมภาษณ์ รอพ่อแม่ทราบว่าลูกผ่านการสัมภาษณ์ แล้วพ่อแม่ยังไงเมื่อดีใจ

       แม่ก็พูดขึ้นว่า ประสบความสำเร็จนะ

   พอพ่อแม่พูดกันเสร็จ  ลูกทั้งสามก็ไปซื้อของให้นายต้อภูมิที่เซ็นทรัลลาดพร้าวพอไปถึงกันสิ่งซื้อกันก็มี เสื้อกันหนาว เสื้อผ้า  กางกางยีน กระเป๋าลาก เมื่อซื้อของใช้ส่วนตัวเสร็จ ก็ไปซื้อไอโฟน 5s ที่ต้องใช้ในการสื่อสาร และโน๊ตบุ๊กที่ไว้ทำงานส่งอาจารย์และซื้อ USB

      พี่ต่อภพครับเราสองคนหิวข้าวแล้วครับ เราจะไปกินกันที่ไหนกันล่ะครับพี่ต่อภพครับ

     พี่ต่อภพคิดว่าพวกเราไปกินข้าวที่ศูนย์อาหารกันดีกว่ามั้ย
      พี่ต่อภพครับต้อ๓มิคิดว่าเราไปกินพิซซ่ามั้ย   เราเกิดมายังไม่เคยกินเลยครับพี่

     ต่อภพคิดแป๊ปหนึ่ง  คิดออกแล้ว เราไปกินพิซซ่ากันเถอะแต่ว่าเราทั้งสองช่วยแชร์เงินมั้ย โอเคเปล่า ?

พอทั้ง 3 พี่น้องก็กินพิซซ่ากันอย่างอร่อยกันมาก พอกินพิซซ่ามันแป้งกรอบดีมากเลย  พอทั้ง 3 คนคุยกันเสร็จ  หลังจากกินเสร็จมาดูซิว่าพี่น้อง 3 คนคุยอะไรกันต่อมาดูกัน

      เจ้าตงฉินสอบเสร็จแล้วนี่นะ ได้เกรดเท่าไรล่ะ

    ผมได้เกรดประมาณ   3.00  ครับพี่

  เจ้าต่อภพพูดขึ้นมาว่า   เก่งมากเลยน้องพี่

   เมื่อถึงเวลาทุกคนก็แยกกันไปเรียน เจ้าต่อภพก็ไปเรียนที่มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ คณะวิทยาสตร์  และส่วนเจ้าต้อภูมิ ก็ไปเรียนต่อต่างประเทศที่ฝรั่งเศส ที่ไปเรียนด้านธุรกิจสินค้าส่งออก   ส่วนตงฉิน ก็เรียนจบม.3  ก็ขึ้นเรียนม.4 สายศิลป์คำนวณ

     พอทุกคนเปิดเว็บแคมคุยกัน

          นายต้อภูมิเป็นยังไงไปเรียนที่   ฝรั่งเศส

          เจ้าตงฉินก็พูดขึ้นมาว่าพี่ๆครับเป็นยังไงกันบ้างครับ    พวกพี่สบายดีมั้ยครับ

         เจ้าต่อภพตอบไปว่า    สบายดีจ้า

         เจ้าต้อภูมิ พูดมา   ก็สบายดีเหมือนกัน

          เจ้าตงฉินเกรดภาคเรียนเป็นยังไงบ้าง  พี่ถามน้องนะ

          ตงฉินตอบไปว่า   ผมได้ 3.10 ครับพี่ต่อภพ

    เมื่อแม่ได้รับจดหมายจากต้อภูมิแม่ก็ดีใจมากและเปิดอ่านขึ้นมาว่า    คุณแม่สบายดีมั้ยครับและคุณพ่อและน้องตงฉินสบายดีมั้ยครับ เดี่ยวอาทิตย์หน้าอาทิตย์กลับมาเยี่ยมครับแม่ แล้วตอนนี้คุณพ่อสบายดีมั้ยครับและฝากคุณแม่ดูแลสุขภาพพ่อด้วยครับ เดี่ยวผมมีของฝากไปให้แม่นะครับ      

      เมื่อถึงเวลาที่ลูกทั้งสองกลับมาเยี่ยมพ่อกับแม่กัน     พอสองพี่น้องมาถึงบ้านแม่พูดขึ้นมาว่า   แม่ดีใจมากที่ลูกกลับมาเยี่ยมแม่

     เมื่อถึงวันเสาร์ 3 พี่น้องชวนกันออกไปกินอาหารกันข้างนอก ว่าเราจะไปที่ไหนกันล่ะ 3 คนคิดว่าไปกินอาหารกันแถวอนุสาวรีย์กันมั้ย

         ตงฉินก็ตอบว่า   เห็นด้วยครับ

    เมื่อทุกคนขึ้นรถแท็กซี่บอกคนขับว่าไปลงที่อนุสาวรีย์ พอนั่งบนรถเป็นเวลา 2 ชั่วโมง  พอกันไปถึง 3 พี่น้องไปกินก๋วยเตี๋ยวอยุธยากัน

  ต้อภูมิ : มันอร่อยจัง

 ต่อภพ :  อร่อยมา      เส้นกับน้ำก็อร่อยมาก

ตงฉิน : อร่อยที่สุดเลยครับ แต่ลองถามว่าจะไปไหนกันต่อเปล่า

ต้อภูมิ : ไปซิ

ต่อภพ :ไปๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ-,-

ตงฉิน : ไปหอศิลป์กันมั้ย/span>

ต่อภพ : บอกว่าอยากไปมาก แต่ว่าไม่เคยไปเลย

ต้อภูมิ : อยากไป ไปดูงานศิลป์ซิ มันสื่อสารด้านอารมณ์ได้

         พอทั้ง 3 คน ก็ขึ้นรถกันไปหอศิลป์ และนั่งคุยกันไป   นายต้อภูมิไปว่าพวกเราโชคดี เกิดมาเป็นพี่น้องกันและไม่เคยทะเลาะกันเลย 

        เจ้าต่อภพไปถึงกัน ก็เดินเข้าหอศิลป์ พอดูผลงานต่างๆขึ้นมา นายต้อภูมิเห็นผลงานนั้นขึ้นมาพูดว่า ทำได้ไงสวยงาม มีจุดสมดุลและมีน้ำหนักสีหนักเบาด้วย

       นายต่อภพพูดขึ้นมาว่า   พรุ่งนี้เราก็กลับหอแล้วล่ะ ทำไงดี

       เจ้าตงฉินบอกว่า รีบกลับเถิด มันก็ดึกแล้วน่ะ

           ก็ได้จ้า !

              เมื่อทุกคนกลับไปเรียนแล้ว เมื่อไปเรียนกันจะต้องตั้งใจเรียนกันทุกคนนะ แม่บอกว่า เป็นห่วงดูแลตัวเองด้วยลูกนะทุกคน พอทุกคนก็เดินทางไปเรียนกัน

             เมื่อเวลาผ่านไป 7 ปี 3 พี่น้องก็เรียนจบกันเหลืออีกคนหนึ่งที่จะจบก็คือเจ้าต่อภพนั่นไง พอ 2 คนเรียนจบ ก็เรียนจบ 2 คน ก็ไปทำงานที่ตัวเองถนัดด้านตัวเอง

แล้วนายตงฉินส่งจดหมายไปให้พี่ต้อภูมิและเจ้าต่อภพก็เปิดอ่าน   จบเร็วๆพี่ต้อ ผมเรียนจบแล้วน่ะครับ 

      เจ้าต่อภพก็ตอบกลับไปว่า   เหลือสอบปลายภาคแล้วล่ะน้องพี่  
            พอถึงวันปริญญาเป็นวันที่เจ่าต่อภพมีความสุขมาก แล้วเจ่าต่อภพก็ได้ทำความฝันเป็นจริง และสร้างความฝันครั้งนี้เป็นจากชีวิตที่ดิ้นร้นจนจบรับปริญญาตรีด้านธุรกิจที่เจ้าต่อภพฝันเอาฝัน

                ตอนจบเจ้าต่อภพพูดมาว่า   ได้ทำความฝันที่อยากรับปริญญาตรี และความฝันทำเราภูมิใจและเป็นความจริงเกิดจากการสร้างขึ้นจากความฝัน 

              *    หลังจากทำความฝันให้เป็นจริงที่สร้างขึ้นมาเอง  และสอนให้ทุกคนว่าความฝันที่เกิดขึ้นกับตัวเองทำให้ได้และสร้างความฝันให้เป็นความจริง