ความปรารถนาของดานิกา

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

เราจะให้อภัย...จากความผิดพลาดที่เกิดขึ้นได้อย่างไร?

นี่เป็นสิ่งที่เธอพยายามเฝ้าถามตัวเองตลอดเก้าเดือนที่ผ่านมา แต่ก็ไม่เคยได้รับคำตอบ จนเมื่อไม่กี่วันก่อน ซึ่งเป็นวันที่เด็กหญิงตัวน้อยลืมตาดูโลกขึ้นเป็นครั้งแรก ช่วงเวลาที่สิ่งมีชีวิตผู้อยู่ในท้องของเธอมาหลายเดือนกำลังจะถือกำเนิดออกมานั้น นับเป็นช่วงเวลาที่แสนสุข แม้จะปะปนกับความเจ็บปวดอันเหมือนที่ไม่มีที่สิ้นสุด แต่ก็นับว่าเป็นความทรมานที่สวยงามเหลือเกิน

และมันคงดีกว่านี้หากลูกของเธอเกิดมาในครอบครัวที่อบอวลไปด้วยความรัก

ผู้ที่ได้สัมผัสกับความเป็นแม่ครั้งแรก มองลูกที่กำลังดูดนมจากอกด้วยน้ำตาคลอเบ้า จะเป็นอย่างไรถ้าเด็กคนนี้รู้ว่าตัวเองคือผลพวงจากความผิดผลาด และตราบาปที่แม่ไม่อาจลบมันไปจากใจได้

‘พี่รักหนูนะ...’

คำพูดแสนหวานของมารชั่วกับการกระทำแสนต่ำทราม ไม่ได้ทำให้เธอรู้สึกถึงความซึ้งใจ กลับกันมันยิ่งทำให้หญิงสาวหวาดกลัวต่อสิ่งที่มันได้ทำกับเธอซ้ำแล้วซ้ำแล้ว ยิ่งเฉพาะกับคืนแรกที่เธอได้พลาดพลั้งให้กับมารร้าย จนกลายเป็นฝันสยองที่ไม่อาจลืมได้อีก

หลังจากวันนั้น ชีวิตของเธอไม่มีเหลืออีกแล้ว...ความฝัน ความหวัง ความสดใสในชีวิต มันถูกกระชากไปเพียงชั่วข้ามคืนเท่านั้น เสียงลมหายใจสม่ำเสมอของชายที่นอนอยู่บนหมอนบอกกับเว่า เขาอิ่มใจเพียงใดที่เป็นคนพรากสิ่งเหล่านี้จากเธอไป หญิงสาวไม่ได้รักเขา แต่เขากลับใช้คำนั้นเป็นเหตุผลในการกระทำต่ำทรามเกินกว่าจิตใจจะรับไหว เพียงเพราะเขาพึงใจและมีความต้องการในตัวเธออย่างแรงกล้าเท่านั้น

การแต่งงานที่ไม่ได้เกิดจากความรัก นำพาเธอมาสู่ความมืดมิดเหมือนอยู่ในห้องที่ไร้แสงไฟ ทุกคืนวันที่ผ่านพ้นยิ่งรู้สึกสะอิดสะเอียนและขยะแขยงกับทุกอย่างที่เกิดขึ้น หมดหนทางที่จะปรับตัวและแก้ไข เมื่อไม่อาจให้อภัยเขาได้ ทางเดียวที่คิดก็คือต้องหนีออกมาเท่านั้น

สองมือค่อย ๆ หยิบหมอนอีกใบขึ้นมา พร้อมวางลูกน้อยลงอย่างระมัดระวัง จบเสียที พอแต่เพียงเท่านี้ เธอลูบศีรษะทารกน้อยอันเป็นพลผลิตจากบ่วงบาปที่เขาได้กระทำ แม้ไม่อยากจะทำเช่นนี้ ทว่าหากเอาลูกไป วังวนชีวิตของเขาและเธอก็คงจะไม่มีวันจบ เธอเขียนข้อต่อลองกับเขาใส่กระดาษหนึ่งแผ่น แล้ววางลงไว้เคียงข้างกับหมอนใบที่ลูกหนุนนอน ทุกอย่างกำลังจะจบ เธอคิดเช่นนั้น ภายใต้บรรยากาศอันเงียบสงบ หญิงสาวมองใบหน้าอ่อนใสด้วยความเจ็บปวดเหลือประมาณ ก่อนจะค่อย ๆ ถอยห่างจากลูกไป และอีกเพียงแค่ไม่กี่อึดใจต่อจากนั้น...ชีวิตเธอก็จะพบกับอิสระเสียที