ลำดับตอนที่ #9
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : เป็นเพื่อนหรือเป็น...
"นี่เจ้าเป็นใคร..." หนุ่มผมบลอนใส่ชุดสูทดวงตาคมอันเย็นชา เสียงทุ้มเล็กน้อยได้ถามฉันทำให้แอบตกใจหน่อยๆ และฉันสัมผัสได้เลยว่าใคร.....
ฉันก็มองตามเสียงและใช่เลย เจ้าหนุ่มเย็นชาคือ 'อเลาดี้' ตัวจริงนี่หล่อมาก น้ำลายเยิ้มเลยย
แต่ก่อนอื่นเอาสถานการณ์นี่ก่อน..
"สวัสดีค่ะ ฉันชื่อเอมิเป็นเลขาของคุณจีอ๊อตโต้ค่ะ" ยิ้มทักทายอีกฝ่าย แต่อีกฝ่ายจะไม่มีปฏิกิริยาเลยนอกจากมองฉันและหน้านิ่งเฉียบ
"งั้นเหรอ..." ตอบแบบเย็นชาใส่แต่ดูเหมือนคิดอะไรอยู่แล้วมองหน้าฉัน "แล้วทำไมเธอถึงมาเป็นเลขาให้กับหมอนั่น"
นั่นสิฉันก็งงเหมือนนายนั่นแหละ...
"อ อ่อ พอดีคุณพรีโม่ให้ฉันเป็นเลขาที่เหลือก็ไม่รู้ค่ะ"
"หึ" เอ่ยเสร็จก็เดินออกไป..
เดียวๆๆ 'หึ' แค่นี้แล้วเดินออกไป งงดิ งงดิ งง!! แต่ว่ามันก็เป็นแบบนี้นี่นา นิสัยเย็นชาเลือดเย็น อมหิต(ใช่เหรอ~//โดนถีบ)
เดียวสิเห้ย! เดินไปเฉยเลยแล้วไม่กล่าวทักทายแนะนงแนะนำกันบ้างเลยเหรอ! เย็นชาเกินไปแล๊ววว
.
.
.
.
.
~~จากนั้น~~
ตึก ตึก ตึก ตึก
ฉันเดินเล่นแถวปราสาทของจีอ๊อตโต้มีดอกไม้หลากสีเต็มไปหมดเหมือนอยู่ในนิทานเลย ช่างสวยงามมาก
"อ๊ะ?"
มัวแต่มองดอกไม้จนสดุดก้อนหินทำให้ล้มหงายมองท้องฟ้าช่างสดใสจงลงกับพื้นเมื่อล้มลง ปลายดอกไม้ก็ปลิวพร้อมกับสายลม ฉันหลับตารับลม สูดอากาศเข้าออก ได้กลิ่นดอกไม้อันหอมหวงอบอวนบริสุทธิ์ ฉันลืมตาเหมือนมีอะไรมาเกาะตรงจมูกฉัน 'ผีเสื้อ' ฉันมองผีเสื้อตรงจมูกฉัน แล้วผีเสื้อก็บินไปบนท้องฟ้า ฉันมองผีเสื้อสีฟ้าเหมือนนภาที่กำลังโบยบินไปที่ไม่เคยเห็นมาก่อน ยังกับว่ามันคอยอยู่เคียงข้างฉัน...
"พอแค่นี้ดีกว่า..." ลุกขึ้นเดินกลับไปในปราสาทเพราะว่า ใกล้ตดดินแล้ว ป่านนี้พรีโม่คงโดนว่าเลย
::ในปราสาท
ฉันกระโดดห้องทำงานของจีอ๊อตโต้แต่ดูเหมือนว่าหมอนั่นคงลงไปนั่งรอกินข้าวแล้วล่ะมั้ง
ปึง
เสียงประตูดังขึ้นฉันจึงมองตามเสียง
"อ้าว อยู่นี่เองเหรอหาตั้งนาน" จีอ๊อตโต้ผู้เป็นบอสได้ถามเลขาส่วนตัวเขา
"ไปห้องส้วมมาค่ะ"
"งั้นเหรอ ทำไมไปนานขนาดนั้นล่ะ"
"ส้วมตัน ท้องเสีย ท้องร่วง ท้องอืด ขี้ไม่ออก อาเจียน ปวดหัว ค่ะ" (พูดเล้นหรือด่าเนี่ย---/โดนเสยคาง)
"ขนาดนั้นเลยเหรอ มาเป็นเลขาวันแรกแท้ๆ ดันท้องเสีย ท้องอืด ขนาดนั้นเลยให้ผมช่วยไหม" จีอ๊อตโต้ถามฉันพร้อมใบหน้ายิ้มอันสดใส
จะโปรยเสน่ห์ฉันเหรอ เจ้าเหล่นักนะ ฮึ๋ยยย อดทนไว้เอมิ อดทนไว้เอมิ อดทนไว้....
"ไม่ล่ะค่ะ ขอบคุณที่เป็นห่วง"
พูดเสร็จจีอ๊อตโต้ก็หัวเราะลำคอ 'หัวเราะอะไรของนายฟ่ะ'(นางคิดในใจ)
"หัวเราะอะไรเหรอคะ"
"เธอไม่ต้องพูดสุภาพขนาดนั้นก็ได้นะ คิดซะว่าเป็นเพื่อนกันไง"
เพื่อนเหรอ?
"...."
"หรือว่า..."
??
"เป็นคน----"
ก๊อก ก๊อก
เสียงคนเคาะประตูดังขึ้นที่ประตูแง้มอยู่และยืนฟังพวกฉันคุยกัน หนุ่มผมแดงดวงตาคมและมีสักที่ใบหน้ารู้ๆว่าใครก็คือ จี นั้นแหละ แอบฟังเงียบๆเลยเหรอจี ระวังหูจะอื้อนะจ๊ะ
"ใกล้จะได้เวลาอาหารเย็นแล้ว รีบลงมาล่ะ" จีผู้เป็นมือขวาได้มองสายตาฉันอย่างไม่เป็นมิตร 'จะหาเรื่องเหรอ ถอดเครื่องแบบมาต่อยกันเปล่าล่ะ(ใจเย็นครับพี่ ==;)
"อืม อย่าลืมเตรียมอีกที่นะจี"
"รู้อยู่แล้วน่า" พูดเสร็จก็เหลือบมองฉันอีกรอบ แล้วเดินออกไปด้วยเมิน
นี่ มองแล้วทำหน้าอย่างนั้นหาเรื่องกันเลยไหม มาๆ ถอดเครื่องแบบเสื้อออกให้หมดแล้วมาต่อยกันมา (ใจเย็นพี่!! 0[]0 นี่แก้ผ้าเลยนะ!)
"พวกเราไปกินข้าวกันเถอะ" จีอ๊อตโต้ผู้มีความใสซื่อที่ไม่รู้ว่าฉันพูดอะไรในใจได้ชวนฉันไปกินข้าว
ไปสิ! ไม่ไปได้ไง หิวจนจะวายลม(?)แล้ว
"ค่ะ"
"ไม่ต้องพูดสุภาพขนาดนั้นก็ได้"
แบบเพื่อนเหรองั้น..
"เออ ไปกัน" แล้วเดินนำไป
ส่วนจีอ๊อตโต้ยังงงกับคำพูดที่ฉันพูดไป ก็นายบอกไม่ต้องสุภาพก็ได้ไม่ใช่เหรอเนอะก็ 'เออ ไปกัน' แปลกตรงไหน
::ห้องอาหาร
ในห้องอาหารโต๊ะมีความยาวเกือบ 500 เมตร(?) ในโต๊ะใอาหารหลายอย่างน่าทานมากเลย มีเก้าอี้ 7 ตัวแต่ต้องเพิ่ม 8 เพราะที่ฉันไง จะให้นั่งพื้นเหมือนหมาเลยเหรอ เหอะๆๆ
ทุกคนก็เข้ามาจัดเตรียมอาหารกันยกเว้นคนนึงที่นั่งตั้งตารออาหารอย่างเดียว
"เดียวเถอะแรมโพ ทำไมไม่ไปช่วยล่ะ"
"ก็ข้าหิวนิน่า~" หนุ่มผมเขียวที่หน้าเหมือนแรมโบ้หนุ่ม ที่ชื่อว่า แรมโพ บ่นพัมพึมด้วยความหิวโหย
"หืม?" แรมโพก็เหลือบมองฉัน
"เธอเป็นใครงั้นเหรอหน้าไม่คุ้นที่นี่เลย" ถามด้วยความใสซื่อ
"ฉันมีชื่อว่าเอมิ ยินดีที่ได้รู้ค่ะคุณแรมโพ" ฉันแล้วก้มหัวเล็กน้อย
"ข้าชื่อแรมโพ ยินดีที่ได้รู้จักนะสาวน้อย" พูดเสร็จเอามือมาจับหัวฉันเบาอย่างเอ็นดู
มองใกล้ๆก็น่ารักแฮะ แต่รู้สึกเหมือนมีอะไรแผ่รังสีอะไรสักอย่างมาจ้องฉันเลยหรือจะคิดไปเองหว่า
และแล้วก็ได้เวลาทานอาหารกัน
.
.
.
.
.
------------------------------------
1 คอมเม้น = 1 กำลังใจ
ปิดเทอมแล้ว~~ เย้ ดีใจจังเลยยยยย มีใครปิดเทอมแล้วบ้างง
ตอนนี้สนุกไหมจ๊ะ จะได้เพิ่มมุข(แป๊ก)ไป 555
ใครอยากสมัครฟิครีบอร์นอีกเรื่องก็มาได้เลยไรต์รออยู่นะจ๊าาา แล้วเจอกันคร้าาา
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น