ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic Reborn] Love of destiny

    ลำดับตอนที่ #11 : อ่อนหัด

    • อัปเดตล่าสุด 26 มี.ค. 61


    เช้าวันรุ่งขึ้น

    08:35 AM.

    เช้าวันอันแสนเจิดจ้าดวงอาทิตย์ขึ้นอย่างอัสสะดง(?) เสียงนกน้อยร้องอย่างไพเราะ อ่าาา นี่ฉันหลับเมื่อไรกัน จำได้ว่าเมื่อคืนเจ้าบ้านั่นมันแอบเปิดประตูตอนฉันอาบน้ำอยู่แล้วก็...ไม่อยากอธิบายให้ท่านผู้อ่านเล๊ยย ไม่อยากให้ภาพน่าอายนั้นมาเผยแผ่

    "ตอนนี้ลุกก่อนดีกว่า...อ๊ะ?"

    อยู่ๆก็รู้สึกขยับไม่ได้เหมือนมีอะไรทับฉันอยู่จากข้างหลัง ฉันเลยค่อยๆหันไป

    "!?!??!!?!"

    พอหันไปเท่านั้นล่ะ เจ้าบ้านั่น...

    "ไอ้โรคจิต!!#*^×_×€#&@%@&" ฉันตะโกนดังลั้นแล้วถีบมันลงจากเตียงอย่างแรงๆ

    "โอ๊ยย!! นี่ทำอะไรของเธอเนี่ยอยู่ๆก็ถีบผมน่ะ"

    "ล แล้วนาย ม มากอดฉันทำไม!"

    "ผมกอดเหรอ?...นึกว่าเป็นหมอนข้างนะเนี่ยแต่นิ่มดีนะตรงหน้า-------" โดนอัดหน้าเต็มๆ

    การตบ ถีบ ต่อย ทำให้เสียงดังจนทำให้มีคนเปิดประตูพร้อมกับควาทน่ารำคาญของห้องจีอ๊อตโต้

    "หนวกหูจริงๆ คนจะนอนนะเว้ย!" มือขวาของบอสได้ตะโกนกล่าว

    แต่สิ่งที่ได้เห็นคือ...

    "นี่พวกเธอ.." พูดแค่2 3 คำฉันก็คัดค้านอย่างแรงและไม่ใช่อย่างนายคิดด้วย

    "ไม่ใช่นะ! บอสนายมันลวนลามฉัน!"

    "ไม่ได้ลวนลามซะหน่อย...แค่กอดเฉยๆ~"

    ไหนบอกไม่ได้กอดไง!! ไอ้โรคจิตไอ้เ(#^×^#£#*×*$

    "อ่า อ่า เรื่องของพวกเธอนะ"

    นี่ช่วยหน่อยก็ดีนะจี ถ้าช่วยนี่จะดีมากก

    "เข้าเรื่องๆ เย็นนี้จะมีงานสำคัญของแฟมิลี่งานนี่นายอย่าเบี้ยวนัดเขาล่ะ"

    "รู้แล้วน่าาา.... ย้ำอยู่ได้.."คำท้ายพึมพำเบาๆ

    "จะได้รู้ไง เดียวนายจะแอบเบี้ยวนัดอีก -*-"

    หูดีจังนะจี 很好!

    "อ่า คร้าบ คร้าบ" จีอ๊อตโต้พูดอย่างเหน็ดเหนื่อย

    พอลองคิดดูแล้วจีก็น่าจะเป็นบอสนะเนี่ยแตาก็นะแต่แพ้ความหล่อของบอสน่ะถ้าจะให้เทียบแบบลงทะเบียนเลือกตั้ง คสช.(?) ล่ะก็ จี ความหล่อ 8/10 จีอ๊อตโต้ 9/10 ว่าไปนั้น =3= บางทีเจอคนหล่อมากๆอย่างลุงตู่----ล้อเล่นๆ เดียวไรต์ติดคุกเป็นเรื่องแน่ นิยายก็ดองตลอดชีวิต

    "นี่ยัยเลขา เธอก็ต้องช่วยด้วยถ้าเข้าใจแล้วก็ตามมาที่ห้องฉันละกัน" ผู้รองบอสบอกฉันแล้วเดินจากไป

    สงสัยฉันกับเจ้าจีนี่จะไม่ถูกชะตากันเลยนะ ว่าแต่ช่วยอะไรกันนะ อยากรู้จริง

    "งานที่จีบอกหมายถึงอะไรเหรอ?"ฉันถามด้วยความใสซื่อน่ารักตะมุตมิ

    "งานเต้นรำน่ะ เป็นงานประจำปีของแฟมิลี่ที่จะต้องทำกันจะมีงานเย็นนี้เพราะฉะนั้นเธอก็ต้องไปในฐานะเลขาของผม^^"

    "ก็ไม่รู้สินะ"ฉันตอบไปอย่างน่าเบื่อ

    งานเต้นรงรำอะไรกัน ไม่ค่อยอยากไปเท่าไรนะแต่เราในฐานะเลขาของเขาคงต้องทำล่ะนะ

    "ถ้างั้นขอตัวไปอาบน้ำก่อน" พูดเสร็จเดินไปห้องน้ำ ก่อนถึงห้องน้ำ....

    "ไว้ผมจะแอบเปิดประตูดูนะ"

    "ว่าไงนะ?"

    "เปล่า ไม่มีอะไร"

    แล้วฉันก็เข้าห้องน้ำ

    'เมื่อกี้มันพูดว่าไรน่ะ พูดเบามากกกเลย ปกติหูเราน่าจะดีนิ แปลกชะมัดหรือหูฉันอื้อแล้วนะ' แล้วฉันก็อาบน้ำ


    11:11AM.

    ฉันแต่งตัวเสร็จลงที่ห้องทำงานของจี

    "ทำไมถึงมาช้า" จีถามอย่างไม่สบอารมณ์

    "อาบน้ำอยู่ค่ะ"

    "หาา! อาบตั้ง4ชั่วโมงเนี่ยนะ"

    นี่...เลยไปชั่วโมงนึงย่ะ=_=

    "ขอโทษทีค่ะพอดีอาบเพลินไปหน่อย^^ เรามาคุยงานกันดีกว่านะคะ"

    "จริงๆเล๊ยเธอเนี่ย"จีได้เกาหัวอย่างหงุดหงิด
    อะไรกันเล่าแค่น้ำอาบเอง เครียดไปได้

    "งานที่เธอต้องทำคือจัดงานและดูแลจีอ๊อตโต้ในฐานะเลขา"

    เลขานี่ต้องทำหลายอย่างเลยเนอะน่าเบื่อจริงๆ

    "ค่ะ แล้วจะเริ่มจัดตอนไหนคะ?"

    "เรืองนี้อลาวดี้รู้ไปถามเอาละกัน"

    ห๊ะ! ไปถามหมอนั่น? หมอนั่นโครตสันโดษเลยนะ พึ่งเคยเห็นนะเนี่ยแหะ

    "ค่ะ" พูดเสร็จก็ไปหาอลาวดี้ทันที เพราะอะไรน่ะเหรอ อยากฟังเสียงอันหล่อเหลาของมันแต่ขอแค่ไม่ต้องบอก 'หึ' อีกละกัน แต่ก็เป็นเสน่ห์อีกอย่างนึงของความเย็นชานี่เนอะ

    ห้องอลาวดี้::

    เสียงเคาะประตูอย่างเบาๆเจ้าของห้องได้พูดอย่างเย็นชา

    "เข้ามา"

    เสียงประตูเปิดได้ดังขึ้น ค่อยๆแง้มออกมา

    "ขออนุญาติค่ะ"

    นี่ เป็นไงมารยาทดีใช่มั้ยล่ะ ปกติเข้าโดยไม่ต้องขอเลยนะแต่ตรงหน้านี่ถือว่าเคารพเลย
    -^-

    "คือว่าเรื่องงานคืนนี้---" กำลังพูดอยู่แต่...

    "เรื่องงานคืนนี้เธอต้องทำร่วมงานกับแฟมิลี่ส่วนเรื่องการจัดทำเดียวผมกับคุณทำกัน"

    "ค่ะ.....อ เอ๋??!"

    "อะไร มันทำไมงั้นเหรอ?"

    "ป เปล่าค่ะ"

    "ถ้ารู้แล้วก็ออกไปซะ ผมจะทำงานต่อมันเกะกะ"

    นี่!...เกะกะอะไรห๊ะ! อุสาห์ชมว่าหล่อ เย็นชา สุขุม แต่ตอบแทนกลับว่าฉันเป็นตัวเกะกะ WHAT!! อยากอัดหน้ามันจริงๆ ==*

    13:20 PM.

    ตอนนี้ฉันกำลังจัดโต๊ะ จัดเก้าอี้ ตกแต่งทุกอย่างเลยยย....ว่าแต่ ทำไมเจ้าเย็นชามันยังไม่มาเนี่ย ฉันจัดการเสร็จหมดแล้วทำคนเดียวด้วยมันนะเว้ย หน้าตาหล่อแต่ภายในโครตเลวเอาเปรียบ! หนอยยย

    ระหว่างที่ฉันทำหน้าบูด อารมณ์เสียอยู่นั้น

    "เป็นอะไรของคุณ"

    "ตะเ@¥&×+&(×&$&×(+"

    หืมมมม นี่นินทานะเนี่ย ตายยากชะมัดเลย

    "เปล่าค่ะ"

    "คุณกำลังนินทาผมใช่มั้ย?"

    เห้ย รู้ได้ไง!

    "เปล่าเลยย ไม่ได้นินทาซะหน่อย" แถรไปเรื่อย

    "หึ" พูดเสร็จเดินไปดูรอบๆ

    หึ อีกละ หึอีกละ อยากตบปากชะมัดแต่ไม่ได้เดียวFCเค้ามันตบเราตายก่อนเลย

    "นี่"

    "??"

    "ถ้าจะตกแต่งแบบนี้ไปจัดที่ห้องของเธอเถอะ" พูดอย่างแทงใจดำ

    "ให้มันน้อยๆหน่อย นายให้ฉันทำคนเดียวเนี่ยนะ ฉันเป็นผู้หญิงนะไม่ใช่ผู้ชาย"

    "ฮึๆ คุณนี่มันอ่อนหัดจริงๆ" เขาหัวเราะในลำคอ

    "ว่าไงนะ?"

    "เลขาน่ะ ต้องทำได้ทุกอย่างเพื่อบอส นี่เป็นบทเรียนของการเป็นเลขา และอีกอย่างประสิทธิภาพของเธอได้ 0"

    "นี่ ไม่ต้องแทงใจดำขนาดนั้นก็ได้นะ"

    "นั้นแหละถึงได้ 'อ่อนหัด' ไง "

    "......" ไม่มีอะไรจะพูดแต่สายตาบอกว่าพอเถอะมันจุกเกินขนาดละ

    กึก แอ๊ดดด
    เสียงประตูเปิดทั้งๆที่ยังไม่ถึงเวลาเปิดงานเลย มีชายคนนึงเดินเข้ามาจากแสงสว่างอันเจิดจ้า อย่างกับเทวดา

    "ว้าวสวยดีนะเนี่ย นายทำเหรออลาวดี้" หนุ่มรูปงามได้เอ่ยถามอลาวดี้

    "เปล่า ยัยอ่อนหัดนี่ทำ"

    ซ้ำเติมอยู่ได้นะอลาวดี้ อยากอัดใช่ป่ะห๊ะ

    "เอ๋ จริงเหรอ เธอเป็นทำเองคนเดียวเหรอเก่งนะเนี่ย ไม่เคยเห็นหน้าเลยชื่ออะไรเหรอ?"

    นี่ชมหรือด่าเนี่ยแต่ยังไงก็เถอะเห็นบอกเก่งนี่ลอยเลย ถถถ ยังไงก็วางฟอร์มก่อน

    "ค่ะ ฉันชื่อเอมิ......ค่ะ" ฉันค่อยๆหันหน้ามองหนุ่มรูปงามแต่พอฉันได้มองทำให้ฉันนึกถึงในตอนที่ฉัน.....ก่อนถูกรถชนตาย...


    ---------------------------------------
    ผิดประการใดขออภัยนะคะ ตัวร้ายเริ่มมาแง้วว แล้วเจอกันตอนหน้านะคะ SEE YOU AGIAN bybbb~~~
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×