ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : จุดเริ่มต้น
ฉันค่อยๆลืมตาว่าใครรับตัวฉัน
แน่นอนว่าต้องเป็นพระเอกอยู้แล้วว มั่นใจ100เปอร์เซ็น
"เจ้าแน่ใจเหรอ"
"ห๊ะ"เดียวนะ...ทำไมเสียงคุ้นๆว่ะหรือว่าา
พอลืมตาเท่านั้นล่ะฉันอยากจะบ้าตายเลย
"ไอ้พระเจ้าโรคจิต!"พูดเสร็จก็ง้าวขาเขาขึ้นแล้ว...แทรกหน้า(?) นี่ฉันทำอะไรลงไปเนี่ยทำกับพระเจ้าอย่าถือสาเลยนะคะมันแกล้งฉัน ฉันเลยเอาคืน
"นี่!! ข้าอุสาห์ช่วยเจ้านะทำกับพระเจ้าิย่างข้าได้ไงกัน!"ตวาดใส่ฉันทำไมฟ่ะนายแกล้งฉันก่อนนิ
"ก็ไม่รู้สินะ"ว่าแต่ทำไมบรรยากาศแปลกๆเนี่ย ภูเขาเหรอ?"นี่ นายพาฉันมาที่ไหน?"
"นั้นสิที่ไหนน่าาา~"
"เห้ย~อยากโดนดีใช่ป่ะ" เตรียมขาง้าวทันทีที่จะเตะหน้าพระเจ้า
ไอ้พระเจ้านี่กวนตีนดีจริงๆ
"นี่นี่ ใจเย็นสิ"เอามือบังว่าอย่าพึ่งทำกลัวแล้ว(?)"เฮ้ออ...ที่นี่คือภูเขาแค่นั้นและต่อจากนี้เจ้าจะต้องทำบางอย่างเดียวข้าจะมอบพลังให้แก่เจ้า"ใบหน้าของพระเจ้าที่กลัวการเตะของฉันทำหน้านิ่งทำให้ฉันตกใจนิดๆ
"หมายความว่าไง"ไม่เห็นเข้าใจเฟ้ย! ทำบางอย่าง ทำอะไร? ซักผ้า? ตัก_ี้(แค่อำเล่น)
"หมายความว่า------บ๊ายบาย"ลากเสียงแล้วโบกมือลอยไปเหนือฟ้า
เดียวสิเห้ย!หมายความว่าไงกลับมาก่อนหนอยยย ไอ้พระเจ้าเฮ็งซวย! ไอ้พระเจ้าบ้าบอกวนteen! *!%&@*+?:+);
"อะไรกัน ให้มานี่แล้วบอกว่าภูเขา(?)แล้วต้องให้ทำบางอย่าง เพื่อ.."เดินไปบ่นไป
ปัง!!!
"!! เสียงปืน..."รีบหลบพุ่มไม้แล้วปีนบนต้นไม้
ไอ้บ้าเอ้ยยย ตกใจหมด มายิงอะไรตอนกลางคืนว่ะ
ตึก ตึก ตึก
เสียงเท้าที่ดังพร้อมกับหญ้าจนฉันได้ยินประมาณ2กิโลเมตรได้ เอ๊ะ!?เดียวนะได้ยินตั้ง2กิโลเมตรเป็นไปได้ไงหรือว่าคนที่ยิงมาเมื่อกี้จะเหยียบหญ้าดัง??
"มันอยู่นั่น!!!" ชายผู้หนึ่งได้ชี้คนวิ่งไล่แล้วพากันยิง
ปัง! ปัง! ปัง!
เสียงปืนดังขึ้นเรื่อยๆ
"พวกมันยิงอะไรกัน"ฉันพึมพัมเบาแล้วหลบซ่อนให้มิดชิดจะได้ไม่มีใครเห็น"ดูเหมือนจะถึงแล้ว.."ฉันเริ่มมองเห็นคนๆนึงใส่ชุดโบราณมีผ้าคลุมสีดำผมฟูที่เปียกโชกกำลังวิ่งหนีพวกที่ยิงกัน
หน้าคุ้นแฮะไม่ใช่มั่ง แต่มันคุ้นจริงๆคล้ายสึนะ....ห๋า? สึนะ? สึนะ? สึนะ? (กำลังทบทวนความคิด) นั่มมันสึนะนี่หว่าาา!!=[]=OMG! สึนะตอนโต------
"....."ชายผู้ที่คล้ายสึนะได้หยุดวิ่งแล้วรีบหลบซ่อนพุ่มไม้ฝั่งตรงข้ามที่ฉันอยู่
ไม่ใช่สึนะ....แล้วใครฟ่ะ??(ไรต์:นี่นางจำไม่ได้เลยหรอมม--จ๊ากกก/วิ่งสุดขีด)
เงียบไปเลยเจ้าไรต์ ว่าแต่ว่าหน้าคล้ายสึนะมากแฮะมันเป็นใครกันบังอาจมาปลอมหน้าคล้ายสึนะเนี่ย!!แม่จะจัดการให้เข๊ดเลย!
ตึก ตึก ตึก
เสียงฝีเท้าที่วิ่งตามได้หยุดชะลอลงแล้วหันมองรอบๆ
"หึ !คิดว่าจะหนีพวกข้าพ้นเหรอ!"เดินรอบๆ
หมอนั้นอะไรกันดูจากชุดก็พอรู้ล่ะพวกมันคือมาเฟีย
"แกจะออกมาดีดี หรือจะให้พวกข้าลากแกออกมา"ชักปืนแล้วเล็งรู้ว่าเขาอยู่ตรงไหน"ชั้นจะนับ1ถึง3ถ้าแกไม่ออกมาหึหึหึคงรู้นะ 1.."
เขากำลังจะโดนยิง ทำไงดีเนี่ย ฉันพึ่งมาแท้ๆเจอเหตุการณ์นี้รับไม่ทันเฟ้ย!
"2...."เหนียวไกปืนพร้อมแสยะยิ้ม
ชิ!!เอาไงเอากันว่ะ!
ต้องช่วย!!
ต้องช่วย!!
"3---อ๊ะ!?" ฉันใช้เศษไม้ใหญ่คล้ายดาบปัดมือของเขาให้ปืนกระเด็นแล้วเล็งที่คอเขา"!"
"โทดทีนะ"ฉันยิ้มให้แล้วเตรียมฟันมันลงไปให้ไกลๆ
ทำไมรู้สึกเหมือนมีพลังบางเลยหรือว่าไอ้พระเจ้านั้นที่บอกมา.....เข้าใจแล้วล่ะ
"นี่....พวกนาย"ฉันมองไปที่ลูกน้อง2คนที่กำลังเริ่มกลัวฉัน
"!!!"
"ถ้าพวกแกไม่อยากตายไซหัวไปซะ"
"ค ครับ.."ลูกน้องก็รีบเคารพฉันแล้วพาหัวหน้าของมันกลับ
แหม่~~ลูกน้องพวกนั้นน่ารักเนอะยกเว้น..ไอ้ตัวหัวหน้า หน้าตาก็ไม่ต่างลูกน้องสองคนนั้นเลย หน้าตามันตอนนี้นี่โครตน่าสงสารแต่โทดทีนะหน้านายมันเห่ย ทุเรศไม่เห็นหล่อเหมือนฮิบาริหรอก(/ว่าเขาไปได้เนอะ)
"อ่ะ เกือบลืมไปเลย"ฉันรีบไปดูที่เขาหลบซ่อนพุ่มไม่้ "คราวนี้จะเห็นชัดซักทีว่าใคร"ฉันกวัดมือกวาดพุ่มไม้ไปเรื่อยๆจนเห็นรอยเลือดที่พุ่มใม้เล็กน่อยจรเห็นร่างคนที่สลบอยู่
"นั่นมัน......."
------------------------------------------------
หวัดดีค่า~~สนุกกันรึิเปล่า ถ้าสนุกอย่าลืมเม้นกันน่าา
1 คอมเม้น = 1 กำลังใจ
ปล. เรื่องนี้ไอ้พระเจ้านั้นไม่ใช่พระเอกน่าา
เอาล่ะ!! มาเล่นเกมกัน
คำถาม: นางเอกเจอใครที่นอนสลบอยู่?
ถ้าจะตอบก็มาเม้นกันได้เลยน่าาาา
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น