ยัยสุดซ่าส์สะกิดหัวใจนายอันธพาลสุดหล่อ

ลำดับตอนที่ #5 : ซ้อมโหด

                                                   ซ้อมโหด

“นี่เร็วๆหน่อยสิยะสองคนนั่นน่ะ”อิเลเน่ตะโกนมาทางฉันกับอิมเมจ

“เดี๋ยวก็สายกันพอดีมันจะเลยเวลาที่สามหนุ่มนัดเราไว้นะ”

“เออย่ะรีบเชียวนะพอจะได้เจอผู้ชายเนี่ยไม่สงสารเพื่นขาสั้นๆอย่างพวกฉันเลยนะชิยัยบ้าผู้ชาย”ฉันกัดอิเลเน่คืนและแล้วเราก็ตั้งใจเดินไม่สิวิ่งอย่างสุดชีวิตต่างหากมาที่ประตูโรงเรียนแล้วก็เห็นไอหน้าหล่อสามคนยืนพิงรถสปอร์ตสีดำคนหนึ่งอยู่พวกเขาขับรถมาโรงเรียนงั้นเหรอพวกนี้จะรวยไปไหนกันน้า

“มาซะทีนะสายไปสามนาทีอยากตายรึงัยห๊า!”ไอ้ปีศาจเฮ้าส์นั่นแหละเสียงมันอีกแล้วให้ตายสิ

“พวกเรารีบกันสุดๆแล้วนะคะแต่พวกเรา....”อิเลเน่พูดแก้ตัว

“ช่างเถอะครับขึ้นรถกันเถอะครับจะได้ไปกันซะที” นายโฮห์มพูดพร้อมส่งสายตากะ

หริ้มกะเหลี่ยให้ยัยอิเลเน่ส่วนยัยนั่นก็บิดตัวไปมาจนจะเป็นขนมโปเต้อยู่แล้ว

หลังจากนั้นทุกคนก็ขึ้นรถกันหมดเหลือเพียงฉัน

“นี่จะยืนเป็นเสายายเป๊ยกตรงนั้นอีกนานมั้ยแม่คุณ”ไม่ต้องลอกคงรู้ว่าเจ้าของฟาร์มหมานั่นเป็นคนพูด

“แล้วจะให้ฉันนั่งบนหัวนายรึไงห๊าแหกตาดูซะบ้างสิว่ามันมีที่นั่งมั้ยนี่แหละนะรถแพงซะเปล่าแต่ที่นั่งมีแค่อะจึ๋งเดียวก่อนซื้อนี่เอาอะไรคิดไม่ทราบถึงซื้อรถคันเค่นี้”

“ พอดีฉันไม่คิดว่าจะให้ใครมานั่งด้วยหรอกนะโดยเฉพาะเธอน่ะชิ”

“ เอาเถอะน่าเฮ้าส์งั้นก็ให้ออกัสนั่งตักนายไปก่อนละกันแป๊ปเดียวก็ถึงแล้ว” ฮอสต์ตัดบทและเป็นการตัดสินใจแทนฉันไปในตัวมันช่างเป็นการตัดสินใจที่เยี่ยมมากๆเลยจนฉันอยากร้องไห้นายฮอสต์นายเอากระเพาะคิดรึไงนะ

“ ห๊า!นั่งตักเหรอ” ฉันกับไอ้ปีศาจร้องพร้อมกัน

“เออ” ทุกคนที่อยู่ในรถก็ตอบพร้อมกันเช่นเดียวกันและนั่นมันก็รวมเพื่อนฉันด้วยฮือๆๆพวกเธอเกลียดอะไรฉันทำไมต้องทำกับฉันขนาดนี้กันด้วย

เสี้ยววินาทีตัวฉันก็ถูกรวบขึ้นรถโดยนายปีศาจเรียบร้อยโรงเรียนแบดบอยฉันได้แต่นั่งก้มหน้าและสัมผัสได้เพียงลมหายใจอุ่นๆของคนที่นั่งอยู่ข้างหลังหรือคนที่ฉันกำลังนั่งตักนั่นเองส่วนเพื่อนฉันน่ะเหรอคงขึ้นสวรรค์กันแล้วหล่ะโดยเฉพาะอิเลเน่ที่พูดกับสองหนุ่มๆนั่นราวกับว่าเคยรู้จักกันมาเป็นชาติ

เอี๊ยยยดดดดดด!เสียงรถเบรกทันทีซึ่งนั่นก็ทำให้หน้าของปีศาจร้ายเอาจมูกมาถูกแก้มฉันเต็มๆเลย

OoO “นะ นายทำอะไรน่ะไอ้บัดซบ”ฉันโวยวายเสียงดังแต่หมอนั่นทำหน้าเหมือนไม่รู้ไม่ชี้เอาซะเลยหนอยพรากเวอร์จิ้นของฉันเหรอนายก็ต้องเสียให้ฉันคืนบ้างเพราะฉันรู้มาว่านายนี่ไม่เข้าใกล้ผู้หญิงง่ายๆเวอร์จิ้นมันคงยังไม่เสียแน่เสร็จฉันล่ะฮ่าๆๆๆทันใดนั้นฉันหันกลับไปแล้วก้มลงหอมแก้มนายนั่นทันที

“OoO? เธอเป็นบ้าอะไรห๊ามาหอมแก้มฉันทำไมโสโครกสิ้นดียัยบ้าเอ๊ย”เขาตะคอกใส่ฉันอย่างหงุดหงิดแต่ถ้าฉันตาไม่ฝาดฉันว่านายนั่นหน้าแดงล่ะเป็นไงล่ะคราวนี้เวอร์จิ้นนาย ทุกคนตกใจกันหมดไม่เว้นแม้แต่ฮอสต์ซึ่งดูเงียบๆ

“เฮอะน่าเฮ้าส์สงสัยออกัสคงอยากตอบแทนนายที่นายให้เธอนั่งตักมั้ง”นั่นไงล่ะไอ้ลามกโฮห์มมันพูดมาได้แต่ใครจะรู้ล่ะว่าฉันทำไปเพราะ

“ก็นายมาเอาเวอร์จิ้นที่แก้มฉันก่อนทำไม”ฉันว่า

“ มันเป็นอุบัติเหตุหรอกน่าใครเค้าอยากสัมผัสความสยองจากเธอกันเชียวยัยเปี๊ยก”

“ อ้อๆๆเธอก็เลยคิดว่าฉันยังเวอร์จิ้นว่างั้นเถอะก็เลยคิดเอาคืนถ้าเป็นอย่างนั้นฟังให้ดีนะฉันจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าฉันให้ผู้หญิงหอมแก้มมากี่ครั้งแล้วยัยเซ่อ”นายปีศาจตอกกลับมาทำเอาฉันยืนแข็งในบัดนาวไม่จริงใช่มั้ยฉันคงไม่..

“ เธอน่ะเสียเวอร์จิ้นเองต่างหากล่ะยัยเปี๊ยก”เขาพูดเยาะเย้ยฉันอย่างสะใจ

TT-TT”ไอ้บ้าเอ๊ย ไอ้เลว ไอ้บัดซบ ไอ้@!#$%&&**(()))(*_”_อีกมากมายจนหันมาอีกทีทุกคนเดินเข้าบ้านกันหมดแล้วอ้าวแล้วฉันล่ะฉันจึงเดินตามเข้าไปก็เห็นทุกคนนั่งอยู่หน้าทีวีโอ้บ้านของเจ้าพวกนี้ช่างดีดีมากๆแฮะถึงข้างนอกจะดูธรรมดาๆแต่ในบ้านตกแต่งอย่างสวยงาม

“ จะยืนเป็นยามอีกนานมั้ยออกัส”โฮห์มว่าฉันจึงเดินไปนั่งข้างอิมเมจซึ่งมันก็ตรงข้ามกับเฮ้าส์พอเขาหันมาเจอฉันก็หันหน้าหนีอย่างรวดเร็ว

“ ป้านิ่มครับช่วยเตรียมอาหารให้พวกเราทีนะครับ” ฮอสต์พูดกับผู้หญิงวัยกลางคนที่ยืนอยู่ในครัวซึ่งฉันเดาว่าเป็นแม่บ้านที่นี่แน่นอน

“ สวัสดีค่ะ รบกวนหน่อยนะคะ” พวกเรากล่าวสวัสดีเธอพร้อมๆกัน

“ ค่ะ ไม่เป็นไรค่ะ พวกคุณๆดูน่ารักจังนะคะ” เธอกล่าวด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม

“ว่าแต่คุณๆไม่เคยพาผู้หญิงมาบ้านเลยนะคะสงสัยแม่หนูพวกนี้คงเป็นคนพิเศษสินะคะ”

“ ป้าฮะอย่าพูดอะไรชวนขนลุกแบบนั้นสิครับ” เฮ้าส์ว่า

หลังจากนั้นพวกเราก็เดินขึ้นชั้นบนของบ้านตามพวกเขาเข้าไปในห้องๆหนึ่งซึ่งดูกว้างขวางมีแอปพลิเคชั่นมากมายสงสัยคงเป็นห้องที่พวกเขาใช้พักผ่อนแหงๆเลย

“ เอาล่ะซ้อมๆตรงนี้ละกันนะหิวมากแล้วน่ะ”ฮอสต์บอก

“เอาล่ะฟังฉันนะทุกคนการแสดงของพวกเราน่ะฉันคิดไว้แล้วล่ะ” โฮห์มว่า

ฉันว่ามันต้องเป็นความคิดแผลงๆแน่เลยไอ้หมอนี่สุดยอดความทะลึ่งต้องยกให้มันล่ะ

“ ออกัสเธอคู่กับเจ้าเฮ้าส์แล้วกันนะ” โฮห์มบอกและเชื่อฉันมั้ยล่ะว่ามันเป็นความคิดที่แย่ที่สุดเลย

“ ตะ แต่ฉัน”ฉันกำลังจะเถียงโฮห์มก็สรุปเอาเอง

“ส่วนนายนะฮอสต์คู่กับอิมเมจแล้วกันนะว่างัยจ๊ะอิมเมจ”โฮห์มว่าพรางถามความเห็นกับอิมเมจทีฉันล่ะไม่เปิดโอกาสให้เลยนะชิ

“ ส่วนฉันคู่กับอิเลเน่คนสวยนะครับ” นายโฮห์มพูดจบยัยนั่นก็ตัวบิดตัวงอไปแล้ว

“เราจะเล่นละครเพลงกันงัยล่ะ”

“ เพลงที่เราจะแสดงน่ะมีชื่อว่า The best loveนะเพลงจะมีสามท่อนแต่ละท่อนจะต่างเรื่องราวท่อนแรกเป็นเนื้อหาเกี่ยวกับความรักที่ผู้ชายไม่กล้าบอกรักและบทบาทนี้จะเป็นคู่ของฮอสต์กับอิมเมจ ส่วนท่อนที่สองเป็นความรักที่แสนจะสดใสของใจที่เปิดเผยรับหน้าที่แสดงโดยฉันกับสาวสวยคนนี้นั่นก็คืออิเลเน่ ส่วนเพลงท่อนสุดท้ายเป็นเนื้อหาของความรักที่ถูกปิดบังเสมอๆนั่นควรจะเป็นนายกับออกัสล่ะเฮ้าส์” หลังจากที่เราตกลงกันแล้วและเข้าใจตามที่โฮห์มอธิบายเราก็เริ่มซ้อมกัน

โดยคู่แรกเป็นคิวของฮอสต์กับอิมเมจซึ่งทั้งสองก็ผ่านไปได้ด้วยดีซึ่งตอนจบฝ่ายชายแค่ก้มหน้าแล้วก็เดินหันหลังกลับมันก็ผ่านไปได้ด้วยดี ส่วนท่อนที่สองไม่ต้องพูดถึงนายโฮห์มบอกอะไรให้ทำอะไรยัยอิเลเน่ก็ทำตามซะทุกอย่างจนเกินบทไปด้วยซ้ำบทของคู่นี้เป็นความรักแบบสมหวังตอนจบก็แค่กอดกันสองคนนี้ก็ผ่านไปได้ด้วยดี สุดท้ายก็เป็นคิวของฉันกับเฮ้าส์สินะแต่ตอนนี้อีกฝ่ายเอาแต่ทำหน้าเหมือนอั้นอึมาแปดชาติซะงั้นชิ!นึกว่าฉันอยากคู่กับนายงั้นเหรอ

“ มาซะทีสิเฮ้าส์ ออกัส”โฮห์มว่า

หลังจากนั้นเฮ้าส์ก็เดินมาก่อนฉันว่าแต่ว่าฉันเลิกเรียกเขาว่าปีศาจแล้วสินะ

“ลุกมาซะทีเถอะอย่าถ่งความเจริญคนอื่นเลย” เขาพูดเสียงประชดๆ

เงียบ

“ ไม่ได้ยินที่ฉันพูดเหรอ”

เงียบ

“ ออกัส” เขาตะโกนชื่อฉันออกมาเขาเรียกชื่อฉันงั้นเหรอถึงแม้จะตะโกนก็เถอะแต่เอ๊ะ!ฉันจะดีใจไปทำไมกัน

“ หะ หะ ห๊า”ฉันตอบแบบคนเสียสติ

“ คิดอะไรอยู่ยัยบ้ามานี่เร็วๆซะทีเถอะฉันหิวแล้วก่อนฉันจะจับเธอกินซะ”เขาว่า

เราสองคนก็แสดงแบบเก้ๆกังๆไม่เหมือนคู่อื่นเอาซะเลยจนถูกพวกเขาตำหนิตั้งหลายครั้ง

“พวกนายมาลองเป็นฉั้นมั้ยล่ะที่เล่นคู่กับยัยนี่”เฮ้าส์เสยวลีไปหนึ่งที่

“ ถ้าฉันเป็นแกฉันคงเร่งให้ถึงตอนจบเร็วๆแล้วหละเฮ้าส์จะได้จูบออกัสไวๆ”โฮห์มพูดเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

O^O “ จูบงั้นเหรอ” ฉันกับเฮ้าส์ตะโกนพร้อมกัน

“ ใช่ ก็เพราะบทพวกนายไม่เห็นมีอะไร แค่จับมือ มองตาแล้วก็จูบเอง”

โธ่ๆๆๆแค่จูบเองเหรอไอ้บ้าแค่งั้นเหรอจะให้ฉันเสียเวอร์จิ้นให้นายนี่ถึงไหนกันนะ

“ แค่จูบหลอกๆแบมีมุมกล้องน่ะ”

“ อืมๆๆเข้าใจแล้ว” เฮาส์ตอบ

เราก็เลยแค่จูบหลอกๆกันให้เสร็จๆไปหลังจากนั้นพวกเราก็ลงไปทานข้าวข้างล่างกัน

ว่าก็ว่าอาหารฝีมือป้านิ่มก็อร่อยเหาะเหมือนกันแต่ก็สู้แม่ฉันไม่ได้อยู่ดีแหละนะ

หลังจากพวกเราอิ่มกันแล้วพวกนั้นก็อาสาไปส่งแต่อย่าเหมารวมถึงเฮ้าส์เลยควรจะเป็นแค่โฮห์มต่างหากที่จะอาสาไปส่งอิเลเน่ฉันกับอิมเมจเลยพลอยได้ผลบุญไปด้วย

การซ้อมในวันนี้ก็ผ่านไปอย่างราบรื่นมั้งเป็นการซ้อมที่โหดกว่าการแข่งวิ่งที่ฉันเคยซ้อมซะอีกเหนื่อยกายไม่เท่าไหร่แต่ใจนี่สิแย่ชะมัดต้องรบราฆ่าฟันกับนายเฮ้าส์