การผจนภัยของนักเดินทาง เเห่งความฝัน

ในเช้าที่สดใส ได้มีชายคนหนึ่งที่ไม่ทราบนาม เขาได้ตื่นขึ้นมาแล้วมองไปรอบๆ 

แล้วได้สะดุดตากับกระจกที่อยู่ ปลายเตียงนอนของเขา เขานั้นได้ค่อยๆขยับตัวไปหากระจกบานนั้นอย่างช้าๆ

ทันใดนั้นเขาได้สังเกตุเห็นว่าตัวเข้าในกระจก มันมีรูปร่างที่บิดเบี้ยวจนมองไม่ออกว่าใครเป็นใคร

ในระหว่างนั้นกระจก ก็ ได้ทำการเคลื่อนตัวถอยหลังไปอย่างแรง จนทำให้เกิดเสียงดัง "เอี๊ยด~~!" พอเขาได้ยินเสียงนั้น ตัวของเขานั้นได้ทรุดลงไปอย่างแรงพร้อมกับเขานำมือของตัวเองมาปิดหู

พอเวลาผ่านไปสักพัก เขานันก็ได้ลุกขึ้น แล้วมองไปรอบๆ อีกครั้ง แต่ว่าครั้งนี่เขาก็ได้รู้ว่าตัวเขานั้นไม่ได้อยู่ในห้องของเขาอย่างแน่นอน

ขณะนั้นเองเขาก็ได้สัมผัดได้ว่ามีสิ่งที่กำลังพุ่งมาด้วยความเร็วสูงแต่ก็ไม่รู้ว่ามันเป็นตัวอะไร

เขานั้นก็ได้หลบสิ่งที่กำลังพุ่งเข้ามาอย่างเฉียดฉิว โดยการหมอบลงอย่างรวจเร็วจนทำให้เขาได้รับบาดเจ็บเล็กน้อย 

ถึงแม้ว่าอาการบาดเจ็บของเขานั้นไม่มากแต่ก็ทำไห้เขาเคลื่อนที่ได้ลำบากขึ้น

แล้วระหว่างที่เขานั้นกำลังลุกขึ้น เข้าได้เผลอสบตากับเจ้าสิ่งนั้น

เจ้าสิ่งนั้นมันมีหน้าตาที่คล้ายกับเขาเป็นอย่างมากแต่กับแตกต่างกันตรงที่ มันมีดวงตาเป็นสีแดงสด มีสีหน้าที่ซีดเผือก มีร้างกายที่ผอมแห้ง ถึงแม้จะเป็นอย่างนั้นแต่หน้าแปลกที่มันมีความเร็วในการเคลื่อนที่สูงอย่างหน้าประหลาด

มันนั้นได้หันมามองเขาแล้ว ก็ได้พุ่งกระโจนเข้ามาจับที่คอของเขาเอาไว้ แต่โชกยังดีที่มันมีแต่ความเร็ว ไม่ได้มีแรงมากขนาดนั้น เขาได้ทำลายข้อมือของมันออกเป็นสองท่อน แต่มันก็ไม่แม้แต่ที่จะส่งเสียงร้องออกมาสักแอะ กลับกันมันพุ่งเข้ามาหาเขาอย่างบ้าคลั่งซ้ำแล้วซ้ำเล่า

เขานั้นได้หลบมันไปเลยๆถึงมันจะลำบากไปหน่อยก็เถอะ แล้วในขณะที่เขากำลังเดินถอยหลังหลบอยู่นั้นหลังของเขาได้พิงอยู่กับประตูทางออก 

เขาได้นำมือมาเปิดประตูออกไปอย่างเร็วพร้อมล็อกกลอนประตูเพื่อขังมันเอาใว้ในห้องของเขา

เข้าได้มองหารอบๆจนเจอเก้าอี้ไม้เก่าๆที่อยู่ข้างๆเขา เขาจึงนำมาขัดกับกลอนประตูอีกทีนึงเพื่อที่จะเสริมความแข็งแรงให้กับประตู 

เข้านั้นรู้ดีว่ามันไม่สามารถรั้งสิ่งที่อยู่หลังประตูได้นานนัก เขาจึงเริ่มมองหาสิ่งของที่จะเป็นประโยชน์เพื่อนำติดตัวไปด้วย

เข้าจึงได้เริ่มเดินสำรวจไปในบ้านของเขาเอง แล้วเขาพบว่ามันเหมือนว่าบ้านของเขาจะเป็นบ้านเดิมของเขาแต่มันก็ไม่ใช่เพราะมันเหมือนเขาวงกตที่ไม้รู้จบสะมากกว่า

เขานั้นได้ตัดสินใจเดินลึกลงไปในตัวบ้าน แต่เขากับพบห้องนับร้อยนับพัน ที่เรียงรายอยู่ตามริมกำแพงทั้งทางซ้ายและทางขวา

เขาได้ตัดสินใจว่า เขาจะสำรวจมันไปทีระบาน

เขานั้นได้เปิดประตูที่อยู่ใกล้ที่สุดแล้วเดินเข้าไปอย่างไม่ลังเล

หลังจากเวลาผ่านไปได้ไม่นาน เข้าก็ได้ตื่นขึ้นมาจากความฝัน มันทำให้หัวใจของเขานั้นได้เต้นอย่างรวจเร็วและความอยากรู้อยากเห็นของเขาก็ได้ก่อตัวขึ้นอย่างรวจเร็วจนเขานั้นก็ไม่ได้ทันตั้งตัว