Dangerously in Love รักอันตรายกับนายมาเฟีย

ลำดับตอนที่ #1 : บทที่ 1 : คู่หมั้น ?

[ออน วันนี้พ่อไม่ได้ไปรับลูกน่ะ พอดีพ่อติดธุระสำคัญมาก พ่อจะให้ว่าที่คู่หมั้นไปรับลูกน่ะออน]
 

“คุณพ่อค่ะทำไมไม่ให้คนขับรถที่บ้านมารับล่ะค่ะ คู่หมั้นอะไร ออนไม่เห็นรู้เรื่องเลย”
 

[ออน พ่อเคยเล่าให้ลูกฟังแล้วไงว่า หลังจากที่ลูกเรียนจบที่อเมริกา พ่อจะให้ลูกหมั้นกับลูกชายของเพื่อนพ่อน่ะ]
 

“คุณพ่ออ่ะ แล้วออนจะรู้ได้ยังไงค่ะว่าคนไหนคือว่าที่คู่หมั้นของออน”
 

[เดี๋ยวพ่อส่งรูปให้ดู แค่นี้ก่อนน่ะลูก พ่อต้องรีบไปประชุม ไว้เจอกันที่บ้านน่ะลูกรัก]
 

“ค่ะคุณพ่อ”
 

ติ๊ดๆ! 
    เสียงข้อความจากไลน์ทำให้ฉันต้องเปิดเข้าไปดู เป็นข้อความที่คุณพ่อส่งมาให้คือรูปของผู้ชายคนหนึ่งออกจะดูขรึมๆ แต่ก็ดูดี และหล่อใช้ได้ แล้วฉันจะมาบรรยายอะไรในตัวเขาล่ะ แต่ว่าคุณพ่อส่งรูปทีเผลอแบบนี้มาฉันจะหาเขาเจอมั้ยเนี้ย ชื่อก็ไม่รู้ น่าตาก็ไม่เคยเจอ คุณพ่อนะคุณพ่อ คลุมถุงชนกันชัดๆ เฮ้อ
 

     ฉันชื่อ ออน อายุ 24 ปี ฉันพึ่งเรียนจบจากอเมริกา ฉันอยู่ที่อเมริกามา 4 ปี โดยไม่ได้กลับมาไทยเลย คุณพ่อกับคุณแม่จะไปหาฉันที่อเมริกาทุกเดือน ฉันเรียนด้านธุระกิจเพราะคุณพ่อจะให้ฉันสืบทอดธุรกิจของท่าน เพราะฉันเป็นลูกคนเดียวนะ พ่อฉันเป็นนักธุรกิจเงินล้านชื่อดัง ส่วนแม่ฉันเป็นคนธรรมดาสุดสวยที่คุณพ่อไปตกหลุมรัก มันวิเศษใช่มั้ยล่ะ ฉันเป็นคนที่ร่าเริงน่ะ บางคนคิดว่าฉันยังเด็กเพราะหน้าฉันออกจะหน้าเด็กมากมาย ตัวก็สูงแค่ 165 ซม. ผิวขาว ร่างเล็ก ตาโต จมูกนิด ปากหน่อย ไม่มีแฟนน่ะรู้ยัง แต่กำลังจะมีว่าที่คู่หมั้น



                       . . . . .

     ตอนนี้ฉันมาอยู่ในห้างขนาดใหญ่ โดยมีอาโต้เดินนำ ถ้าจะให้ฉันเดินนำคงหลง เพราะมันใหญ่มากมาย และฉันก็เพิ่งได้มาด้วย
 

“หาอะไรกินกันก่อนมั้ย”อาโต้หันมาถามฉัน

“อืม”
 

แล้วอาโต้ก็พาฉันมาร้านบุฟเฟ่ต์ ก่อนจะสั่งอาหารมาซะชุดใหญ่ กินกัน 2 คน สั่งมาอย่างกับกิน 5-6 คนแน่ะ ว่าแต่ว่านายอาโต้นี่ก็อายุ 24 เหมือนฉันเลย ที่ฉันรู้เพราะฉันสืบมาไงล่ะ
 

     และแล้วอาหารชุดใหญ่ก็มาอยู่ตรงหน้าเรา 2 คน 
 

“กินเลย ไม่ต้องเกรงใจ”

“ย่ะ YoY”พูดจบฉันก็ลงมือตักผักลวกมาใส่จานแล้วกิน

“กินแต่ผักน่ะเธอเนี้ย”อาโต้เงยหน้ามาพูดกับฉัน

“ทำไม”

“ผอมแห้ง”

“นะ นายว่าฉันผอมเหรอ เขาเรียกว่ารักษาหุ่นต่างหาก นายนั่นแหละผอมเนื้อไม่แน่น ซิกแพคไม่มี แบร่”ฉันพูดก่อนจะแลบลิ้นใส่อย่าล้อๆ

“พูดงี้ก็สวยสิ อยากพิสูจน์ดูมั้ยล่ะว่าแน่นหรือไม่แน่น”

“พิสูจน์บ้าอะไร”ฉันถามหน้าขึ้นสี

“ไม่ต้องมาหน้าแดง ฉันชอบกินมะเขือเทศน่ะ ถ้าเธอหน้าแดงฉันจะกินเธอแทน”

“อีตาบ้า”

“รู้มั้ย ในนิยายน่ะ เวลาที่นางเอกเรียกพระเอกว่า อีตาบ้า สุดท้ายลงเอยกับพระเอกทุกที”

“นิยายบ้านนายสิ พอเลยๆ กินต่อเหอะ”

     ฉันพูดตัดบท โอ้ย! ปวดหัว พูดกับนายอาโต้ทีไร ฉันพูดไม่ค่อยถูกเลย เถียงไม่ออก ไม่รู้เป็นเพราะอะไร แต่ที่รู้ๆฉันรู้สึกแปลกๆ

     หลังจากหาอะไรกินกันเสร็จอาโต้ก็พาฉันมาที่ร้านเสื้อผ้าแผนกผู้หญิง เอ้ะ! เจอแล้ว นั่นแผนกชุดชั้นใน ลากอาโต้ไปช่วยเลือกดีกว่า ดูซิเขาจะทำหน้ายังไง

"อาโต้นายว่ากางเกงในลูกไม้สีแดงนี้สวยมั้ย"ฉันพูดพลางหยิบกางเกงในลายลูกไม้สีแดงนั่นมากางตรงหน้าเขา ฮี่ๆ
 

"ไร้รสนิยมชะมัดเลยเธอ ต้องตัวนี้"  อาโต้ใช่นิ้วคีบกางเกงในลูกไม้ออกไป แล้วคีบกางเกงใน เอ้ยย ไม่ใช่สิ นี่มันเรียกว่ากางเกงในเหรอ แบบว่ามันจะเป็นผ้ารูปสามเหลี่ยมอันเล็กเอาไว้ปิดกระต่ายน้อย และมีเพียงเส้นเชือกเอาไว้ผูกเพื่อไม่ให้มันหลุดลุ่ย จะบอกอะไรให้รู้น่ะ ตรงกระต่ายน้อยก็พอมัที่ปิดบังนิดๆหน่อย แต่ตรงก้นนี่สิ ไม่มีอะไรปิด มันว่างเปล่า

ถ้าใส่แบบนั้นอย่าใส่เลยดีกว่า
 

"แหวะ ใครจะไปใส่แบบนั้น โรคจิตป่ะเนี่ย"  ฉันพูดทำหน้าสยองใสอาโต้ นี่เหรอว่าที่คู่หมั้นฉันหน้าหล่อ แต่จิตใจสกปรกสิ้นดี 
 

"ก็ไม่ได้บอกว่าให้เธอใส่โชว์ใครนิ ใส่ให้ฉันดูคนเดียวก็พอ"

"ไอทุเร..."
 

"อาโต้ค่ะ"   ฉันที่กำลังพูด ก็มีเสียงใสของผู้หญิงคนหนึ่งพูดแทรกฉันที่กำลังจะพูดกับอาโต้อยู่ เสียงที่เรียกชื่อของอาโต้นั่นทำฉันและอาโต้ต้องหันไปมองโดยอัตโนมัต

 

“เอ้า !  ริต้า มาได้ไงครับ”อาโต้พูดกับผู้หญิงตรงหน้าที่ยืนอยู่ข้างหน้าเรา 2 คน เธอเป็นผู้หญิงที่น่ารักมากๆเลยน่ะ ทั้งขาว สูงก็พอๆฉัน อายุก็น่าจะพอๆกับฉันเช่นกัน
 

“อ๋อ พอดีริต้ามาซื้อเครื่องปรุงทำอาหารเป็นเพื่อนแม่นมน่ะค่ะ ริต้าก็เลยมาดูเสื้อผ้าด้วย แล้วอาโต้ มากับใครเหรอค่ะ น่ารักจัง น้องคนนี้ชื่ออะไรเหรอค่ะ”
 

“เอ่อ ไม่ใช่น้อง อายุก็เท่าเรานี่แหละ ชื่อออน ออนนี่ริต้าน่ะ”อาโต้พูดแนะนำชื่อของคนตรงหน้าให้ฉันรู้จัก ฉันแค่เพียงพยักหน้ายิ้มๆส่วนริต้าก็เช่นกัน
 

“จริงเหรอค่ะ หน้าเด็กมากเลย นี่ริต้าอิจฉาหน้าเด็กแบบนี้จัง น่ารักที่สุดเลย"
 

"ไม่ขนาดนั้นหรอกค่ะ ริต้าก็ออกจะน่ารักจริงมั้ยอาโต้"ฉันพูดแล้วหันไปถามอาโต้ แล้วเขาก็เพียงพยักหน้า ด้วยใบหน้าที่แดงก่ำ เขินเหรอ เขินบ้าไรเนี่ย
 

"แล้วออนเป็นอะไรกับอาโต้เหรอค่ะ”ริต้าถามฉันยิ้มๆ
 

“เอ่อ…”

“เราเป็นลูกพี่ลูกน้องกันน่ะ”
 

ห้ะ!!!  แน่นอนไม่ใช่เสียงฉัน


 

◊ SQWEEZ