ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทรักที่๑
13:10
-โ๊ะทำาน-
'ุนริน เ้ามาพบผมหน่อยรับ' ้อวามแทในห้อสนทนาหนึ่เ้ึ้นมาบ้านหน้าออมพิวเอร์ที่เธอำลัทำานอยู่ นรินไม่รอ้ารีบรไปเาะประูห้อที่อยู่้านหลัเธอและเินเ้าไป
"่ะ ท่านประธาน" นรินยืนรรหน้าโ๊ะทำานออีฝ่ายที่เธอเรียว่าท่านประธาน
ายหนุ่มรหน้าเธอือ รฤ สุวรรศัิ์ หรือุิ ประธานบริษัทส่ออแลพนำเ้าผลไม้รายให่อประเทศ
"ุนรินทำานที่นี่มาี่ปีแล้วรับ"
เาถามเธอหน้านิ่ สายามอเาับอที่เธออย่านิ่สนิท ทำเอานถูถามทำัวไม่ถู ปิเาไม่เยมอเธออย่านี้นิ
"3ปีไ้แล้ว่ะ" นรินยัยืนรอย่าส่า ไม่เผยวามหวั่นลัวใๆออไป
"ุิอยาะเปลี่ยนานหรือเปล่า" ำถามนี้อท่านประธานรหน้า ทำเอานริน อยาะหายหลัึลรนั้น
เธอทำอะไรผิไปหรือเปล่า เธอพลาอะไรไป ำถามนี้ือะไล่เธอออเป็นนัยๆใ่หรือไม่ อะไรวะเนี่ย...อยู่ๆะมาานเหรอ
"ิันไม่เยิะเปลี่ยนาน่ะ ไม่ทราบว่าิันทำอะไรให้ท่านประธานไม่พอใหรือเปล่าะ" ็นมันลัวานนินะ ถามอะไรไ้็ถาม
ายรหน้าระุยิ้มึ้นนิๆ ไม่เิเป็นเย้ย แ่ออะเป็นยิ้มำ้วย้ำไป
รฤ อำไม่ไ้เมื่อเห็นหน้าเลาสาวรหน้า ถึเธอะยัยืนัวรหน้านิ่ แ่สายาุนปนสสัยอเธอ็ปิเาไม่มิ
"ุนรินไม่้อัวนไปหรอรับ ผมไม่ไ้ะไลุ่ออหรอ"
รฤพูำๆแล้วปล่อยัวพิพนัเ้าอี้อย่าสบายใ เธอน่ารัริๆเวลาทำหน้าเลิลั
นรินถอนหายใออนหมปอ เธอลัวะแย่ว่าะานใน่วเวลาที่ประเทศำลัะล่มมแบบนี้
แ่อยู่ๆะมาพูเล่นแบบนี้ับเธอทำไมัน ั้แ่ทำานับรฤมา3ปี เาไม่เยเอ่ยทีเล่นทีริแบบนี้ับเธอเลย เาเป็นนทำานอย่าเร่เรียมาลอ
ผีัวไหนลท่านประธานอันวะ?
"ุสนิทับุเมธาฝ่ายัื้อมาเหรอรับ" อยู่ๆรฤ็ั้ำถามึ้นอีรั้
นฟัำถามไ้แ่เลิิ้วึ้นนิๆ้วยวามสสัย นึรึ้มอะไรึ้นมานะวันนี้ มีแ่ำถามแปลๆ
"ุเมธาเรามาสัมภาษ์านที่นี่พร้อมัน่ะ และไ้เ้ามาทำานที่นี่พร้อมัน เลยรู้ัันมาั้แ่วันนั้น่ะ" นรินอบไปามวามริ
เมธาหนุ่มหน้ามลนร้อยเอ็ที่อัธยาศัยี ี้เล่น เป็นันเอ ถึอายุะปาไป35แล้ว แ่หน้า็ยัหยุอยู่ที่25
"แล้วสรุปสนิทันหรือเปล่า" ำถามเิมานเิมเน้นย้ำว่า้อารรู้ถึวามสัมพันธ์อทั้สอ
"รู้ัันพอสมวร่ะ"
"แสว่าสนิทันสินะ"
ิ้วอนรินแทบะผูเ้าหาัน้วยวามุน อยู่ๆ็มาัสินวามสัมพันธ์อเธอับเมธาะั้น
อะไรอเาวะเนี่ย เป็นเมนหรือไ
"โอเรับ ุออไปไ้" รฤบอปัเลาสาว
นรินโ้ัวเล็น้อย ่อนะเินออาห้อท่านปนะธานบริษัทอย่าๆ เา้อารอะไรอเา...
.
.
.
.
ผีเ้าุิแล้ว่ะ~~
-โ๊ะทำาน-
'ุนริน เ้ามาพบผมหน่อยรับ' ้อวามแทในห้อสนทนาหนึ่เ้ึ้นมาบ้านหน้าออมพิวเอร์ที่เธอำลัทำานอยู่ นรินไม่รอ้ารีบรไปเาะประูห้อที่อยู่้านหลัเธอและเินเ้าไป
"่ะ ท่านประธาน" นรินยืนรรหน้าโ๊ะทำานออีฝ่ายที่เธอเรียว่าท่านประธาน
ายหนุ่มรหน้าเธอือ รฤ สุวรรศัิ์ หรือุิ ประธานบริษัทส่ออแลพนำเ้าผลไม้รายให่อประเทศ
"ุนรินทำานที่นี่มาี่ปีแล้วรับ"
เาถามเธอหน้านิ่ สายามอเาับอที่เธออย่านิ่สนิท ทำเอานถูถามทำัวไม่ถู ปิเาไม่เยมอเธออย่านี้นิ
"3ปีไ้แล้ว่ะ" นรินยัยืนรอย่าส่า ไม่เผยวามหวั่นลัวใๆออไป
"ุิอยาะเปลี่ยนานหรือเปล่า" ำถามนี้อท่านประธานรหน้า ทำเอานริน อยาะหายหลัึลรนั้น
เธอทำอะไรผิไปหรือเปล่า เธอพลาอะไรไป ำถามนี้ือะไล่เธอออเป็นนัยๆใ่หรือไม่ อะไรวะเนี่ย...อยู่ๆะมาานเหรอ
"ิันไม่เยิะเปลี่ยนาน่ะ ไม่ทราบว่าิันทำอะไรให้ท่านประธานไม่พอใหรือเปล่าะ" ็นมันลัวานนินะ ถามอะไรไ้็ถาม
ายรหน้าระุยิ้มึ้นนิๆ ไม่เิเป็นเย้ย แ่ออะเป็นยิ้มำ้วย้ำไป
รฤ อำไม่ไ้เมื่อเห็นหน้าเลาสาวรหน้า ถึเธอะยัยืนัวรหน้านิ่ แ่สายาุนปนสสัยอเธอ็ปิเาไม่มิ
"ุนรินไม่้อัวนไปหรอรับ ผมไม่ไ้ะไลุ่ออหรอ"
รฤพูำๆแล้วปล่อยัวพิพนัเ้าอี้อย่าสบายใ เธอน่ารัริๆเวลาทำหน้าเลิลั
นรินถอนหายใออนหมปอ เธอลัวะแย่ว่าะานใน่วเวลาที่ประเทศำลัะล่มมแบบนี้
แ่อยู่ๆะมาพูเล่นแบบนี้ับเธอทำไมัน ั้แ่ทำานับรฤมา3ปี เาไม่เยเอ่ยทีเล่นทีริแบบนี้ับเธอเลย เาเป็นนทำานอย่าเร่เรียมาลอ
ผีัวไหนลท่านประธานอันวะ?
"ุสนิทับุเมธาฝ่ายัื้อมาเหรอรับ" อยู่ๆรฤ็ั้ำถามึ้นอีรั้
นฟัำถามไ้แ่เลิิ้วึ้นนิๆ้วยวามสสัย นึรึ้มอะไรึ้นมานะวันนี้ มีแ่ำถามแปลๆ
"ุเมธาเรามาสัมภาษ์านที่นี่พร้อมัน่ะ และไ้เ้ามาทำานที่นี่พร้อมัน เลยรู้ัันมาั้แ่วันนั้น่ะ" นรินอบไปามวามริ
เมธาหนุ่มหน้ามลนร้อยเอ็ที่อัธยาศัยี ี้เล่น เป็นันเอ ถึอายุะปาไป35แล้ว แ่หน้า็ยัหยุอยู่ที่25
"แล้วสรุปสนิทันหรือเปล่า" ำถามเิมานเิมเน้นย้ำว่า้อารรู้ถึวามสัมพันธ์อทั้สอ
"รู้ัันพอสมวร่ะ"
"แสว่าสนิทันสินะ"
ิ้วอนรินแทบะผูเ้าหาัน้วยวามุน อยู่ๆ็มาัสินวามสัมพันธ์อเธอับเมธาะั้น
อะไรอเาวะเนี่ย เป็นเมนหรือไ
"โอเรับ ุออไปไ้" รฤบอปัเลาสาว
นรินโ้ัวเล็น้อย ่อนะเินออาห้อท่านปนะธานบริษัทอย่าๆ เา้อารอะไรอเา...
.
.
.
.
ผีเ้าุิแล้ว่ะ~~
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น