คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : ตอนพิเศษ : พี่มาร์คหมวกแดง
- พี่มาร์คหมวกแดง -
ปล.เนื้อหาไม่ได้เกี่ยวกับเนื้อหาหลักแต่อย่างใด
ปล2.มีคู่ Markbam Bnyong jackjae Yugเรา(ตบคว่ำ5555555 )
** มีความหวานแหว่วเป็นพิเศษเพราะคึกอะไรไม่รู้ หวานแหว่วมากจริงๆ ***
"ตำนานเล่าว่าทุกๆวันที่ 3 เดือน 3 ของทุกปี จะมีเด็กหนุ่มน้อยคนหนึ่งใส่หมวกสีแดงเดินถือถุงไก่ทอด(?)เพื่อเอามาให้คุณปู่ที่ป่วยเป็นโรคฟันยื่นในป่า ก่อนที่หนุ่มน้อยจะเดินมานั้นคุณแม่คนสวยก็ได้กล่าวเตือนลูกไว้ว่าให้ระวังหมาป่าดีๆ...
เพราะฉะนั้น!!
หน้าที่ขอหมาป่าก็คือการกินหนูน้อยหมวกแดงเข้าใจมั้ยแบมแบม"
เสียงของหมาป่าจินยองตะโกนบอกน้องชายตัวน้อยน่ารัก
"เข้าใจครับแบมจะกินหนุ่มน้อยหมวกแดงไม่ให้เหลือแม้กระดูกเลยครับ!!!"
หมาป่าแบมบอกอย่างมั่นใจ
เสียงดังฟังชัด ทำให้คนเป็นพี่อดตื้นตัน(?)ใจไม่ได้ เดินเข้าไปโอบกอดน้องชายอย่างภาคภูมิใจ ต้องอย่างนี้สิน้องรัก
"ดีมากแบม
อีกสักพักหนูน้อยหมวกแดงก็คงจะมา งั้นพี่ไปก่อนนะแบม"
"โอเค
งั้นน้องแบมจะไปแอบรอหนูน้องหมวกแดงนะ กินเสร็จน้องแบมจะเซลฟี่ไปให้ดู"
ว่าจบหมาป่าแบมก็วิ่งเข้าไปหลบพุ่มไม้แถวนั้น
รอจังหวะหนุ่มน้อยหมวกแดงจะมา
ภายในใจคิดว่ายังไงวันนี้เค้าก็ต้องได้กินหนูน้อยหมวกแดงแน่ เชื่อสิแบมเรียนมา(หรอ?)
“หมาป่าแบม !!! มาทำไรตรงนี้อ่า”
เสียงมากจากนากน้อยยองแจเพื่อนของน้องแบมเอง
“เราตกใจหมดเลยนากยองแจ”
หมาป่าพูดพร้อมหางที่ลงความฟูลง
“โทษทีๆ แล้วหมาป่าแบมมาทำอะไรตรงนี้หรอ”
“นากยองแจอย่าไปบอกใครนะ คืองี้น้องแบมเป็นหมาป่าใช่ม้า วันนี้วันที่ที่3เดือน3คุณพี่หมาป่านยองเค้าบอกว่าน้องแบมจะต้องมากินหนุ่มน้อยหมวกแดงแหละ”
หมาป่าแบมแบมพูดด้วยความตื่นเต้น ตาเป็นประกายวิ้งวับ
“จริงด้วย เราลืมไปเลยปีที่แล้วหมาป่านยองก็จะกินหนุ่มน้อยหมวกแดงที่ชื่อเจบี”
“จริงหรอๆ เป็นยังไงบ้างพี่หมาป่านยองเท่ไปเลยใช่ม้าา”
นากน้อยยองแจกลืนน้ำลายดังอึ้ก ไม่รู้ว่าควรจะพูดกับหมาป่าแบมยังไง
ในเมื่อคิดถึงภาพตอนที่หมาป่านยองจะไปกินหนุ่มน้อยเจบี
แต่ดันโดนหนุ่มน้อยเจบีกินจนลุกมั้ยขึ้น(?) เรียกว่าเท่ได้มั้ยนะ
“คงงั้นมั้งน้องหมาป่าแบม”
“เย้ๆ เดี๋ยวนากยอกแจคอยดูน้องแบมนะ น้องแบมจะเท่เหมือนพี่หมาป่านยองเลย
อิอิ”
หมาป่าแบมพูดด้วยสีหน้ามั่นใจเต็มเปี่ยม วันนี้น้องแบมจะต้องเท่ เย้ๆ
“น้องหมาป่าแบมระวะ-”
“นากยองแจเราไปเดทกันเถอะ”
นากน้อยยองแจพูดกับน้องหมาป่าแบมยังไม่ทันเสร็จก็มีเสียงคุณเสือแจ็คสันเข้ามาแทรกเสียก่อน
“ง่า ยองแจยังคุยกับน้องหมาป่าแบมไม่เสร็จเลยนะคุณแจ็คสัน”
พูดจบก็หันไปตีคุณเสือดาวแจ็คสันดังปาบไปหนึ่งที น้องแบมยังเจ็บแทนคุณเสือแจ็คสันเลย
“ไม่เป็นไรหรอกนากยองแจ นากยองแจไปกลับพี่เสือแจ็คสันเถอะ
น้องแบมอยู่คนเดี๋ยวได้ น้องแบมเก่ง555555”
“เยี่ยมมากครับน้องหมาป่าแบมงั้นพี่ขอพายองแจสุดที่รักของพี่ไปนะ”
คุณเสือแจ็คสันพูดจบก็โอบคอนากยองแจแล้วเดินจากไป
15 นาทีผ่านไป
“ทำไมคุณหนุ่มน้อยหมวกแดงยังไม่มาอีกนะ
น้องแบมรอนานแล้วนะ หงึแหล่ว”
“อ่าวหมูแบมทำไมทำหน้าบึ้งอย่างนั้นล่ะ”
จากที่หน้าหงึอยู่แล้ว ตอนนี้หมาป่าแบมหงึหนักกว่าเดิมอีกเท่าตัว
“แบมแบมไม่ใช่หมูนะหมียูค แบมแบมเป็นหมาป่า”
หมียูค เพื่อนสนิทของหมาป่าแบมแบมเอง ชอบล้อน้องแบมอยู่เรื่อย นั้นๆ
ยังจะมายืนหัวเราะใส่น้องแบมอีก หงึ
“5555555 โอเคๆหมาป่าก็หมาป่า
ว่าแต่นายกำลังหาหนุ่มน้อยหมวกแดงอยู่รึป่าว”
“อ่าใช่ๆ น้องแบมรออยู่ตรงนี้นานแล้วนะ ยังไม่เห็นหนุ่มน้อยหมวกแดงเลย”
“โถ่ หมาป่าแบม หนุ่มน้อยหมวกแดงเดินจะไปถึงบ้านปู่บีแล้วรู้มั้ยเนี่ย”
“แย่จริง งั้นน้องแบมต้องรีบไปดักรอที่บ้านคุณปู่บีแล้วแหละ
งั้นแบมไปแล้วนะหมียูค”
“รีบๆไปเลยไป”
หมียูคพูดพร้อมขยี้หัวหมาป่าแบมแบม
“งื้อ แล้วเจอกันนะหมียูค ไปแล้วนะ บายๆๆๆ”
พูดจบหม่าป่าแบมแบมก็รีบวิ่งไปที่บ้านคุณปู่บีทันที
ณ
บ้านคุณปู่บี
“แฮ่กๆ ”
ทำไมบ้านคุณปู่บีมันถึงไกลขนาดนี้นะ โชคดีที่ตอนน้องแบมวิ่งมาแอบเห็นคุณหนุ่มน้อยหมวกแดงยังเดินมาไม่ถึง
“เราเข้าไปแอบในบ้านดีมั้ยนะ
เวลาคุณหนูน้อยหมวกแดงมาจะได้จับกินให้หมดเลย”
คิดได้ดังนั้นหมาป่าแบมก็เดินเข้าบ้านไปทันที
“โชคดีจังที่บ้านคุณปู่ไม่ได้ล็อค คุณปู่บีก็ไม่อยู่”
‘ก๊อกๆ’
วื้อ สงสัยคุณหนุ่มน้อยหมวกแดงมาแล้วๆ ทำยังไงดีๆ น้องแบมยังไม่พร้อม
เอาเป็นว่าไปนอนบนเตียงปลอมเป็นคนปู่บีดีกว่า ฮึ้บ
“เข้าไปนะปู่เหยิน”
เสียงเข้มชะมัด หมาป่าแบมคิดในใจ
“ตั้งบ้านทำห่าอะไรไกลๆว่ะเหยิน”
ทำไมต้องทำอะไรไม่ถูกด้วยเนี่ย แบมแบม
“อ๊ะ หึหึหึ”
คุณหนูน้อยหมวกแดงทำไมถึงทำเสียงน่ากลัวแบบนั้นด้วยเหล่า
น้องแบมกลัวไปหมดแล้วนะ
“หนิปู่ม๊าบอกไม่สบายเป็นไงบ้างหรอ”
“คะ คะ คือ ปู่กำลังจะสบายดีแล้วแหละมั้งครับ”
เสียงหมาป่าแบมแบมสั่นหนักมาก
ทำไมคุณหนุ่มน้อยหมวกแดงต้องมากระซิบข้างหูใกล้ๆด้วยเล่า
“จริงหรอ ฟู้ว”
สะดุ้งโหย่งเลย
ฮือ
อย่ามาเป่าหูน้องแบมอย่างนี้สิ
“จะ จะ จริง สิ”
“หรอ มาร์คซื้อไวน์มาด้วยกินมั้ย”
อย่าเลียปากแบบนั้น น้องแบมกลัว
“มะ ม่ะ ไม่กินหรอก”
“หรอ แล้วอยากกินอะไรหล่ะ”
เอาหล่ะน้องแบม สู้ๆ วันนี้น้องแบมจะต้องกินหนุ่มน้อยหมวกแดงให้ได้
“น้องแบมจะกินนายนั้นแหละ นายหนุ่มน้องหมวกแดง วื้อ”
หมาป่าแบมทำใจหึ้ดสะบัดผ้าห่มออกหวังจะขู่หนุ่มน้อยมาร์คให้กลัว
แต่ที่ไหนได้ทันที่ออกมาจากผ้าห่ม หมาป่าแบมก็ถูกหนุ่มน้อยมาร์คทาบทับลงมาทันที
“งื้อ นะ น่ะ นายจะทำอะไรหน่ะ”
“กินฉันสิ จะกินฉันไม่ใช่หรอ”
หนุ่มน้อยมาร์คพูดพร้อมลูบหัวหมาป่าแบมเบาๆ
“อื้อ แบมจะกินคุณหนุ่มน้อยมาร์คให้หมดเลย”
“หรอ กินสิกินให้หมดนะ”
“อื้อ น้องแบมต้องกินคุณหนุ่มน้อยมาร์คสิ มาร์คจะมากินน้องแบมไม่ได้นะ อ๊ะ
อื้อ”
“ลืมไปก่อนนายจะกินฉัน ฉันจะกินนายก่อน”
“อ๊ะ อ๊ะ อื้อ เจ็บๆ น้องแบมเจ็บนะคุณมาร์ค”
15
นาทีที่แล้ว
“หมาป่าแบม !!! มาทำไรตรงนี้อ่า”
“เราตกใจหมดเลยนากยองแจ”
“โทษทีๆ แล้วหมาป่าแบมมาทำอะไรตรงนี้หรอ”
“นากยองแจอย่าไปบอกใครนะ
คืองี้น้องแบมเป็นหมาป่าใช่ม้า
วันนี้วันที่ที่3เดือน3คุณพี่หมาป่านยองเค้าบอกว่าน้องแบมจะต้องมากินหนุ่มน้อยหมวกแดงแหละ”
ชายหนุ่มชุดสีแดงสดที่บังเอิญมาได้ยินบทสทนาระหว่างหมาป่ากับตัวนากเข้าให้
“หึ หมาป่าตัวนี้หน่ะหรอที่ปู่มันบอกว่าน่ารัก น่ารักหน่า”
“ก็… น่ารักจริงๆนั้นแหละ”
มาร์คสัญญาเลยอิปู่ จะกินให้หมดทั้งตัวเลย
.....................................................
เค้ามาลงแล้วเน้อจากการห่างหายไปนานแสนนาน
ขอโทษจริงๆที่ไม่ได้ลงน้าา เราติดสอบเครียดหนักมากจริงๆ
เอาเรื่องนี้มาฝาก มีความห่วยแตกมาก5555555
เค้าจะพยายามมาอัพบ่อยๆนะ
ความคิดเห็น