คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : 03 : #นี่เพื่อนเนียร์ชื่อมาร์คต้วน 100%
- 03 -
{ BAMBAM }
11.50
น.
“หมดเวลาสักทีกูแดกข้าวและ”
ผมหันไปพูดกับไอฮุน
“เออๆเรื่องของมึงเหอะ อย่าแดกเยอะนะแก้มมึงย้วยหน้าบานหมดแล้ว”
เค้าไม่ได้เรียกย้วยเว้ย เค้าเรียกแก้มเยอะน่ารักน่าหยิก
“ส้นตีน ไม่บานเว้ย ช่างแม่งเหอะเขึ้นมาเรียนห้องไหนต่อว่ะ”
“ไอควายเรียนมาจนตารางสอนจะขาดแล้วยังจำไม่ได้อีก ห้อง1802เว้ยหัดจำบ้าง”
แม่ส่งให้คนหล่อมาเรียนไม่ได้ให้มาจำตารางสอนซะหน่อย ชิ
“มึงอย่าบนมากได้มั้ยฮุน เดี๋ยวก็แก่เร็วหรอก
แค่นี้หน้าก็ไปหมดแล้ว”
“เรื่องของมึงเหอะกูไปแดกข้าวและ
เบื่อคุยกับหมูไม่รู้เรื่อง”
ไอฮุนพูดพลางทำหน้าวอนตีน โบกมือไปมา แล้วเดินจาก
อ้าวไอนี่หนิ กล้าด่าคนหล่อหรอ แค่เป็นคนมีแก้มไม่ได้อ้วนเว้ย
เห้อคนสมัยนี้แยกแยะไม่ออกว่าอ้วนกับไม่อ้วนต่างกันยังไงเนอะ
อย่างผมเนี่ยเค้าเรียกไม่อ้วนเค้าเรียกหุ่นกำลังดีมีน้ำมีนวลน่าจับต้อง(?)
จะมีไปทำไมตั้งหกแพ็คมีแค่แพ็คเดียวก็พอเก๋ๆ
ช่างเรื่องอ้วนเหอะเนอะ
ผมควรไปกินข้าวเนอะ5555555
ณ โรงอาหาร
ผมเดินมาเรื่อยๆจนถึงโรงอาหาร
เดินตรงดิ่งไปที่เกือบจะสุดของโรงอาหารเลย มันเป็นที่ประจำของกลุ่มผม
ใครก็ห้ามแย่ง ถ้ามีใครมาแย่งอ่ะหรอ หึๆ กลุ่มผมก็ย้ายไปนั่งโต๊ะอื่นไง 5555
สงสัยวันนี้ผมจะมาเป็นแรกของกลุ่มนะเนี่ย โต๊ะว่างเชียว วางกระเป๋าไว้ก่อนดีกว่าเดี๋ยวมีคนมาแย่ง
“ทำไมไอยูคกับแจลงมาช้าจังเลยว่ะ”
ผมพึมพำอยู่คนเดียว
‘กรี๊ด กรี๊ด กรี๊ด’
ไม่ต้องตกใจว่าเสียงกรี๊ดใครนะ เสียงโทรศัพท์ผมเอง ผมชอบเสียงนี้นะมันดังดีทำคนอื่นตกใจไปด้วย
ชอบๆ
“นั้นไงพูดถึงก็โทรมาเลยนะพวกมึง ตายยากจริงๆ”
‘มึงวันนี้กูสองคนไม่ได้แดกข้าวนะ ปั่นงานของเทพว่ะ
แม่งสั่งเยอะชิบหาย เหมือนจะไม่ได้สั่งอีกอ่ะ กูไปไปปั่นงานและบาย ติ้ด~’
เสียงของไอยูคครับผมจำได้
มันสองตัวไม่ลงมากินก็เท่ากับว่าวันนี้ผมก็ต้องกินกับไอเนียร์แค่สองคนอ่ะดิ
เหงาจังเลย คนหล่อต้องการเจอเพื่อนเยอะๆอ่า
ช่างแม่งเหอะ
หาข้าวแดกดีกว่า
จะกินไรดีน้าา
ส้มต้มไก่ทอดก็ดีแต่ช่วงนี้ท้องผูกไม่เอาดีกว่า
ก๋วยเตี๋ยวต้มยำดีมั้ยนะแต่คนเยอะอ่ะ กินร้านป้าพลอยดีกว่าคนน้อยด้วย
“อ้าว บีทำไมมากินข้าวคนเดียวอ่ะไม่มีคนคบหรอ”
ผมซื้อข้าวเสร็จกำลังจะเดินไปที่โต๊ะเลยกับเจอไอบีมันนั่งเป็นหมาหงอยเหงาอยู่คนเดียว
“ก็แย่และ เพื่อนกูแม่งโดนจับไปแข่งศิลปหัตถกรรมกันหมดและ
เหลือกูคนเดียวเนี่ย”
“อ่อๆ เค้าเลือกทุกคนยกเว้นมึงว่างั้น น่าสงสารว่ะ คนไม่มีความสามารถก็งี้”
ได้ทีเราต้องทับทม ทีใครทีมันนะบี
“กูต้องแข่งบาสไงอ้วน อย่าเด๋อสิ
บาสมันต้องซ้อมหลังเลิกเรียนไง แต่ศิลปะมันซ้อมเวลาเรียนไง ไม่เอาสิอ้วนไม่เด๋อสิ”
เออว่ะ ลืมไปเลยพี่กูเป็นนักบาสโรงเรียนหนิ
“เออกูลืม งั้นมึงมากินข้าวด้วยกันมั้ยหล่ะ
ไอยูคกับแจไม่อยู่มันต้องปั่นงาน มีแค่กูกับเนียร์”
“เอาดิๆ คิดถึงเนียร์พอดีเลย นานทีกินข้าวกับแฟนที่โรงเรียนบ้างดีกว่า”
เอ๊ะ เหมือนกูจะพลาด
ลืมไปเลยว่าบีกับเนียร์เป็นผัวเมียกัน กินด้วยกันผมเป็นหมาหัวเน้าชัว
พลาดแล้วคนหล่อพลาดแรงงงง
ผมกับบีเรามานั่งที่โต๊ะกินข้าวกันได้สักพัก
ไอเนียร์ก็มา
ถ้ามันมาคนเดียวนะผมไม่ว่ามันหรอก…
.
.
.
มึงจะพาไอหน้าจระเข้มาทำไมห่ะ
ตอบ!!!
“วันนี้ให้มาร์คมานั่งด้วยคนนึงนะ
เห็นไอยูคกับแจไม่กินกูกลัวมึงเหงาอ่ะแบม มึงชอบบอกว่ามึงชอบกินข้าวกับเพื่อนเยอะๆอ่ะ
กูเลยพามาร์คมากินด้วย”
เพื่อนเยอะอ่ะกูชอบนะเนียร์
แต่กูไม่ชอบไอเห้นี่มึงไม่เข้าใจกูหรอเนียร์
“กูไม่ให้นั่ง บีก็มานั่งด้วยก็เยอะพอแล้ว ไม่มีที่ให้นั่งหรอก”
ประโยคแรกผมหันไปพูดกับเนียร์
ประโยคหลังผมพูดกับมันพร้อมทำหน้าตากวนตีนๆใส่มัน
กูไม่ชอบกูไม่ให้นั่งใครจะทำไม
“แบมจะให้เพื่อนนั่งมันจะเป็นไรไปห่ะ”
น่าน
ไอบีมันเข้าข้างแฟนมัน มึงไม่รู้อะไรหรอกมันทำให้น้องมึงเจ็บช้ำ(แค่เดินชน?)แค่ไหน
“ก็ไม่ให้นั่งอ่ะ
ไม่ชอบนี่โต๊ะแบมนะ”
“ไม่เป็นไรบี
นั่งโต๊ะนี่ไม่ได้เราสามคนไปนั่งโต๊ะอื่นกันเถอะเนอะ บีย้ายโต๊ะเหอะ”
อย่ามาขู่กูหน่อยเลยเนียร์
มึงเป็นเพื่อนรักกูมึงไม่ทิ้งกูหรอก…
.
.
.
“เออๆ
อยากนั่งก็นั่ง เอาที่เพื่อนเนียร์สบายใจเลย ชิ”
ผมจะไม่พูดอย่างนี้เลยถ้าไปเนียร์มันไม่จะเดินไปโต๊ะอื่นจริงๆ
ไอเนียร์ไม่พอไอบี ไอบีเวรก็ตามเมียเหลือเกินเนอะ แฟนให้ทำไรทำตามหมด
จะทิ้งน้องได้ลงคอ
“ดีมากเพื่อนแบม
เพื่อนแบมทำดีแล้ว”
ไอเนียร์พูดแล้วยิ้มจนตีนกาขึ้นไปด้วย
รอยยิ้มที่แสนจะอัมหิต
เราต้องมาทำความเข้าใจเรื่องที่ว่าบีกับเนียร์มันเป็นแฟนกันแล้วคนเป็นแฟนโดยทั่วไปแล้วเวลากินข้าวก็ต้องนั่งข้างกันถูกมั้ย
แล้วเพื่อความบาลานซ์มีสี่คนก็ต้องนั่งฝั่งละสอง แล้วบีเนียร์มันต้องนั่งข้างกันไง
แล้วมันเหลือใคร เหลือไอมาร์คไงมันต้องมานั่งข้างคนหล่อไง แล้วคนหล่อไม่ชอบมันไง ทำไมคนเรายิ่งเกลียดยิ่งเจอว่ะ แม่ง
55%
“คือมาร์ค
นี่บีนะ อยู่ม.6 ส่วน
บี๋นี่มาร์คนะพึ่งย้ายมาอยู่ห้องเดียวกับเนียร์”
ไอเนียร์แนะไอมาร์คให้กับไอบีเสร็จก็แนะนำไอบีให้กับไอมาร์คต่อ
ไม่เห็นมีใครอยากรู้จักมันเลย
ชิ
“ยินดีที่รู้จักนะ
อยู่ห้องเดียวกับเนียร์ก็ฝากดูๆมันด้วยนะ ยิ่งดื้อๆอยู่”
ไอบีพูดกับมาร์คพร้อมเอามือไปขยี้ผมไอเนียร์เล่น
โอ้ย
จะหวานกันเกินไปม่ะห่ะ
“อืม”
ไอมาร์คตอบ
มึงจะตอบสั้นไปมั้ยห่ะ แล้วสายตาเหยียดๆที่มองไอบีมันคือไร หมั่นไส้มึงว่ะ (พูดได้แค่ในใจ พูดออกไปเดี๋ยวเพื่อนเนียร์กริ้วอีก)
“เป็นแฟนกันหรอ”
ไอมาร์คมันถามไอเนียร์
“ชัดเจนขนาดนี้
อีกนิดนึงมดจะขึ้นแล้วนะตาบอดหรอ ยังจะถามอีก”
แขวะ
คนหล่อจะแขวะมัน แอบเห็นมันตวัดตามองด้วยแหละ
“อืม
เป็นแฟนกันหน่ะ ”
“หรอ
ไม่คิดว่านายจะเลือกคนแบบนี้มาเป็นแฟน”
“คนแบบนี้มันแบบไหนว่ะ!!!
พูดงี้หมายความว่าไง”
ขึ้น
กูขึ้น จะด่ากูก็ได้แต่ด่าคนของกูไม่ได้
“ก็ตามที่พูด”
“แม่งเอ๊ย
มึงจะเอาใช่มั้ยห่ะ”
ผมลุกขึ้นยืน
มือก็ไปคว้าคอเสื้อไอมาร์คมัน
แม่ง
หน้าต่อยสักหมัดสองหมัด
“หึ
เราว่าถ้าเนียร์คบคนแบบนี้เป็นแฟนเนียร์คบกับเราไม่ดีกว่าหรอ”
ไอมาร์คไม่ได้สนใจผมเลย
มันดึงมือผมอกแล้วหันไปพูดกับไอเนียร์ พูดจบมันเดินออกไป
ตอนนี้ผมกำลังเดือดสุดๆ
เกือบจะต่อยมันไปแล้วถ้าไม่ติดว่าไอบีมันดึงแขนไว้
“จะห้ามกูทำไมว่ะบี
ก็เห็นๆอยู่ว่ามันด่ามึง มันมีสิทธิ์ไรมาด่าพี่กู”
ผมหันไปพูดกับไอบี
“กูไม่อยากให้มึงมีเรื่อง”
“มันพูดกับมึงขนาดนี้
มีเรื่องเข้าห้องปกครองก็ช่างแม่งเหอะ”
คนเห้ไร
ทำอย่างกับตัวเองสูงส่งหนักหนา
“มึงอย่าไปโกรธมาร์คเลย
มันเป็นคนแบบนี้แหละ ปากไม่ค่อยดีเท่าไหร่ อย่าไปถือสามันเลย อีกอย่างมันพึ่งกลับมาจากเมกาด้วยคงยังไม่ชินกับการพูดภาษาไทย”
“มันไม่เกี่ยวว่ามันจะมาจากเมกาหรือมันจะเป็นลูกคุณหนูมาจากไหน
แต่มันก็ไม่มีสิทธ์มาเหยียดคนอื่นป่าวว่ะ”
“เออกูรู้
มึงใจเย็นๆก่อน”
“เหอะ
อย่าให้กูเจอมันอีกนะ ต้องได้เจอดีกับกูอ่ะ”
{MARK}
ยอมรับว่าผมตกใจที่เนียร์มีแฟน แต่ผมไม่ได้ตกใจที่เค้ามีแฟนเป็นผู้ชายนะ
ตกใจที่เค้าคบคนฐานะต่างกันขนาดนี้
เป็นถึงลูกท่านทูตทำไมยังกล้าลดตัวกลับคนแบบนี้อีก
ไหนจะคบเพื่อนแบบไอหมากระเป๋านั้นอีก จากที่ผมสนใจเค้าอยู่แล้ว
ยิ่งสนใจมากขึ้นไปอีก
“มาร์คเมื่อตอนกลางวันมาร์คพูดเล่นใช่มั้ย”
เนียร์ถามผมด้วยสีหน้าเครียดๆ
ตอนนี้พวกผมอยู่ในห้องเรียนอาจารย์ไม่เข้าสอนทำใหคาบนี้กลายเป็นคาบว่าง
“แล้วแต่นายจะคิดเลย”
“งั้นเราจะคิดว่ามาร์ค พูดเล่นนะ”
เนียร์พูดพลางยิ้มแหย่ให้ผม
“เออคือ มาร์คอย่าไปโกรธอะไรแบมมันเลยนะ”
แบม??? อ๋อ คนที่เหมือนหมากระเป๋าอ่ะนะ
“อืม แปลกคนจริง โกรธแทนอย่างกับโดนด่าเอง”
“แบมมันก็เป็นแบบนี้แหละ เห็นมันแบบนี้อ่ะนะมันนิสัยดีนะ ถึงจะดูอารมณ์ร้อนแต่มันเป็นคนที่โคตรจะจริงใจเลย
ใครทำคนของมันนะมันก็โกรธแทนหมดอ่ะ
มันเป็นคนไว้ใจได้นะ”
จริงใจหรอ? คนแบบนี้ไม่มีบนหรอก
ความจริงใจหาไม่ได้จากคนหรอก
“อืม…”
---------------------------------------------
ตอนที่ 3 แล้วน้าาาา เป็นยังไงบ้าง บอกกันมาได้เลยนะะ
น้องแบมไม่ชอบมัคคึ มัคคึยังไม่เปย์น้องแบมน้องแบมยังไม่ชอบมัคคึหรอก 555555
ชอบไม่ชอบไงก็คอมเมนต์มาบอกกันได้น้าา
ปล.อาจมีคำหยาบคายเยอะนิดนึงนะคะ
ปล2.ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ :))
ความคิดเห็น