คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : บทที่ 12 Probably Out of Luck...รักอุตลุด...(พัลวันจริง ๆ)
Probably Out of Luck...รักอุตลุด...
ผู้เขียน: อคิน
http://writer.dek-d.com/mayray/writer/view.php?id=752506
สุ่มอ่านมาถึงนิยายเรื่องนี้ แล้ว SD ก็ได้พบนักเขียนแตกต่างกันไปจริง ๆ บางคนทุ่มเทนำเสนอถล่มทลายด้วยความมั่นอกมั่นใจ แต่ก็มีท่านที่รีบถล่มตัวว่าไม่เก่งอย่างนั้นอย่างนี้ อาจหลับคาคอมได้อย่างนั้นอย่างนี้ ระวังภาษาของคนเขียนเพราะเขียนเรื่องแรก บลา ๆๆ ระดับความน่าสนใจของเรื่องติดลบในสายตา SD ทันที
พล็อตของเรื่องเปิดฉากด้วยแนวซ้ำซาก ว่าด้วยเรื่องของผู้สาวธรรมด๊าธรรมดากับผู้บ่าวไฮโซที่ต้องโคจรมาพบกัน แต่ก็ถ่วงดุลความจำเจนี้ได้ด้วยสำนวนการเขียนที่ลื่นไหลของคุณ สร้างความแปลกใจเล็กน้อยว่าเขียนได้สนุกดีมากเลย ไม่น่าเชื่อว่าเป็นผลงานเรื่องแรกจริง ๆ ขนาด SD เริ่มจับปากกาเขียนเรื่องแรกยังเน่ามากมาย สำนวนภาษาที่ใช้ออกแนวจิกกัดชีวิตอยู่บ้าง คุณจึงนิยามเรื่องนี้ไว้ที่หมวดตลกขบขัน ซึ่งก็อาจจะก้ำกึ่งระหว่างตลกกับเลิฟคอมเมดี้อยู่บ้าง แต่เมื่อมาอยู่หมวดนี้ จำนวนคนอ่านที่แวะเข้ามาเยี่ยมจึงดูเหงา ๆ ไปถนัดตาเมื่อเทียบกับคุณภาพในการเขียนของคุณ
สิ่งหนึ่งที่ SD ชอบมากก็คือการนำแต่ละบทด้วยคอลัมน์ซุบซิบของซ้อหลี ทำให้ขำมาก ทำ
ให้หัวเราะฮึ ๆ ว่าอันที่จริงแล้ว ความอยากรู้ความเห็นของมนุษย์แฝงอยู่ในตัวทุกคนโดยเฉพาะผู้หญิงเสมอ และที่สะดุดใจกับพฤติกรรมของพระเอก ว่าตกลงแล้วไม่เป็นโล้ไม่เป็นพาย ผลาญเงินเที่ยวเล่น เรียกร้องความสนใจจากพ่อไปวัน ๆ ด้วยการสร้างเรียกปวดหัว คล้าย ๆ ว่าพยายามจะประกาศตัวเป็นอิสระจากการครอบงำของพ่อ แต่ก็ยังไม่กล้าและก็เดินตามเงาของพ่ออยู่ บทถัดมาเขาจึงวิ่งวุ่นอยู่กับงานที่บริษัทจนตัวมอมแมม แลดูเป็นเจ้านายที่ทุ่มเทกับงาน SD ก็งงกับนายคนนี้เล็กน้อย
ก็อาจจะมีปมเรื่องแม่ซ่อนอยู่ พระเอกลูกแหง่นี่ สับสนแท้ ๆ มีการบ่นว่าตัวเองทำให้แม่ตาย และตัวเองก็ทำให้ชีวิตของตัวเองเป็นอย่างนี้เอง อืมมมม สงสัยว่าพ่อจะค้ายาเอง เดาเอานะ
มาถึงนางเอก ถ้าเป็น SD ก็คงร้องถามพระเอกว่า เอ็งมีปัญญาใช้รถหรู แต่ไม่มีปัญญาซื้อประกันชั้นหนึ่งเหรอวะและยังอุตส่าห์ขับรถมาเจรจาที่ห้างได้ด้วย เท่าที่ SD จำได้ เมาแล้วขับ นอกจากจำคุกแล้วก็ปรับ คุมประพฤติ ทำงานบริการสังคม บันทึกคะแนนแล้วก็ยึดใบขับขี่นะฮ้าฟฟ์ จะยึดนานแค่ไหนก็ขึ้นอยู่กับความรุนแรงและดุลยพินิจของศาล ดังนั้นไม่มีทางที่ท่านชายจะขับรถร่อนได้นะฮ้าฟฟ์ และไม่น่าเชื่อว่าระดับท่านชายจะเสียเวลาเจรจาต้าฮวยกับคู่กรณี เพราะเรื่องแบบนี้ ยกให้บริษัทประกันคุยกันเองนะฮ้าฟฟฟ์
และแล้วทั้งคู่ก็ถูกจับตัวไปป่าลึก ต้องถูกมัดมือชกให้ผจญชะตากรรมร่วมกัน อยู่ ๆ ท่านชายเจ้าสำอางค์ ชีวิตไม่น่าจะผ่านงานหนักก็แปลงร่างเป็นคนป่าสู้ชีวิตโดยไม่เกี่ยงงอน พาลให้คิดว่าคนที่พร้อมปรับตัวและรับสถานการณ์ได้ดี ทำไมถึงถูกพ่อมองว่าไม่ได้เรื่องซะงั้น ลูกผู้ชายหัวใจแมน ๆ ที่ชีวิตเคยแต่ฟันผู้หญิง ไม่เคยแยแส ไม่เคยคิดแม้แต่จะเอ่ยคำขอโทษใครก็แปลงร่างเป็นสุภาพบุรุษ(ปากร้าย)ให้นางเอกจากหน้ามือเป็นหลังตรีน อ่านแล้วก็สับสนกับชีวิตของมันชิหาย
แต่ถึงอย่างไรก็ออกมาจากป่าเร็ว ๆ นะเธอว์
ความคิดเห็น