คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : บทที่ 9 Demon Prince: ผมนี่แหละจะเป็นราชาปีศาจ (มารวุ่นวายกับนายล่องจุ๊น)
Demon Prince: ผมนี่แหละจะเป็นราชาปีศาจ ผู้เขียน: Ureion
http://writer.dek-d.com/trekker/writer/view.php?id=767642
เท่าที่ SD อ่าน บอกได้คำหนึ่งคือสำนวนการเขียนของคุณยังไม่นิ่งเลย เดี๋ยวก็ท่วมทุ่ง เดี๋ยวก็ไหลลื่นดี การอธิบายความเป็นไปในบางช่วงคล้ายว่าวกไปวนมาทั้ง ๆ ที่ใช้คำสั้น ๆ ง่าย ๆ แทนประโยคยาวยืดเป็นพรืดดดก็เรียบร้อยไปได้แล้ว และที่ SD ไม่ชอบมาก ๆ เลยก็คือการใช้เครื่องหมาย วงเล็บ ลูกน้ำ ปีกกา ยักซ้ายยักขวาแทรกว่านี่คือคำพูดคน นี่คือคำพูดปีศาจในใจ นี่คือชื่ออาคม
เอ่อ... เว่ากันซื่อ ๆ นะ SD ก็อ่านเข้าใจว่าพระเอกร่ายความเทพอยู่ แต่ก็มาสะดุดเพราะวงเล็บอธิบายเชิงอรรถทันที รวมทั้งก็รู้ว่าประโยคใดซอรันเป็นคนพูด เพราะคุณเองก็ได้สร้างเอกลักษณ์ให้คำพูดของเขาอยู่แล้ว อาจเติมลูกเล่นด้วยการให้ทั้งคู่จิกเรียกชื่อเล่นน่าเกลียด ๆ ใส่กันก็ยังน่าสนุก และก็จะเป็นการรู้กันด้วยว่ามีเพียงคู่หูเท่านั้นที่มีสัมพันธภาพนี้ การใช้ปีกกานู่นนี่นั่นก็อาจไม่จำเป็นอีกต่อไป นี่เป็นข้อเสนอแนะของ SD นะคะ และเมื่อคุณใช้วงเล็บแทรกเป็นระยะ ข้อดีก็มี ข้อเสียก็มี ที่ร้ายแรงมากก็คือการอธิบายสั้น ๆ ว่าเหมือนในเกมเรื่องนั้นอ่ะ
โอ้... SD ไม่เคยเล่น แต่ก็จะพยายามจินตนาการ
หากสร้างบรรยากาศแฟนตาซียุคใดขึ้นมาแล้ว ก็ต้องรักษามันไว้ ระวังอย่าหลุดภาษาต่างสมัยเข้ามา เพราะจะสร้างความสับสนให้คนอ่านและทำลายบรรยากาศที่คุณอุตส่าห์สร้างขึ้น
เอาล่ะ สับมาซะไกล นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับองค์ชายสามแห่งราชวงศ์เอฟราลอฟ ชีวิตล่องจุ๊น พ่อไม่แล แม่ไม่สนใจ โดนขังอยู่ในหอคอย เพราะว่าได้รับความสามารถทางสติปัญญาจากสายเลือด องค์ชายสามทุกรุ่นจึงถูกลิขิตชีวิตให้เป็นเสนาบดีของแคว้น ดังนั้นวัน ๆ ต้องอ่านหนังสือ ศึกษาหาความรู้เพื่อจะได้รับใช้องค์ชายใหญ่ในอนาคต
ความน่าเบื่อหน่ายนี้ ทำให้องค์ชายล่องจุ๊นบีบบังคับให้ราชาปีศาจทำสัญญากับเขาทันที และแล้วแผนการที่จะเป็นหนึ่งในโลกก็อุบัติขึ้น ติ๊ดชึ่ง ๆๆๆๆ
เว่ากันซื่อ ๆ อ่านแล้วน่าสนุกดี แต่แล้วก็เริ่มจอดเมื่อองค์ชายล่องจุ๊นหาข้ออ้างให้กับตัวเองว่า จำเป็นต้องเดินทางร่วมกับรีลเพราะการเดินทางคนเดียวอันตราย รวมทั้งพลังของเขากับซอรันก็ยังไม่ลงตัว ให้มนุษย์พวกนี้เป็นหนังหน้าไฟยามมีอันตรายไปก็โอเค
โอ้... เอ่อ... ก็จริง จะเป็นจ้าวแห่งปีศาจ อยู่เหนือปีศาจทั้งมวลก็ต้องรวบรวมปีศาจเข้าพรรคเยอะ ๆ SD ก็เกิดความสับสนว่าซอรันเป็นปีศาจเก่งจริง ๆ อ่ะเหรอ อ่าน ๆ ไปแล้วก็คิดถึงคู่หูโทร่าคิจิกับอุชิโอ จากเรื่องล่าอสุรกายที่เป็นคู่กัดกัน ไล่ฆ่าปีศาจไปเรื่อย แต่ถึงจะดูว่าเรื่อยเปื่อยแต่ก็ยังมีสตรอรี่ให้ตาม และคู่หูหลิน เหยากับกรีด จากเรื่อง FMA ทั้งคู่เป็นตัวประกอบ แต่เป้าหมายชัด กรีดกลืนกินร่างของหลินโดยที่หลินยอมรับและเฝ้ามองอยู่ภายในเงียบ ๆ สุดท้ายก็เกลี้ยกล่อมให้กรีดร่วมมือด้วยในที่สุด จนกระทั่งสุดท้ายทั้งคู่ก็เป็นคู่หูที่รักกันมากคู่หนึ่ง
เป้าหมายขององค์ชายล่องจุ๊นชัดเจนตั้งแต่แรก แต่ SD ไม่รู้สึกถึงความทะเยอทะยานในใจ ในคำพูดหรือจากการกระทำได้เลย สรุปว่าองค์ชายล่องจุ๊นเป็นจ้าวแห่งราชาปีศาจอยู่แล้วสินะ ไม่ต้องฟาดฟันเป็นราชาปีศาจอื่น ๆ อีก แล้วเขาจะออกเดินทางรวบรวมลูกพรรคทำไม ตั้งสำนักแล้วแผ่ไอมารให้ลูกกะจ๊อกคลานมาหาจะไม่สมเกียรติราชากว่ารึ?
แล้วถ้าหาลูกพรรคได้พอแล้วจะทำอะไรต่ออ่ะ กวาดล้างผู้กล้า นักบวช ฝ่ายธรรมะเข้าซังเตให้หมด หรือว่าดราม่าเปลี่ยนใจเป็นคนดีภายหลัง หรือว่าจะมีจ้าวแห่งจ้าวแห่งจ้าวแห่งราชาปีศาจรุ่นล่าสุด เบียดซอรันตกโต๊ะ ต้องตีแย่งตำแหน่งกันโดยมีโลกเป็นเดิมพัน บลา ๆๆๆ เดาไปเรื่อย SD อ่านมาหลายบทก็ยังเห็นองค์ชายกับราชาซอรันลอยชายอยู่กับก๊วนมนุษย์
สรุปแล้วองค์ชายชิงชังมนุษย์ เกลียดตัวเองที่เกิดมาเป็นองค์ชายสาม ต้องโดนขังทั้งปีทั้งชาติทั้งที่ไม่มีความผิด ในขณะที่พี่ชายอีกสองคนสบายแฮ ใจจึงฝักใฝ่ปีศาจ หรือว่าทำสัญญากับปีศาจไปด้วยแค่อารมณ์เท่ ๆ แล้วก็บอกว่า “ข้านี่แหละจะเป็นราชาปีศาจ”
รีล วีล และช่างตัดผมอีกคนก็ชื่อวีล = =” .... แนะนำว่าลองใช้บริการเว็บนี้ดู เหมาะกับนิยายแฟนตาซีมาก
http://20000-names.com/special_categories.htm
ความคิดเห็น