คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : CHARACTER(สารจะไรท์)
B E R L I N ❀
CH
พี่ โอเซฮุน(23)
ผู้ใหญ่รักเด็ก(?)
“เสี่ยวลู่..เรามันดื้อ!!"
น้อง เสี่ยวลู่ห่าน(15)
เด็กน้อยซังนัมจาแต่หัวใจฟรุ้งฟริ้ง
“ใครเด็กดื้อหรอฮะพี่เซฮุน ไม่เห็นมีสักคน(. .)”
พี่ ปาร์คชานยอล(23)
พี่ชายข้างบ้านจอมปากเสีย
“ตัวแค่นี้อย่าซ่าหมาน้อย!”
น้อง บยอนแบคฮยอน(15)
เด็กน้อยห้าวจัดอัศวินของกลุ่ม
“เราจะปกป้องดีโอกับลูลู่เอง!”
พี่ คิมจงอิน(24)
เพลย์บอยจอมเต๊าะเด็ก
“ไอ้ฮุนๆวันนี้กูขอไปรับน้องมึงน้ะ...กูอยากเจอน้องคยองซู”
น้อง โดคยองซู(15)
เด็กดื้อ(เงียบ)
“พี่จงอินของลูลู่อ้ะ ม่อ!”
พี่ อู๋อี้ฟาน(28)
ลูกพี่ลูกน้องของเซฮุน
“จิ้มลิ้มของเฮียยยย><”
พี่ จือเทา(24)
เพื่อนสนิมของเซฮุน
“เฮ้ย!! เซฮุนแม่งมีลูกแล้วว้ะ5555”
พี่ คิมมินซอก(27)
เพื่อนสนิทของคริสและเลย์
“จงแดดูแลลู่ห่านดีๆน่ะ”
คิม จงแด(26)
คุณครูของโรงเรียนsm
“มินซอกก็ดูแลหัวใจผมดีๆน่ะครับ^^”
เสี่ยว อี้ชิง(27)
พี่ชายของลู่ห่าน
“ย๊า! นายแอบแต๊ะอั๋งเสี่ยวลู่หรอ!!”
คิม จุนมยอน(25)
เจ้าของร้านเค้กชื่อดัง
“แก๊งของลู่ห่านมีแต่คนน่ารัก>< โอ๊ย!จุมปลื้มมม”
เสี่ยว ลู่จิน(15)[image jimin]
พี่สาวฝาแฝดของลู่ห่าน
"เฮ้อ!น้องชายฉัน- -"
----------------------------into----------------------------
into
“พี่อี้...จะปายหน่ายหรอฮะ”เด็กน้อยหน้าจิ้มลิ้มในชุดอนุบาลสีเหลืองลายลูกเป็ดน่ารักกางเกงสีน้ำเงินเข้ม มือนุ่มนิ่มของเจ้าตัวน้อยจับแขนคนเป็นพี่ไว้ไม่ปล่อย
“คุณมาม๊าของเสี่ยวลู่เรียกพี่ไปดูงานที่จีนแทนป๊ะป๊าครับ”อี้ชิงมองลู่ห่านแล้วอดกังวลไม่ได้ น้องอายุยังน้องก็ไม่เคยห่างกันเขาเลยด้วยซ้ำ
ตั้งแต่เจ้าตัวเล็กเกิดมาก็ไม่เคยห่างจากเขาเกินเดือนเลยด้วยซ้ำ
“ฮึก....พี่อี้จะทิ้งยู่”เด็กน้อยที่เริ่มคิดไปเองว่าพี่ชายจะทิ้งตัวไป นัยน์ตาดุจลูกกวางที่เปร่งประกายเริ่มมีน้ำตาคลอ
ทำให้น่าสงสารจับใจ
“ไม่เอาน่าเสี่ยวลู่...พี่ไปไม่นานหรอก”อี้ชิงเช็ดน้ำตาของเจ้าตัวเล็กออก
“จิงหยอ พี่อี้จะกลับมาใช่ไหม”เสี่ยวลู่ตัวน้อยเช็ดคราบน้ำตา(ขี้มูก)ของตัวเองออกแบบลวกๆด้วแขนเสื้อของตัวเองและหันมายิ้มให้แทน
“จริงสิ
พี่น่ะจะซื้อคุณไอร่อนแมนมาให้เสี่ยวลู่เองง”
“จิงน่ะ!
พี่อี้อย่าโกหกยู่น่ะ”ลู่ห่านกระโดดไปมาด้วยความดีใจจนพี่ชายได้แต่ยิ้มเอ็นดูให้
ลู่ห่านอายุยังน้อยทั้งใส่ซื่อและบริสุทธิ์
“พี่คิดถูกรึเปล่าน่ะ…ที่ฝากเสี่ยวลู่ไว้กับพวกนั้น”อี้บ่นพึมพำพร้อมถอนหายใจ
“พี่อี้ว่าอะไยน่ะ?”
เฮ้อ เห็นลู่ห่านแบบนี้แล้วอดคิดมากไม่ได้เลย
ปิ๊งปอง!
ปี๊งปอง!
“สงสัยจะมาแล้วสิน่ะ...”
“พี่อี้ฮะ…เดี๋ยวเสี่ยวลู่ไปเปิดประตูน่า^^”เด็กน้อยกระตือรือร้น
รีบวิ่งดุกดิ้กที่จะไปเปิดประตูแต่อี้ชิงกลับห้ามไว้เสียก่อน
“ไม่ต้องหรอก...ไอ้คนไม่มีมารยาทน่ะเข้ามาแล้ว”เลย์พูดอย่างหงุดหงิดก่อนจะหันไปมองทางประตูที่มีบุคคลที่สามที่เดินลอยหน้าลอยตาเข้ามา
“ฮัลโหลJ”ชายหนุ่มผมสีทองเดินมาหยุดตรงหน้าลู่ห่านและอี้ชิง
“มายะยาท(มารยาท)คืออะไรหรอฮะ”
“มารยาทคือกริยาที่เราต้องสำรวมไงครับJ”ผู้ชายสีผมทองที่ใบหน้าเหมือนหลุดออกมาจากนิยาย ตอบลู่ห่านจอมสงสัยแล้วอุ้มเข้ามาไว้ในอ้อมกอดอบอุ่น
โตขึ้นลู่จะหล่อเหมือนพี่คนนี้ไหมน่า
“คริส...ฉันจะไว้ใจนายได้ไหมเนี่ย?”อี้ชิงถาม คริส..ผู้ชายร่างหนาเหมือนกับนักกีฬาตัวยง
ผมสีทอตัดกับดวงตาสีน้ำตาลเพิ่มความสมบูรณ์แบบให้คริสเพิ่มขึ้นและพ่วงตัวแหน่งเพื่อนสนิท
“แฟนเสี่ยวลู่ในอนาคตJ”ไม่พอคริสยังส่งสายตาเจ้าชู้มาให้ลู่ห่านอีก
“บ้านนายสิ!...เสี่ยวลู่นี้พี่คริสเพื่อนพี่อี้เอง”
“พี่คิด?”ลู่ห่านทวนคำพูดของอิ้ชิงก่อนจะหันมายิ้มให้คนตรงหน้า
“พี่คริสครับ”เมื่อได้ยินเสียงผิดๆที่เสี่ยวลู่พูดขึ้นมาคริสก็ออกอาการเซ็ง
น้องลิ้นไก่สั้นหรอลูก
“พี่คิดดดดด”เด็กน้อยดื้อและพยายามลงจากอ้อมกอดของคริส
“พี่คิดก็พี่คิด-
-”คริสวางลู่ห่านลงเบาๆ
“พี่คริสคิคิ^^”อี้แอบหัวเราะเบาๆให้ความกวนของเจ้าตัวเล็ก
พี่น้องคู่นี้นิสัยเหมือนกันสุดๆ-
-
“อี้ชิง...ฟานนัดน้องชายฟานไว้เที่ยงอ่ะ…ต้องไปส่งมันไปเรียนพิเศษ”คริสพูดกับอี้ชิงแล้วก้มมองนาฬิกา
“อือ....เสี่ยวลู่ครับ”อี้ชิงรับคำคริสก่อนจะก้มลงมาในระดับสายตาของลู่ห่าน
“ฮะ!^^”เสี่ยวลู่หันมายิ้มกว้างให้อี้ชิง จนทำให้อี้ชิงจะเก็บน้ำตาไหวไม่อยู่
น้องรักพี่สงสารเราเหลือเกินTT
"พี่รักเสี่ยวลู่น่ะ”อี้ชิงพูดแล้วรวบตัวเสี่ยวลู่เข้ามากอดเด็กน้อยที่กำลังงงก็กอดตอบเช่นกัน
“ยู่ก็รักพี่อี้...ยู่จะไม่ดื้อเพราะยู่เป็นซังนัมจา!”
ซังนัมจาอะไรว่ะ
ถ้าไม่รู้จักดูไม่รู้เลยน่ะเนี่ยว่าผู้ชาย- -
“เก่งมากเสี่ยวลู่ตัวน้อย”ลู่ห่านที่ผละออกจากอ้อมกอดพี่ชายตัวเองก็เห็นน้ำตาบนใบหน้าของพี่ชาย
“พี่อี้ร้องไห้หรอฮะ...ไม่ร้องน่ะเสี่ยวลู่อยู่นี้”เสี่ยวลู่กอดอี้ชิงเบาคล้ายๆปลอบใจ
“ฮึก...เสี่ยวลู่คงต้องไปแล้วล่ะ”อี้พูดแล้วผละออกจากอ้อมกอดของตัวน้อยอีกครั้งและจูงมือลู่ห่านให้คริสเป็นคนกุมมือคู่เล็กนี้ไว้
“นายต้องดูแลเสี่ยวลู่ของฉันให้ดีน่ะ”คริสที่เงียบอยู่นานจับมือของลู่ห่านแน่นเพื่อให้เลย์ไว้ใจในตัวเขา
“ไปกันเสี่ยวลู่”คริสพูดแล้วออกแรงเบาๆเพื่อนำทางลู่ห่านกลับบ้านตัวเอง
“ฮึก! พี่อี้!”เด็กน้อยที่รู้ว่าตัวเองกำลังจากพี่ชายไปก็ร้องไห้วิ่งเข้าไปกอด
“ไม่เอาสิเสี่ยวลู่ซังนัมจา..ไม่ร้องไห้น่ะ”อี้พูดทั้งที่เขากำลังร้องไห้หนักกว่าลู่ห่านเสียอีก
“ฮะ!..ฮึก..เสี่ยวลู่จะเชื่อฟังพี่คริส
ไม่ดื้อไม่สน”เสี่ยวลู่ใช้แขนเสื้อตัวเองเช็ดน้ำตา
“ปะลู่ห่าน”คริสเรียกลู่ห่านอีกครั้งก่อนจะจูงมือลู่ห่านจากไป
“เดี๋ยว..”อี้ชิงเรียกในขณะที่คริสกำลังลับสายตาไป
“ว่าไง?”
“ถ้าฉันรู้ว่าทั้งน้องนายและนายทำอะไรน้องฉัน…นายตาย!”
ลู่ห่าน:oh! ไรท์!ยัยคนไร้ความรับผิดชอบ
ไรท์:ขอโต๊ดฮับ-^-
งื้อออ เค้ากลับมาแล้ว
แต่ก็คงกลับมาได้ไม่เต็มตัวเพราะจะต้องเตรียมตัวต่อมหาลัยTT
ตอนแรกกะจะไม่แต่งต่อแล้ว
แต่แบบคิดถึงลู่ห่านมากๆ แล้วเจอ#lulay
มันทำให้เราแบบมีกำลังใจ
เลยออกมาเจอกันซักหน่อยเนอะ แต่จะเปลี่ยนอะไรนิดหน่อยๆ
แต่ไม่รู้จะมีใครรอเราอีกไหมTT
คอมเม้นแล้วมาคุยกันได้น่าาา
#พี่ฮุนกินเด็ก
05/05/17
ความคิดเห็น