ซีซินหยาง ข้าอยากหย่ากับท่าน!!

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

บทนำ

‘ต่อให้ทิวาดับข้าก็จักยังรักท่าน’ เป็นนิยายรักดราม่าแนวพีเรียดที่กำลังได้รับความนิยมอย่างมากในหมู่วัยรุ่นที่ชอบเสพความเจ็บปวดเป็นอาหารหลัก เนื้อหาในนิยายส่วนใหญ่กล่าวถึงความรักของบุรุษที่มีให้บุรุษด้วยกันซึ่งมันไม่สามารถเป็นจริงได้ แน่นอนว่าต้องมีตอนที่ตัวเอกอย่างหลิวจิ้นซื่อตายด้วยความเจ็บปวดที่ได้รับจากพระเอกชายผู้เป็นที่รักเพียงคนเดียวของตนมาตั้งแต่เล็กจนโต

เนื้อเรื่องในช่วงแรกจะกล่าวถึงความสัมพันธ์ของสกุลซีและสกุลหลิวที่เป็นมิตรสหายกันมานานหลายชั่วอายุคน

สกุลหลิวมีบุตรชายอยู่เพียงสามคนเท่านั้น คนแรกนาม หลิวหมิงเหยียน คนที่สองนาม หลิวหมิงเฟย และคนสุดท้ายหลิวจิ้นซื่อ

ส่วนสกุลซีมีบุตรชายอยู่เพียงสองนั่นคือ ซีซั่วหยางและซีซินหยาง

จุดเริ่มต้นของเรื่องราวทั้งหมดเกิดขึ้นตอนที่จิ้นซื่อติดตามผู้เป็นบิดาไปยังสำนักฝึกวิชาของสกุลซีที่เขาหัวซาน และตอนนั้นเองที่จิ้นซื่อได้พบกับซีซินหยางพระเอกของเรื่อง บุรุษผู้มีใบหน้าหล่อเหลาราวรูปสลักจนเป็นที่ต้องตาต้องใจของสตรีน้อยใหญ่ทั้งในและนอกสำนัก เดิมทีจิ้นซื่อรู้อยู่แล้วว่าตนเองเป็นพวกต้วนซิ่วหรือพวกบุรุษที่ชมชอบบุรุษด้วยกันเอง พอมาเจอพระเอกอย่างซีซินหยางก็เกิดอาการตกหลุมรักในทันที

ซึ่งเป็นการรักอีกฝ่ายอยู่ข้างเดียวนานนับสิบปี ทุกครั้งที่บิดาไปหาสหายบนเขาหัวซาน จิ้นซื่อก็มักจะขอติดตามไปด้วยเสมอ จนผู้เป็นบิดาจับได้และซักถามความจริงจนกระจ่าง สาเหตุที่บุตรชายคนเล็กของตนไม่ยอมฝึกวรยุทธ มิหน้ำซ้ำวัน ๆ ยังเอาแต่นั่งทำงานบ้านงานเรือน ต่างจากพี่ชายทั้งสองนั้น แท้จริงแล้วจิ้นซื่อเป็นต้วนซิ่ว นั่นยิ่งทำให้ความรักของพ่อที่มีต่อลูกชายคนเล็กลดลงจนหายหมดสิ้น อยากขับไล่ออกไปให้ไกลแต่ก็ไม่ทันการเพราะบ่าวปากสว่างต่างเอาไปพูดปากต่อปากจนมันไหลไปไกลจนไม่สามารถกู้คืนมาได้

เมื่อไม่รู้จะทำยังไงหลิวเยี่ยนเฟยเลยจัดการยัดลูกชายของตนให้เข้าพิธีแต่งงานกับซีซินหยางและไม่อนุญาตให้จิ้นซื่อใช้แซ่หลิวต่อ อีกทั้งฝั่งนั้นก็ไม่ได้เอ่ยปากคัดค้านแถมยังจัดวันเวลาให้เป็นที่เรียบร้อย จะมีก็แต่พระเอกนั่นแหละที่ไม่ยอมแต่ง ตอนแรกก็หนีงานแต่งไปเป็นปี แต่หนีไม่พ้นเลยต้องกลับมาแต่งเหมือนเดิม และแน่นอนว่าข่าวเจ้าบ่าวหนีงานแต่งก็ต้องแดงให้ชาวบ้านได้เอ่ยปากนินทากันเป็นว่าเล่น

ยิ่งพอแต่งแล้วซีซินหยางกลับไม่อนุญาตให้จิ้นซื่ออยู่ในเรือนของตนแต่กลับจัดแจงที่ให้จิ้นซื่อย้ายไปอยู่เรือนไผ่เขียวในป่าไผ่หลังสำนักที่ถูกปล่อยล้างมานาน

เดิมทีซีซินหยางก็ไม่ชอบจิ้นชื่ออยู่เป็นทุนเดิมพอเกิดเรื่องก็ยิ่งเกลียดมากกว่าเดิมหลายเท่าตัว ซีซินหยางไม่อนุญาตให้จิ้นซื่อใช้แซ่ของตนอีกทั้งแซ่หลิวก็ไม่สามารถนำมาใช้ได้อีกจิ้นซื่อเลยเหลือแค่ชื่อเปล่า ๆ ไร้ซึ่งแซ่นำหน้า กลายเป็นชายไร้ซึ่งสกุล

ตลอดเวลาหนึ่งปีซีซินหยางเอาแต่ออกไปปราบมารและปิศาจตามเขตปกครองต่าง ๆ เพราะไม่อยากเห็นหน้าจิ้นซื่อ จะกลับขึ้นเขามาก็นาน ๆ ที พอกลับก็เอาแต่หลบอยู่กับผู้เป็นพี่ชายของตน จนกระทั่งถูกส่งไปปราบปีศาจนกยักษ์ที่เขตเขาวิหคเพลิงเลยได้เจอกับหูกวางอิงซึ่งเขาคิดว่านี่น่าจะเป็นนางเอกของเรื่อง ตลอดเวลาของการเดินทาง ทั้งสองต่างส่งคำหวานเกี้ยวกันไปจนเกิดเป็นความรักจนถึงขั้นตกลงที่จะแต่งงานกัน

ส่วนจิ้นซื่อที่อาศัยอยู่ลำพังในป่าไผ่หลังสำนักก็บังเอิญไปช่วยชีวิตสัตว์เซียนอย่างงูเห่าสีเผือกได้ก็พลอยมีเพื่อนเข้ามาอยู่ด้วยให้ไม่เหงา แต่ในนิยายไม่ได้กล่าวถึงงูตัวนี้อีกเลยนอกจากบอกว่าลวดลายบนตัวมันสวยงามเพียงใด

ฝั่งซีซินหยางที่กำลังจะขอหูกวางอิงแต่งงานก็ไม่ทันได้ขอเพราะมีภารกิจบางอย่างเข้ามาซะก่อน เมื่อจัดการภารกิจจนเสร็จสิ้น กลับถึงเขาทั้งสองก็ตกลงแต่งงานกันแล้วย้ายเข้ามาอยู่ด้วยกัน โดยไม่คิดจะกล่าวถึงจิ้นชื่อผู้ที่มาก่อนแม้แต่น้อย

ความรักของทั้งสองหวานชื้นแต่เหมือนว่าจิ้นซื่อจะเกิดความอิจฉาที่ตนไม่เคยได้ในรับสิ่งที่ควรจะได้ เลยวางยาพิษหูกวางอิง ซีซินหยางเข้ามาเห็นเลยช่วยชีวิตของหูกวางอิงไว้ได้

ด้วยความโกรธซีซินหยางตั้งใจว่าจะฆ่าจิ้นซื่อให้ตาย แต่หูกวางอิงขอให้ไว้ชีวิตเพราะตนไม่ได้เป็นอะไรมาก ซีซินหยางเลยตัดมือทั้งสองข้างของจิ้นซื่อออกจนกุดแถมยังไล่ลงจากเขาให้ออกไปเร่ร่อนตามหมู่บ้านต่าง ๆ ค่ำไหนนอนนั่น แม้แต่แซ่ตัวเองก็ไม่มี จนในท้ายที่สุดจิ้นซื่อทนเวทนาตนเองไม่ไหว พาร่างที่แทบจะไม่ใช่มนุษย์ไปนั่งขอพรร้องไห้อยู่หน้าเทวรูปศักดิ์สิทธิ์ก่อนจะตัดสินใจจบชีวิตตัวเองลงที่นั่นอย่างโดดเดี่ยว

เฮ้ออ จิ้นซื่อหนอจิ้นซื่อ ถ้าเอ็งไม่งมงายในความรักมากเกินไปก็คงไม่เกิดเหตุการณ์แบบนี้ ถึงตอนแรกที่ได้อ่านนิยายเรื่องนี้นิสัยของจิ้นซื่อติดจะน่ารำคาญไปหน่อย แต่พออ่านไปเรื่อย ๆ แล้วมันก็ติด ติดจนวางไม่ลงเลยอ่านยาวแบบไม่ต้องหลับต้องนอนเพราะจำนวนนิยายที่มีถึง 12 เล่ม แต่เขาอ่านมาถึงตอนที่จิ้นซื่อฆ่าตัวตายมันอยู่แค่เล่ม 6 !! ยังไม่ทันได้หยิบเล่ม 7 ขึ้นมาอ่านก็โดนตามให้ไปขึ้นชกแล้ว แถมเขาเองก็ยังไม่ได้นอนเลยตั้งแต่หยิบมันมาอ่าน พอไม่ได้นอนแล้วไปขึ้นชกก็เกิดอาการหูอื้อตาลายโดนหมัดของคู่ต่อสู้เข้าไปหมัดเดียว นักชกไร้พ่ายอย่างเขาเลยโดนน๊อคคาเวที

ตอนนั้นก็คิดแค่ว่าแพ้ช่างมันอย่างน้อยก็ได้นอนแต่ใครมันจะไปคิดวะ ว่าจะนอนยาวขนาดนี้ แถมฟื้นขึ้นมาอีกทีเขาก็พาตัวเองเข้ามาอยู่ในร่างของหลิวจิ้นซื่อคนที่เขาบ่นรำคาญมาตลอดนี่อีก!!!!!

แล้วเขาจะเอายังไงต่อกับชีวิตไอ้ตัวเอกโง่งมดีวะเนี่ยยยยยยย