มหากาฬ วรยุทธ์มังกรขาว

ลำดับตอนที่ #2 : chapter1 สืบเสาะ

          ปี ค.ศ. 1999 ปี่แห่งยุกต์โลกาภิวัฒน์ พรรคมารฟ้าที่ได้รบตัวจากต่อสู้ที่ฝ่ายแพ้แก่ มหาพรรคมังกรวายุขาว ได้เริ่มการเคลื่อนไหวเพื่อหวังจะครอบครองโลกเบื้องหน้า จึงสงบุรุษ5 เข้าไปแฝงตัวอยู่ในโลกเบื้องหน้าที่เป็นสมัยปัจจุบัน เพื่อทำการเผยแพ้ลัทธิแห่งความมืด โดยอ่างชื่อว่าลัทธิวิชา ป้องกันตัว อย่างรับๆ จนในที่สุดได้ผู้คนจำนวนหนึ่งที่หันมาสนใจในลัทธิ

          แต่ว่า ข่าวนี้ได้รู้มาถึงหูของประมุขมหาพรรคมังกรวายุขาว ซึ่งทำให้

มหาพรรค นั้นไม่สามารถที่นิ่งดูดายได้ ซึ่งก็ถึงเวลาแล้วด้วยที่จะต้องหาผู้สืบทอด ตำแหน่งนี้

“ท่านประมุข! ท่านประมุข! ท่านจะออกไปไหน ขอรับ” ฝูซือ คนสนิทของประมุขได้พูดถามขึ้น

“จะไปดูโลกภายนอกหน่อยหน่ะ ว่าเข้าไปถึงไหนแล้ว” ประมุขพรรคตอบ

“จะให้กระผมติดตามไปด้วยไหมขอรับ” ฝูซือ เอยถามขึ้น

“ไม่เป็นไร ข้าจะออกไปสืบเสาะ เบาะแสเกี่ยวกับผู้สืบทอดด้วย” ประมุขตอบ

“หา! ท่านประมุขนี้ท่านจะลาจากที่นี้หรือขอรับ” ฝูซือ ถามอย่าง ตกอกตกใจ

“ไม่หรอก อีกนานแหละ เพราะผู้สืบทอดคนต่อไปนั้นเป็นเพชรเม็ดงามที่อยู่ในก้อนหินที่แข็ง แต่ถ้าได้รับการเจียรนัย อย่าดีจะเป็นเพชรเม็ดงามเลยที่เดี่ยว แต่การที่จะหาคนสืบทอดนั้น เป็นสิ่งทียากมาก เพราะเขาคนนั้นอยู่ในโลกเบื้องหน้า” ประมุขพรรคพูดเอ่ยขึ้น

“ยังไงก็ขอให้ กระผมได้ตามไปเถอะคับ กระผมก็อยากเห็นผู้สืบทอดด้วยเหมือนกัน” ฝูซือได้ขอร้องต่อประมุขพรรค

“อืม เอาเถอะจะไปก็ไป ดีเหมือนกัน” ประมุขพรรคได้อนุญาต

“ขอบคุณอย่างสูง ขอรับ” ฝูซือรับคำ

และแล้วในวันที่ 12 เดือน ม.ค. 2542 ประมุขแห่งมหาพรรคมังกรขาว ได้ออกจากพรรคไปพร้อมกับฝูซือ เพื่อสืบหาผู้ที่จะมารับตำแหน่งอันมีเกียจนี้ แต่ถว่าการสืบหาผู้ที่จะมารับตำแหน่งนั้น เป็นสิ่งที่ยากมาก เวลาผ่านไปหลายเดือน ก็ยังคงหาผู้ที่เหมาะสมไม่พบ

“ท่านประมุข เราหามาเกือบปีแล้วยังไม่พบเลยน่ะขอรับ” ฝูซือพูดอย่างหมดหวัง

“อะไรกัน อย่าพึ่งหมดหวังสิ ข้ารู้สึกว่าคงไกลพบแล้วแหละ อีกไม่นาน ฮึฮึ” ประมุขพรรคพูดขึ้น....