SM Sweet Review รับวิจารณ์นิยาย

ลำดับตอนที่ #70 : Send: A Cupid stalker สื่อลับสัมผัสหัวใจ (A)

นักวิจารณ์  A

กราบสวัสดีงามๆ U_U นะคะ คุณ Milkypastel แงงงง ต้องขออภัยอย่างแรงที่มาส่งงานเสียยืดเยื้อยาวนาน แบบว่า นาน น.ล้านตัว ขอโทษจริงๆ นะคะ เพราะมีงานและธุระเข้ามาไม่หยุดหย่อน ผู้วิจารณ์เลยไม่สามารถมาส่งงานให้ได้จริงๆ ค่ะ //กระซิกๆ

อภัยให้เค้าเตอะนะ *_* อยากจะบอกว่า ตื่นเต้นมากที่ได้มาวิจารณ์เรื่องนี้ คือแบบ เรื่องนี้ดัง ติดท็อป เราเคยเห็นนิยายเรื่องนี้ด้วยยยยยย ตื่นเต้นจริงๆๆๆๆ มีแฟนคลับก็เยอะด้วยยยย งั้นไม่พิรี้พิไรแล้วนะคะ มาเข้าสู่บทวิจารณ์กันดีกว่าจ้า

ชื่อเรื่อง (8/10) A Cupid stalker สื่อลับสัมผัสหัวใจ

ถ้าพูดถึงชื่อเรื่องกับคำโปรยที่ลองอ่านดูนะคะ ดูไม่ค่อยเข้ากันค่ะ ตอนแรกที่คิดคือ มันต้องมีเกี่ยวกับพวกสิ่งลี้ลับ ลึกลับ แนวนักสืบอะไรแบบนี้ แต่พอเปิดมากลับไม่ตรงกับที่เราคาดไว้ในตอนแรก (เราอ่านอัพเดตล่าสุดวันที่ 12 กันยานะคะ หน้าหลัก) แบบว่า แฟนตาซี เหนือธรรมชาติอะไรเทือกนี้ ซึ่งเราขอหักไปนะคะ แม้บางทีไรท์อาจจะแฝงความนัยชื่อเรื่องเอาไว้ในเนื้อหา แต่ก็ควรดึงคำโปรยออกมาให้ตรงกับชื่อด้วยน่ะค่ะ ไม่มีอะไรมากเนอะ

การตกแต่งบทความ (3.5/5)

เราว่าบทความนี้ดูไม่ค่อยเน้นเรื่องการตกแต่งหน้าหลักเท่าไหร่ เพราะมันดูว่างๆ โล่งๆ สบายๆ  เราคิดว่าไม่จำเป็นต้องพูดถึงเรื่องนี้หรอกเนอะ ยังไงก็เป็นแค่เกณฑ์คะแนนหนึ่งเท่านั้น แต่จะให้แนะนำคงอยากให้เพิ่มลูกเล่น อย่างอื่น เพราะมันดูไม่มีอะไรน่าดึงดูด นอกจากคำโปรย แต่อย่างที่บอกแหละค่ะ มันดูที่เนื้อหาเนอะๆ

บทบรรยาย (14/20)

ขอวิจารณ์เป็นจุดๆ ของแต่ละบทแล้วจะสรุปภาพรวมให้แล้วกันนะคะ

บทที่ 1

ประโยคแรกที่นางเอกพูดแสดงออกถึงตัวตนนางเอกชัดเจนเลยค่ะว่านางเป็นคนยังไง ฮ่าๆ แต่มีส่วนหนึ่งที่เราอยากจะบอกให้แก้นิดๆ คือ คำว่า ไอทักษ์ ควรจะเป็น ไอ้ นะคะ เพราะ ถ้าเป็น ไอ ความหมายจะหมายถึงการที่ลำคอระคายเคืองจนเกิดอาการคันคอแล้วก็ไออะไรแบบนี้ ถ้าหากพบอีก เราว่าควรเปลี่ยน คำพูดเป็น ไอ้ จะดีกว่านะคะ

อ่านย่อหน้าต่อมา

จากมือของหญิงสาวมาดูรูปที่เธอเปิดไว้ ซึ่งมันเป็นรูป

จะมีตรงคำว่า รูป ซึ่งมันต่อกันอยู่ เราคิดว่า ควรจะเปลี่ยนคำว่ารูป เป็น ภาพ ให้มันดูคละๆ กัน ไม่ซ้ำคำจนเกินไปนะคะ อันนี้แนะนำเท่านั้นค่ะ แล้วแต่เห็นสมควร

อีกอย่างเราสังเกตจากย่อหน้าตอนแรกและถัดๆ มาค่ะ

ชายหนุ่มเพื่อนสนิทหน้าคมเข้ม

ชายหนุ่มขมวดคิ้วอีกรอบ

ชายหนุ่มแกล้งพูดชี้มือเข้าหาหน้าตัวเอง

ไรท์มีการใช้คำว่า ชายหนุ่ม เยอะมากเลยค่ะ ไม่ค่อยเห็นมีคำแทนเท่าไหร่เลย ซึ่งมันค่อนข้างโดดไปใกล้ๆ กัน แบบ ย่อหน้าแรก ย่อต่อมาและบรรทัดต่อๆ มา ก็จะมีบรรยายคำว่า ชายหนุ่ม ซึ่งเราแนะนำว่า ไรท์ลองอ่านทวนนะคะ มันมีคำแทน ซ้ำเยอะมาก อยากให้ลองใช้คำอื่นดู เช่น เขา ใบหน้าหล่อ ใบหน้าคม ดวงตาคม หรืออันนี้ก็แล้วแต่ แนวการบรรยายของนักเขียนซึ่งต่างกันออกไป ไรท์ก็ลองปรับๆ ดูแล้วกันนะคะ ว่าควรจะแก้อย่างไรดีในส่วนนี้ เพราะมันทำให้เราอ่านแล้ว ชะงักไปค่ะ

อีกส่วนนะคะ

ทำเอาหญิงสาวที่กำลังฝันหวานอยู่ถอนหายใจเสียงดังและมองแรงใส่เขา

ประโยคนี้อยู่ในส่วนของการบรรยาย มันควรจะมีความเป็นทางการ ตรงส่วนที่ขีดเส้นใต้ ลองใช้คำว่า มองค้อน แบบนี้จะดีกว่าหรือเปล่าคะ มันดูทางการขึ้น เพราะบทบรรยายอันนี้อยู่ในมุม POV ที่ 3 ค่ะ

อีกประโยคที่เรารู้สึกว่า เคาะวรรคแล้วไม่ค่อยโอเค คงจะเป็นประโยคนี้ค่ะ

หญิงสาวนั่งพร่ำเพ้อถึงชายในฝันของตัวเอง เริ่มรู้ถึงสาเหตุของความโสดที่ต้องทนเหงาเปล่าเปลี่ยวมาตลอด 25 ปี

คือเรานั่งกลับมาอ่านย้อนสองสามรอบแล้วคิด เอ๊ะ...ทำไมมันแปลกๆ เราสะดุดจนต้องหันกลับมาอ่านใหม่น่ะค่ะ ปรากฏว่า คงเพราะคำว่า ของ ที่ซ้ำกันสองที่ และประโยคทั้งสองไม่มีตัวเชื่อมโยง ซึ่ง ประโยคบรรยายนี้ เป็นประโยคแนวเสริมหลักและเหตุผล มันควรจะเชื่อมต่อกัน ง่ายๆ ค่ะ แค่เพิ่มคำว่า และ แทรกลงไปตรงกลางแทนการเคาะเว้นวรรค ทั้งสองประโยคจะดูดีมีชาติตระกูล อีกทั้งยังเสริมหลักเหตุและผลทางความคิดของตัวละครที่โยงต่อกันด้วยค่ะ

อ่านต่อมาเรื่อยๆ เรายังพบการแทนคำแบบเดิมๆ นะคะ พวก หญิงสาว ชายหนุ่ม แทนที่จะใช้ชื่อตัวละครและลักษณะที่โดดเด่นของแต่ละตัวค่ะ มันดูซ้ำๆ ไปหมด เท่านั้นเองค่ะ

อีกประโยคนึงนะคะ สำหรับบทนี้

คนพูดพูดพร้อมกับชี้หน้าคนฟังไปด้วย

ลองเปลี่ยนเป็นใช้คำแทนอื่นบ้างก็ได้ค่ะ เพราะมันซ้ำ เช่น

พราวพูดพร้อมชี้หน้าคนฟังไปด้วย

หลีกเลี่ยงเรื่องการใช้คำซ้ำได้ค่ะ ลองดูนะคะ ที่ลองอ่านจบบทแรก เราคิดว่า ทั้งประโยคการสนทนาและการบรรยายของไรท์ อาจติดมาจากการบรรยายในมุมมอง POV 1 ทำให้ขาดอรรถรสในเรื่องของภาษาทางการ คือบางคำไรท์ใช้ผิด ในบทสนทนาเราไม่ว่าอะไรนะคะ เพราะมันเป็นสิ่งที่ตัวละครคุยกัน แต่ถ้าพูดถึงการบรรยาย เราคิดว่าควรจะใส่ความเป็นทางการและความจริงจังลงไปมากกว่านี้ เพราะเท่าที่อ่านมา เรายังรู้สึกสับสน POV อยู่เลยค่ะ

คำผิด

ซินะ – สินะ

คอดูๆ – คอยดูๆ

เว่ย – เว้ย

ซักอย่าง - สักอย่าง

บทที่ 2

บทนี้ก็ยังคงมีการใช้คำแทนซ้ำอยู่นะคะ เราจะยกย่อหน้าหนึ่งมาให้เห็นเลยแล้วกันค่ะ

เมื่อคืนเขาไม่ได้เมามายนัก แค่ขี้เกียจกลับบ้าน แถมยังต้องพาเพื่อนสาวขี้เมามาส่งที่คอนโดอีก เขา จําได้ว่าทิ้งตัวลงบนโซฟากว้างกลางห้องนั่งเล่นของเธออย่างแรง และสติของเขาก็หลุดลอยไป จนรู้สึกตัวอีกครั้ง เพราะเสียงรบกวนอะไรบางอย่างนี้

จะเห็นจากคำที่ขีดเส้นใต้นะคะว่า มีแต่คำแทน เขาๆ เธอๆ เพื่อนสาว อย่างเดียว ไม่มีคำอื่นมาแทนเลย ยกตัวอย่าง ชายหนุ่ม ชื่อตัวละครก็ได้ค่ะ มันเลยดูซ้ำๆ อ่านแล้วจับทางและสะดุดไปเลยค่ะ ลองไปปรับแก้ดูนะคะ เพราะรู้สึกว่ามันจะเป็นปัญหาหลักของไรท์เลยค่ะ

มาดูอีกสักที่ สำหรับปัญหาคำแทน มันเห็นได้ชัดมากค่ะไรท์

นี่เป็นชื่อแรกที่เขาคิดออกว่าเป็นคนรบกวนเขาในยามเช้าที่เขาสมควรจะได้นอนมากกว่านี้ เขาพยายามไม่สนใจเสียงรบกวนนั้นและจะหลับตาต่อไปเรื่อยๆ

ตรงที่ขีดเส้นใต้คำว่าเขา คือมันมีหลายที่มากค่ะ รวมทั้งตรงส่วนหลัง เรารู้สึกขัดๆ กับคำว่า จะ หลับตาต่อไปเรื่อยๆ คือ มันไม่ควรจะนำมาบรรยายค่ะ เป็นคำที่ค่อนข้างจะ ภาษาปาก ไม่ค่อยสละสลวย เราขอลองยกตัวอย่างมาปรับๆ ดู ให้ไรท์เห็นแนวทางแล้วกันนะคะ

นี่คือชื่อแรกที่ทักษ์คิดออก เธอเป็นคนรบกวนเช้าที่เขาสมควรจะได้นอนมากกว่านี้ ชายหนุ่มทำเป็นไม่สนใจเสียงนั้นและหลับตาพริ้มต่อไป

มันจะดูสั้นๆ ลงเนอะ แล้วก็ตัดปัญหาเรื่องคำซ้ำออกไปด้วย นอกจากนั้นเรายังพบการสนทนาบางประโยคที่เขียนคำผิด ซึ่งเราจะยกยอดไปอยู่ใน ส่วนคำผิดนะคะ อีกอย่างที่อยากแนะนำ การบรรยายของไรท์ บางส่วนเป็นปัญหา อย่างพวกคำว่า วะ เว้ย จัง เป็นภาษาปากค่ะ ไม่ควรนำมาใช้ในบทบรรยายซึ่งอยู่ในมุมมอง POV3  เท่าที่อ่านมา บทนี้ก็มาเท่านี้แหละค่ะ

คำผิด

เว่ย – เว้ย

เราขอสรุปปัญหาที่ไรท์ลองนำไปปรับแก้และทวนอ่าน สิ่งที่พบเห็นจากการอ่านแบบคร่าวๆ และอ่านสแกนตอนต่อจากนี้ เรายังเห็นบทบรรยายของไรท์ที่ค่อนข้างจะมีคำไม่เป็นทางการเยอะ อีกทั้งมีคำซ้ำในส่วนของการเรียกแทนในบทบรรยายตัวละคร ตอนนี้เรายังนึกภาพของพราวและทักษ์ไม่ออกเลยค่ะ รวมทั้งแบกกราวน์ ฉาก ความละเอียดในการลงดีเทลยังอยู่ในระดับที่ต้องเพิ่มการบรรยายเข้าไปให้เห็นภาพ แม้ว่าบทบรรยายของนักเขียนแต่ละคนจะต่างกัน ทว่าหากพูดถึงหลักการบรรยาย POV 3 ต้องอย่างลืมว่า ภาษาบทบรรยายควรจะ ทางการกว่านี้นะคะ  พวกคำว่า วะ เว้ย ควรนำไปใส่ในบทสนทนามากกว่า เราบอกเลยไม่เคยอ่านนิยายแนว บรรยาย POV3 แต่บทสนทาเป็นแบบวัยรุ่นหวานแหวว T^T นิยายของไรท์สนุกนะคะ เราชอบบทสนทนาของทั้งคู่ แต่...อาจเพราะ เป็น POV3 เราเลยรู้สึกแปลกๆ เอาเป็นว่า ลองปรับตามที่เห็นสมควรดูนะคะไรท์

โครงเรื่อง/ความน่าสนใจ (14.5/20)

อาจเพราะการดำเนินเรื่องค่อนข้างเอื่อยในระดับหนึ่ง ยังไม่มีการบีบคั้นทางอารมณ์ ยังไม่มีเหตุการณ์ชวนตื่นเต้นและน่าติดตาม ทำให้ความอยากอ่านลดลงไป (ความเห็นส่วนตัวค่ะ) อาจบวกกับบทบรรยาย ซึ่งคงเพราะเราอ่านนิยายที่ บรรยาย POV3 มาเยอะ พอมาอ่านอันนี้เลยรู้สึกเฉยๆ ถ้าหากบรรยายเป็น POV1 มันจะใส่อารมณ์ได้มากกว่านี้ค่ะ ถ้าดูจากบทสนทนา ส่วนโครงเรื่องเกี่ยวกับเพื่อนรักเพื่อน ไม่อยากเสียเพื่อน แต่เพื่อนไปชอบหนุ่มใหญ่อีกคน เราเห็นพล็อตแบบนี้ค่อนข้างซ้ำ หรืออาจเป็นเพราะเราอาจยังอ่านไม่ถึงจุดพีคของเรื่องก็ได้ค่ะ อย่าคิดมากน้า

ตัวละคร (14.5/20)

ยังไม่มีการลงรายละเอียดเท่าที่ควร ภาพที่เห็นในจินตนาการค่อนข้างเลือนราง ไรท์ต้องเพิ่มเติมในการบอกบรรยายลักษณะท่าทาง เพราะว่าจากที่อ่านๆ มา สิ่งที่บ่งบอกถึงความเป็นตัวตนของพราว ซึ่งเริดๆ สวยๆ มั่นๆ มันแสดงออกทางบทสนทนามากยิ่งกว่าการบรรยาย มันทำให้เราเกิดข้อขัดแย้งเวลาอ่านค่ะ ส่วนทักษ์ อันนี้ยิ่งน้อยค่ะ ทั้งๆ ที่เขาเป็นตัวหลักสำคัญ แต่เรื่องของการบรรยายรูปร่าง คือ เราอยากจะบอกว่า การบอกเพียงครั้งเดียวอาจเจาะถึงลักษณะของตัวละครไมได้นะคะ บางทีอารมณ์และดีเทลของตัวละครอาจเป็นผลสืบเนื่องมาจากการบรรยายของไรท์ที่เป็นปัญหาด้วยก็ได้ค่ะ แล้วก็ นายตัวหลักอีกคน ชื่ออะไรนะ ก้องภพ อันนี้เรานึกภาพออกชัดเจนค่ะ อาจเป็นผลมาจากอาการพร่ำเพ้อของนางเอก ฮ่าๆ

ที่เราจะบอกคือ ไรท์ต้องลงรายละเอียดของตัวละครทุกตัวให้เท่าเทียมกันด้วยนะคะ แต่ว่า ถ้าไรท์อยากให้ตัวละครไหนดูจืดจางลง อย่างเช่น ทักษ์ อันนี้มันก็อีกมุมมองนึงของนักเขียน ซึ่งเราไม่รู้ค่ะ เอาเป็นว่า ลองไปดูๆ ตามที่แนะไปเนอะ

การดำเนินเรื่อง (14/20)

เรารู้สึกว่าเรื่องมันเอื่อยๆ ช้าๆ ค่ะ ยกตัวอย่างตอนแรกที่ พระนางคุยกันอยู่ในร้านกาแฟ มีแค่สถานที่เดียว แต่พอเข้าใจค่ะ เพราะไรท์ทอล์คไว้ว่าเป็น บทนำ ส่วนตอนที่สอง ตัดฉากมาที่การเล่าความว่า ทั้งคู่ดื่มกันเมามายและอยู่ในคอนโด นางเอกทำเสียงรบกวนพระเอกและทั้งคู่ก็คุยกันนิดๆ แล้วก็เริ่มที่นางเอกบอกจะเอาของไปให้ก้องภพ ซึ่งตอนนึง ยังเดินเรื่องอยู่ในคอนโดเองค่ะ เราคิดว่ามันสั้นมาก ทำให้เรื่องเอื่อยลงด้วย หรือถ้าผู้แต่งจงใจ อันนี้ก็แล้วแต่ความต้องการค่ะ

ความประทับใจจากนักวิจารณ์ (3.5/5) สู้ๆ นะคะ เราเคยแวบเข้าไปดูเรื่องอื่นๆ ของไรท์ด้วยค่ะ มันน่าสนใจมาก บางทีเรื่องนี้ไรท์อาจจะลงระเบิดเอาไว้กลางเรื่องซึ่งเรายังอ่านไปไม่ถึง ยังไงก็คิดเสียว่าเราเป็นนักอ่านคนหนึ่งที่เข้ามาให้คำแนะนำแล้วกันนะคะ

รวมคะแนน (72/100) หากเราอ่านข้ามหรืออะไรต้องขออภัยด้วยจริงๆค่ะ พยายามต่อไปนะคะไรท์ สู้ๆค่ะ นี่เป็นเพียงความเห็นจากผู้วิจารณ์เท่านั้นนะคะ ไม่เคืองกันเนอะ อย่าซีคะแนะนะคะ สู้ๆค่ะ ><

ชื่อ :
ชื่อเรื่องพร้อมลิ้งค์ :
รู้สึกยังไงเมื่อเห็นผลการวิจารณ์ :
ให้เครดิตและกดโหวตให้หน่อยน้า :
มีไรอยากพูดเพิ่มเติมไหมเอ่ย :

CR.SHL