SM Sweet Review รับวิจารณ์นิยาย

ลำดับตอนที่ #19 : Send: ◊One More Time!◊ ขออีกครั้งให้นายรักฉัน (M)

นักวิจารณ์ M

โกรธเรามั้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย เค้าขอโทษที่ส่งงานช้า(คุกเข่าขอโทษ) คือช่วงนี้ติดสอบค่ะมีแต่อ่านๆๆ อ่านหนังสือจนลืมว่า เอ้า!!ออเดอร์ยังค้างอยู่เลยนี่หว่า ฮ่าๆ วันนี้วันเสาร์เนอะเลยมีเวลามาวิจารณ์ให้ ต้องขอโทษอีกครั้งน้า จะวิจารณ์ให้เต็มที่ค่ะ แอบเห็นว่าส่งนักเขียนหน้าใสด้วย(เราก็ส่งนะเออ) แต่ก็อย่าลืมเอาคำแนะนำนี้ไปปรับปรุงบางส่วนน้า

ชื่อเรื่อง (9/10)

ชื่อมันดูกรุ้มกริ่มดีจัง ฮ่าๆ แบบความหมายดีค่ะใช้ได้เลยเห็นแล้วอยากอ่านเลย

การตกแต่งบทความ (5/5)
ให้เต็มเลย จัดได้สบายตามากไม่รกเลยนะแต่โปสภาพใหญ่ไปรึเปล่าเอ่ยลดๆนิดนึงเนอะจะสวย แต่โดยรวมโอเคเลยน้า

บทบรรยาย (15/20)

เปิดที่บท1เลย จากที่อ่านๆมารู้สึกคนนี่ล่ะใช้ภาษาใกล้เคียงเราที่สุด แบบว่าบรรยายไม่ต้องเยอะมากแต่อ่านแล้วเข้าใจอ่ะคะแต่บนนี้ก็เพิ่งจะเกริ่นเลยไม่มีอะไรจะติ เว้นแต่ว่าช่วงที่ภาคินบอกเลิกอ่ะคะแล้วนางเอกก็บอกว่า

“ฉันไม่เลิก! ฉันไม่เลิก! นายได้ยินมั้ย!” บรรยายส่วนนี้เพิ่มก็ได้ค่ะว่า ฉันตะโกนสุดเสียง พลางมองด้วยสายตาแดงก่ำก่อนจะผลักเจ้าตัวล้มลง บลาๆ (แถไปอีก ลองเสริมๆไปดูนะคะ)

บทที่2

สังเกตบทนี้แล้วอารมณ์นางเอกไม่คงที่ค่ะ(อาจจะขึ้นกับการบรรยายด้วย) คือเดาทางนางเอกไม่ถูกจริงๆดูรวบรัดแปลกๆเดี๋ยวจะวิจารณ์เรื่องการบรรยายก่อนนะคะแล้วส่วนนางนั้นจะยกไปพูดในตัวละครค่ะ

การบรรยายเกือบจะอินแล้วค่ะ ถ้าไม่มีคำในวงเล็บหรืออิโมค่อน เราไม่เคยแอนตี้อิโมค่อนนะถ้าใช้เหมาะสมก็โอเคค่ะ เช่น

ฉันจะร้องไห้แบบนี้ต่อไปเรื่อยๆเหรอ ไม่หรอก ฉันก็เหนื่อยเป็น U.U 

ชะงักเลยค่ะกำลังจะเศร้าแล้ว ฮ่าๆ

ถ้าฉันน่าเบื่อก็ไม่มีใครในโลกน่าสนใจอีกแล้วล่ะย่ะ :( (มั่นหน้ามาก)  

อย่างที่บอกค่ะคำในวงเล็บลดๆลงบ้างก็ได้เนอะอ่านแล้วไม่ลื่นพอค่ะ สังเกตจากไรท์ไม่ได้บรรยายเยอะมากซึ่งแนวเดียวกับเอ็ม ต้องระวังตรงนี้หน่อยนะมันอาจจะขัดบ้างค่ะ

คำผิด

หลายแหล่>>หลายแหล่ง

บทที่3

บทนี้เรารู้เลยคะว่าจริงๆแล้วการบรรยายไม่มีอะไรติดขัดมาก คงจะเป็นแนวเดิมค่ะมีอิโมค่อนบ้างต้องตรวจดู แต่ลักษณะตอนนี้คงจะต้องโยงกับการดำเนินเรื่องค่ะไว้จะยกไปพูดในนั้นเนอะ

คำผิด

เสียใย>>เสียใจ

อีกไม่สองอาทิตย์>>อีกไม่เกินสองอาทิตย์ รึเปล่าคะ

ไม่นู้รัก>>ไม่รู้จัก

บทที่4

ระหลาดใจ>>ประหลาดใจ

ห็แดนนี่แหละ>>ก็แดนนี่แหละ

รีกแก>>รักแก

ไม่ม่ตาม>>ไม่มาตาม

บทที่5คำผิดไม่เห็นค่ะ

#สรุปเลยน้า การบรรยายเข้าใจง่ายแต่ก็มีบางช่วงที่ต้องบรรยายเน้นเหมือนกัน ถ้าจี้ตรงจุดขยี้เน้นๆนี่อารมณ์มาเลย(ภาษาชวนคิดลึกมั้ย) มันมีช่วงที่เอ็มอ่านแล้วเกิดความรู้สึกขึ้นมาว่า ไม่สุด+ได้อีก+ต้องเศร้าอีก+แรงอีก อะไรประมาณนี้ค่ะ อย่าลืมลดอิโมค่อนกับคำในวงเล็บด้วนน้า ตรวจทานคำผิดดีๆจ้า^^

โครงเรื่อง/ความน่าสนใจ (15/20)
อ่านแค่5ตอนอ่ะเนอะ จริงๆยังบอกอะไรได้ไม่มากค่ะก็คงจะเป็นแนวรักๆใคร่ๆที่นางเอกเกิดไม่ยอมเลิกขึ้นมาแต่เอาจริงๆคือจุดตายตัวยังไม่นิ่งค่ะ จุดเด่นยังไม่สุดเท่าไหร่ถ้าไรท์จะสื่อความรักที่ลูกหยียังมีก็ต้องเอามาให้สุด ถ้ายังแค้นก็ต้องเน้นอารมณ์ให้มา ยำๆรวมกัน(ไม่ใช่มั่วไปหมดน้า)ทำให้เกิดอารมณ์ร่วมแล้วจะน่าสนใจค่ะ

ตัวละคร (15/20)

สารภาพว่านางเอกอารมณ์ไม่คงที่อย่างที่บอกค่ะ พอจะทราบว่านางเอกนี่มีความกล้าบ้างเพราะไม่ยอมปล่อยพระเอกแต่ทั้งนี้ไรท์อาจจะค่อยๆปูเรื่องดีกว่าค่ะ แบบการไต่ระดับอารณ์ของตัวละครให้ฟีลแบบ 

เสียใจมาก>>เสียใจ>>เศร้า>>เหงา>>แค้น>>เอาคืน

มันจะพีคแบบน่าอ่านมากในระดับหนึ่ง ไม่ต้องรีบค่ะเอาค่อยๆ ให้คนอ่านซึมซับกับนิสัยใจคอตัวละครไปที่ละขั้นๆ พออารมณ์มาเรื่อยๆแล้วมันจะอินไปเอง เอาจริงๆอีกช่วงคือนิสัยภาคิน ในที่นี้ที่ยกมาพูดนี่อาจจะเพราะพื้นฐานตัวละครไม่แน่น รู้แค่ว่าปากร้ายอะไรประมาณนั้น ทั้งๆที่ยังรักนางเอกอยู่แต่เลิกทำไมตรงนี้มันต้องมีอะไรซัพพอร์ตค่ะ อาจจะตอนหลังๆก็ได้ซึ่งเอ็มไม่ทราบนะ

#นางเอกควรมีจุดยืนที่ตายตัวค่ะ อย่าไปอะไรกับพระเอกมาก เช่นช่วงให้พระเอกซื้อผัดไทมาให้ เอ็มแอบขัดใจ(ส่วนตัวล้วนๆ) นางเอกอารมณ์แบบเศร้าแป๊ปหาย ร่าเริงแป๊ปหาย เจ็บใจแป๊ปหาย คือมันปนๆมาสำหรับเรา

การดำเนินเรื่อง (14/20)
การที่อารมณ์ไม่แน่นอนของตัวละครมันส่งผลกระทบต่อหัวข้อนี้ค่ะ ไม่ใช่ไม่ดีนะแต่อยากให้ลองปรับค่ะ เอาง่ายๆเลยค่ะ จุดประสงค์ที่แท้จริงของนางเอกคืออะไร? จะเศร้าก่อนมั้ยแล้วค่อยแค้น แค้นเสร็จค่อยพยายามเอาเขากลับมา ถ้าพูดในมุมมองเอ็มจริงๆไม่มีอคติค่ะแต่คือมันไม่สุดจริงๆ การลำเรียงเหตุการณ์ยัง รวบรัด ไว เร็ว เน้นตัดจบให้ค้าง (อย่าโกรธกันเลยนะ) มันยังได้มากกว่านี้ค่ะ ยกตัวอย่างนะคะ จะวิจารณ์ตามมุมมองของตัวเอง

นางเอกควรเฮิร์ทหนักช่วงแรกๆ (แต่ไม่ต้องย้ำคิดย้ำทำค่ะ) คือประมาณว่าเอาจุดนึงคือเศร้าเลยอ่ะ ไม่ใช่แบบพี่บิวชวนแล้วอยู่ดีๆร่าเริงไปหาพี่แกเฉย เอาตรงนี้ให้สุดค่ะแบบเศร้านี่ก็จะไม่มีอันจะทำอะไรแต่อย่าลืมว่า เนื้อเรื่องยังดำเนินต่อไป อย่าย่ำอยู่กับที่ และอย่าทำให้คนอ่านเบื่อ

ค่อยๆไล่อารมณ์ค่ะ ต่อๆมาคือพี่บิวแกชวนค่อยๆเพิ่มอารมณ์ไปค่ะ อารมณ์แบบ เลิกเศร้าแต่ใจยังหม่นๆไม่เปิดรับอะไร ไม่บรรยายความรู้สึกข้างในให้อินไปกับแสงสีเสียง ก่อนจะไปหาภาคินที่อยู่กับผู้หญิงคนอื่น แน่นอนว่ามันต้องกระอัก จุก ซึม เอาแรกๆประมาณนี้ค่ะแล้วค่อยก่อเป็นความรู้สึกเจ็บใจ อารมณ์แบบ ทำไมเมิงกล้าทำงี้ว่ะ แล้วค่อยลุยค่ะ แยกพาทๆค่ะในกรณีที่ไรท์รีไรท์ เอ็มว่าแยกพาทอารมณ์จะชัดเจนขึ้นค่ะอย่าเพิ่งเอามายำกันเพราะอารมณ์ตัวละครยังไม่ชัดเจนด้วย ช่วงหลังๆมันจะได้พีคไปอีก แน่นอนมันส์อ่ะฮ่าๆ

ความประทับใจจากนักวิจารณ์ (3.5/5)
ถ้าบางอย่างเอาไปปรับปรุงแล้วอาจจะวนกลับไปอ่านได้นะ ฮ่าๆ มันพีคได้อีกอ่ะส่วนตัวชอบนางเอกแนวร้ายนะ(กรณีที่ร้ายแบบมีเหตุผล) ลูกหยีอย่าไปยอมค่า!!!แค้นคือแค้นแย่งกลับมาให้ได้ แยกอารมณ์และจุดเด่นออกมาให้คนอ่านรู้สึกไปด้วยจะดีมากค่ะ

รวมคะแนน (76.5/100) # 5ตอนเอง อย่าไปซีเรียสกับคะแนน (ปลอบใจๆ)

ชื่อ :
ชื่อเรื่อง/ลิ้งค์ :
รู้สึกยังไงเมื่อเห็นผลการวิจารณ์ :
ให้เครดิตและกดโหวตให้หน่อยน้า :
มีไรอยากพูดเพิ่มเติมไหมเอ่ย :

© themy butter