SM Sweet Review รับวิจารณ์นิยาย

ลำดับตอนที่ #11 : Send: Midnight love รักอันตรายวายร้ายแวมไพร์ (M)

นักวิจารณ์ M

ไม่มีอะไรจะแก้ตัวเลยค่ะที่ส่งงานช้า เพราะยุ่งมากจริงๆ เอาเป็นว่าจะวิจารณ์นิยายให้ดีที่สุด เกริ่นก่อนว่าที่เราติชมต่อไปนี้ไม่มีเจตนาจะว่าหรือมีอคติกับนิยายท่านแต่อย่างใดเพียงแค่อยากให้นำไปปรับปรุง หรือมีส่วนไหนที่เราเข้าใจผิดสามารถเม้นท์บอกจุดนั้นได้ค่ะเรายินดีรับฟังจะได้ถือว่าเข้าใจกันทั้งสองฝ่าย

#เราอาจจะเน้นพูดถึงฉากNCมากเกินไปอันนี้ขึ้นอยู่กับการบรรยายของไรท์ด้วยนะคะ

ชื่อเรื่อง (9/10)
โดยรวมโอเคค่ะแต่อยากให้ชื่อมันดูแปลกดูแหวกกว่านี้เพื่อดึงดูดคนอ่านได้มากๆ อันนี้ถือว่ามุมมองเล็กๆของเรานะคะ

การตกแต่งบทความ (3/5)
พวกขนาดรูปหรือตัวอักษรเราว่าไรท์น่าจะจัดให้สมดุลกว่านี้นิดนึง การเกริ่นเข้าเนื้อเรื่องนี่บอกได้เลยว่าเนื้อเรื่องแนวไหนแต่ควรจะจัดเป็นสัดส่วนค่ะ มันยังดูรกไปนิดอาจจะเพราะภาพใหญ่เกินไป ถ้ามีโปสเตอร์หรือแบนเนอร์เสริมจะดีมากค่ะ

บทบรรยาย (13/20)

เริ่มที่บทนำนะคะ อยากให้ไรท์กดTap เพื่อความสบายตาตอนอ่านน้า อ่านมาเรื่อยๆการบรรยายยังมีติดขัดอยู่บ้างอาจจะเพราะมีบางจุดที่เราคิดว่าไรท์น่าจะบรรยายได้มากกว่านี้ สื่ออารมณ์ของตัวละครได้มากกว่านี้ เช่น ริวโฮอาจจะออกมาสั้นๆช่วงบทแรก เราอยากให้ไรท์สื่ออารมณ์น่าเกรงขามมากกว่านี้จะดีมากๆ

ส่วนพระเอกจะมีบรรยายทีเล่นทีจริงกับนักอ่าน(ตอนพูดถึงริวโฮไปช่วยมาอ่ะคะ) อันนี้ไม่แปลกใจเท่าไหร่แต่อยากให้ไรท์สื่อออกมาให้มันดูตลกหรือแนวไหนก็ว่ากันไปตามสไตล์ที่ไรท์จะใส่ให้ตัวละครนะคะ คำหยาบในกรณีนี้พอจะรู้ว่าไรท์อยากให้สื่ออารมณ์แนวชายๆคุยกันอ่ะเนอะ เมิงๆ กรูๆ อะไรพวกนี้แต่ถ้าเลี่ยงได้ก็จะดีมากค่ะไปใส่ช่วงบรรยายแทนเนอะ พวกแววตาท่าทีก็ช่วยได้ค่ะ ช่วงจะจบบทพระเอกกลายเป็นคนมันดูรวบรัดไปหน่อย จู่ๆเป็นคนแล้วจะวิ่งไปกัดคอนางเอกยังแปลกๆอยู่ ให้เวลาเขาตกอกตกใจหรือขยายการบรรยายมากกว่านี้ก็ได้ค่ะ

คำผิด

บ้าง>>บาง

บทที่1  ยังมีอารมณ์ของนางเอกเข้ามาเกี่ยวข้องนะคะหลังจากฝันแล้วไม่น่าจะเล่าเรื่องตัวเองตอนนั้นเลยซึ่งอาจจะเกี่ยวกับการดำเนินเรื่องในข้อต่อไป ค่อยๆอ่านนะคะเพราะเราแยกไว้ทีละหัวข้อซึ่งอาจจะเชื่อมกัน และช่วงตรงที่พระเอกเข้ามาห้องนางเอกควรคั่นฉากเราบรรยายเป็นบุรุษที่3ค่ะ เพราะอยู่ดีๆเปลี่ยนมุมมองเล่าคนอ่านจะงงได้นะ และที่พระเอกกำลังจะปล้ำนางเอกช่วงแรกๆอยากให้เพิ่มบทบรรยายหลีกเลี่ยงมากกว่าการสนทนานิดนึงนะ

*เสริม การคั่นฉากควรกดEnter สองครั้งนะคะ

รคคำผิด

หงอง>>หงอย

1000 หนึ่ง >>หนึ่งพัน (ใส่ตัวอักษรดีกว่าค่ะ ไม่ก็ตัดคำว่าหนึ่ง)

หย่า>>อย่า

ความเสียวซ่าน>อย่างเสียวซ่าน คำซ้ำค่ะ

บทที่2

ทำไมเรารู้สึกนางเอกเปลืองตัว55 (ตบอิฉันเลยค่ะข้อหาวิพากษ์วิจารณ์นอกเรื่อง) ความสมเหตุสมผลยังไม่มากพอค่ะ อย่างน้อยถ้านางเอกโดนเอาเวอร์จิ้นไปแล้วน่าจะเสียใจบ้าง อารมณ์แบบ ‘นั่นมันคนแปลกนะเฮ้ย’ ช่วงอาบน้ำนางเอกน่าจะกะวนกะวายมากกว่าจะมาเพ้อเรื่องลูกอ่ะคะ แบบหาทางหนีไม่ก็สื่ออารมณ์ให้มันดูแบบ ฉัน-พึ่ง-เสีย-ตัว มา ประมาณนี้ ฝากไว้อีกอย่างระวังเนื้อหารุนแรงนะคะเพราะ NC ตอนนี้ดุเดือดมากๆเลี่ยงได้ก็เลี่ยงค่ะไปเน้นทางการแสดงออกว่ารักหรืออะไรจะดีกว่ามามีอะไรกันบ่อยๆ ติดต่อครั้งสองครั้งขนาดนี้

คำผิด

อยุ่>>อยู่

ส่งเสียงคราวไม่เป็นส่ำ >>เราแอบงงคำนี้น้าอาจจะเพราะเราคนเดียวก็ได้ไรท์ลองตรวจสอบดูอีกทีค่ะ

บทที่3

เราอ่านแล้วรู้สึกมันแทม่งๆ ทำไมใครที่ไหนไม่รู้ถึงจูบนางเอกอีกรอบมันดูเร็วเกินไป เรื่องอย่างว่ายังคงมีต่อเรื่อยๆไว้เราจะยกไปพูดในการดำเนินเรื่องนะคะ

คำผิด

ตัง>>ตังค์

ล้งรอย>>ล้างรอย

บทที่4

บรรยายเหมือนอย่างที่บอกไปค่ะควรเน้นอารมณ์เป็นช่วงๆอันไหนดึงอารมณ์ออกมาได้อีกก็เอาสุด แต่อันไหนมากไปก็ตัดออกบ้างค่ะมันดูล้นนิดนึงค่ะ

คำว่า โซ้ย ไม่น่าเหมาะใช้กับเทพนะคะ

บทที่5 ไม่มีอะไรมากค่ะ(หรือเพราะเราอ่านข้ามตรงไหนไปหรือเปล่า)

เอาเป็นว่าสรุปการบรรยายนะคะอยากให้ลด … จุดสามจุดลงแล้วใส่พอจำเป็นนะคะมันจะได้เป็นตัวสื่ออารมณ์ได้ดีในบางสถานการณ์ และการบรรยายค่ะ ไรท์เปลี่ยนมุมมองการบรรยายบ่อยไป ควรจะเอาให้ตายตัวค่ะว่าถ้าเป็นแบบนี้ควรเล่ามุมมองไหนและควรคั่นฉากไม่ให้นักอ่านงง การสื่ออารมณ์ของนางเอกไม่มากพอควรเพิ่มคำบรรยายมากกว่าจะเพ้อในความคิดและส่งเสียงโหวกเหวกนะคะ

โครงเรื่อง/ความน่าสนใจ (10/20)
เราไม่รู้ว่าไรท์พยายามจะสื่อออกมาทางด้านไหนมากกว่าค่ะ เพราะจากที่อ่านเหมือนเน้นเรื่องเซ็กมากเกินไปหน่อยเลยยังดึงดูดโครงเรื่องไม่มากพอ อันนี้ก็แล้วแต่ความชอบด้วยนะคะสำหรับเราคิดว่าบางส่วนเนื้อหามันรุนแรงไปหน่อย เน้นบางจุดมากไปเลยมองไม่เห็นความน่าสนใจที่เจาะจงจริงๆ ซึ่งคิดโครงเรื่องไรท์น่าจะเป็นเรื่องที่มีพ่อมด หมาป่าหรือริวโฮอะไรเทือกนั้นหรือเปล่า แต่เราตีโจทย์ตรงนี้ไม่แตกจริงๆค่ะเพราะฉากอย่างว่า มันมากเกินไปสำหรับเรา

ตัวละคร (12/20)
ชี้เฉพาะนางเอกก่อนเลยค่ะ  สังเกตจากจุดที่เราว่ามานางเอกดูคาแรคเตอร์ไม่ชัดเจน ไม่ว่าจะเรื่องไปหางานหรือโดนพระเอกรุก คืออารมณ์มันยังไม่ได้มากพอค่ะจุดตายตัวไม่มีเลยว่านางต้องทำอย่างนี้นะ ต้องเสียใจโวยวายเรื่องนี้นะ อ่านแล้วแอบขัดใจ

ส่วนพระเอกอันนี้ความหื่นมาเต็ม คาแรคเตอร์เด่นชัดมาแต่ไกลแต่สำหรับเรา แต่ข้อเสียคือพระเอกไม่สมควรจะยึดติดกับนางเอกขนาดนั้นอ่ะคะ อย่างน้อยถ้าหื่นขนาดนี้ก็น่าจะไปติดคนอื่นบ้าง เหมือนอันนี้วาโยกะจะเอาแต่นางเอกมันดูยืดเกินไป ตัวละครอาจจะขาดความสมเหตุสมผลในบางจุด

การดำเนินเรื่อง (13/20)
บทที่1 หลังจากที่นางเอกตื่นมาจากความฝันน่าจะต่อเนื่องให้มากกว่านี้ แต่ถ้าอยากแนะนำตัวก็น่าจะหาเรื่องให้โยงกันอ่ะคะ เหมือนเรื่องมันต่อโดดๆ กันเพราะนางเอกพึ่งตื่นละดันแนะนำตัวเองซ่ะงั้นยังดูขัดบ้างนะเพราะมันดูนางเอกลามเล่าไปเรื่อยๆ แล้วค่อยวนกลับมาเรื่องฝัน ทางที่ดีเล่าเรื่องฝันให้จบก่อนค่ะ ค่อยๆเป็นค่อยๆไปตามลำดับจะดีกว่า

อีกส่วนพระเอกบอกว่าดูดเลือดนางเอกอะไรเทือกนั้น นางเอกคงไม่ใจเย็นพอจะถาม “นายเป็นยุงเหรอ” นางกำลังโดนปล้ำน้าอย่าลืม555

และมีความไม่สมเห็นสมผลสำหรับเราบ้างนะคะก่อนพระเอกจะกัดคอ นางเอกควรจะพูดห้ามหรืออะไรก็ได้ที่มันขัดขืนมากกว่านี้ พอพระเอกทำต่อนางเอกก็แค่พูดออกมาประมาณว่าอย่า หยุด ละยังสามารถเพ้อในความคิดได้อีก อยากให้ไรท์เรียงลำดับให้ช้าลงกว่านี้อ่ะคะมันดูเร็วเกินไป มองมุมกลับถ้าเป็นเราโดนใครที่ไหนไม่รู้โผล่เข้ามาก็คงไม่ปล่อยให้ปล้ำหรอกค่ะแม้จะหล่อก็ตาม

และต่อๆมาเราอาจจะไม่ได้แยกเป็นบทๆเหมือนการบรรยายแต่เอาเป็นว่าพูดโดยรวมแล้วกันนะคะ นางเอกโดยพระเอกกระทำบ่อยเกินไปค่ะ แรกๆเราพอเข้าใจแต่นางเอกไม่ควรให้พระเอกทำหลายรอบเกินจนไม่เห็นเนื้อเรื่องหรือจุดเด่นที่ชัดเจนจริงๆ(หรือจุดเด่นคือพระนางอันนี้ไรท์ต้องพิจารณาดูนะคะ เราวิจารณ์ตามมุมมองจริงๆ) เพราะมันเกี่ยวข้องกับความน่าสนใจเหมือนที่เราบอกไปช่วงบนค่ะ

ความประทับใจจากนักวิจารณ์ (2.5/5)
พูดตามตรงว่าเนื้อหาและจุดเด่นในเรื่องไม่สามารถดึงดูดเราได้มากพอค่ะอาจจะเพราะอ่านนิยายมาเยอะและการบรรยายในบางฉากที่เหมือนกันนั้นเขาทำได้ดีกว่าและสื่อออกมาให้ชัดกว่า บวกกับเนื้อเรื่องยืดไปหน่อยเราเลยลดคะแนนลงนะ
รวมคะแนน (62.5/100)

ชื่อ :

ชื่อเรื่อง/ลิ้งค์ :

รู้สึกยังไงเมื่อเห็นผลการวิจารณ์ :

ให้เครดิตและกดโหวตให้หน่อยน้า :

มีไรอยากพูดเพิ่มเติมไหมเอ่ย :

©
t
h
e
m
y
b
u
t
t
e
r

© themy butter