คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
คุณคะ”
เสียงของพนักงานต้อนรับพูดขึ้นทำให้ฉันที่เดินเด่นเป็นสง่า ด้วยชุดยูนิฟอร์มนักเรียนซึ่งดูไร้เดียงสา หยุดหันไปมองพร้อมกับยิ้มอย่างนางฟ้าแสนสวย
“คะ^^”
“ยัยนมเน่า ไม่ต้องมายิ้มหวานเลยนะ นางมารหละสิไม่ว่า”ฉันไมได้ชื่อนมเน่านะยัยบ้า แค่เผลอหยิบมากินแค่ครั้งเดียวเอง
“ยัย.....”
“อะ คนข้างห้องแกเขาย้ายออกหนะ”ยัยริงริงยื่นซองจดหมายมาให้ฉันอย่างส่งๆยัยบ้านี่ถ้าไม่เห็นถึงความเป็นเพื่อนยุคดึกดำบรรพ์ แกเน่าไปแล้ว
ยัยริงริงจะใช้เวลาหลังเลิกเรียนมาเป็นพนักงานต้อนรับที่โรงแรมสุดหรูที่ฉันอยู่นี่แหละ แต่คนอย่างยัยนี่ไม่มีทางมาทำงานอย่างนี้ฟรีๆอยู่แล้วนอกซะจาก มาคอยดูชายในฝันของตัวเอง คงคลั่งน่าดู ฉันละสายตาจากยัยริงริงมาสนใจจดหมายในมือที่หน้าซองเขียนไว้ว่า ‘ห้อง 122’
“เราอยู่ห้องข้างกันมา 2 ปีแล้ว ป้าก็เห็นหนูทุกวัน ตอนเช้าก็ไปโรงเรียน ตอนเย็นก็กลับมาที่ห้องแถมยังทำกับข้าวเพื่อป้าทุกวันอีกด้วย นิสัยร่าเริง ป้าก็อยากจะอยู่ให้นานกว่านี้แต่ป้าต้องย้ายไปดูแลกิจการที่ต่างประเทศ
ป้าอยากให้หนูดูแลหลานชายให้ป้าหน่อย เขาจะย้ายมาวันนี้ เขายังเด็ก คงชอบอยู่กับหนู ป้าฝากด้วยนะ^^”
“ฮือTT_TT มันช่าง................ซึ้ง.......อะไรเช่นนี้ TT_TT ป้าคะ.....หนู......จะดูแลหลานชายป้าให้เองค่ะ”ฉันอ่านจบพร้อมกับทิ้งตัวลงบนที่นอนขนาดใหญ่ในห้องนอนที่จัดตกแต่งด้วยสไตน์โมเดิล พร้อมกับเช็ดน้ำตาที่เอ่อล้นด้วนความซึ้ง
ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด
“อ๊ะ... ‘นูนา’”
“ว่าไง”ฉันรับสายขึ้นมาอย่างงงๆ เพราะยัยนี่จะโทรหาฉันก็ต่อเมื่อได้เจอเจ้าชายในฝัน หรือไม่ก็โดนหักอกชัว
“แกทิ้งฉัน!!!”
“หะ”
“ไหนแกบอกจะมาคอนเสิร์ตกับฉันหะ.....ฉันยืนรอแกมาชั่วโมงครึ่งแล้วนะ.....ตอนนี้อยู่ที่ห้องใช่มั๊ยฉันจะไปลากคอแกมาเดี๋ยวนี้เหละ”
“เดี๋ยวก่อน!!!”ให้ตายสิฉันลืมได้ยังไงกันนะ คอนเสิร์ตสามีในอนาคตของฉัน แต่ถ้ายัยนูนาขึ้นมาหละก็ฉันยอมไปนั่งฟังเทศน์ดีกว่าเพราะคนอย่างยัยนั่นถ้าจะว่าเรื่องเดียวเธอยกเป็น 10 เรื่อง แถมบางเรื่องแต่งเองด้วยซ้ำ
“แกจะลง......จะ.....จะ......เจ้าชายของฉัน>/////< ติ๊ด”
“อะไรเนี่ย”ฉันมองหน้าจอโทรศัพท์ที่ยัยนูนาเกิดตัดสายขึ้นมาเฉยๆซึ่งมันไม่เคยเกิดขึ้นนอกจากยัยนี่จะเจอเนี้อคู่ -_-แต่ก็ดีฉันจะได้ไม่ต้องฟังคำบ่นของยัยนูนา เพราะตอนนี้เธอคงกำลังทำความรู้จักกับเหยื่อผู้โชคร้ายอยู่ละมั๊ง แต่ที่หล่อนบอกว่ารอตั้งชั่วโมงครึ่งหนะ ยัยนี่ชอบไปก่อนเวลานัดเสมอ -_-
ส่วนฉันก็เตรียมตัวไปคอนเสิร์ต ฉันจะได้เจอเขาตัวเป็นๆจริงๆหรอเนี่ย >///////< ทุกคนคงอาจจะสงสัยว่าสามีในอนาคตของฉันคือใคร พวกเขาคือ Novel กลุ่มนักร้อง 5 คนที่กำลังดังมากๆ ด้วยอายุ17-18 ปี ทำให้พวกนักเรียน ม.ปลายถึงกับติดกันงอมแงมรวมทั้งฉันด้วย>/////< แสดงว่าการรอคอยตลอด 2 ปีของฉันเป็นผล^^
ห้อง 123
“อา...เสร็จแล้ว พาสต้าร้อนๆ”ชายหนุ่มพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนพร้อมกับวางพาสต้าในมือลงบนโต๊ะ ทำให้คนที่นั่งอยู่ตรงหน้ามองอาหารในจานเหมือนกับสัปหลาด
“โห ควันขึ้นด้วย”เสียงของเด็กน้อยทำให้ชายหนุ่มถึงกับหัวเราะเบาๆในลำคอกับความคิดของเด็ก
“มา พี่เป่าให้”เขาหยิบส้อมเพื่อมาพันพาสต้าพร้อมกับเป่าให้หายร้อน เหมือนพ่อทำกับลูกยังไงยังงั้น
ติ๊ง
ก็เพิ่งเริ่มหัดแต่ง ช่วยคอมเม้นกันด้วยน้า^^
ความคิดเห็น