ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    {fic :: exo} You're my Moon~☽ (KaiLu) [END]

    ลำดับตอนที่ #31 : You’re my Moon ☽ :: Special 4 :: Ask me

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 469
      2
      28 เม.ย. 57




                ลู่หานหลุดหัวเราะออกมาเสียงดังลั่นห้องเมื่ออ่านคำถามที่ถูกโพสต์ลงใน App ที่เพิ่งโหลดมาเล่นได้เมื่อวันก่อน ทั้งๆที่เป็น app ที่มีมานานแต่เพิ่งจะได้รับความนิยม ตอนแรกเขาเองก็ไม่อยากจะเล่นอะไรเพิ่มจากที่มีอยู่แล้ว ทั้งๆที่เพิ่งจะเปิด IG ไปเมื่อไม่กี่วัน แต่เขาคิดว่าเป็นการตัดสินใจที่ถูกนะ เพราะมันทำให้เขาหัวเราะจนท้องแข็งกับแต่ละคำถาม

     

     

     

                App ที่ลู่หานเลือกเล่นเป็น app ที่มีวิธีเล่นที่ง่ายๆแถมยังได้ถามออกไปโดยที่อีกฝ่ายไม่รู้ด้วยว่าใครเป็นคนถามหากว่าเราไม่แสดงตัว ตอนแรกลู่หานก็แอบงงเหมือนกันที่มีใครก็ไม่รู้ถามนู่นนี่ๆ แต่เขาเองก็สนุกในการที่จะตอบคำถามเหล่านั้น และล่าสุดเขาก็แอบเห็นของมินซอกเพื่อนสนิทที่ดูเหมือนจะคุยบ้าระห่ำกับใครสักคนที่เดาว่าคงเป็นยงกุกแน่ๆ แล้วก็มีอีกคนที่ดูมุ้งมิ้งเกินทน แน่นอนว่าคงจะเป็นจงแด

     

     

     

                เสียงเตือนที่กังขึ้นพร้อมทั้งบอกว่ามีข้อความคำถามส่งมาให้กับเขา ดวงตาคมจ้องมอง คิ้วขมวดเมื่อเห็นว่าคำถามที่ขึ้นมาดูสนิทสนม คือจะพูดยังไงดีล่ะ... มันดูเป็นคนใกล้ชิดที่กล้าพูดกันแบบนี้ มือเรียวไม่รอช้าที่จะพิมพ์ข้อความตอบกลับไปแบบขำๆ ลู่หานไม่คิดจะตอบจริงจังอะไรอยู่แล้ว App เหมือนจะถูกสร้างมาเพื่อเป็นเครื่องมือที่ใช้ในการกวนประสาทคนเสียมากกว่า

     

     

     

              Q : ทำไมยังไม่นอน???

                Luhan : ทำไมต้องบอก แบร่ๆ :p

     

     

     

                Q : เดี๋ยวโดนดีแน่ๆ

                Luhan : คิดว่ากลัวหรอ?????

     

     

     

    Q : ไม่กลัว?

                Luhan : แน่นอนนนนนนนนน!!

     

     

     

                Q : เก่งจังนะ

                Luhan : ขอบคุณที่ชม ;D

     

     

     

                Q : นักเรียนลู่!

                Luhan : คุณครู...?

     

     

     

                Q : ต้องโดนตีซักทีมั๊ย จะได้หายดื้อ!?

                Luhan : ให้ตีแรงๆ 2 ทีเลย แต่ของเตะคืนนะ จะเตะให้ตัวหักเลย!

     

     

     

                Q : โหดจังเลยนะ ตัวเล็กนิดเดียว

                Luhan : ตัวเล็กแต่อย่างอื่นไม่เล็กนะ นี่พูดเลย!

     

     

     

                Q : ขี้โม้แล้ววววววว

                Luhan : มาพิสูจน์เลยมา หุหุ

     

     

     

                Q : เซี้ยวใหญ่แล้วนะ

                Luhan : เซี้ยวนี่คล้ายกับเฟี้ยวปะ? ขอโทษนะพอดีภาษาไม่ค่อยแตกฉาน ;p

     

     

     

                Q : นักเตะลู่!!!

                Luhan : ว่าไงคร๊าบบบบบบบบบบบบบบ???

     

     

     

                Q : กวนขนาดนี้จะมีใครทนได้

                Luhan : ก็ไม่รู้สินะ แต่ว่าต้องมีคนที่ทนได้แน่ๆเลย มั่นใจมากด้วย อย่างน้อยๆก็มีอยู่คนนึงอะ!

     

     

     

                Q : ใครจะทน?

                Luhan : คนถามไง ชัวร์!

     

     

     

                Q : รู้หรอว่าใคร?

                Luhan : ไม่รู้ รู้แต่ว่า...

     

     

     

                ลู่หานพิมพ์ตอบข้อความไปก็อมยิ้มไปด้วย ตอนแรกเขาก็ตอบๆไปอย่างนั้นแหละ แยกไม่ออกหรอกว่าใครเป็นใคร แต่พอตอบๆไปแล้วก็พอจะเดาไว้ในใจแล้วว่าใครที่เป็นคนพิมพ์คำถามพวกนี้มา แต่เพราะคำถามกวนๆของมินซอกที่เด้งขึ้นมาก่อนก็ทำให้เขาอดจะกระฟัดกระเฟียดไม่ได้ แถมยังรัวๆกันถามมาเยอะซะด้วยดูท่าทางแล้วก็คงไม่พ้นพวกยงกุก ฮิมชาน แล้วก็เจ้าเด็กๆที่ตอนนี้คงกำลังรวมหัวกันอยู่ห้องอบายมุขอยู่แน่นอน!

     

     

     

                Q : พี่ลู่หานคนแมนแดนโซลเอฟซีคะ เปลี่ยนรูปเถอะค่ะ รูปนี้ตีนกาขึ้นยาวจากหางตาไปถึงใบหูแล้ว คือแบบหนูรับไม่ได้อะค่ะ จุ๊ฟฟฟฟฟฟ

                Luhan : มั่นหน้าครับน้อง ตีนกาไม่ใช่เพื่อนเล่นนะครับ แต่เป็นเพื่อนคนสำคัญของพี่ เพราะงั้นพี่จะขอให้ตีนกาขึ้นหน้าน้องจนโดนนักร้องทิ้งนะครับ จุ๊ฟฟฟฟฟฟ ฟ.ฟันล้านตัว!

     

     

     

                Q : ถ้าหนูโดนนักร้องทิ้ง หนูขอให้พี่โดนครูสอนนักร้องทิ้งอีกทีค่ะ

                Luhan : ยากครับน้อง นี่พี่พูดเลย คือความสัมพันธ์ของพี่มันแน่นอะครับ พี่ว่าน้องระวังตัวเองดีกว่านะครับ ด้วยรักจากพี่ลู่หานคนหล่อ คิคิ!

     

     

     

                Q : พี่หน้าแข้งทอง

                Luhan : ว่าไงครับ? น้องหน้าแข้งเงิน

     

     

     

                Q : คืนนี้พี่ลู่หานจะเป็นคนทำประตูหรือคนถูกทำประตูคะ??

                Luhan : เอาไว้ใกล้ๆถึงประตูแล้วพี่จะคิดดูอีกทีนะครับ แต่ตอนนี้พี่ว่าพี่จะล็อคประตูห้องแล้วล่ะครับ

     

     

     

                Q : พี่ลู่ตีนกามหาภัย!

                Luhan : ไอ้แรปม่อน!! ใครกันแน่มหาภัย ก๊อกน้ำที่โรงอาหารที่พังวันนี้ก็ฝีมือเอ็งใช่มั๊ย!?

     

     

     

                Q : พี่ลู่หานคนหล่อ

                Luhan : อันนี้ก็ยอมรับนะ ^^

     

     

     

    Q : ระหว่างพี่มินซอกกับพี่ลู่หานใครหล่อกว่ากันคะ?

                Luhan : พี่สิ!!! มินซอกแถวบ้านพี่เรียกหน้าธรรมดาอะ ไร้ออร่า คิคิ

     

     

     

                กำลังนั่งหัวเราะเพลินๆที่ได้หลอกด่าเพื่อนกับรุ่นน้องที่ตอนนี้ก็คงจะหัวเราะจนท้องแข็งไม่ต่างกัน คำถามมาใหม่ที่ทำให้คนอ่านอดที่จะยิ้มออกมาไม่ได้ มือเรียวกดออกจาก App นั้นก่อนจะเข้าไปยังโปรแกรมแชทแบบธรรมดาที่ใช้อยู่เป็นประจำ พิมพ์ตอบใครบางคนที่ตอนนี้คงกำลังใกล้จะนอนเต็มทีแล้ว เหลือบไปมองดูนาฬิกาก็พบเกือบจะตี 1 เข้าไปแล้ว

     

     

     

                คำถามเริ่มเตือนอีกครั้ง ใบหน้าหวานจากที่ยิ้มอยู่แล้วก็หลุดเสียงหัวเราะน้อยๆออกมา อันที่จริงเขาเองก็อายุ 28 ปีแล้ว ไม่ใช่เด็กวัยรุ่นที่จะมานั่งพูดจามุ้งมิ้งได้ง่ายๆแล้ว แต่ดูเหมือนว่า app นี้จะทำให้เขารู้สึกว่าตัวเองเป็นเด็ก อยากพูดอะไรก็พูดได้หมด และเขาเองก็ชอบมากๆด้วย

     

     

     

                Q : รู้ยังว่าใคร?

                Luhan : ไม่รู้ รู้แต่ว่า...

     

     

     

                Q : ว่า??

                Luhan : ว่ารักมากกกกกกกกกกกก ><

     

     

     

                Q : รักใคร?

                Luhan : รักไค!!

     

     

     

                Q : นอนเถอะ

                Luhan : ไล่ไปนอนนี่คือไม่อยากคุยงั้นสิ!

     

     

     

                Q : มันดึกแล้วต่างหาก

                Luhan : ปกตินอนตี 3 นี่แค่ตี 1 เองนะ

     

     

     

                Q : เด็กดื้อ

                Luhan : ก็ดื้อกับแค่ไม่กี่คนเท่านั้นแหละ

     

     

     

                Q : เลือกปฏิบัตินี่หน่า

                Luhan : แน่นอนนนนนน หรือจะให้เท่าเทียมกันหมดก็ได้นะ จะได้ไปรักคนอื่นบ้าง มีแต่คนต่อคิวรอจีบ

     

     

     

                Q : ตลกหรอ

                Luhan : 5555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555

    5555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555

     

     

     

                Q : 5 เยอะไป

                Luhan : เอ๊า... ก็บอกว่าตลก

     

     

     

                Q : นี่จีบอยู่นะ

                Luhan : หืออออออ จีบตอนไหนอะไรยังไง ไม่รู้ตัวเลยอะ!?

     

     

     

                Q : ไม่รู้จริงๆอะ

                Luhan : จีบหรือชวนทะเลอะ เอาให้แน่!

     

     

     

                Q : จีบคร๊าบบบบบบบบบบบบ

                Luhan : จีบได้แฟนฉันตายแล้ววววว เขาไปสบายแล้ววววว ไม่ต้องไปสนใจแบบนี้ป่ะ คิคิ

     

     

     

                Q : แช่งแฟนตัวเองซะงั้นอะ!

                Luhan : ก็บอกว่าจะจีบ ก็ต้องรอแฟนตายก่อนดิ่ คือรักกันมากอะ มือที่สามต้องทำใจ จุ๊ฟ

     

     

     

                Q : เต็มปากเต็มคำ

                Luhan : มั่นใจ มั่นหน้า ไม่ไก่กาอาราเล่ด้วยจะบอกให้ ;p

     

     

     

                Q : ไปนอนได้แล้วไป

                Luhan : จุ๊ฟๆก่อน

     

     

     

                Q : ขอจุ๊ฟคนอื่นเค้าไปทั่ว

                Luhan : ใครคือคนอื่น?

     

     

     

                Q : แล้วรู้หรอว่าใคร?

                Luhan : รู้สิ!!

     

     

     

                ดวงตากลมตอนนี้ที่หางตากำลังมีหยดน้ำเล็กที่พร้อมจะหยดลงได้ทุกเมื่อ ก็จะอะไรเสียอีกถ้าไม่ใช่เรื่องชวนขำที่กำลังเกิดขึ้นอยู่ในตอนนี้กับผู้ตั้งคำถามมาให้เขา ลู่หานไม่ได้ตอบคำถามของคนอื่นๆเหมือนก่อนหน้านี้แล้ว เพราะตอนนี้กำลังตั้งหน้าตั้งตารอคำถามจากใครคนหนึ่ง

     

     

     

                Q : รู้ได้ไง?

              Luhan : ก็จงอินไม่ได้ซ่อนชื่อคนถามนี่หน่า คิคิ!!

     

     

     

     

              ไม่มีคำถามจากจงอินอีกแล้ว หากแต่กลับมีไอคอนรูปหัวใจที่ส่งเข้ามาในโปรแกรมแชทอีกโปรแกรมหนึ่ง พร้อมกับข้อความที่เป็นการบ่งบอกว่าอีกฝ่ายตั้งใจจะทำอย่างนั้นมาตั้งแต่แรก ใบหน้าหวานอดจะยิ้มออกมาอย่างมีความสุขไม่ได้ เมื่อข้อความต่อมาที่จงอินส่งมาให้บ่งบอกให้รู้ว่าลู่หานยังคงสำคัญ และอีกฝ่ายยังคงใส่ใจเขาอยู่ตลอดเวลา

     

     

     

                ช่วงนี้ไม่ค่อยได้เจอกันเลย ไม่ค่อยได้คุยกันด้วย ผมก็อยากทำให้ลู่หานมีความสุข อยากทำให้ลู่หานยิ้มได้... กลัวว่าถ้าห่างกันไปมากกว่านี้ แล้วลู่หานจะหาคนอื่นมาทำให้ยิ้มได้แทนผม หน้าที่นั้นมันเป็นของผมนะ เป็นของจงอินคนนี้คนเดียว...

     

     

     

     

              แฟนใครนะ น่ารักขนาดนี้

     

     

     

              จะอดใจไม่รักได้ไงไหว

     

     

     

    ลู่หานรักจงอินจังเลยยยยยย ><

     

     

     

     

    ::~::~::~::~::~::~::~::~::~::~::~::~::~::~::~::~::~::~::~::~::~::~::~::~::~::~::~::~::~::~::

     

    5555 เพราะการเล่น Ask.fm ทำให้เกิดสเปตอนนีออกมาแบบไม่คาดคิดเลย

    พี่ลู่นางน่ารักเนอะ แถมยังกวนอีกต่างหาก

    แต่คือพูดจริงๆนะ ฟินจงอินอะ

    มีใครฟินแบบเค้าบ้างงงงง แอร๊ยยยยยย คิคิ

     

    มีใครเล่น Ask.fm กันบ้างเอยยยยยย มาเล่นกันเถอะ มาเล่นกันเถอะ

    จะแอดพี่ลู่ หรือจะแอดเค้าดี @nattamas_wann (เปิดเผยตัว 5555)

     

    ขอบคุณทุกกำลังใจนะจ๊ะ จุ๊ฟฟฟฟฟฟ

    © Tenpoints!
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×