คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เย้...เปิดเทอมแล้ว บ๊ายบายวันหยุดทีเเสนน่าเบื่อ
"กริ๊งๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้น
"น้ำฝน น้ำฝน ยังไม่ตื่นอีกเหรอลูก วันนี้เปิดเทอมวันเเรกนะ โอ๊ยอะไรกันลูกคนนี้ นี่ปีนี้ขึ้น ม.6แล้วยังทำตัวเป็นเด็กให้เเม่ปลุกอีก" เสียงบ่นแต่เช้าของเเม่ ซึ่งนับว่าเป็นเรื่องปกติสำหรับบ้านนี้
"ตื่นแล้วค่ะแม่" ฉันตอบกลับไป แล้วเเม่จึงไปปลุกน้องชายฉันต่อ
โอ๊ยนี่มันจะ 7 โมงแล้ว ฉันยังไม่อาบน้ำเลย เช้าเปิดเทอมวันเเรกฉันไม่อยากไปสายนะ
และแล้วก็ถึงโรงเรียนเวลา 07.49 น. เฮ้อ... นึกว่าจะสายซะเเล้ว
" เปิดเทอมใหม่มาสายเหมือนเดิมเลยนะ น้ำฝน" จินเพื่อนในกลุ่มส่งเสียง
แปร๋นมาตั้งแต่ฉันยังไม่ย่างเท่าเข้าห้อง
" ยังไม่ชินอีกเหรอไง เป็นเพื่อนกันมาตั้งกี่ปีแล้ว"ฉันย้อนเพื่อนกลับ
"หนูนาว่าเราไปเข้าแถวกันเถอะเสียงสัญญาณเตือนดังจนหยุดไปแล้วนะ"
พวกเราจึงได้ฤกษ์วิ่งไปเข้าเเถวกัน
ระหว่างที่พวกเรานั่งรอทำความรู้จักกับอาจารย์ประจำชั้นคนใหม่
"น้ำฝน ไหนเล่ามาซิว่าปิดเทอม เธอไปเทิ่ยวที่ไหนมาบ้าง" เนยเพื่อนสนิทอีกคนของฉันถามขึ้น.
"ใช่ยัยน้ำฝนไม่ส่งข่าวมาบ้างเลยนะยะ" แป้งร่ำซัก
"ก็ไม่ได้มีอะไรเป็นพิเศษหรอกเหมือนปิดเทอมทุกครั้งนั่นเเหละ " ฉันตอบกลับไป
"เเล้วพวกเธอล่ะทำอะไรบ้าง" ........
"ตึก ตึก ๆ ๆ!!!" เสียงดังเหมือนมีคนกำลังเดินมาทางห้องของเรา
"นักเรียนทำความเคารพ" เสียงหัวหน้าบอกทำความเคารพเด็กทุกคนในห้องกลับเข้าอยู่สภาพเรียบร้อย
"สวัสดีนักเรียนที่รักทุกๆคนของครู" เสียงทักทายในจังหวะที่คล้ายกับทำนองโอเปร่า
"ครูชื่อสาวิตรี ชัยมาศ นับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ครูจะมาเป็นคุณครูประจำชั้นของพวกเธอทุกคน ขอย้ำว่าทุกคน จะต้องอยู่ในกฎระเบียบของโรงเรียนและครูคิดว่าคงไม่มีใครสงสัยในสิ่งที่ครูสั่งนะ"...
พักกลางวัน
"โอ๊ย ขำเป็นบ้าเลยว่ะ ยัยคุณป้าประจำชั้นหน้าหงิกนั่นเหรอจะมาทำอะไรได้รู้จักพวกเราน้อยไปซะเเล้ว" โจ้กหัวโจกกลุ่มนักเรียนชายจอมซ่าพูดขึ้นกลางวงทานเข้า
"เออนั่นดิ ข้าว่าเราเล่นให้สยองไปเลยดีกว่า"อ๋อง เพื่อนจอมแสบอีกคนพูดขึ้น
"นี่พวกเธอได้ยินเสียงโอ้อวดของพวกเก่งแต่ปากรึเปล่า น่ารำคาญจริงๆ"เสียงเเจ๋วแหววของจินตะโกนขึ้นดังข้ามโต๊ะ
"จินอย่าไปยุ่งกับพวกนั้นดีกว่านะ" ฉันพูดขึ้น
"ไม่ได้เอาจริงอะไรหรอกเเค่แกล้งเล่นๆเฉยๆไม่มีอะไรหรอกน่า"แป้งร่ำกระซิบกับฉัน
"พูดอย่างนี้ก็สวยสิ แน่จริงเชิญวิ่งไปฟ้องอาจารย์เลยไป ไปเร็วๆสิ โอ๊ะๆๆ ดูถ้าจะวิ่งไม่ได้ล่ะมั้ง " นายโจ้กพูดขึ้น
"ทำไมล่ะ"นายบื้ออ๋องถาม
"อ้าว แกไม่เห็นหรือวะ ขาสั้นขนาดนั้น ขืนวิ่งไปมีหวังเหมือนเต่าแข่งมาราธอนว่ะ ฮะ ฮะๆๆๆ" แล้วพวกผู้ชายก็หัวเราะกันใหญ่
"มันจะมากไปแล้วนะ " เนยพูดขึ้น
"เเล้วทีพวกเธอมาว่าเราก่อนไม่ผิดหรือไงจริงมั๊ยจ๊ะ น้ำฝนคนสวยของอ๋อง" นายอ๋องพูดขึ้น
"ไม่ต้องมาลามปามเพื่อนฉันนะ" หนูนาพูดขึ้น
"ฝนว่าเราไปกันเถอะนะ จิน หนูนา เนย แป้งร่ำ เถียงไปก็เปลืองน้ำลายเปล่าๆ พูดกับพวกพูดไม่รู้เรื่อง"ฉันพูดพร้อมกับลากเพื่อนๆออกจากโต๊ะของกลุ่มเด็กชาย
ใต้ต้นจามจุรี ณ โต๊ะประจำกลุ่มของเรา
"คุณน้ำฝนผู้แสนดีขา ชั้นไม่เข้าใจเธอเลยจริงๆนะ ทำไมต้องไปยอมพวกนั้นด้วย"จินกำลังถามฉันอย่างเอาเป็นเอาตาย
"นั่นสิ หนูนาไม่เข้าใจน้ำฝนเลยนะ" "แป้งก็เหมือนกันนะฝนอธิบายมาซะดีๆ"
"ก็ถ้าเถียงกันอยู่แบบนี้ เดี๋ยวอาจารย์ผ่านมาเห็นเข้าเรื่องก็ไม่จบง่ายๆนะสิ"ฉันพูดขึ้น "แล้ววันนี้ก็เป็นวันเปิดเทอมวันแรกด้วยนะ ฝนยังไม่อยากมีเรื่อง"
"เอาเป็นว่าทีหลังก็อย่าไปยุ่งกับพวกนั้นอีกแล้วกันนะ ต่างคนต่างอยู่ก็ดีแล้ว"
"ก็ได้ ถ้าพวกนั้นไม่มายุ่งกับเราก่อนนะ"จินพูด
"เป็นอันว่าตกลงตามนี้นะ"หนูนาพูดขึ้นก่อนเสียงออดบอกเวลาเข้าเรียนตอนบ่าย
ความคิดเห็น