FIC [OS/SF] "EXO" (Chanbaek Lubaek Kaihun Krishan Hanhun)

ตอนที่ 13 : /OS/ อ้อน.... -ChanBaek-

ChanBaek.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

ครืดดด~

ร่างอวบๆสะดุ้งเมื่อเครื่องมือสื่อสารที่เขากำไว้รอสายโทรเข้าจากใครบางคน แต่ก็ดันเผลอหลับ ดวงตาเล็กหรี่มองชื่อคนโทรเข้า แต่ก็ต้องพ่นลมหายใจเมื่อมันไม่ใช่เบอร์ที่เขารอคอย

“ฮัลโหลครับ?” เสียงงัวเงียกรอกลงปลายสาย คิ้วสวยขมวดเขาหากันเมื่อเสียงจากฝั่งปลายสายดูวุ่นวาย

(เฮ้ยๆ ตำรวจ มึงจับมันนั่งดีๆดิ    เอ่อ...ฮัลโหลๆแบคฮยอน)

“หือ?  เฉินหรอ?” หัวทุยเล็กสะบัดไล่ความง่วงที่มีออกแล้วกรอกเสียงลงปลายสายเมื่อเริ่มคุ้นกับเสียง

(ใช่ๆ ฉันเอง ....เฮ้ยยยย มึงอย่าแหวะบนลูกรักกูนะไอ้เหี้ยยอล ......โอโห ไอ้คุณพี่ลู่มึงช่วยเงียบหน่อยได้มั้ย)

“เฉิน  เฉิน!!!!!”

(อ่าๆ แบคฮยอน คือ....)

“ชานยอลเป็นอะไร?”

(ไอ้ยอลมันเมา  แต่ๆมันไม่ผิดหรอก พวกฉันเป็นคนชวนมันเอง  ......เอ้ยยยย ด่านเว้ยด่านห่าๆขับดีๆ  .......เดี๋ยวประมาณอีก5นาทีฉันจะเอาไอ้ยอลไปส่งนะ)

“อ่า” 

เสียงออดดัง เป็นที่สิ้นสุดการรอคอย  แบคฮยอนรีบลุกจากโซฟาเปิดประตูก็พบกับผู้ชายคุ้นตา

“อ่าเฉิน.......พี่ลู่หาน? กลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่ครับ?” ตาเล็กเบิกกว้างมองคนหน้าหวานที่เขาไม่เจอเกือบครึ่งปี

“พึ่งกลับมาน่ะ ให้พี่เขาไปก่อนได้มั้ย ไอ้ยอลตัวโครตหนักเลย” แบคฮยอนถอยห่างจากประตูให้เฉินกับลู่หานแบกคนตัวโตเข้ามาที่ทิ้งที่โซฟา 

“เบาๆไม่ได้หรอวะ  ที่ไหนวะเนี่ย.....งืมมม”

“บ้านมึงไงครับไอ้เหี้ยยอล เตรียมเคลียร์กับเมียมึงเลยครับเพื่อน” แบคฮยอนเดินเข้ามาหลังจากที่ปิดประตู  มองหน้าสองหนุ่มถามหาคำตอบที่ทำให้คนตัวโตสภาพเป็นยังงี้

“คืองี้นะ  พี่ลู่หานเขาพึ่งกลับมา พวกฉันก็เลยนัดกันรื้อฟื้นความหลังกันนิดหน่อย........แต่ๆ ไอ้ยอลไม่ได้เมาคนเดียวหรอก พี่คริสกับไอ้เทาก็เมาอยู่ในรถน่ะ” พอหันไปทางลู่หาน คนหน้าหวานก็พยักหน้าเสริมให้เขา

“ขอบคุณนายมากนะ  พี่ลู่หานด้วยนะครับ” แบคฮยอนโค้งให้คนหน้าหวาน  ซึ่งลู่หานก็ยิ้มรับพร้อมกับตบบ่าแบคฮยอน

“เอาไว้ เดี๋ยวพี่จะโทรมาคุยด้วยนะ จัดการแฟนเราซะ  ไปเหอะ”

“ไปก่อนนะแบคฮยอน” แบคฮยอนพยักหน้า พอประตูปิดลง คนตัวเล็กก็หันมาถอนหายใจให้กับคนที่นอนหมดสภาพ ที่ยังส่งเสียงงึมงำในลำคอ

                เสื้อเชิ้ตสีขาวถูกมือเรียวกลัดกระดุมออกทีละเม็ด ก่อนจะหลุดจากร่างชานยอล แบคฮยอนบิดผ้าชุบน้ำหมาดๆแตะลงไปที่หน้าท้องขาว เช็ดตามตัวและแขนของคนตัวโต หันหลังไปวางผ้าลงบนโต๊ะ เพื่อที่จะหันกลับมาจัดท่านอนดีๆให้ร่างที่นอน

“อ๊ะ......ชานยอล?” แต่ดันหันกลับมาเจอใบหน้าหล่อๆทำหน้ามึนมองเขา

“หือ?  หมาน้อย~” หน้ามึนๆยิ้มยิงฟันให้แบคฮยอน มือหนายกขึ้นจิ้มแก้มนิ่มๆก่อนจะอุ้มเขาไปนั่งบนตัก

“ไม่ได้เมาหรอ?”

“เมา” ชานยอลตอบกลับมามึนๆ ใบหน้าหล่อก็ก้มลงมาซบกับบ่าเล็ก มือแกร่งรัดเอวเขาเข้าหาตัวเอง

“ถ้าไม่ได้เมาก็มาคุยกันเลย”

“มึนอ่ะ  ไว้ค่อยคุยไม่ได้หรอหมาน้อย~  นอนกันเถอะ......”

“ไม่...เฮ้ยๆชานยอลๆ” แบคฮยอนร้องเสียงหลง เมื่อถูกดึงลงไปนอนบนตัวของชานยอล  คนตัวโตส่งเสียงจุ๊ๆไม่ให้เขาบ่นก่อนจะพลิกตัวให้แบคฮยอนมานอนข้างตัวแทน โดยมีแขนของชานยอลเป็นหมอนหนุน  คิ้วขมวดเป็นปมเมื่อคนตัวโตปรือตามอง แต่แบคฮยอนก็ได้แค่เสียงหัวเราะในลำคอตอบกลับมาพร้อมกับอ้อมกอดที่กระชับเข้าหาอกแกร่งมากขึ้น

                เมื่อรู้สึกแสบตาแม้เขาจะหลับตาอยู่ก็เถอะ ร่างสูงปรือตามองแสงสว่างที่มาจากหน้าต่างที่ถูกเปิดม่าน ให้แสงสว่างโร่สาดเข้ามาในห้อง  ชานยอลลุกขึ้นนั่งมองไปรอบห้อง ก่อนจะยิ้มเมื่อเห็นไฟจากทางห้องครัว ร่างสูงลุกขึ้นเต็มความสูงแต่ก็ต้องร้องจิ๊ออกมาอย่างขัดใจ เมื่ออาการแฮงค์ตรงเข้ามาทำร้ายภายในร่างกายทำให้เขาต้องยืนนิ่งอยู่สักพักถึงจะสาวเท้าไปทางห้องครัว

“ไง? มึนหัวมั้ย?” ร่างสูงหันหลังชนกับบาร์ที่มีคนตัวเล็กยืนชงชาอยู่ พอเห็นเขามาก็เงยหน้าทักทาย

“โครตมึนเลยอ่ะ หมาทำให้เค้าหายมึนหน่อยดิ่” ชานยอลส่งมือแกร่งโอบเอวนิ่ม ก่อนจะเอาคางเกยไหล่ ทำหน้ามุ่ยส่งให้แบคฮยอนที่ยังเขย่าๆกาชงชา

“สมน้ำหน้า ไปล้างหน้าแปรงฟันไป เดี๋ยวจะได้กินข้าว”

“แปรงให้หน่อยดิ่”

“ห้ะ?” แบคฮยอนเลิกคิ้ว เอียวหัวไปมองเขาที่กำลังยิ้มยิงขึ้ฟัน

“แปรงฟันให้เค้าหน่อย”  

“...”

“ทีตอนแบคไม่สบาย ชานยังนั่งบ้วนปากให้แบคเลยนะ เค้ามึนมากเลยเนี่ยแปรงฟันล้างหน้าให้หน่อยดิ่ นะ....นะครับนะ...นะ..”

“ยอมแล้วๆ ไปดิ่” รอยยิ้มประดับบนใบหน้าหล่อทันทีที่ได้รับคำตกลง

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

                หลังจากที่ตกลงจะจัดการล้างหน้าแปรงฟันให้คนตัวโตก็ทำให้แบคฮยอนต้องมานั่งอยู่บนหินอ่อนที่ให้เป็นบาร์หน้ากระจก ให้คนตัวโตยื่นเท้าแขนอยู่ข้างหน้าเขา  มือเรียวเล็กบีบยาสีฟันลงแปรง ก่อนจะยัดเข้าไปในปากกว้างที่อ้ารอให้เขาแปรงฟันให้ 

“ยิ้มอะไร?” แบคฮยอนขมวดคิ้วเมื่อคนตัวโตเอาแต่ยิ้มแล้วมองหน้าเขา ถามเสียงนิ่งก็จริงแต่ในใจนี่แทบระเบิดอยู่แล้ว ก็ไอ้หน้าหล่อๆนั่นมันก็ทำเขาใจเต้นได้ทุกทีแหละ

“มีแฟนมันดีตรงนี้แหละเนอะ”

“แค่ตรงนี้สินะ อ่ออย่างนี้นี่เองง” ขึ้นเสียงสูงใส่คนตัวโตพร้อมกับมือเปียกที่ยังลูบไปตามใบหน้า เอาขี้ตาที่ติดอยู่ตรงมุมตาออก  แบคฮยอนเอี้ยวตัวไปล้างมือในอ่างล้างหน้าแล้วกันกลับ

“รู้หรอไงที่ชานพูดว่าดีคืออะไร  หือ?”

“อะไรอ่ะ?” เอียงใบหน้าเมื่อเจาคำพูดกำกวมของคนตัวโต  ชานยอลยิ้มกว้างพร้อมกับเบียดขาข้างนึงมาอยู่ระหว่างขอฃาของแบคฮยอน

“ก็มีคนมาคอยเข็ดตัวให้...”

“อ่า ใช่ยังไม่เคลียร์เรื่องเมื่อคื.....” ปากเล็กยังพูดไม่ทันจบ เสียงทุ้มก็แทรกขึ้นมาก่อนจะยิ้มกวนๆส่งให้

“มีคนให้กอดเวลานอน...”

“...”

“มีคนแปรงฟันให้”

“....”

“มีคนมาขมวดคิ้วใส่”

“...”

“เห็นมั้ยดีจะตาย ชานมีแบคให้หอม” พูดจบหน้าหล่อก็โน้มลงมาหอมแก้มนิ่ม สูดดมกลิ่นหอมและใช้ริมฝีปากเกลี่ยแก้มนุ่มเล่นจนทำให้แบคฮยอนส่งเสียงเชิงรำคาญ

“ฮื่อ”

“ชานมีแบคให้ทำแบบนี้” ผละออกจาแก้มนุ่มก็ยกมือขึ้นมาบีบแก้มที่รเมขึ้นสี

“ทำแบบนี้ด้วย จุ๊บ” ริมฝีปากหนาก้มลงมาแตะริมฝีปากของแบคฮยอนพร้อมกับส่งเสียงให้เขาจักจี้เล่น

“ขนลุก”

“จุ๊บ”

“พอแล้ว”

“จุ๊บ”

“เอ๊ะ ชาน..”

“จุ๊บ”

“พอๆ”        ชานยอลส่งเสียงหัวเราะเมื่อมือเล็กยกขึ้นมาดันไหล่เขาให้ออกห่างตัว แบคฮยอนหรี่ตามองค้อน ก่อนจะหลับตาลงเมื่ออยู่ดีๆคนตัวโตก็ก้มลงมาประทับริมฝีปากหนาลงบนปากเขาอีกครั้ง จากที่แตะก็เริ่มดูดดุ้นริมฝีปากบาง มือแกร่งยกขึ้นมากดท้ายทอยเพื่อปรับให้ใบหน้าคนตัวเล็กเอียงรับสัมผัสหวานที่ร่างสูงส่งให้  ชานยอลจูบซับริมฝีปากบางแล้วผละออกมา   ให้แบคฮยอนโกยอากาศหายใจเข้าปอด

“มีของหวานให้ชิมทุกวันด้วย”

“เหอะ... เราจะตายเอาเนี่ยนะ ไม่แฟร์เลย”

“ถ้าให้แฟร์ก็ต้อง......”

“ไม่ใช่ๆ เราไม่หมายความว่าแบบนั้น” กำปั้นเล็กทุบลงลาดไหล่คนตัวโตทันทีที่หน้าตาหื่นส่งมา

“เอ้า ทุกครั้งชานก็เห็นแบคมีความสุขนี่ก็นึกว่าแฟร์ซะอีก”

“มั่ว  ไปเลยๆ ไปกินข้าว” แบคฮยอนถดตัวลงจากบาร์หินอ่อน ก่อนจะผลักคนตัวโตออกให้มีทางเดิน ยังไม่ทันที่จะเดินออกจากห้องน้ำ แรงรัดเอวจากข้างหลังก็ทำให้เขาถอนหายใจออกมาอีกครั้ง

“อะไรอีก?”

“ยังไม่ได้บอกข้อดีอีกสองอย่างให้แบคฟังเลยอ่ะ”

“ว่ามาดิ่” แบคฮยอนพยักหน้าเพื่อรอฟังพร้อมกับเดินไปข้างหน้าโดยมีคนตัวโตกอดเอวอยู่ข้างหลัง

“อย่างแรกมีคนอ้อนแบบนี้ไง”

“อ่าฮะ”

“ส่วนอย่างที่สองนี่โครตสำคัญเลย.....”

“ว่ามา”

“ชานมีแบคให้รักไงครับ  เห็นมั้ยดีจะตาย  ฮ่าๆเขิลหรอหน้าแดงด้วยอ่ะ”

“เออดิ่ กินข้าวๆไม่เล่นแล้ว” แบคฮยอนปัดไม้ปัดมือไล่หัวทุยๆของคนที่กอดเขาอยู่ ก่อนจะถูกริมฝีปากหนาขโมยลมหายใจอีกครั้ง

ฮัลโหล่วววว
ปิดเทอมเลี้ยววววว
ว่างเลี้ยวววว
เอาฟิคมั่วๆมาอัพก่อน5555555
อารมณ์ชั่ววูบจากการเห็นแฟนอาร์ตน่ารักๆของชานแบค
และหลังจากที่เห็นสองคนนี้หยอกล้อกันบนคอนอย่างน่ารักน่าชัง -..-

ฮิฮิ  คิดถึงนักอ่านทุกเลยย
เม้นบอกข้อเสียฟิคป่วงๆนี่หน่อยนะคะ
บายยย

25580314  @16:55

by หน้านิ่ง.
O W E N TM.