ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    H.T.01 .ให้ตายเหอะ!รักนายได้ยังไง เเวมไพร์เจ้าเล่ห์

    ลำดับตอนที่ #6 : รูมเมทที่น่ากลัว

    • อัปเดตล่าสุด 13 มี.ค. 56


    ไม่นานทุกคนก็เเยกย้ายกันไปตามเสียงเรียกของรุ่นพี่ที่ทำหน้าที่คณะกรรมการ
    ส่วนฉันก็เดินมาตามเสียงของรุ่นพี่เช่นกัน ข้างๆฉันก็เคที่ ยัยนั้นขอโทษฉันใหญ่เลย = = จริงๆเลยยัยบ้านิไม่นานเราก็เดินมาถึงหน้าประตูขนาดใหญ่บานหนึ่ง ซึ่งคิดว่าน่าจะเป็นประตูเข้าสู่ห้องพักมันใหญ่มากจริงๆ เป็นบานสีดำ ขอบข้างๆเป็นสีทองเเดง เมื่อเปิดเข้าไปข้างในก็พบกับห้องโถงเเต่ไม่ใหญ่มากมายอะไร ด้านข้างเป็นบันไดสองข้างน่าจะเป็นทางเดินขึ้นไปห้องพัก ตรงห้องโถงจะมีโต๊ะที่นั้งอยู่ตามมุมต่างๆ มีมุมอ่านหนังสือด้วย เป็นมุมสว่างที่ดูจะลับๆเป็นส่วนตัว มีมุมพักผ่อน จะมีโซฟาตัวใหญ่2ตัว เเละก็โซฟาตัวเล็กอีก3ตัวมีกล่องเกมส์ต่างๆวางไว้ ต่อไปเป็นมุมดนตรี จะมีกีต้าร์คราสสิก เปียโน ไวโอลิน ฟลุท เอาไว้ให้เล่น มุมด้านหลังมุมสุด จะเป็นคอมพิวเตอร์วางไว้นับ10เครื่อง เอาไว้ให้ทำงาน ค้นหาข้อมูลต่างๆนานๆ ได้ยินยัยเคที่บอกว่า ในห้องนอนก็จะมีอีกห้องละเครื่อง บางทีมันก็เสีย บางทีก็เเย้งกันใช้ เลยต้องมีไว้เป็นส่วนรวมด้วย 

    "อ่ะ ไปดูบอร์ดรายชื่อเข้าหอได้ที่บอร์ดข้างๆทางเข้าที่เห็นนั้นน่ะ จากนั้นก็ขึ้นห้องพักได้ตามสบาย ทุกคนจะมีกุญเเจห้องคนละดอก โอเคพี่คิดว่าทุกคนน่าจะเข้าใจดีเเล้ว งั้งก็ทำตามที่บอกจากนั้นก็เข้านอน พรุ่งนี้เจอกันที่ห้องอาหารตอน6โมงเช้า"
     
    หลังจากรุ่นพี่เดินออกไปฉันกับเคที่ก็พากันวิ่งไปดูรายชื่อ
     
    "ช็อกโก" ฉันอ่านชื่อรูมเมทของฉัน ซึงระบุชื่อ ช็อกโก บีชต์ โอ้วชื่อน่ากินจริงๆ= = เเล้วหน้าตาจะเป็นไงละเนี๊ย เฮ้อออออฉันหันไปดูของเคที่
    "มาเรีย" ฉันอ่านชื่อรูมเมทของเคที่
    "มาเรีย เผ่าเเวมไพร์น่ะ ฉันเห็นเธอผ่านๆเเล้วได้ยินเพื่อนเรียกชื่อเธอน่ะ ^^" 
    "เอิ่ม ฉันว่าเธอชักจะรอบรู้ไปทุกด้านเเล้วน่ะ" ฉันเเซว
    "ฮ่าๆ เเหม่ๆ ก็ว่าไป><" เคที่ว่าพรางเขิล
    "ถ้าเธอบอกว่าเธอเป็นเฮลตอลนี้เชื่อเลยน่ะ" แหม่ก็ว่าเเหละพวกเฮลตอลน่ะรู้อะไรมากมายเลยเเต่ว่าพวกเธอมักจจะเก็บไว้เป็นความลับซะมากกว่า
    "โอ้ย ฉันไม่ขนาดพวกนั้นหรอกหย๊ะ ไป๊ๆ ไปกัน" ว่าเเล้วเคที่ก็ชวนฉันไปดูห้องพัก เฮ้ออออ อย่างน้อยที่นี้ก็มีสิ่งดีๆเกิดขึ้นกับฉัน อย่างน้อยฉันก็เจอเพื่อนที่ถูกใจ ^^ 

     
    ไม่นานฉันก็เดินมาถึงห้องพัก ห้องของฉันอยู่ถัดเข้าไปข้างในจากห้องของเคที่2ห้อง
    ฉันเปิดประตูเข้ามาในห้อง ด้านซ้ายจะเป็นชุดรับเเขกเล็กๆชุดหนึ่ง มีชั้นวางหนังสือเล็กๆอยู่ มีทีวีจอเเบนติดกับผนัง ด้านขวาจะเป็นโต๊ะวางกาต้มน้ำ กาเเฟ โอวันติน ที่ชงตา เเละก็ที่ปิ้งขนมปัง เอาเป็นว่าถ้าวันหยุดไม่อยากไปกินที่ห้องอาหาร ก็สามารถทำของว่างกินเองได้ จากนั้นจะเป็นทางเดิน จะมีประตูอยู่ เปิดเข้าไปจะเป็นห้องน้ำ เด่าว่าจะมีห้องเดียว เเต่อย่างว่าแหละ อยู่เเค่สองคนจะเอาอะไรหลายห้อง เฮ้ออออ จากนั้นด้านซ้ายจะมีประตูอยู่ ด้านขวาก็มี ประตูห้องนอนหรอ ฉันตัดสินใจเดินเข้าไปด้านขวาเจอป้ายชื่อที่เเขวนชื่อของ ช็อกโก อยู่ อ่าไม่ใช่ห้องของฉันนิ งั้งฉันไปดีกว่า เเต่ เอ๊ะ O.O หรอว่าจะเเอบเปิดดูห้องของ ช็อกโกหน่อยดี คิกๆ ว่าเเล้วฉันก็เอื้อมมือไปหมายที่จะเปิด เเต่เเล้วก็

    "นั้นห้องฉัน ห้องเธอน่ะอยู่อีกทาง" เสียงเรียบๆเย็นๆขอผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้นข้างหลังฉัน อ่ะ ซะซวยเเล้วสิ 
    "อ๋อ แห๊ะๆ หรอ ขะ ขอโทดทีจ้า^^" ฉันยิ้มเเบบอายๆ
    "อืม งั้งก็ไปซะ" ว่าเเล้ว ช็อกโกก็เดินเปิดประตูเข้าไป

    ปัง! =o=

     
    โหดร้ายที่สุด T^T ผู้หญิงอะไร เย็นชาจริงๆ สมเเล้วที่เป็นปีศาจ อ่อ ใช่ เธอเป็นปีศาจเเต่
    เป็นปีศาจที่งดงามที่สุดเลย ใบหน้าหวานคมเรียวงาม ผิวขาวเนียน รมฝีปากสีออกส้มๆ ดวงตากลมโตเเละคมเเต่สีนัยตาของเธอเป็นสีเพลิง รูปร่างของเธอเพรียวบาง หุ่นเธอดีกว่าฉันอีก ผมสีน้ำตาลเพลิงที่ยาวสลวยมีน้ำหนักรับกับสีนัยตา มันทำให้เธอดูงดงามมาก โอ้วววว ให้ตายสิ ถ้าเธอลดความเย็นชาของเธอลงได้คงจะดีมากๆเลยเลย - - เเละสุดท้ายฉันก็ต้องเดินกลับห้อง
    เมื่อเปิดประตูก็พบกับห้องสีครีม เตียงขนาดคิงไซด์ มีม้านสีขาวบางๆ มีโต๊ะหนังสือสีครีมเข้าชุด
    โต๊ะเครื่องเเป้งเข้าชุด เเล้วก็ตู้เสื้อผ้าสีขาว เมื่อเปิดตู้ก็จะมีชุดต่างๆ ซึ่งเป็นสีครีม สีประจำเผ่าเทพนั้นเอง ฉันจึงจัดของใช้ของฉันที่เอามาให้เข้าที่เข้าทาง จากนั้นก็จัดการเตรียมข้าวของไปอาบน้ำ

    ปัง! = =?

    "ช็อกโก จะอาบน้ำหรอ" ฉันถามเมื่อเห็นช็อกโกเตรียมของออกมา
    "อืม"เธอตอบ พร้อมเดินเข้าห้องน้ำ = = เฮ้ยยยยย เธอก็ควรจะถามฉันบ้างสิว่าจะอาบหรอ ไม่ใช่ตอบ อืม เเล้วเดินเข้าห้องน้ำไปเเบบนี้ กร๊าซ์ -0- ชิๆ สุดท้าย ฉันก็ต้องมานั้งดูทีวีอยู่ตรงโต๊ะรับเเขกเพื่อรอช็อกโกอาบน้ำ

    ก๊อกๆ

    "อ่าวเคที่ มีไรหรอ" ฉันเปิดประตูมาก็พบกับเคที่ยืนยิ้มเเฉงน่าประตู
    "พอดีอย่ากมาคุยเล่นน่ะ ขอเข้าไปได้มั้ย" 
    "ได้สิๆ" ฉันว่าพร้อมหลบทางให้เคที่เดินเข้ามา
    "อืม ห้องเหมือนกันทุกห้องเลย ไม่เหมือนเเค่ห้องนอนกับของเครื่องใช้สิน่ะ" เคที่พูด
    "ใช่ ทำไมเค้าต้องเเยกหรอ" ฉันถามเพราะสงสัย
    "เอ๊า จะได้ไม่มีปัญหาไงว่าของใครๆ เเยกๆไปเลย " เคที่อธิบาย
    "อ๋อ" เเล้วเราก็นั้งคุยกันไปเลื่อยๆก็คุยเรื่องบ้าน เรื่องนั้นนี้มากมาย เเละฉันก็เพิ่งรู้ด้วยว่าพ่อเเม่ของเคที่อยู่ใกล้ๆฉันนี้เอง เเถมโรงเรียนตอนประถมยังอยู่โรงเรียนเดียวกันอีก เเต่คงเป็นเพราะฉันขอท่านพ่อออกจากโรงเรียน หลังจากที่ท่านเเม่เสีย เพราะโรงเรียนชอบจัดกิจกรรมอะไรที่ต้องเอาเเม่มา ฉันอิจฉาคนอื่นเเล้วก็เสียใจ เลยไม่อยากเรียนในโรงเรียน ท่านพ่อเลยจ้างครูมาสอนให้ที่บ้าน พอโตขึ้นฉันก็กลายเป็นคนที่ไม่มีเพื่อน เพราะไม่ชอบที่จะเข้าสังคม ท่านพ่อเลยส่งฉันมาเรียนที่นี้ เพื่อนที่ให้ฉันได้กลับสู่สังคมอีกครั้ง

    ปัง! อ๋อไม่ต้องสงสัย ช็อกโกออกมาจากห้องน้ำหน่ะ เธอเดินออกมาฉันกับเคที่ก็มองเธอตาค้างกันเลย เธอออกมาพร้อมกันกางเกงขาสั้นสีขาว เสื้อยืดหลวมๆสีดำลายหมียาวลงมา ทำให้เธอดูน่ารัก เซ็กซี่ อ่าเธอนี้ช่างสวย มีเสน่ห์ เเละน่าอิจฉาจริงๆ ผมสีน้ำตาลเพลิงยาวสลวยที่เปียกน้ำ ยิ่งทำให้เธอดูเซ็กซี่

    "มองอะไร!" เธอเดินไปชงกาเเฟ อ่า นิสัยเย็นชายิ่งทำให้เธอดูน่าค้นหาจริงๆ ><
    "เธอสวยมาก" เคที่พูดพลางมองไปที่ช็อกโกด้วยสายตาเคลิ้มๆ 
    "ขอบคุณ" เธอพูดพร้อมเดินเข้าห้องไป
    "กรี๊ดดดดดดดด ยัยบีลิฟฟฟฟฟฟฟ" ว่าเเล้วยัยเคที่ก็เเหกปาก
    "o.o อะไรหย๊ะ"
    "รูมเมทเธอ สวยมาก น่ารัก เซ็กซี อ๊ากกกกกกกก ไม่เคยเห็นปีศาจสวยเบบนี้เลย><"
    "ก็เหมือนฉันเเหละ เเต่เธอเย็นชาอ้ะ"
    "ความเย็นชา ทำให้เธอดูมีเสน่ห์" เคที่ยังเคลิ้มไม่หาย
    "นั้นสิ เเต่สีนัยตาเธอดูไม่เหมือนปีศาจคนอื่นเลย"
    "โอ้ยๆ เธอน่ะไม่รู้อะไร สีตาเเบบนี้มันบอกถึงวงศ์ตระกูลที่สูงเเละน่ากลัว ภายใต้ความสวยงาม
    ของเธอมันก็มีความร้ายกาจไปไม่น้อยเลยน่ะ ทุกคนต่างเกรงกลัวพวกนี้ทั้งนั้น" 
    "นะ น่ากลัว บรึ๊ยยยยยย " พอเคที่พูดจบ ขนฉันก็ลุกพอง
    "ฉันว่าฉันไปนอนดีกว่า ฝันดีน่ะ" เคที่ว่าพร้อมเดินออกจากห้อง
    "อ๋อ อืมๆ ฝันดีน่ะ" ฉันยิ้มให้เคที่
    "อ้ะ  ลืมบอก ฉันว่าเธอกับช็อกโกน่ะ ต่างคนต่างอยู่เถอะ เธอร้ายกาจจริงๆ" เคที่ย้ำก่อนจะไป

     
    อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกก อะไรจะน่ากลัวขนาดนี้ เเค่นี้ฉันก็รู้สึกถึงรังสีอำมหิต อยู่จนล้น
    โอ้ยๆ ทำไมรูมเมทฉันหน้ากลัวเเบบนี้เนี๊ย เฮ้อ เเล้วถ้าอยู่กันอีก4ปี ฉันจะรอดกลับไปเจอหน้าท่านพ่อมั้ยอ้ะ งื้ออออออออออออออออ

    -------------------------------------------------
    ไรเตอร์ขอตัวไปดูคนอวดผีก่อนน่ะ ตอนน่า บอกไว้สักนิดน่ะ คิกๆ ><
    บีลิฟ กับ เวนิส ได้เจอกัน จะๆเเน่นอน ><
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×