H.T.01 .ให้ตายเหอะ!รักนายได้ยังไง เเวมไพร์เจ้าเล่ห์

ลำดับตอนที่ #5 : นี้หรอกลุ่มฉัน !!

หนึ่ง.............

สอง.............

สาม.............
 

ปี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
 

เมื่อได้ยินสัญญาณ ทุกคนออกวิ่งกันให้ขวัก มีบางส่วนที่เจอเเล้วเป็นบางคนยืนอยู่กับที่ เอิ่ม

มันดูเหมือนตลาดเเตกอะไรเช่นนี้ เอ่อ เเล้วฉันจะไปไหนดี เอิ่ม เฮ้ยยยย! ไปไม่ถูกเเล้ววววววว
โอ้วววว ให้ตายสิ ฉันจะรอดมั้ยเนี๊ยยยยยย  

"นี้ๆอย่าทำหน้าเหมือนกำลังจะตายเเบบนั้นสิ" เหมือนฉันจะสติเเตกจนลืมเคที่ไปเลย
"เเห๊ะๆ เเล้วเราจะเริ่มยังไงเนี๊ย" ฉันถามด้วยใบหน้าที่สุดเเสนจะตื่นตูมเลย
"งั้งระ......"
"เธอ เผ่าเทพสองคนนั้นน่ะเราขอดูตัวเลขหน่อยสิ" ไม่นานก็มีผู้ชายเผ่าหมาป่าเดินเข้ามาถาม
"อ้ะ เธออยู่กลุ่มเรา รีบไปเถอะเร็วก่อนเวลาจะหมด" อ่ะอาวเฮ้ยยยยย ว่าเเล้วนายหมาป่านั้น
ก็จูงมือเคที่ไปเเบบไม่มีให้กล่าวลากันสักคำ ส่วนเคที่ก็หันหน้ามามองเเล้วทำหน้าประมาณว่า
สู้ๆน่ะ = =' เเล้วฉันเอาไงดีเนี๊ยยยยยยย  อ๊ะ นั้นราเชลน้องของเรสนี่ อ๊ะ เธออยากอยู่กับเราก็ได้น่ะ ^^ ว่าเเล้วฉันก็ต้องเดินเข้าไป

"ราเชลลลลลลลลลลลลลลลลลลล" ฉันเรียกราเชลเสียงยาว
"ห๊ะ O.O" ขอดูเลขเธอหน่อยสิ^^
"เอ่อ ไม่มีประโยชน์หรอก พอดีฉันได้กลุ่มครบ5เเล้ว" ว่าเเล้วราเชลก็ทำหน้าแบบสำนึกผิดเเบบสุดๆ โอ้วไม่น่ะๆ ม๊ายยยยย เอาละ ต่อไปนี้ ฉันจะวิ่งเเล้วน่ะ อย๊ากกกกกกกกกกกกก = =

"เธอๆๆๆ อ้ะ ไม่ใช่ "
"ต่อไปก็ เธอๆๆ อ้ะ ไม่ๆ"
"เธอออออออออออคนนั้น ขอดูหน่อย เเว๊กไม่ใช่"
"นายยยยยยย ว๊ากกกกกกกกกม๊ายยยยยยยยยย"
เเละฉันก็วิ่งเรียกเเบบนี้ไปจนเหงือผุด เสียงเเหบ สภาพดูไม่ได้เลย ตายเเล้วฉัน 

เหลืออีก10นาที 

กรี๊ดดดดด ฉันทำไงดี อ๊ากกกกก ทำไงๆๆ เเล้วจะหาเจอมั้ย อย๊ากกกกก ตายเเน่ๆ กลุ่มๆๆๆๆๆๆ
พวกเทออยู่ไหนนนนกัน ออกมาน่ะ

เคร่ง !

เสียง เสียงอะไร อ้ะ มุงกุฎ เฮ้ยยยย มงกุฎฉันตก อยู่ไหนๆ อ๊ะนั้น ฉันเห็นมงกุฎของฉันตกอยู่ เเละทันใดนั้น เคร่ง! มีปีศาจคนนึงเดินเตะมันกระเด็นไปอีก เฮ้ยๆๆๆ จะไปไหนนนนน งื้อๆๆๆ
อ้ะ นั้นๆๆๆ จะได้ๆๆๆๆ มานี้น่ะ มงกุฎจ๋าาาาา เเละทันใดนั้นเอง

พลั๊ก 

"อ๊ากกกกกกกก เจ็บ" ฉันร้องอย่างสุดเสียงเมื่อในขณะที่ฉันกำลังจะหยิบมงกุฎ ก็มีบาทาใหญ่ๆของใครสักคนเหยียบเข้าอย่างจัง เจ็บเป็นบ้า ไหนๆ ขอดูหน้าไอ้ตัวที่เหยียบหน่อยสิ 

"เฮ้ย เธอ/นาย" ไม่ต้องคิดว่าใครอื่น นายเวนีสนั้นเอง โอ้ยๆตายๆ อะไรจะซวยขนาดนี้เนี๊ย 
"ไง ไม่มีไรทำหรอถึงมาให้คนอื่นเค้าเดินเหยียบเล่นเนี๊ย" 
"นายจะบ้าหรอ ไม่เห็นรึไงว่าฉันจะก้มเก็บมงกุฎเนี๊ย"
"เอ๊าหรอ ฮ่าๆ" นายนั้นปล่อยขำออกมา = = 
"น่าขำนักรึไง ชิ!" ฉันทำหน้าเเบบงอลๆ
"เอ๋ะนั้น กระดาษเธอรึป่าวน่ะ ที่ตกอยู่" ว่าเเล้วนายนั้นก็หยิบขึ้นมา เอ๋ะ ของฉันจริงๆด้วย
"อ่า โชคดีจัง" โชคดี ? โชคดีอะไร รึว่าเราจะ เฮ้ยยยยไม่น่ะ
"^^ เธอคิดถูกเเล้วแหละ" ย่ะ อย่ายิ้มเเบบนั้นสิตาบ้า งื้อๆ
"=[]="
"งั้งเราไปเถอะ คนอื่นรอนานเเล้ว " ว่าเเล้วก็เดินไปที่กลุ่ม เอ่อ จะว่าไปเหมือนจะเหลือเเค่ฉันคนเดียวของกลุ่มน่ะเนี๊ย แห๊ะๆ >< เขิลจัง กลุ่มฉันประกอบไปด้วย ชาย4หญิง1 เเละ เฮ้ย!
ฉันคนเดียวหรอกรี๊าซ์ ไม่ยุติธรรมเลย งื้อๆๆๆๆ
"อ่าว อีกคนเป็นเทพสาวนี้เอง ฉันเชนปีศาจน่ะ ส่วนไอ้หมาป่านั้นวินเนอร์ ส่วนเฮลตอล ชื่อมอล เเละไอ้เวนีส ดูท่าเธอจะรู้จักเเล้ว" เชนพูดพร้อมเเนะนำตัวทุกคน

"อ่ะ ฉันบีลิฟ เผ่าเทพน่ะ" ฉันเเนะนำบ้าง
"คับผม ^^ เชนว่าพร้อมยิ้มละลายใจ >< จะว่าไปเชนเนี๊ยดูน่ารักขี้เล่น ต่างจากปีศาจตัวอื่นเลย ทั้งใบหน้าที่ดูหวานคมเข้มผิวไม่ได้เป็นสีน้ำตาลอ่อนเเต่เป็นสีออมอมชมพู ตากลมๆโตนั้นทำให้ฉันแอบอิจฉาอยู่น่ะ ถึงดวงตาจะเป็นสีเเดง เเต่ก็ไม่ได้ทำให้ความน่ารักลดลงเลย

เเป๊ะ !

"โอ้ย นี้นายฉันเจ็บน่ะ" ให้ตายสิ อยู่ดีๆตานี้ก็มาตบหัวฉันเเต่ไม่เเรงมากหรอก เเต่ก็เจ็บน่ะ =w=
"เธอมองหน้ายังกับจะกินหมอนั้นเข้าไปทั้งตัว" นายเวนีสก้มลงมากระซิบที่ข้างหูฉัน ทำเอาใบหน้าของฉันร้อนผ่าว ><

ปี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

"เอาหละ หมดเวลาเเล้ว เเล้วเท่าที่มองดูเหมือนทุกๆคนจะได้กลุ่มกันเเล้ว งั้งต่อไปเราจะให้ทุกคนไปเอาของที่ห้องโถงใหญ่ เเละจากนั้น จะมีคณะกรรมการมาพาเธอไปไปห้องพัก เเละทุกคนจะได้รับกุญเเจห้องของตัวเอง ในหนึ่งห้องจะมีสองคน รูมเมทเธออาจจะเป็นปีศาจ แวมไพร์ เทพ หมาป่า หรือเฮลตอลก็เป็นได้ ในตู้เสื้อผ้าจะมีชุดของพวกเธออยู่ ทางเราได้จัดเตรียมเอาไว้เเล้ว เอาละคืนนี้ขอให้ทุกคนนอนหลับฝันดีกลับบ้านหลังที่สองน่ะ พรุ่งนี้ขอให้ทุกคนใส่ชุดนักเรียนของฮาว็อทด้วยน่ะ " 

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

ง่วงมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ไรเตอร์ขอขัดความสุขไว้เเค่นี้ก่อนน่ะ งื้อๆ