H.T.01 .ให้ตายเหอะ!รักนายได้ยังไง เเวมไพร์เจ้าเล่ห์

ลำดับตอนที่ #3 : ไม่ยินดีที่รู้จัก

"เฮ่ เพื่อน ฉันพาเทพน้อยมาให้รู้จัก"  รีฟิวพูดจบเเล้วหันมาทางฉัน
"สวัสดีค่ะ ฉัน บีลีฟ มะ มาจากเผ่าเทพค่ะ" ฉันเเนะนำตัวอย่างกล้าๆกลัวๆ
"สวัสดีคับ ผม เอนอท มาจากเผ่าพันธุ์หมาป่าคับ" ผู้ชายผมสีน้ำตาล ในตาสีเหลือง ผิวสีเเทนนามว่า เอนอทเเนะนำตัว อืม หมาป่าดูๆไปก็ไม่ต่างอะไรจากมนุษย์ธรรมดาเลย เเต่อย่าให้เค้าเเปลงกายเชียวน่ะ มันจะน่ากลัว บรึ๊ยยยยย ><
"สวัสดีคับ ผมฟาโร เผ่าปีศาจคับ" ผู้ชายผมสีดำในตาสีเเดง ผิวสีน้ำตาลอ่อน นามว่าฟาโร เเนะนำตัว ปีศาจ น่ากลัวจริงๆ ยิ่งได้มาคุย ถึงเเม้จะไม่มีอะไรก็รับรู้ถึงความน่ากลัว
"สวัสดีพวกเรา ฉันเรสนี่ เเละนั้นน้องฉัน ราเชล พวกเราเป็นเฮลตอลจ๊ะ" ผู้หญิงผมสีบอลยาวสลวย ในตาสีฟ้าน้ำทะเล ใบหน้าคมคาย มีเสน่ห์ จมูกโด่งเป็นสันได้รูปเรียวงาม เเละอีกคน น่าตาอ่อนกว่าหน่อย มีใบหน้างดงามไม่แพ้กัน มีไฝเล็กๆที่ปลายหางตาซ้าย ทำให้ดูเซ็กซี้
ช่างสวยงาม
"ว่าววววว พวกเฮลตอลนี้งดงามกว่าในเทพนิยายที่ท่านพ่อเคยเล่าอีก" ฉันพูดอย่างชื่นชม
"ฮ่าๆ ไม่ขนาดนั้นหรอก" เรสนี่ว่าเเบบเขิลๆ
"เค้าว่ากันว่า พวกเฮตอลความลับเยอะ" เอนอทเเซวไปขำไป

เรานั้งคุยกันได้สักพักฉันก็ขอตัวไปเข้าห้องน้ำ เฮ้อออออ พอได้รู้จักอย่างจริงๆจังเเล้ว

พวกนี้ก็ไม่ได้ร้ายอะไร ออกจะน่ารักดีด้วยซ้ำ เเละอีกสิ่งหนึ่งที่ฉันได้รู้มาคือ การที่จะเข้าไปเรียนในฮาว็อท เค้าจะเเบบกลุ่มเราทั้งหมดในกลุ่มจะมีทั้ง เทพ ปีศาจ เเวมไพร์ หมาป่า เเละเฮลตอล
เพราะงั้งจึงไม่น่าแปลใจว่าทำไม เอนอท รีฟิว ฟาโร เเละ เรสรี่ ถึงดูสนิทกันจัง เอ๋ ? จะว่าไป กลุ่มนั้นขาดไป1นี้นา เเละก็คงเป็นเผ่าพันธุ์เดียวกันกับฉันด้วย เเต่งช่างเหอะ ไม่ได้สนใจยุเเล้ว

พลั๊ก 

"โอ้ย!" ฉันต้องร้องอย่างสุดเสียง เพราะเดินชนกับใครสักคนที่ตัวเย็นเฉียบ เดาว่าเเวมไพร์เเน่ๆก็เเหงสิ พวกนั้นมันสัตว์เลือดเย็นนิน่า
"เดินยังไงให้ชนเนี๊ย มีตามั้ยเนี๊ยเธอ! " O.O ให้ตายสิ นี้ผู้ชายหรอ ปากน่าเตะอะไรเช่นนี้ กร๊าซ์
ไอ้เเวมไพร์บ้าเลือดดดดดดดดดดดด กรี๊ดดดดดด
"นี้ นายนั้นแหละ ฉันเดินมาดีๆนายเดินมาชนฉันเองน่ะ ยังจะมาปากดีมาว่าฉันอีก" ฉันว่า
ชิส!น่าตาก็ดี ใบหน้าที่หวาน คม ในตาสีเหลืองออกน้ำตาลๆ นี้บ่งบอกถึงเชื้อเเวมไพร์ที่มีเชื่อสายของกลุ่ม คาเมร่า โอ้วไม่น่ะ ถ้านิสัยมันจะขัดกับหน้าตาเเละเชื้อสายขนาดนี้
"หึ! เสียเวลา ฉันไปละ" ว่าเเล้วนายนั้นก็เดินไปเเบบไม่ขอโทษฉันสักนิด ! 
 

ไม่นานฉันก็เดินกลับมาที่เดิม เเต่คราวนี้ รีฟิวสั้งอาหารมาเต็มโต๊ะไปหมด ให้ตายสิจะกิน

อะไรเยอะเเยะเนี๊ย ทั้งคาโบนาร่า  ฟัวกราส์ โปเลนต้า เนื้อวัววากิว ออมเล็ต เเละอีกเยอะ
"โหหหหห สั้งมาเยอะขนาดนี้จะกินหมดหรอ" ฉันนั้งพร้อมบ่น
"ไม่รู้ซะเเล้ว พวกหมาป่าอย่างเรา กินจุจะตาย" เอนอทว่าพร้อมขำๆ
"เฮ่ ใครว่าหมาป่า ปีศาจอย่างฉันก็จุนิเฟ้ย" ฟาโรว่าพร้อมตบหัวเอนอท
"เฮ้ยยยย เเวมไพร์อย่างฉันก็จุน่ะเว้ย" นั้น รีฟิวก็ไม่ยอมใคร
"ฉันว่ามันไม่ได้ขึ้นอยู่ที่เผ่าพันธุ์เเล้วละเเบบนี้" เรสนี่ว่าพร้อมทำน่าเอือมๆก่อนจะตักคาโปนาร่าเข้าปาก 
"ขอโทษที่มาช้า พอดีติดธุระนิดหน่อย" ผู้ชายคนหนึ่งเดินเข้ามาพร้อมนั้งลงข้างๆ รีฟิว 
"เฮ้ย ! นะ นายยยยยยย!!!! " ฉันทำตาโตเมื่อพบว่ามันคืออีตาเเวมไพร์บ้าเลือดนั้น ซวยจริง
"เหอะ!" นานนั้นทำต่านิ้งๆ ยิ้มที่มุมปาก กร๊าซ์ เท่><
"อ่าว รู้จักกันหรอ" รีฟิวถาม
"ป่าว/หึ!" เอิ่ม ไอ้ หึ นี้น่าจะรู้ว่าของใคร  = =
"เเค่คนที่เดินชนเเล้วไม่ยอมขอโทษ" นายนั้นพูด 
"ใครกัน ฉันป่าว นายนั้นแหละที่ชนฉัน" ฉันเถียงคือเป็นเอ็น ก็ฉันไม่ผิดนิ
"เอ๊าๆ อย่าทะเลาะกัน ๆ นี้ เวนิส ลูกพี่ลูกน้องฉันน่ะ ส่วนนี้ บิลีฟ " รีฟิวน่ะนำ อ่อ ชื่อเวนิสนี้เอง
"อืม!" 
"เฮ่ๆ จะโมจ่องน่ากันทำไม มากินด้วยกันๆ โครตๆอร่อยน่ะ มาเร๊วๆ" เอนอทว่าพร้อมเอาออมเล็ตเข้าปาก เเละตามด้วย ไวน์ชั้นดี
"ไปๆ กินกันเถอะ สักพักจะถึงโรงเรียนเเล้ว รีบๆกินเข้า" ฟาโรพูดพร้อมเอา เนื้อวัววากิวเข้าปาก
"ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักน่ะ นายเวนิส" ฉันพูดพร้อมเดินไปนั้งข้างๆ ราเชล ที่กำลังกินเบค่อน ไม่นานนายเวนิสก็เดินตามมา พร้อมกระซิบที่ข้างหูฉันว่า
"ไม่ยินดีที่รู้จัก หึ.....!" โอ้วไม่น่ะ เสียเรียบไ ดูเย็นชาๆ เเละน่ากลัว ทำฉันขนลุกพอง ชิ! คิดว่าฉันยินดีนักหรอหย๊ะ 
 

ขณะที่ฉันกำลังกินอาหารต่างๆนาๆที่เรียงรายอยู่ ก็รู้สึกเหมือนมีสายตาจ่องมองอยู่ตลอด

เวลาเลย ให้ตายสิ หันไปก็พบกับสายตาของอีตา เวนิส ชิ! จะจ่องอะไรนักหนา รู้ว่าสวย= =
โอ้ย จ่องเเบบนี้ใครจะกินลงกัน นี้ยังแอบคิดเลยว่าถ้าเผลอ อีตานี้จะกับฉันดูเลือกมั้ย สยอง

"นายเวนิส นายจะมองฉันอีกนานมั้ย" ฉันหันไปบ่น เมื่อรู้สึกว่าทนต่อสายตาไม่ไหว
"ใครมองเทอ ฉันมองราเชลต่างหาก หลงตัวเองเหอะ!" กร๊าซ์ โกหกๆๆๆ มันมองฉันชัดๆ
"มะ มองฉันหรอ" ราเชลพูดอย่าเขิลอาย
"อืม" เเล้วหมอนั้นก็หันไปสนใจฟังเพลงต่อ ชิ! ให้มันจริงเหอะหย๊ะ

ตึ๊งๆ ขณะนี้ เราได้มาถึงที่ ฮาว็อทเเล้ว ขอให้นักเรียนปีหนึ่งลงที่ประตูที่หนึ่ง ปีสองลงที่ประตูที่สอง ปรสามลงที่ประตูที่สาม เเละปีสีลงที่ประตูทางด้านท้ายของรถค่ะ เมื่อลงไปเเล้ว สำพาระของทุกท่านจะไปรวมกันอยู่ที่ห้องโถงใหญ่ ทุกท่านจัได้บัตรรับกระเป๋าหลังจากที่ถูกจัดกลุ่มเเละได้ห้องพักเรียบร้อยเเล้วค่ะ ตึ๊งๆ

ไม่นานรถก็จอดหน้าฮาว็อท โอโห ยิ่งใหญ่ตระการตา บรรยาไม่ถูกเลยฉัน เเต่ทางเดินเข้าไปนี้มีป้ายติดไว้5ช่องทางเดิน เป็นป้ายเเยกเผ่าพันธุ์ ตามทางเดินจะมีไฟลุกตามขอบทางเดินเป็นไฟสีต่างๆตามสัญลัษณ์ของเเต่ละเผ่าพันธุ์ เผ่าเทพ ไฟสีครีมๆทองๆ เผ่าเเวมไพร์ ไฟสีส้มๆ
เผ่าปีศาจ ไฟสีดำมีสีเเดงๆด้านใน เผ่าหมาป่า ไฟสีน้ำตาลอ่อนทองๆ เเละเผ่าเฮลตอล ไฟสีฟ้า
ให้ตายสิ พวกเค้าไปเอาไฟมาจากไหนกัน สวยงาม ฉันเดินเข้ามาตามทางที่มีไฟสีครีมทอง
เดินมาเรื่อยๆก็พบกับอุโมงขนาดใหญ่เเต่ก็มีไฟเป็นทางยาวเข้าไป คงต้องเดินระวังหน่อยละทีนี้
มืดๆเเบบนี้ถึงจะมีไฟสองข้างทางเเต่ผู้คนมากมายที่เดินมาก็อาจทำให้ชนได้ จะว่าไป เเต่ละคน
เเต่งตัวครายๆกันหมดเลย อย่างสองสาวแฝดผมสีฟ้า ใส่ชุดสีขาวครีมๆกระโปงยาวคลุมเข่า รองเท้าปูดสีครีมขอบทอง กับของตกเเต่งที่เเขนเเละคอนิดหน่อย ส่วนฉันก็ไม่ต่างอะไรจากสองแฝดนั้น เเค่ประโปงอาจยาวเกือบคลุมข้อเท้า เเละมีมุงกุฎสีทองเพื่อเป็นสัญลัษณ์เเสดงความเป็นเชื่อสาย เผ่าพันธุ์เทพผู้สูงศักดิ์เท่านั้น เเละเเน่นอนที่นี้ไม่มีใครไม่รู้จักท่านพ่อ= =