H.T.01 .ให้ตายเหอะ!รักนายได้ยังไง เเวมไพร์เจ้าเล่ห์

ลำดับตอนที่ #2 : จุดเริ่มต้น

หลังจากที่ฉันใช่ชีวิตอันเงียบสงบมานาน ท่านพ่อ ที่สุดที่รักของฉัน ก็ได้ส่งฉันมาเข้าเรียน

ที่ฮาว็อท�ด้วยเหตุผลที่ว่า�อยากให้มีเพื่อนเเละเข้าสังสมบ้างเเละเหตุเช่นนี้เองฉันจึงถูกส่งลงมา

"ท่านพ่อ ลิฟรอนานเเล้วน่ะ เมื่อไรรถของทางฮาว็อทจะมาสักที" ฉันบ่น
"รออีกนิดเถอะลูก เดี่ยวก็คงมาเเล้ว" ท่านพ่อพูดทั้งยิ้ม
�

ไม่นานฉันก็ได้ยินเสียงม้า ไม่ช้ารถม้าของทางฮาว็อทก็มาจอดสนิทอยู่ตรงหน้าฉัน�

ฉันมองด้วยความตลึง ม้าสีดำนินสองตัวรูปร่างใหญ่กำยำ ดูเเข็งเเรง สง่างามที่ถูกใช้เป็นพาหนะ
ลาก เอิ่ม ลากอะไรสักอย่าง = =' [ก็ฉันคิดไม่ออกนิ:คนเเต่ง] ที่ทำด้วยไม้สีทองสวยสง่า
ขอบด้านข้างเเละประตู ทำด้วยเหล็กอย่างดีสีเงินเเวววาววิววับ= =' เเต่กลับไม่มีหน้าต่าง

"ท่านพ่อ ทำไมไม่มีหน้าต่างอ้ะ" ฉันถามด้วยท่าทางสงสัย
"เอาน่า เข้าไปเเล้วจะรู้เอง" ท่านพ่อยิ้ม "บีลิฟลูกพ่อ เจ้าจงรักษาตัวเองให้ดี เป็นเด็กดี พ่อรักลูกเสมอ บีลิฟ" เเล้วท่านพ่อก็โผเข้ากอดฉัน
�

เมื่ออำลาเสร็จเเล้วฉันจึงเดินขึ้นไปและปริศนาในใจก็ถูกไขออก นั้นก็คือ ไม้ทองคำ

มันไม่ใช่เพียงไม้ทองคำธรรมดา มองจากด้านในทะลุโปร่งเลยทีเดียว เหมือนเรานั้งอยู่ใน
หลอดแก้วเคลื่อนที่ ให้ตายสิ แปลกตาจริงๆ

"ขอโทษคับๆ ขอทางหน่อยๆ" มีผู้ชายซึ่งโผล่มาจากไหนไม่รู้ขอทางฉัน คงเพราะฉันโมเเต่ตลึง
เลยไม่ทันคิดว่าตัวเองยืนขวางทางอยู่ เเต่ถ้าฉันเดาไม่ผิดน่ะ นายคนนั้นท่าทางน่าจะมาจาก
เผ่าพันธุ์�ปีศาจ�สังเกตได้จาก ดวงตาสีเเดง ผิวที่ออกเป็นสีน้ำตาลอ่อนๆ เล็บยาวสีดำสนิท
กับชุดผ้าคลุมสีดำมันเงางาม ให้ตายสิ ปีศาจตัวจริงขนาดไม่มีพิษอะไรยังน่ากลัวเลยจริงๆ

"นี้เค้าเรียกไม้โอเพ็นน่า"ผู้ชายคนนึงกระซิบข้างหูฉัน ฉันจึงหันไปมองก็พบกับ ชายหนุ่ม รูปร่าง
สูงใหญ่ ใบหน้าเรียวคมคาย มีเสน่ห์ ดวงตาสีน้ำตาลอ่อนๆ ผิวขาวซีด ยืนยิ้มให้อยู่�
"โอเพ็นน่า?" ฉันถามด้วยความที่ไม่เคยได้ยินชื่อไม้นี้มาก่อน
"คับ^^ความวิเศษของมันคือ มันมีสองด้านคับ ด้านนอกจะเห็นเป็นสีทองสวยงามสง่าเเต่ภายในกลับโปร่งเเสง"
"วิเศษ เเละ สวยงามที่สุด" ฉันพูดด้วยความตลึง
"ฮ่าๆ เเต่อย่าชื่นชมเพียงความงามมันเลย เทพน้อย เพราะไม้โอเพ็นน่ามันมีพิษในตัวเอง ^^
ในยามฤดูในไม้ผลิ ยางมันจะออกตามลำต้น หากใครได้สัมผัสจะร้อนเป็นไฟเเละตายอย่างช้าๆ"
" O.O"
"อย่างทรมาน" เข้าก้มลงมากระซิบที่ข้างหูฉัน ทำเอาขนลุกเลยที่เดียว
"=[]="
"ฮ่าๆ ขอโทดที่ ที่ทำให้ตกใจน่ะคับ เทพน้อย ผม รีฟิว เรียนปี3คับ เเละคุณคงปี1"
"คะ ค่ะ ฉัน บีลิฟ คุณคงเอ่อเป็น เเวมไพร์สิน่ะ " ฉันถาม
"เดาถูกเพ็งเลยคับ คุณเทพน้อยบีลิฟฟี่^^" อ๊ากกกกกกกกกกกกก นายกล้าดียังไงซ่ะ
มาเรียกฉันเเบบนี้ เชอะ เเม่จะด่าเฉ่งให้เละเลย ไอ้เเวมไพร์บ้า
"อ่อ ค่ะแหะๆ" = = [ไหนแกบอกจะด่าไง]
"ผมว่า เราไปนั้งกันเถอะคับ เพื่อนๆผมคงอย่างรู้จักคุณ" เค้าพูดพร้อมเดินนำไปยังมุมหนึ่ง มีคนอยู่ 4 คน ที่กำลังพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน
"เอิ่ม รีฟิว ฉันขอเดาว่ามีมากกว่า 1 เผ่าพันธุ์ใช่มั้ย ?" ฉันถาม
"เดาถูกอีกเเล้วคับ คุณเทพน้อยบีลิฟฟี่^^" อ๊ากกกกกกกกกกกกกก =w=
"จะดีหรอ คือลิฟไม่เคยคุยกับใครข้ามเผ่าพันธุ์มาก่อน "
"ไปที่ฮาว็อทเเล้วจะต้องเจอกับอะไรหล่ายๆอย่างเชื่อสิ ^^ มันเป็นการเริ่มต้นที่ดี"
"เอางั้งก็ได้" เอาวะ บางทีอาจจะถูก ไปที่ฮาว็อทอาจจะเจออะไรอีกเยอะ เฮ้ออออ�

-----------------------------------------------------------------------------------------

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ง่วงมากเลยเเหละ
เเต่ตอนนี้ ขอดูจุดนัดพบก่อนน่ะ ^^ 555555 นิยายเป็นไงก้อคอมเม้นมาน่ะ
เริ่มต้นอาจไม่ค่อยดีเท่าไร 5555 ยังไงคืนนี้ฝันดีค้ะ
�