PenPusher นักเขียนยอดนักสืบ

เนื้อเรื่อง

"นี่แกทำอะไรลงไปเนี่ย!?"
"ม...ไม่มีอะไร" เสียงครางสั่นและเบาลอดออกมาจากปากของคนที่กำลังยืนอยู่เบื้องหน้า ในมือมีวัตถุมีคมสีเงินมันปลาบอยู่ เลือดสีแดงฉานค่อยๆไหลออกมาจากปากแผลที่ข้อมืออย่างช้าๆ เพราะมีดบาดเข้าไปยังไม่ลึกถึงเส้นเลือดใหญ่
"เรื่องแค่นี้มันจะอะไรมากมายนักเนี่ย! อีแค่ผู้หญิงคนเดียวทำให้แกเป็นถึงขนาดนี้เลยรึไง"
"แกไม่เข้าใจฉันหรอก"
"ใช่ ฉันไม่เข้าใจแก" เขาสบถออกไป "แต่แกควรจะเข้าใจตัวเองบ้างนะว่าเพราะอะไรเรื่องมันถึงได้เป็นอย่างนี้"
"เขา...เขาไม่ได้เข้าความรู้สึกของชั้นเลย" เขาหยุดเว้นช่วงสะอื้นระยะหนึ่ง "ชั้นอุตส่าห์ทำทุกสิ่งทุกอย่าง ยอมละทิ้งทั้งความสะดวกส่วนตัว ทั้งครอบครัวเพียงเพื่อต้องการให้เขามีความสุข แต่เค้ากลับไม่เคยสนใจไยดีฉันเลย" เขาเริ่มเอามีดโกนมาทาบไว้ที่ข้อมือและพร้อมที่จะกดลงไปอีกรอบ ความรู้สึกของเขาเริ่มล่องลอย เขาแทบจะไม่มีสติอะไรอีกแล้วในตอนนี้
"หยุดซะทีเถอะน่า นายทำอย่างนี้แล้วมันจะเกิดประโยชน์อะไรขึ้นมา"
"ฉันไม่อยากอยู่บนโลกนี้ต่อไปแล้ว ฉันไม่อยากจะไปเจอหน้าผู้คนภายนอก ปล่อยฉันตายอยู่ที่นี่คนเดียวเถอะ"
"ไม่ได้!" เขาขึ้นเสียง "ฉันไม่มีทางปล่อยให้นายตายอย่างนี้แน่ๆ"
แล้วเขาก็รีบเข้าไปพยายามแย่งมีดออกจากมือของอีกคนด้วยความรวดเร็ว
"ปล่อยนะ!" เขารีบแย่งมีดคืนมา
"ฉันไ่มปล่อยจนกว่านายจะยอมคิดแล้วมาคุยกับฉันดีๆ"
"พอทีเถอะน่า!"
หลังจากตะคอกด้วยความโกรธ เขาก็พยายามดึงมีดในมือของอีกคนออกมาเต็มแรง จนทำให้คนที่กำมีดอยู่เอนตัวลงไปตามแรงกระชากนั้น
"อูย" เขาร้องขึ้นเบาๆหลังจากลงไปนอนกองอยู่กับพื้น "นี่แกไปเอาแรงมาจากไหนเนี่ย"
เขาหันไปทางอีกคนที่ดึงเขาลงมานอนกองอยู่ตรงนี้ แต่เขาก็ต้องชะงัก เมื่อภาพที่เห็นนั้น เป็นภาพที่เขาไม่ต้องการที่จะเห็นอีกเป็นแน่
มีดโกนคมกริบเล่มบางกรีดพาดคอของคนที่นอนอยู่ตรงหน้า ของเหลวสีแดงเหนียวข้นไหลเป็นแนวตรงออกมาจากบาดแผลที่ถูกกรีดนองทั่วพื้น พูดแล้วก็เหมือนฟ้ากลั่นแกล้ง มีดโกนที่ไม่น่าจะใช้สับอะไรให้รูใหญ่ได้นอกจากแผลกรีดบางๆ แต่รอยตัดของมันกลับลึกลงไปจนถึงคอหอยโดยที่มีมีดปักคาอยู่อย่างนั้น ลำคอด้านหน้าของเขาอ้ากว้างจนสามารถเห็นได้แม้แต่การเคลื่อนไหวภายในหลอดลม  ดวงตาเบิกโตไร้ซึ่งแววตาแห่งการมีชีวิตเหมือนเมื่อครู่ก่อนหยุดนิ่งโดยไม่มีวี่แววว่าจะกลับมาเป็นเหมือนเดิม
เขาหยุดมองอย่างงงปนตะลึง ลมหายใจของเขาแทบจะหยุดนิ่งไปตามร่างกายที่อยู่เบื้องหน้า
""