Fic -SasuNaru-My Loveเป็นแฟนกันนะ

ข้อมูลเบื้องต้น

เรื่อนี้ก็เป็นShort Fic เรื่องที่2 ของเราหากมีข้อผิดพลาดต้องขออภัย


เรื่องนี้แนว Yaoi (ชายxชาย)

ตัวละคร
Sasuke

เมะของเรา เอ๋ย!!ไม่ใช่ของ'นารูโตะ'ต่างหาก
Naruto


โห!!!ไมเคะของเราแมนขนาดนี้

ถ้าสนใจ/ชอบคู่อื่นก็บอกเราด้วยน่ะ
แชร์ความ Y เพื่อความ Fin
 

เนื้อเรื่อง

Short Fic < SASUNARU >

ตอน < My love เป็นแฟนกันนะ >

            ......................................

            SASUKE PART

            ตั้งแต่ที่นารูโตะและซากุระ ตามผมกลับมาที่ ‘โคโนฮะ’ ผมก็มักจะคิดเรื่องของ ‘นารูโตะ’ มากขึ้น  ทั้งเป็นห่วง กลัวจะบาดเจ็บ  ทั้งหึงทั้งหวง ไม่อยากให้ใครเข้าใกล้

            ความรู้สึกแบบนี้  เค้าเรียกกันว่า

            ‘รัก’

            รึเปล่า

            วันนี้แหละผมจะต้องคุยเรื่องนี้กับหมอนั่นให้รู้เรื่องให้ได้

อีกด้านหนึ่ง

NARUTO PART

            ทำไมรู้สึกเสียวสันหลังแปลกๆแฮ่ะ!!!  แต่ชั่งเหอะไปกินราเมงดีกว่า~ ^ v^

            “อิ~จิ~รา~กุ~ราเมง~”

            ระหว่างทางผมเห็นซาสึเกะยืนอยู่หน้าร้านอิจิรากุแถมผู้หญิงแถวๆนั้น ‘กรี๊ด’ หมอนั่นน่าดู

            ‘เฮอะ!! น่าหมั่นไส้เฟ้ย!!!’

            ดูเหมือนว่าหมอนั่นจะเห็นผมเลยเดินเข้ามาหา

            “ไง ฉันมีเรื่องจะคุยกับนาย ตามมา”  พอหมอนั่นพูดจบมันก็ลากผมไปเฉยเลย

            ‘ไอ้คนเอาแต่ใจ เฮอะ!!!’

ณ บ้านซาสึเกะ

            “นายลากฉันมาบ้านนายเนี่ยนะ”  ฉันละไม่เข้าใจแกจริงๆ ถ้าจะคุยก็คุยที่อื่นก็ได้ทำไมต้องที่บ้านว่ะ  หรือมันจะหลอกเรามาบ้านแล้วฆ่าหั่นศพ แบบฆาตรกรรมอำพรางอะไรอย่างนี่อ่ะ  ToT

            มะ...มันเอาแต่จ้องผมเขม็งเลยอ่ะ  เอาว่ะทำใจสู้ถามไปตรงๆดีกว่า

            “มะ มีอะไรก็รีบๆพูดมาดิว่ะ”

            “ฉันอยากบอกว่า...เราคงเป็นเพื่อนกันไม่ได้อีกแล้วล่ะ”

            “ห่ะ!!! ถึงฉันจะน่ารำคราญ  ตะ แต่จะเลิกเป็นเพื่อนกันเลยหรอ”

            “มะ มันไม่ใช่ยะ...”

            “เออ!!!  จำไว้เลยนะ ไอ้เลว ไอ้ชั่ว ไอ้... ฮึย”

            พอผมหาคำมาด่าหมอนั่นไม่ได้แล้ว ผมก็ไม่ฟังซาสึเกะพูดเลย วิ่งหนีมันออกมาจนถึงสวนสาธารณะ

            SASUKE PART

            ‘เฮ้อ~ ไอ้โรคไม่ฟังใครเนี่ยเมื่อไรจะแก้หายเนี่ย!!!!  แล้ววิ่งไปไหนละเนี่ย?!?’

            “หรือว่า...จะเป็นที่นั่น”

            พอผมคิดได้ดังนั่นก็ไม่รอช้าวิ่งไปหาจอมป่วนนั่นทันที

            “เฮ้ย!!! อย่าพึ่งหนีฉันสิ”

            หมอนั่นดันมาเห็นผมซะก่อนเลยจะวิ่งหนีผม แต่ผมเรียกไว้ก่อน โชคดีนะที่มันหยุดตามที่ผมบอก

            “มีอะไร (-_^- )”

            “เลิกเป็นเพื่อนแต่ขอเป็นแฟนไดรึเปล่า??”

            ผมเข้าไปจับมือนารูโตะไว้กันไม่ให้หนี แต่ดูเหมือนว่าหมอนั่นจะช็อกไปแล้วแฮะ J

“ o///o ”

...ฮึฮึ...น่ารัก ^ v^ แค่นี้ก็หน้าแดงซะแล้ว  ขอแหย่เล่นอีกซักหน่อยดีกว่า J

            “อะ...อืม (>///< )( >///<) ” นารูโตะพูดพรางก้มหน้าใยอมสบตากับผม

‘ฮึฮึ~~~’

            “งั้นฉันไปส่งที่บ้านนะ”

            เมื่อผมพูดจบก็ลากนารูโตะไปบ้านผมทันที!!!

•- END -•