king of the monster world

ลำดับตอนที่ #1 : ปรากฎกาย

  ณ โรงเรียนวอเวล่า โรงเรียนนี้เป็นโรงเรียนที่ประหลาดมาก ผมได้เข้ามาอยู่ที่นี่เป็นเวลาสองปีแล้ว แต่ผมก็สงสัยว่าทำไมนักเรียนที่เข้าไปในอาคารร้างไม่เคยมีใครกลับออกมา ผมจึงคิดว่าจะเข้าไปพิสูจน์กับเพือนอีกสองคนในเวลากลางคืน
  เพื่อนในห้องของผมไปที่อาคารร้างพร้อมผม เมื่อไปถึงหน้าอาคารร้างผมได้ยินเสียงบางอย่างอยู่ข้างใน เมื่อผมก้าวเข้าไปผมก็รู้สึกเวียนหัวเล็กน้อย เมื่อหายเวียนหัวผมก็รีบเดินตามเพื่อนไป
  ผมกับเพื่อนแยกทางกัน เพื่อนคนแรกไปทางซ้าย เพื่อนคนที่สองไปทางขวา ส่วนผมก็เดินตรงไป เมื่อเดินไปได้ไม่นานผมก็สังเกตเห็นห้องหนึ่ง ประตูสลักด้วยลายมังกร ขอบบานประตูเป็นสีทองช่างสะท้อนแสงจันทร์ได้งดงามเหลือเกิน
  ผมเปิดประตูเข้าไปในห้องและคนที่ผมเห็นตรงหน้านั่นก็คือ...ผมเผลอเรียกชื่อเขาออกมา
     "คะ..คุณปู่ยาเซะ"
 คุณปู่หันมาหาผมพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้าสุดแสนหวาน และคุณปู่ก็เดินเข้ามาหาผมพลางเอามือแตะไหล่ของผมเบาๆ ผมสะดุ้งตกใจเล็กน้อย ก่อนที่จะหันไปมองคุณปู่
     "ถึงเวลาแล้วที่เจ้าจะได้สืบทอดตระกูลของเรา"
เมื่อผมได้ยินคำที่คุณปู่พูดผมถึงกับอึ้งไปเลยก่อนที่จะได้สติกลับคืนมาเพราะเหมือนได้ยินใครมากระซิบเบาๆข้างหูผม ผมถอยหลังไปสองสามก้าวกำลังที่จะหลังกลับไปก็เหมือนโดนอะไรสักอย่างหยุดผมไว้ ผมจึงต้องหันหลังกลับไปหาคุณปู่ผมเดินเข้าไปอย่างช้าๆก่อนสบตาคุณปู่
     "เจ้าไม่มีวันหนีข้าไปได้หรอก แม้จะหนีไปได้แต่ข้าก็ยังหาเจ้าเจอ"
เมื่อเสียงของคุณปู่จบลง คุณปู่ก็มาปรากฎกลายอยู่หน้าผมเปรียบเสมือนคุณปู่ไม่ได้เดินมาผมไม่ยินเสียงอะไรเลย
  ผมพยายามเรียบเรียงเรื่องราวทั้งหมดและแล้วผมก็เข้าใจแล้วว่าคุณปู่พยายามบอกอะไรผมสักอย่าง
     "ครับ ผมเข้าใจทุกอย่างแล้วครับ" ผมพูดอย่างนอบน้อม
     "เข้าใจแล้วก้ดี พรุ่งนี้มาหาข้าตอนเย็นนะ" คุณปู่ยิ้มก่อนหันหลังแล้วหายไป  ผมยืนนิ่งไปชั่วขณะและตัดสิิ้นใจเิดนทางกลับไปทางเดิม เมื่อผมออกมาๆด้ผมก็รีบเดินทางกลับบ้านโดยเร็ว