คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ☁ ☂ Chapter 3 .เป็นห่วง?
Chapter 3 เป็นห่วง?
Crepper part
ฉันงงเป็นไก่ตาแตกทำอะไรไม่ถูกได้แต่กระโดด แด่วๆและ ตะโกนว่า
“นับหนึ่ง!!นับหนึ่งตกน้ำ นับหนึ่งตกน้ำ”
ก่อนจะตั้งสติเพื่อ สมน้ำหน้านายลิง ที่ตะเกียดตะกายว่ายน้ำเหมือนจะว่ายน้ำไม่เป็น
“อุว้ะห้าห้า ^O^ สมน้ำหน้าเห็นมั้ยๆ ฟ้ามีตาสวรรค์มีจริงเวรกรรมติดจรวจนายแกล้งอะไรฉันไว้ โดนซะแล้ว โฮ้ะ โฮ้ะ โฮ้ะ”
“แค่ก!! แค่ก!! ชะชะ ชะช่วยด้วยย”
“ฮ่าๆๆ นี่นาย เลิกเล่นได้แล้วขึ้นมาได้แล้วนะเบเบ้ :3 ”
“แค่กกก ช่วยด้วย ฉันว่ายน้ำไม่เป็น”
เขาสำลักน้ำและตะโกนบอกฉัน เขาแกล้งรึเปล่าเนี่ย?
“แหน่ะอย่ามา ออกแอคติ้ง - -”
“ช่วยด้วย ช่วยด้วย แค่กก ฉันว่ายน้ำไม่เป็นจริงๆ”
หลังนายลิงพูดจบ นายลิงก็จมหายลงไปในน้ำ เฮอะนายนี่ต้องแกล้งฉันอีกแหงเลย….
“นับหนึ่ง!!..”
“........ !!”
“นับหนึ่งไม่ตลกนะ ”
“นับหนึ่ง!!..”
“ไม่สนุกจริงๆนะนายขึ้นมาเดี๋ยวนี้”
ไม่มีเสียงใดๆตอบกลับมา บรรยายกาศเงียบลง เงียบมาก มีเพียงเสียงคลื่นของทะเล ที่ตอบกลับมา
ฉันชักไม่สนุกแล้วนะ ในที่สุดฉันก็ตัดสินใจกระโดดลงไปช่วยนายลิงทำไมฉันต้องช่วยเขาด้วยนะ
ฉันคว้าคอเสื้อนายลิงได้ก็ตะเกียดตะกายขึ้นมาบนเรือจนได้
“นับหนึ่งตื่นตื่นสิ ตื่น :( ” ฉันตบหน้านายลิงเรียกสติให้นายบื้อตื่นขึ้นมา
ผัวะ!! “ตื่นสิ” “นายลิงตื่น! ตื่น ตื่น” ผัวะ ผัวะ ผัวะ
ฉันเอาหูแนบลงไปที่หน้าอกของนายนับหนึ่ง -//- เพื่อฟังว่าหัวใจยังเต้นอยู่รึเปล่า ... เฮือก เงียบ!!
คนจมน้ำต้องปั้มหัวใจสิ ฉันเขย่าตัวนับหนึ่งหลายครั้งเพื่อเรียกสติก่อนที่จะปั้มหัวใจ แต่!! มันทำยังไงล่ะ
ใช่แล้วฉันเคยเห็นในหนังเขาทำกันเอามือประสานกันแล้วทุบ ทุบ ทุบ ลงไปที่หน้าอกมันต้องทำอย่างนั้น (เหรอ?)
ตุ้บ!ตุ้บ! ตุ้บ!ตุ้บ! ตุ้บ!
“นายจะตื่นมั้ยเนี่ยฉันทุบจนเจ็บมือแล้วนะ”
ตุ้บบบบบ!! ฉันใช้ส้นเท้ากระแทกกระแทกลงไป ถ้าไม่ตื่นก็ให้มันรู้ไป ก่อนจะยกขึ้นอีกครั้งและ
“ย้ากก” ตุ้บบบบบ
“แค่ก แค่ก แค่ก”
นายนับหนึ่งลุกขึ้นมานั่งสำลักน้ำ
“ตื่นแล้วนายตื่นแล้..” พรวดด!!!
ยังไม่ทันที่ฉันจะพูดจบไอ้นายนับหนึ่งก็พ่นน้ำใส่หน้าฉัน -O-
“ถุย แค่ก”
“กรี้ดด นาย นาย นาย ไอ้นับหนึ่ง นายทำอะไรของนายห้ะ!!”
“สำลักน้ำ! แค่ก ขากถุย”
“กรี้ดด อย่ามากวนส้น ฉันช่วยชีวิตนายไว้นะรู้ม้าย”
“หยุดเลยยัยปีศาจเธอไม่ได้ช่วยฉันเธอจะฆ่าฉันด้วยซ้ำไปถ้าฉันไม่รีบตื่นขึ้นมา ฉันตายแน่ๆ T T’ ”
“เอ้ะ นายพูดแบบนี้แสดงว่านายแกล้งตายงั้นหรอ?”
“ไม่ได้แกล้งนะ เค้าว่ายน้ำไม่เป็นจริงจริง YoY”
“มีอะไรกันรึเปล่าครับ?”
เสียงของคนขับเรือที่วิ่งขึ้นมาจากห้องขับเรือข้างล่างดังขึ้นขัดจังหวะฉันกับนับหนึ่ง
ที่กำลังเถียงกันพอดี แหมเพิ่งจะโผล่ออกมา - - ปีหน้าค่อยมาถามใหม่ก็ไม่สายนะคะ
“มะไม่มี้ ไม่มีอะไรหรอกฮะ(- - )( - -)(- - )( - -)”
นายลิงพูดเสียงสูงและส่ายหัวด้อกแด้ก เฮอะ!คงอายละสิท่า เป็นผู้ชายว่ายน้ำก็ไม่เป็นแถมยังให้ผู้หญิงช่วยอีก ว้าย! น่าไม่อาย :p
“มีสิค้ะ เมื่อตะกี้นายนี่ตก อุ้บ!!”
นับหนึ่งรีบกระโดดมาล็อกคอและเอามืออุดปากฉัน มือนายลิงนี่ นุ้ม นุ่ม นุ่มโคตร นุ่มมากมันนุ่มจริงๆนะ ฮึ่ย!ฉันคิดอะไรเนี่ย
“ไม่มีจริงจริงคร้าบ ^[++]^” นับหนึ่งรีบปฎิเสทและฉีกยิ้มกลบเกลื่อน
“เห็นได้ยินเสียงเอะอะโวยวาย คิดว่ามีใครตกน้ำตกท่าไปรึเปล่า”
“อ้อ ไม่เห็นมีอะไรนี่ครับ”
“งั้นก็ดีครับผมจะมาบอกว่า อีกสิบนาทีเราจะถึงเกาะแล้วนะครับเตรียมตัวด้วย”
คนขับเรือพูดจบก็เดินลงไป ฉันรู้ตัวอีกทีก็อยู่ในอ้อมแขนของนับหนึ่งซะแล้ว
ฉันรู้สึกร้อนวูบวาบที่ใบหน้าอย่างบอกไม่ถูก หัวใจเต้นแรงไม่เป็นจังหวะขาสั่นไปหมด เกิดอะไรขึ้นกับตัวช้านน :(
“ปละ ปล่อยฉันได้แล้ว>//<”
นับหนึ่งค่อยๆปล่อยตัวฉัน และยืนหน้าเข้ามาใกล้ฉัน นี่หรือว่าไอ้นายนับหนึ่งนี่จะจูบเรารึเปล่า
(นางเอกเราไม่ค่อยจะเข้าข้างตัวเองเลย = =) เฮือกก !! ฉันรีบก้าวถอยหลังแต่นับหนึ่งก็สาวเท้า
เดินเข้ามาใกล้ฉันเรื่อยๆและยื่นหน้าเข้ามาใกล้ฉัน จนฉันต้องชะงักหลับตาปี๋ เพราะไม่อยากมองสิ่งที่จะเกิดขึ้น
>/////////<
“นี่เรื่องที่ฉันตกน้ำวันนี้อย่าไปบอกใครนะ”
เขากระซิบที่ข้างหูฉัน ประโยคที่ได้ยินทำฉันแทบลงไปหัวเราะเกลือกกลิ้งกับพื้น อ่าว! นี่ไม่ได้จะจูบเราหรอ?
ฮู่ว.. ตกใจหมดเลย ฉันลืมตาขึ้น ใบหน้าของฉันกับนายลิงอยู่ห่างกันเพียงแค่คืบเดียว
ถ้าฉันสูงกว่านี้จมูกนายนั่นต้องจิ้มหน้าผากฉันแน่เลย ><
“นี่อย่าบอกใครนะตอบฉันเส้ะ”
“เฮ่ย ยัยตัวซวย!!”
“หะหา? อะอื้ม ๆ”
“ยืนเอ๋ออยู่ได้ยัยปีศาจเอ้ย นี่เธอ เป็นอะไรน่ะ? หน้าแดงแจ๋เลย”
“หือ ฉะฉะฉันหน้าแดงหรอ?” “อืมแดงมากด้วย ฮั่นแหน่ะ ^^;”
“อะไร? -//-” “ชอบฉันล่ะสิ เหอ เหอ เหอ :)”
“อะไรบ้าเหรอ” “จะบอกว่าไม่ได้ชอบรักเลยใช่มั้ยล้า ♥”
“อีตาบ้าฉันหน่ะเหรอจะไปชอบคนอย่างนาย :(”
“แล้วหน้าแดงทำไม?”
นับหนึ่งทำเสียงกวนประสาทพร้อมหลีตามองฉันอยางคาดคั้นด้วยสายตาเจ้าเล่ห์
กรี้ด อย่าทำอย่างงี้ได้ไหม?มันหวั่นไหว U_U แล้วฉันจะตอบว่ายังไงละทีนี้ - -?
“ว่าไง? ฮึ ฮึ ฮึ อุว้ะห้าห้า”
“ก็นาย...นายนั่นแหละ!!มาล็อกคอฉันผู้หญิงบอบบางอย่างฉัน ฉันก็หายใจ พอหายใจไม่ออกขาดออกซิเจนก็เลยหน้าแดงไง มั้ง :p”
“อ๋อ หรอ?” “เออสิ้”
ในที่สุดฉันกับนับหนึ่งก็นั่งเรือมาจนถึงเกาะล้านจนได้ เย่เย่อากาศที่นี่ดีมากเลย :D
ขณะที่ฉันกำลังยืนชมบรรยากาศรอบตัวอยู่หันหลังมามองอีกทีนายลิงเดินนำฉันไปที่รีสอร์ทไปแล้ว จะรีบไปไหนฮะเนี่ย :(
“สวัสดีค่ะคุณนับหนึ่ง”
พนักงานต้อนรับและพนักงานคนอื่นต่างก็ยกมือไหว้นายบื้อ คนอย่างนายนี่ก็มีคนนับถือด้วยแฮะ ฉันคิดในใจพร้อมเบ้ปาก
“นี่ค่ะคีย์การ์ดห้อง VIP ที่คุณจองไว้ : )”
เฮอะห้องวีไอพีซะด้วย :pp
“เออนี่ เพิ่มห้องให้ฉันอีกห้องสิ”
“อ๋อคงไม่ได้หรอกค่ะ พอดีว่าห้องที่นี่ไม่ว่างเลยค่ะ”
“หาว่างไงน้ะ ไม่ว่าง?!! เธอก็จัดให้มันว่างสิ”
“ไม่ได้จริงๆค่ะ!!!”
“แค่นี้ทำไม่ได้หรอ? นี่เธอไม่รู้หรือไงว่าฉันเป็นใคร?”
นายนี่มันลูกเบ่งชัดๆ พนักงานคนนั้นถอนหายใจอย่างเอือมระอาก่อนจะอ้าปากพูดขึ้น
“ทราบค่ะดิฉันทราบดีว่าคุณคือลูกเจ้าของรีสอร์ท อย่าคิดนะว่าจะมาเบ่งแถวนี้ได้ คุณพ่อของคุณสั่งดิฉันเอาไว้ว่าไม่ให้
คุณมาสร้างความวุ่นวาย และไม่ให้ก่อเรื่องที่กระทบกระเทือนต่อธุรกิจและ”
“พออ!! แจ้ไม่ต้องบ่นแล้ว ฉันเข้าใจแล้วครับป้า T T”
พนักงานคนนี้เจ๋งมาก แต่เอ้ะ นายลิงนี่นะลูกเจ้า ของรีสอร์ท ฉันไม่ได้หูฝาดใช่มั้ย?
นายลิงนี่น่าจะเป็นลูกวินมอไซค์แถวบ้านฉันมากกว่า :p
“แต่เดี๋ยวก่อน เฮ่ยนี่ก็แสดงว่า!!! O_O”
อยู่นายนับหนึ่งก้อโพล่งเสียงดังขึ้น
“อะไรของนาย”
“ฉันก็ต้องนอนห้องเดียวกับเธองั้นสิ .... ว้าก!!ไม่ ไม่เอา ไม่เอ้า ฉันจะไม่นอนห้องเดียวกับยัยปีศาจตัวซวยขาสั้นนี่เด็ดขาด ม่าย YoY”
ดู ดู้ ดู สิ ดูมันเรียกช้าน ดูมันเรียกฉัน :( นายลิงแหกปากร้องลั่นราวกับว่ามีใครมาเหยียบหางไม่
อายชาวบ้านชาวช่องเค้าเลย ฉันอายแทนนะ หน้าฉันยิ่งบ้างบางอยู่ด้วย (?)
“คิดว่าฉันอยากนอนห้องเดียวกะนายงั้นสิ”
“ใช่!!T^T ”
“ทำไมนอนห้องเดียวกับฉันแล้วมันเป็นยังไงห้ะ?”
“ถ้าฉันนอนห้องเดียวกับเธอเธอจะต้องจับฉันฆ่าข่มขืนฉันแน่เลย YOY”
“นี่นายจะบ้าเรอะนายคิดได้ยังไงใช้สมองส่วนไหนคิด”
“Y_Y”
ฉันกระชากคีย์การ์ดในมือนายบ้านั่นมา
“ถ้านายกลัวฉันนักละก็ ไปนอนตากยุงหน้ารีสอร์ทนู่น ไป้!! (- -)/ ”
ฉันตะคอกใส่พร้อมชี้นิ้วไปที่ประตูทางออกและเดินหนีไป ปล่อยให้นายลิงเกลือกกลิ้งร้องห่มร้องไห้ฟูมฟาย
เหมือนมีใครตายอยู่ตรงนั้นฉันเปิดประตูเข้าไปในห้องพัก แล้วกระโดดขึ้นเตียงทันที
“เฮ้อ!เหนื่อยจัง.. ฮู่ว วันนี้มันวันอะไรเนี่ยทำไมมันวุ่นวายจัง แล้วจะได้กลับบ้านเมื่อไหร่เนี่ย แต่จะกลับไปได้ยังไงกลับไปก็ต้องไปหมั้น”
ฉันบ่นกับตัวเอง
“ฮึ่ย ไอลิงบ้าเอ้ยเห็นฉันเป็นตัวอะไร เช้อะ รังเกียจกันมากใช่มั้ยนี่แหน่ะๆๆๆ”
ฉันคว้าหมอนข้ามาทุบและจินตนาการว่าหมอนข้างใบนี้คือนายลิง
อุว้ะห้าห้า! สะใจโว้ยทุบให้หน้านายเละไปเลย (นางเอกเราเป็นพวกโรคจิตชอบทำลายข้าวของ)
“สมน้ำหน้าต้องไปนอนตากยุงหน้ารีสอร์ทให้ยุงกัดตายไปเลย!!”
เดี๋ยวยังไงนายลิงก็ต้องร้องไห้หน้าประตูแล้วก้อทุบ ปัง! ปัง! และพูดว่า
“ฉันผิดไปเลี้ยวให้ช้านเข้าห้องเถอะ แงแง้” แน่ๆเลย อุว้ะห้าห้า(พูดเองเออเองเหมือนคนบ้า)
.ห้านาทีผ่านไป.....
.สิบห้านาทีผ่านไป...
.ยี่สิบนาทีผ่านไป.......
.ครึ่งชั่วโมงผ่านไป.........
“ครึ่งชั่วโมงแล้วนะหายหัวไปไหนเนี่ยทำไมยังไม่มาสักทีนะ?”
“เราเป็นห่วงเขา?”
“จะไปห่วงมันทำไม- -”
☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁
' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' '' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' '
' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' '
☂☂☂☂☂☂☂☂☂☂☂☂☂☂☂☂☂☂☂☂☂
สวัสดี = = (ด้วยน้ำเสียงหมดแรงแหบแห้ง)
มาอัพตอนที่สามแล้วนะคะ ที่เสียงแหบเพราะเม้นน้อยจุง - -
แต่ไม่เป็นไร้ไม่เป็นไร ไรเตอร์ไม่ท้อเล้ยย ! ตั้งใจแล้วว่า แต่งนิยายเรื่องนี้
ไม่ได้ต้องการกระแสตอบรับที่ดีเว่อร์ (หรอ?) แต่ต้องการแต่ง เพราะอยากแต่ง :D
แต่ถ้าได้กระแสตอบรับที่ดีคอมเม้นบู้มบึ้ม ยอดวิวพุ่งกระฉูด โหวตเยอะแยะวิจารณ์ท่วมท้น
นั่นก็เป็นของแถม :D ยังไงก็
ขอบคุณที่มาอุดหนุนนะคะ (คล้ายๆมาขายของ)
......................................................................................................................................................
*มุมตอบเม้น
เราจะตอบทุกคอมเม้นแม้มีอยู่น้อยนิด แต่ก็เป็นหนึ่งกำลังใจที่ยิ่งใหญ่ให้ไรท์
เราแต่งได้ออกอรรถขนาดนั้นเชียว? *0* อยากขอบคุณงามๆอีกสักสามร้อยครั้ง
สำหรับคอมเม้นน ;3 ไม่รู้จะตอบต่อว่าอะไรดี มีแค่คำคำเดียว ขอบคุณ
@~ yAyee* ~ นับหนึ่งไม่ได้จุ้ปน้า เม้นนี้นานมาก ตั้งแต่ นิยายเรายังโหลย (กว่านี้) เพิ่งได้ตอบ ขอโทษเน้
@ ยิ้มยิ้ม กลายเป็นที่รักเธอซะแล้วเหร้อะ? 55 มาช่วยนับหนึ่งเร้ว ><
@ Eveeva : เย้ยยย จริงป้าว? มันคงไม่สั้นไปเน้อะ? ชอบก็จีบเลยชอบก็จีบเลยเซ่ ชูวับชูวับ (บ้าแล้ว)><
......................................................................................................................................................
1คอมเม้น= เป็นหนึ่งกำลังใจให้ไรท์
ขอบคุณไว้ล่วงหน้าเลยนะคะ
จ้วบบ ♥
ความคิดเห็น