High school of lifE

ลำดับตอนที่ #1 : เริ่มต้น

   แสงแดดยามเช้าที่แสนจะสดใสนั่น...ไม่ได้ทำให้ผมรู้สึกดีแต่อย่างใด มิหนำซ้ำ มันยังทำให้ผมเบื่อมันอีกต่างหาก -_-
เพราะอะไรน่ะเหรอ? ก็ผมน่ะ นั่งจ้องมันมาจะครบเดือนแล้วนะ! เห้อ...ปิดเทอมเลื่อนชั้นนี่น่าเบื่อชิบเป้งเล้ย...ผมคิดพลางมองไปรอบๆ
   ตอนนี้ผมอยู่ต่างจังหวัด พอดีโดนพ่อแม่จับลอยแพน่ะ -_- ทิ้งผมไว้คนเดียวได้ง้ายยยย แต่ก็ยังดีมีเด็กๆพี่ๆป้าๆน้าๆอาๆ มาเป็นเพื่อนคุยบ้างไรบ้าง ถ้าเป็นเพื่อนผมตอนนี้พวกมันคงเล่นเกมเล่นอินเตอร์เน็ต แชทกับเพื่อน คุยกับแฟน ส่วนผมน่ะเรอะ...เหอะๆแฟนก็ไม่มี เพื่อนก็ไม่โทรมา...เหงาอ่ะเห้ยย
   ผมนอนแผ่อ้าซ่าพลางมองไปที่นิ้วชี้ข้างขวาของผมที่กำลังพันเล่นกับเถาวัลย์อยู่...ทำไม...รู้สึกเหมือนเถาวัลย์มันพันนิ้วผมแน่นขึ้น? ไม่หรอกผมคงคิดไปเอง...-_-!
   ผมมองนิ้วนั้นต่อรู้สึกเพลิดเพลินอย่างบอกไม่ถูก แล้วเถาวัลย์ค่อยๆเลื้อยพันนิ้วผมต่อ...แต่...เห้ย มันดูดนิ้วผมอ่ะ ม่ายยย ผมพยายามดึงนิ้วออกจากเถาวัลย์ อ้ากกกนิ้วนี้อยู่กับผมมา15ปีจะมาโดนเถาวัลย์แดกวันนี้ไม่ด้ายย ใครก็ด้ายช่วยณรันด้วย ~T_T~ แต่ถ้าผมร้องออกไปป้าๆน้าๆต้องหาว่าผมบ้าแหง๋มๆ...ขณะที่ผมคิดอยู่นั้นก็...

   กึก!

   อะไร?ทำไมมันเจ็บที่นิ้วอ่ะ...เห้ย...ถะ...เถาวัลย์มันกัดนิ้วโผมมมอ้ากกกกกกกกกกก มากัดเค้าไมเค้าทำไรให้~หลังจากมันกัดนิ้วผมเสร็จมันก็...ปล่อยนิ้วผมไป...แล้วจะกัดเพื่ออออออ  ผมรีบเอามือสบัดไปมาแล้วเป่า...เอ๊ะ!! เถาวัลย์กัดแล้วเป็นรูปใบไม้? เห้ยๆๆๆๆเรืองแสงด้วย!

   "รัณเป็นไร?" ผมหันไปหาพี่ชาย เอ่อ พี่ชายไม่แท้หรอกเค้าพาน้องสาวเค้ามาเล่นกับพวกผม

   "ป่าวนี่พี่นิว รัณไม่ได้เป็นไร" ว่าแล้วก็ยิ้มให้

   "มั่นใจ!? พี่เห็นรัณทำหน้าโอดโอยแทบเป็นแทบตายหลอกพี่ไม่ได้หรอกน่า" พี่นิวจ้องผม...ผมโกหกไม่เนียน?

   "รัณโดนเถาวัลย์กัด..." ผมสารภาพพร้อมกับทำทำหน้าจ๋อย

   "ฮ่ะๆ มุขใหม่เหรอตลกดีนี่" - - เห็นมะพอบอกแล้วก็ไม่เชื่อ

   "เห้ย นี่รัณพูดจริงๆนะนี่ไง" ผมยื่นนิ้วชี้ที่โดนกัดให้พี่เค้าดู

   "ไม่เห็นมีไรเลย โด่วโกหกนี่หว่า" พี่เค้าเอานิ้วผมไปจ้องใกล้ๆ ไม่นี่ว่าผมโกหกหรอ บังอาจนัก!!! ผมไม่ได้โกหกนะ!

   "รัณไม่ได้โกหกนะ!" ว่าแล้วผมก็กำมือแล้วทุบอกพี่เค้า(เหมือนจะเกย์)พี่เค้ารวบมือผมแล้วดึงผมไปกระซิบเบาๆ

 
   "เกย์ใช่ไหมเนี่ย" แล้วก็ระเบิดเสียงหัวเราะออกมา โอยหูจะแตกแล้วโว้ยยยยย

 
   "พี่นิว!" เสียงหญิงสาวดังขึ้น ใครวะ?

 
   "หวาน!" พี่นิวพูดด้วยน้ำเสียงที่ดูตกใจนิดๆ

 
   "ก็ใช่น่ะสิ พี่นิว ไอ้นั่นน่ะใคร กิ๊กใหม่หรอ อ้อ เดี๋ยวนี้หากิ๊กผู้ชายแล้วดิ ถ้าพี่นิวไม่รักหวาน ไม่ใช่สิ ถ้าพี่นิวชอบผู้ชายแล้วจะมาจีบหวานทำไม!" หวานตะคอกพร้อมน้ำตา นี่ไม่ใช่นิยายเกย์นะเฟ้ยย 

   "เดี๋ยวเด้ คิดเองเออเองแบบนี้มันใช้ได้ที่ไหน หยุดร้องแล้วฟัง!"ผมตะคอกบ้างหวานเงียบแล้วจ้องผมตาปริบๆนั่นเป็นสัญญาณที่บอกว่าเธอพร้อมจะฟังผมละ "ผมไม่ใช่เกย์! เข้าใจตรงกันนะ ถึงจะยังไม่เคยมีแฟนจนอายุ15แล้วก็เหอะ แต่ผมไม่ได้ชอบมนุษย์เพศผู้ ผมชอบมนุษย์เพศเมียครับ แล้วยิ่งเป็นมนุษย์เพศผู้ที่มีนิสัยแบบไอ้คุณนิวเนี่ย ผมไม่เอามาทำพันธ์หรอกครับ! อ๊ะๆ อย่ามโน ผมไม่ได้ว่าคุณตาบอดที่มาคบกับไอ้คุณนิว แต่ผมจะว่าคุณโง่..." รู้สึกวาบๆ ผมหันไปมองต้นกำเนิดรังสีอำมหิต...พี่นิวจ้องผมประมาณว่า เปลี่ยนคำพูดเลยนะไม่งั้นกูจะแดรกหัวเมิงงงง "เอ๊ย ไม่ใช่ๆๆๆ ผมไม่ว่าอะไรหรอก เพราะไอ้นี่มันเป็นคนดีมากกรักลูกรักเมีย คุณเลือกคนถูกละครับ" ว่าแล้วผมก็ยิ้มให้หวานอย่างเป็นมิตร

   "รัณ...พี่ยังไม่มีลูก" พี่นิวพูดเสียงเย็นเยียบอ่า ลืมไปๆๆๆ

   "อ่า...ค่ะๆๆๆ" หวานพยักหน้าอย่างเข้าใจ

   "อืม" ผมเดินเข้าบ้าน -_- เหนื่อยอ่ะ...คุยกับผู้หญิงมันลำบากงี้นี่เอง เห้อเข้านอนดีกว่าเนอะผมว่า...ผมก้มมองนิ้วที่โดนเถาวัลย์กัด...เนี่ยก็รอยใบไม้เนี่ยไม่เห็นหรือไงไอ้พี่นิว ช่างแม่ม อาบน้ำดีกว่า...

-----------------------------------------------------------------------------------------------------

เป็นไงบ้างคะกับตอนแรก casd ก็เพิ่งแต่งแล้วเอาลงเป็นครั้งแรก เคยแต่งหลายเรื่องค่ะ แต่ไม่ได้เอาลง555 ถ้าไม่สนุกหรือมีข้อแนะนำอะไร casdพร้อมจะรับฟังค่ะ แต่ถ้าสนุกก็ขอให้...อ่านกันต่อไปนะคะ555 แต่ก็ขอย้ำอีกครั้งนะคะว่านี่ ไม่ใช่นิยายเกย์ค่ะ แต่จิ้นกันได้นะcasdไม่ห้าม555 

ป.ล. ขอแทนตัวเองว่า casd นะคะ แต่จะเรียกยังไงก็ได้เลยค่ะ แล้วก็ยังไม่แนะนำตัวละครเลยค่ะขออภัยมณี