ลำดับตอนที่ #12
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : 8 : My anxiety
"เฮ้ ตื่นมากินข้าวได้แล้วมั้ง"
"งืมงำๆ"
กำลังง่วงๆอยู่เลย อยู่ดีๆก็ถูกปลูกให้ตื่นซะงั้น อยากนอน...zZZ
"นอนต่อได้ไหม?" ผมถามด้วยเสียงอู้อี้
"ตามใจนายนะ แต่กลัวนูน่าจะว่าเอา"
นูน่าหรอ? อา...
ผมก็(พยายาม)ขยี้ตา แล้วบิดขี้เกียจ พอตื่นเต็มตาก็พบกับ...
"ไง เหนื่อยมาจากไหน?"
เฮ้ย! หน้าฮยองใกล้ผมไปนะ O//o
"เอ่อ..."
"ไปกะ...กินข้าว..."
ผมกับฮยองหันหน้าไปทางประตูโดยมิได้นัด(คนชื่อ)หมาย ก็เจอกับเจ้าของเสียงหน้าละอ่อน...กงชาน! O[]o
"ฮยองไม่ลง ผมลงไปก่อนแล้วกัน"
แล้วกงชานก็รีบวิ่งไปทางบันไดแทบจะทันทีทันใด คือ...ผมเข้าใจนะ ใครมาเห็นสภาพเมื่อกี๊คงตกใจนิดหน่อย แต่กับกงชาน...เฮ้อ...
"งั้นขอตัวนะครับ..."
แล้วผมก็รีบออกจากห้องทันที พอลงมาก็มาเจอกับฮยองวูกำลังทานข้าวอย่างเอร็ดอร่อย
"กงชานล่ะ?" นั่นไม่ใช่เสียงผมที่ถามไป แต่เป็นเสียงคนที่เดินตามกันลงมา
"ไปทางบ่อน้ำพุน่ะ"
พอไดคำตอบ คนที่อยู่ข้างหลังผมในตอนแรกกลับเดินมาข้งหน้าเพื่อตามหาคนที่ถามทันที ผมก็อยากจะตามไป แต่คงจะผิดพิรุธไปเลยได้แต่ถอนหายใจและนั่งกินข้าวเป็นเพื่อนฮยองวูแทน...
เขาสองคนจะเป็นยังไงบ้างนะ?
จะคุยเหมือนคนที่เคยคุยกันมาหรือยังไง สับสนแฮะ... เฮ้อ...
สิบนาทีผ่านไป...
ผมกินข้าวจนอิ่ม ก็ขอตัวไปเดินเล่นข้างนอก จนมาเจอกับลานบ่อน้ำพุ ก็เห็นทั้งสองมีสีหน้าเคร่งเครียด แล้วกงชานก็เดินกลับมาทางที่ผมยืนอยู่ ผมจึงรีบซ่อนตัวเป็นการด่วนเพราะกลัวถูกจับได้ พอกงชานเดินผ่านไปแล้ว ผมก็ออกจากที่ซ่อนและตรงไปหาฮยองจินทันที เห็นสีหน้าเคร่งเครียดแล้วผมไม่สบายใจเลย...
ฮยองจินเห็นหน้าผมก็ก้มต่อเหมือนเดิม ผมจึงนั่งลงตรงพื้นที่ข้างๆกัน และมองไปยังคนที่นั่งกลุ้มใจอย่างจะเป็นจะตาย ผมไม่สบายใจเลยแฮะ ไม่รู้เลยว่ามันเกี่ยวอะไรกับผมหรือเปล่า หรือผมจะคิดไปเอง แต่ก็ไม่ชอบหน้าฮยองเป็นอย่างนี้อยู่ดี
"ไม่สบายใจอะไรก็บอกได้นะครับ..."
"ขอบใจนะ ^^"
ถึงจะยิ้มให้ก็เถอะ แต่ก็เศร้าเต็มที
"ฮยองทานข้าวหรือยัง ไปทานก่อนดีไหม?"
"เอางั้นก็ได้ หิวเหมือนกัน"
แล้วผมก็พาฮยองเดินกลับเข้ามาในบ้าน ตลอดทาง ฮยองไม่พูดอะไร แต่กลับส่งยิ้มให้เป็นคำตอบแทน และจับมือผมอีกด้วยแหน่ะ ผมก็ตกใจ แต่ถ้าคนที่ต้องการกำลังใจจากฮยองก็คงจะทำแบบนี้ล่ะมั้ง ถึงไม่รู้ว่าเป็นเรื่องอะไร แต่ผมขออยู่ข้างๆฮยองได้ไหม? อย่างน้อยที่สุด ขอแค่เป็นผู้ดูแลที่อยู่ห้่างๆอย่างห่วงๆก็พอ :')
...
TBC @ 9 : My feeling [J]
...
[Natkool's] : ตอนนี้อยู่จังหวัดพระนครศรีอยุธยาจ้า มาเที่ยวแต่ก็แต่งฟิคต่อ 555 (พยายามสูง) แต่ดูจากเวลาอัพก็น่าจะรู้ว่า(โคตร)ง่วง งั้นขอตัวไปก่อนแล้วกัน อัพอีกสักตอน 555 ตอนต่อไปหนุ่มลีดเดอร์ออกโรงบ้างละ ลองดูนะว่าเขาจะบอกอะไร :D
"งืมงำๆ"
กำลังง่วงๆอยู่เลย อยู่ดีๆก็ถูกปลูกให้ตื่นซะงั้น อยากนอน...zZZ
"นอนต่อได้ไหม?" ผมถามด้วยเสียงอู้อี้
"ตามใจนายนะ แต่กลัวนูน่าจะว่าเอา"
นูน่าหรอ? อา...
ผมก็(พยายาม)ขยี้ตา แล้วบิดขี้เกียจ พอตื่นเต็มตาก็พบกับ...
"ไง เหนื่อยมาจากไหน?"
เฮ้ย! หน้าฮยองใกล้ผมไปนะ O//o
"เอ่อ..."
"ไปกะ...กินข้าว..."
ผมกับฮยองหันหน้าไปทางประตูโดยมิได้นัด(คนชื่อ)หมาย ก็เจอกับเจ้าของเสียงหน้าละอ่อน...กงชาน! O[]o
"ฮยองไม่ลง ผมลงไปก่อนแล้วกัน"
แล้วกงชานก็รีบวิ่งไปทางบันไดแทบจะทันทีทันใด คือ...ผมเข้าใจนะ ใครมาเห็นสภาพเมื่อกี๊คงตกใจนิดหน่อย แต่กับกงชาน...เฮ้อ...
"งั้นขอตัวนะครับ..."
แล้วผมก็รีบออกจากห้องทันที พอลงมาก็มาเจอกับฮยองวูกำลังทานข้าวอย่างเอร็ดอร่อย
"กงชานล่ะ?" นั่นไม่ใช่เสียงผมที่ถามไป แต่เป็นเสียงคนที่เดินตามกันลงมา
"ไปทางบ่อน้ำพุน่ะ"
พอไดคำตอบ คนที่อยู่ข้างหลังผมในตอนแรกกลับเดินมาข้งหน้าเพื่อตามหาคนที่ถามทันที ผมก็อยากจะตามไป แต่คงจะผิดพิรุธไปเลยได้แต่ถอนหายใจและนั่งกินข้าวเป็นเพื่อนฮยองวูแทน...
เขาสองคนจะเป็นยังไงบ้างนะ?
จะคุยเหมือนคนที่เคยคุยกันมาหรือยังไง สับสนแฮะ... เฮ้อ...
สิบนาทีผ่านไป...
ผมกินข้าวจนอิ่ม ก็ขอตัวไปเดินเล่นข้างนอก จนมาเจอกับลานบ่อน้ำพุ ก็เห็นทั้งสองมีสีหน้าเคร่งเครียด แล้วกงชานก็เดินกลับมาทางที่ผมยืนอยู่ ผมจึงรีบซ่อนตัวเป็นการด่วนเพราะกลัวถูกจับได้ พอกงชานเดินผ่านไปแล้ว ผมก็ออกจากที่ซ่อนและตรงไปหาฮยองจินทันที เห็นสีหน้าเคร่งเครียดแล้วผมไม่สบายใจเลย...
ฮยองจินเห็นหน้าผมก็ก้มต่อเหมือนเดิม ผมจึงนั่งลงตรงพื้นที่ข้างๆกัน และมองไปยังคนที่นั่งกลุ้มใจอย่างจะเป็นจะตาย ผมไม่สบายใจเลยแฮะ ไม่รู้เลยว่ามันเกี่ยวอะไรกับผมหรือเปล่า หรือผมจะคิดไปเอง แต่ก็ไม่ชอบหน้าฮยองเป็นอย่างนี้อยู่ดี
"ไม่สบายใจอะไรก็บอกได้นะครับ..."
"ขอบใจนะ ^^"
ถึงจะยิ้มให้ก็เถอะ แต่ก็เศร้าเต็มที
"ฮยองทานข้าวหรือยัง ไปทานก่อนดีไหม?"
"เอางั้นก็ได้ หิวเหมือนกัน"
แล้วผมก็พาฮยองเดินกลับเข้ามาในบ้าน ตลอดทาง ฮยองไม่พูดอะไร แต่กลับส่งยิ้มให้เป็นคำตอบแทน และจับมือผมอีกด้วยแหน่ะ ผมก็ตกใจ แต่ถ้าคนที่ต้องการกำลังใจจากฮยองก็คงจะทำแบบนี้ล่ะมั้ง ถึงไม่รู้ว่าเป็นเรื่องอะไร แต่ผมขออยู่ข้างๆฮยองได้ไหม? อย่างน้อยที่สุด ขอแค่เป็นผู้ดูแลที่อยู่ห้่างๆอย่างห่วงๆก็พอ :')
...
TBC @ 9 : My feeling [J]
...
[Natkool's] : ตอนนี้อยู่จังหวัดพระนครศรีอยุธยาจ้า มาเที่ยวแต่ก็แต่งฟิคต่อ 555 (พยายามสูง) แต่ดูจากเวลาอัพก็น่าจะรู้ว่า(โคตร)ง่วง งั้นขอตัวไปก่อนแล้วกัน อัพอีกสักตอน 555 ตอนต่อไปหนุ่มลีดเดอร์ออกโรงบ้างละ ลองดูนะว่าเขาจะบอกอะไร :D
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น