ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    fic [บายอง B1A4] : นางฟ้าเกี่ยวใจนายกรุ๊ปเลือดบี

    ลำดับตอนที่ #10 : 6 : My new residence

    • อัปเดตล่าสุด 24 ก.ย. 55


     1 สัปดาห์ผ่านไป...

    หลังจากวันนั้น ผมกับฮยองก็ไม่ค่อยได้คุยกันนอกจากเรื่องงาน รวมถึงกงชานด้วยอ่ะนะ เฮ่ออออ~ ชีวิตนี้ช่างแสนเศร้าไงชอบกล...

    "ไอ้โร~"

    "..."

    ป้าบ!

    "โอ๊ย~ อะไรวะ?" ใครมาตบหัวผมกันล่ะเนี่ย~ พอผมมองไปก็พบกับ...

    "คุณฮว้านนนนน~ ตบทำแป๊ะไรครับ?" ผมพูดกับคนที่ตบหัวผมพร้อมกับเอามือลูกหัวปลอยๆ

    "ก็เหม่ออยู่นั่นเอง เป็นอะไร?"

    แล้วจะให้ผมตอบว่าไงดีล่ะ?

    "เปล่า~ นั่งคิดเรื่องงานอ่ะ" แถไว้ก่อนแล้วกัน...

    "สองคนนี้มาอยู่ตรงนี้เอง~ เจ๊เขาเรียกแล้วอ่ะ" ฮยองวูเอ่ยขึ้น

    "รับทราบฮะ" เราสองคนเอ่ยขึ้นพร้อมกัน และเดินเข้าไปในห้องทำงานของพวกเรา

    พอก้าวมาถึง คุณเจ๊ที่ว่าก็พูดๆๆแล้วก็พูด สรุปได้ใจความว่า 'พรุ่งนี้...เราจะย้ายบ้านกัน!' เหอ? ต้องย้ายไปนอนที่อื่นด้วยหรอเนี่ย~ แล้วคอนโดผมล่ะ?

    "มีใครติดอะไรไหม?" เจเจ้เอ่ยขึ้น

    "ไม่มีฮะ" หนุ่มๆ 5 คน ตอบพร้อมกัน ไม่มีอะไรก็ได้

    "คือ เราจะอยู่ที่นั่นสัปดาห์เว้นสัปดาห์ ใครที่อยู่บ้านคงไม่อะไรหรอกมั้ง แต่ใครที่อยู่คอนโด ทางบริษัทได้คุยแล้ว ก็ไม่ต้องห่วงอะไรแล้วล่ะ"

    อย่างน้อยก็ค่อยยังชั่วในส่วนนี้ เผื่อเขากินเงินทั้งเดทอนถึงแม้ผมไม่ได้พักอ่ะ -*-

    "เอาเป็นว่าเตรียมของไปอยู่ที่ใหม่ในวันพรุ่งนี้นะ มาเจอกันที่นี่ตอน 11 โมง"

    แล้วเราก็แยกย้ายกันกลับ จะว่าไปผมรู้สึกว่าเงียบๆแล้วมันอึดอัดยังไงบอกไม่ถูก แต่ก็...ทำไงได้อ่ะ ไม่รู้จะพูดอะไรด้วย เฮ่อ...

    วันต่อมา...

    "ทุกคนมาครบแล้วนะ เอาล่ะ เอาของขึ้นรถได้จ้า~"

    แล้วพวกเราก็เอาของขึ้นรถแล้วก็แยกย้ายกันนั่งตามใจชอบ ว่าแต่...ทำไมผมที่ขึ้นเป็นคนสุดท้าย ทำไมต้องเหลือที่นั่งตรงฮยองจินด้วยล่ะ... แต่ผมก็ตัดสินใจนั่งเพราะไม่อยากให้มีความผิดปกติอะไร...

    "..." ความเงียบเกิดขึ้นระหว่างเราสองคน ไม่มีคำพูดเอื้อนเอ่ยอะไร เฮ่อออ~ อยากจะบ้าตาย~ ผมเลยตัดสินใจฟังเพลง แล้วฮัมเพลงเบาๆ พยายามมองไปที่อื่นแทน

    ตุ้บ!

    หือ?...พอผมมองไปทางซ้ายก็พบว่า...มีคนเอาหัวหนุนไหล่ผมอยู่! เอ่อ...มัน...เกร็งบอกไม่ถูกแฮะ...

    ผมก็นั่งตัวเกร็งอยู่อย่างนั้น ไม่มีสติที่จะฟังเพลงอีกต่อไป จนถึงที่พัก ผมจึงปลุกฮยองให้ตื่น แต่ผมก็ชะงักชั่วครู่ เพราะหน้าฮยองตอนหลับมันช่าง...น่าหลงใหล...แต่ผมก็คิดได้แค่แปปเดียว กลัวคนอื่นสงสัย ผมเลยรีบปลุกฮยองให้ตื่น...

    "ฮยอง...ตื่นได้แล้วครับ..."

    "หือ?..." แล้วฮยองก็ลืมตาขึ้น พอฮยองเห็นว่าตัวเองนอนอยู่บนไหล่ผมก็รีบเอาหัวขึ้นทันที พร้อมกับเอ่ยว่า..."โทษที"

    แล้วเขาก็เดินลงรถไปก่อนผมเฉย อา...จะพูดว่าไงดีนะ...

    แล้วเราก็ขนของเข้าไปในตัวบ้านกัน...โห! บ้านหลังใหญ่เหมือนกันนะเนี่ย

    "เอาล่ะ หลังจากที่ทุกคนวางของไว้เรียบร้อยแล้ว ก่อนเอาของขึ้นไปเก็บ เราก็จะมีอะไรให้ทำกันอย่างนึง..."

    "อะไรฮะ?" กงชานถามขึ้น

    "ก็...เพื่อสร้างความสนิทสนมกัน เราก็จะให้..."

    "...?"

    "จับฉลากเพื่อหาคู่นอนจ้า"

    อา...แล้วผมจะได้ใครล่ะครับ...?

    ...

    TBC @ 7 : My roommate

    ...

    [Natkool 's] : แฮ่~ ไม่ได้โผล่มานานกว่า 2 สัปดาห์ WR.อยากร้องไห้~ ไม่ได้อัพนาน T^T กลัว RD.คิดถึง มีใครคิดถึงบ้างจ๊ะเนี่ย~ (เงียบ = =') เอาเปนว่า...มาอัพให้อีกหน่อยเน้อ อย่าเพิ่งโกรธกัน ^^' ขออภัยนะคะเพราะไม่ว่างเลย แค่เล่น facebook ได้ก็เกือบบ้าแล้วค่ะ - -* สำหรับตอนนี้ก็ผ่านไปอีกตอน ขอให้ชอบนะจ๊ะ วันนี้ก็ขอตัว แล้วพบกันใหม่กับ '7 : My roommate' วันนี้ก็บ๊ายบาย (ไม่อยากจากไปเลยแฮะ -0-")





    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×