หนุ่มซ่าหน้าทะเล้นปะทะสาวนักเต้นจอมแก่น

ลำดับตอนที่ #2 : ณ ร้านอาหาร"ริมทาง"

ณ  ร้านริมทาง

เจ๊เบิ้ม..นานาขอเหมือนเดิม ข้าวผัดกุ้งไม่ใส่กุ้ง   ใส่ปูแทน

หน้าเจ๊แก¯_¯ เขาเรียกข้าวผัดปู ย่ะยัยนานา

อิอิ..นั่นแหละสั่งขำขำนะเจ๊

แล้วหนูมุกเอาไรจ๊ะ

มุกขอราดหน้าหมี่กรอบคร่า

จ้า..٨_٨

ดูทำหน้าให้ยัยมุก ٨_٨ ทีนานาสั่งนะทำหน้ายังตูด

เอ้าได้แล้วยัยจอมแก่น

อ้ำกินล่ะนะ u_u  อร่อยจังเลยไม่ว่าจะกี่ครั้งกี่ครั้งรสชาติก็ยังเหมือนเดิม

ขณะที่ฉันกะยัยมุกกำลังฉลองกันอยู่ก็มีผู้ชายสองกลุ่มกำลังจะมีเรื่องกัน

ฉันจึงพูดออกไปว่า

นี่..ถ้าจะตีกันไปตีที่อื่นที่นี่ร้านอาหารฉันจะกินข้าว---เข้าจั้ย

น้องสาวอย่ามายุ่งดีกว่า

ใครน้องสาวแกฉันมีพี่ชายคนเดียว--นี่นานามากินต่อเถอะ

ก็ดีกำลังอาหย่อยเลย

ขณะที่ฉันกำลังจะตักข้าวเข้าปากก็รู้สึกว่ามีบางสิ่งบางอย่างลอยผ่านหน้า

มาอยู่ที่จานข้าวฉัน..ตุ้บ..

ว้าย...นี่มันรองเท้าอีหนีบตราช้างดาวนี่(บอกยี่ห้อซะด้วย)

ใครนะบังอาจปารองเท้ามาลงจานข้าวฉ้าน..แก..ตาย !

ช่วยไม่ได้เธอไม่ยอมหลบเองคนอื่นเค้าออกไปหมดแล้ว

ก็ฉันยังกินอยู่เลย  นายทำข้าวของฉันเสียหายนายต้องรับผิดชอบ

นานา ไม่เป็นไรหรอกเราไปกันเถอะ

ไม่ไปนายต้องชดใช้ค่าเสียหายก่อน

เธอกะเพื่อนเนี๊ยต่างกันจังเลยเนอะ

นายว่ารัยนะ

ป๊าว...

เอามาค่าเสียหาย

ได้อ่ะเอาไป100บาท

หึ..มันไม่น้อยไปหรอจ๊ะ

เอามา 2000 บาท

ห๊ากับข้าวแค่ไม่กี่อย่าง2000เนี๊ยนะ

ก็รวมไปถึงค่าที่นายทำให้ฉันตกใจ ทำให้ฉันอดกินอาหารจานโปรดต่องัยเล่า

แต่ดูๆแล้วนายคงเป็นพวกคนมีกะตังค์อ่ะขนหน้าแข้งคงไม่ล่วงหรอกมั้ง

ช่ายเธอก็ตาถึงนะฉันให้เธอหมื่นนึงยังได้เลยแต่มันคงมากไปสำหรับเทอแหละ

ถ้าไม่จ่ายฉันแจ้งตำรวจน้า

อ่ะเอาไป2000 ยัยงก

นายกล้าว่าฉันหรออีตาบ้า

ไม่ใช่แค่กล้าว่ากล้าอย่างอื่นก็กล้านะค๊าบ

อย่างอื่นที่ว่าคืออาราย

ก็เช่น  หอม  จูบ  อารัยประมาณเนี๊ย

นายพูดรัยเนี๊ยอีตาทะลึ่ง

นานา  ---มุกว่าเราไปกันเถอะ

เออ..ก็ดีก่อนที่ฉันจะฆ่าคนตายก่อน

อุ้ย..อุ้ย ดุซะด้วยนะจ๊ะ

เออ...แต่ฉันก็ขอบจัยนายนิดนึงที่ช่วยสงเคราะห์อีตาที่มาเรียกฉันว่าน้องสาว
ฉันล่ะหมั่นไส้ถ้าฉันไม่ติดที่กำลังกินข้าวอยู่ป่านนี้มันคงได้ไปโรงพยาบาลนานแล้ว

หรอจ๊ะ..แม่คนเก่ง