คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #183 : ภาคบุรุษผู้ถูกเนรเทศ ตอนที่ 10 ดาบแห่งแสงทารานิกอส
อนที่ 10
- าบแห่แสทารานิอส
–
ไม่ใ่แ่อทัพโรระูาอาาัรออโรเรียเ่าเท่านั้น
แม้แ่อทัพโรระูออาาัรแมเบอร์แลน์เ่า็เ้าร่วม่อสู้ับมัรราเบลิน้วย
ภาพที่ฟรานเห็น็ืออทัพโรระูที่หลั่ไหลมาารอบทิศทา ถ้าหาไม่มีแนวป่าอยบบัแล้วล่ะ็
ำนวนอทหารโรระูนั้นมีเป็นหมื่นๆร่าหรือบาที็อาะมีมาเป็นแสนๆนายเลย็เป็นไ้
โรระูทุร่าล้วนแล้วแ่เป็นอีทหารล้าายุสมัยรวมอาาัรที่เยทำสรามรบพุ่ันเอมา
ทว่าราวนี้เหล่าทหารผู้ถูสาปทั้หลายาทุอาาัร่าำเป็น้อร่วมแรร่วมใโหมระหน่ำ้วยทุสิ่ที่มีใส่มัรราเบลิน
มอูไลๆแล้วล้ายับฝูมสีาวที่พยายามะล้มพาราสีห์สีำ
“เอายัไ่อีล่ะทีนี่?”
ทั้ฟราน
เอมิล ไเน เทรเีย เ้าสเลท์ ับร่าอินแนร์ที่หมสิอยู่นั้นหลบอยู่หลัาวิหารนายนามหึมาเพื่อใ้เป็นที่ำบั
ปล่อยให้อทัพโรระูที่ไม่มีวันายอยถ่วเวลาเ้ามัรราเบลินเอาไว้ านรนายที่พวเาหลบอยู่นั้นทำให้ฟรานมอไม่เห็นว่าเิอะไรึ้น
แ่เมื่อไ้ฟัเพียแ่เสียะโนโหวเหวแล้วนั้นฟรานรู้สึราวับว่าอีฟาหนึ่อาวิหารำลัมีสรามโลเิึ้น็ไม่ปาน
“เธอบอว่ามีแ่าบแห่แสทารานิอสเท่านั้นที่สามารถผนึมัรราเบลินไ้ใ่หรือเปล่า?” เอมิลเอ่ยถามฟราน
“ถ้าเป็นามที่โรระูัวเมื่อี้บอล่ะ็...ใ่”
ฟรานอบ “แ่าบมันหัไปแล้ว แถมาบาบอนนี้็อยู่ไหนไม่รู้้วย
เผลอๆอาะยัอยู่ใ้าวิหาร้วย้ำ”
“แล้วนายมีแผนอะไรหรือเปล่า?” ไเนถาม่อ
“แล้วทำไม้อมาถามัน้วยเล่า?” ฟรานเถียลับ “ใรมันะไปนึออันล่ะ”
“ถ้าอย่านั้นอนนี้เราวรทำยัไัน่อล่ะ?” ราวนี้เป็นเทรเียบ้าที่เอ่ยถาม “พวเราหลบอยู่รนี้ไม่ไ้ลอนะ”
“เห็นโรระูัวเมื่อี้บอว่าะล่อมัรราเบลินให้หลทาอยู่ในทวีปรร้าแห่นี้น่ะ”
ฟรานอธิบาย “ันว่าไม่มีอะไรที่พวเราทำไ้แล้วแหละ”
ไม่มีำพูใๆออมา
ทุนรู้อยู่แ่ใว่าไม่มีอะไรที่พวเาทำไ้แล้ว
“ถ้าอย่านั้นเรา็มีแ่้อหาทาออไปาที่นี่”
เอมิลล่าวสรุป
“ันพอะมีแผนที่พาเราลับไปที่เรือเหาะอยู่”
ฟรานเอ่ย “ใ่มั้ย? ไอโะ”
“่ะ”
เสียอไอโะอบออมา โีที่โทรศัพท์มือถืออฟรานยัไม่เป็นอะไรมา “ิันใ้ระบบโนาร์และระบบำ้อมูลร่าแผนที่แบบร่าวๆในระหว่าที่นายท่านฟรานเินทาาเรือเหาะมายัวิหารนาย่ะ”
“หมายวามว่าไัน?” ไเนสสัย
“เอาเป็นว่าันมีแผนที่็แล้วัน
ไม่มีเวลาอธิบายมา” ฟรานับท
“เอาล่ะถ้าั้น...ันับไเนะเป็นนแบุินแนร์ไป็แล้วัน
ส่วนเอมิลับเทรเีย็เป็นนอยเลียร์เส้นทา”
ฟรานเริ่มบอหน้าที่อแ่ละน
เ้าสเลท์ที่ไม่มีหน้าที่ึราเรีย
“อ้อ...ส่วนนายนะ
สเลท์ นายบินเร็วสุ
ะนั้นใ้วามเร็วอนายเบี่ยเบนวามสนใอมัรราเบลินให้ออห่าาพวเรา
เ้าใมั้ย?”
แร๊
เ้าสเลท์ราอบราวับมันเ้าใสิ่ที่ฟรานพู
่อนที่ะบินึ้นฟ้าและบินไปหามัรราเบลินทันที
“เอาล่ะ
รีบไปันเถอะ”
ฟรานับไเน่วยันแบร่าอินแนร์โยมีเอมิลับเทรเียอยเลียร์เส้นทาให้
โีที่มัรราเบลินมัวแ่สนใเ้าสเลท์ึ่ำลับินโบเี่ยวไปมารอบศีรษะมัรราเบลิน
เ้าสเลท์ยิเบิร์ส่อวนเป็นระยะึ่เบิร์สอเ้าสเลท์นั้นแทบไม่ระแะระายผิวหนัอราเบลินเลยแม้แ่น้อย
ราวับว่าผิวหนัอมันูับารโมีทุอย่า
ยิ่ไม่้อพูถึอาวุธธรรมาาอทัพโรระูที่มีเพียแ่าบ หอ และธนู
แม้ะมีำนวนมาว่าแ่ารโมีาอทัพโรระูนั้นไม่่าอะไราารเอาไม้ิ้มฟันไปิ้มับแผ่นเหล็
ถึแม้ะเห็นใพวอทัพโรระูเหล่านี้แ่แทบไม่มีอะไรที่ฟรานพอะทำไ้เลย
แ่แล้วในอนนั้นเอ
อาะ้วยวามรำาอเ้ามัรราเบลิน มัน็ไ้ัสินใระพือปีที่มีนาให่มหึมาอมัน
เพียแ่ารระพือปีอมัน็สามารถสร้าพายุนาเล็ๆึ้นมาไ้
ระแสลมเพียารระพือปีเพียรั้เียว็ทำให้อทัพโรระูหลายพันร่าึ่ำลัปีนป่ายร่าอมัรราเบลินปลิวว่อนไม่่าอะไรา้อนรว
ทั้เศษิ้นส่วนระู
อาวุธ ับุเราะนั้นลอยมาับสายลมและ้วยสายลมเียวันนั้นเอ็ไ้พัเอาลุ่มอฟรานให้ระเ็นไปนละทิศละทา
ฟรานถูพัปลิวออาลุ่มไป
“ฟราน!” เอมิลรีบร่ายเวทมนร์สร้าแส้สายลมเพื่อว้าร่าอฟรานับไเนเอาไว้
แ่แส้สายลมอเธอว้าไ้แ่ไเนเท่านั้นแ่ว้าร่าอฟรานไม่ทัน
ฟรานปลิวออห่าาลุ่มไปหลายร้อยเมร
ว่าที่ร่าอเาะหยุปลิวนั้น็เป็นอนที่ลมสบแล้ว
ฟรานรีบลุึ้นเพื่อวิ่ลับไปหาเอมิลแ่ในอนนั้นเอที่ระแสลมาารระพือปีรั้ที่สออมัรราเบลิน็ามมา
ระแสลมรุนแรมา
ฟรานรีบหาที่ับยึเพื่อไม่ให้ร่าอเาลอยไปับสายลม
โีที่บริเวนั้นมีเศษาวิหารนายนาให่หล่นอยู่
ฟรานึรีบว้าเหลี่ยมอเศษาวิหารเอาไว้เป็นที่ยึเาะั่วราว
ทว่า...
ผัวะ!!!
มีวัถุบาอย่าลอยมาับสายลมและัเ้าที่ใบหน้าอฟรานเ้าอย่าั
วัถุิ้นนั้นระแทเ้าที่หน้าผาอฟรานทำให้ฟรานผะและปล่อยมือออาที่ับ่อนที่เาะลอยามลมไปอีรั้
ร่าอฟรานลิ้เลือับพื้นอยู่นานนระทั่ลมสบ
“อูยยย”
ฟรานถึับเอามือุมศีรษะ่อนที่เาะทันรู้ัว
มืออเารู้สึุ่มและเหนียว้น ลื้นๆแปลๆ ฟรานึูที่มืออเา
อเหลวสีแเาะอยู่ที่ฝ่ามืออเา
ศีรษะอเาแ
โีที่ไม่ไ้เป็นแผลเหวอะหวะแ่็เ็บเอาาร
“บ้าริ!” ฟรานสบถทีหนึ่่อนที่ะหันไปูวัถุที่ลอยมาระแทศีรษะอเา
วัถุนาเล็มีลัษะเป็นแท่ล้ายิ้นส่วนออาวุธ
แ่ลัษะอมันนั้นพิเศษว่าทุิ้นที่ฟรานเยเห็น
แม้ะเพีย่วสั้นๆแ่ฟรานยัำไ้
มันือ้ามาบทารานิอสนั่นเอ
ฟรานำไ้ว่ามันหลุามืออินแนร์อนที่เาถูว้าโยเ้ามัรราเบลินและอยู่ใล้ๆ
เานึว่ามันหายไปแล้วเสียอี
“้ามาบนั่นมัน...”
“ฟราน!!!”
เสียะโนอเอมิลึให้ฟรานลับมาไ้สิอีรั้
เธอับนที่เหลือหลบอยู่หลัาวิหารนายิ้นหนึ่ที่มีนาให่และไม่ปลิวไปับระแสลม
“ฟราน! เป็นอะไรหรือเปล่า?”
“ันไม่เป็นไร”
ฟรานะโนอบ
ไม่แน่ใว่าเอมิลเ้าใหรือเปล่า ฟรานรีบลุึ้นและรีบวิ่ไปหลบอยู่ที่หลัาวิหาริ้นหนึ่พลาสัเูระแสลมที่เิาารระพือปีามัรราเบลิน
เา้อรีบลับไปรวมลุ่มับเอมิลอีรั้ อาศัยัหวะที่ลมสบ่อนที่ะวิ่ไปยัาวิหาริ้นอื่นเพื่อหลบระแสลม
“เอาล่ะ
ับามอระแสลมเอาไว้” ฟรานพูับัวเอเพื่อเรียสมาธิะมอูว่าระแสลมอีระลอะมาเมื่อไหร่
แ่ในอนนั้นเอ ไอโะ็ไ้พูึ้นมา...
“นายท่านฟรานะ
พบวามผิปริอแร่อะวาเรเี่ยมสีทอ่ะ”
“อะไรนะ!?”
ำพูอไอโะทำให้ฟรานยแนวาึ้นมา
ปลอแนเหล็้าวาอฟรานมีแร่อะวาเรเี่ยมสีทออยู่้าใน
แ่ในอนนั้นเอฟราน็สัเเห็นสิ่ผิปริที่ไอโะบอ
แร่อะวาเรเี่ยมสีทออฟรานส่อแสสว่าวาบออมาเป็นัหวะสั้นๆ
ฟรานไม่เยเห็นแร่อะวาเรเี่ยมสีทอเป็นแบบนี้มา่อน
“เิอะไรึ้นันเนี่ย?”
ในอนนั้นเอ
สายาอฟราน็เหลือบไปเห็น้ามาบทารานิอสอยู่ในสายาพอีและในอนนั้นเา็สัเเห็นวามผิปิบาอย่าอีเ่นัน
้ามาบทารานิอสเริ่มส่อแสสว่าอ่อนๆออมา เป็นแสสว่าที่ระพริบเป็นัหวะสั้นๆ
และที่สำัือมันส่อแสสว่าอ่อนๆออมาเป็นัหวะเียวันับแร่อะวาเรเี่ยมสีทอพอี
“ไม่ริน่า
บัเอิเินไปหรือเปล่า?”
ยัไม่ทันที่ฟรานะหายสสัย
ระแสลมาารระพือปีอราเบลิน็ถูส่มาอีระลอ
ระแสลมราวนี้แรว่ารั้่อนหน้า
เป็นารระพือปีเพื่อส่ร่าอัวเอให้บินึ้น
้ามาบทารานิอส่อยๆลิ้ไปับพื้นและเร่วามเร็วึ้น
มันำลัะปลิวหายไป
ฟรานไ้แ่ายามอาม้ามาบทารานิอสไป
ในวามิอฟรานนั้นมีอยู่สอทาให้เาเลือ
หนึ่...ือรอให้ระแสลมสบและรีบวิ่ไปหาเอมิล
แ่ถ้าหาทำเ่นนั้น็เท่าับว่าปล่อยให้้ามาบทารานนิอสให้ปลิวหายไปับสายลม
บาทีมันอาะลอยหายไปลอาลเลย็ไ้ หรือ...
สอ...ือระโออาที่่อนไปว้า้ามาบแห่แสทารานิอสเอาไว้่อน
เสี่ยัวเอับารถูระแสลมพั
ถ้าโร้าย็อาะปลิวไประแทโหินนสลบหรือเสียีวิ
แ่ถ้าโี็รอแ่็ไม่รับประันว่าารออไปว้า้ามาบทารานิอสนั้นะุ้ม่าับารพาัวเอไปเสี่ยายหรือเปล่า
ถ้าูเรื่อโอาสรอและเลือามเหุผลแล้วนั้น
ารหลบอยู่หลัาวิหารและรอนลมสบูะเป็นทาเลือที่มีเหุผลและมีโอาสรอมาที่สุ
แ่สัาาอฟรานลับบอให้เาระโออไป
เวลาัสินใไม่เหลือแล้ว
ฟรานึัสินใ้วยวามเร็วไม่ถึหนึ่วินาที...
็อย่าที่เยบอ...สัาาอเาไม่เยโห
ฟรานระโออาที่ำบัเ้าสู่ระแสอพายุ
แรส่าระแสลมส่ร่าอเานร่าอฟรานลอยสูาพื้นและผลัร่าอเาให้พุ่เ้าไปหา้ามาบทารานิอสที่ำลัะปลิวหายไป
โอาสว้ามีเพียแ่รั้เียว
ถ้าพลาแล้ว็ือพลาเลย
แ่้วยประสบาร์าารที่เยมีโอาสอาสาไปเป็นนเ็บบอลอมรมเบสบอลอนที่เาเ้ามัธยมปลายใหม่ๆทำให้ไม่ใ่เรื่อยาที่ะว้า้ามาบทารานิอสเอาไว้ลาอาาศ
และเสี้ยววินาทีที่มือวาอฟรานับ้ามาบทารานิอสเอาไว้ไ้นั้น
ทั้แร่อะวาเรเี่ยมสีทอในปลอแนเหล็ับ้ามาบทารานิอส็เปล่แสสว่า้าออมา
แสสว่า้าสีส้มอ่อนราวับวอาทิย์
แสที่สว่า้านฟราน้อหลับาและเบือนหน้าหนี
แสสว่า้าที่สามารถึูทุสายาที่อยู่โยรอบแม้แ่เ้าราเบลิน็ยั้อหันมา
ระแสลมสบลพร้อมๆแสสว่า้าที่าลนลับมาเป็นปิับร่าอฟรานที่ลิ้เลือับพื้นิน
โีที่ฟรานอาศัยแรเหวี่ยาารลิ้ในารผลัให้ัวเอให้ลับมายืนไ้อีรั้
มือวาอฟรานยัำ้ามาบทารานิอสเอาไว้แน่น
น้ำหนัอ้ามาบไม่ไ้มีอะไรเปลี่ยนแปล แ่ทว่าทันทีที่ฟรานลืมาออมา
เา็ไ้แ่ะลึัน
มาบทารานิอสลับมาแล้ว
มาบทารานิอสที่ยาวเือบหนึ่เมรับหน้าัว้าหนึ่ืบเหมือนับที่เยเห็นมันปัอยู่บนแท่นยสู
ทว่ารั้นี้มันลับส่อแสสว่าอ่อนออมา
าบที่เยหันแหลละเอียเป็นิ้นเล็ิ้นน้อยลับืนสภาพเิมทันทีที่สัมผัสับมือวาอเา
แสสว่าาแร่อะวาเรเี่ยมสีทอเปล่ประายออมาาปลอแน
ฟรานระหนัไ้แทบะในทันทีว่า...มาบทารานิอสนั้นไม่ไ้ทำาโลหะทั่วไป
แ่ทำาแร่อะวาเรเี่ยม
ฟรานวัแว่าบทารานิอสในมืออย่า่ายไ้เพราะว่ามันเบามา
เบาราวับว่ามาบเล่มนี้ทำาอาาศธาุ ทุสายาับ้อมาที่ฟราน้วยวามะลึัน
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
สามารถิาม่าวสารอนิยาย Aquarasia อัริยะเมือมนรา ับนัเียน nation000 ไ้ที่...
แฟนเพ https://www.facebook.com/Nation000/
ความคิดเห็น