The wand of wind คทาแห่งสายลม

ลำดับตอนที่ #4 : จอมเวทย์ดำเมเดส

วูบ  เขาก้าวผ่านประตูไป

"เก็ท!" เมนดีใจ และวิ่งหวังจะเข้ามากอด
"ย...อย่าดีกว่าเมน เราไม่ใช่ 8018 นะ" เก็ทเตือน ทำให้เมนหงอย "แล้วทำไมแกไม่บอกว่าฉันคือไนต์ลอร์ดเมเดเซลฟะ ไอ้ชิว" เก็ทโมโห
'ก็นายไม่ถาม ฉันก็เลยไม่ได้บอกอะไรไป' ชิวตอบหน้าตาย ขณะกำลังถอดหมวก
ฮู้ดที่ปิดบังใบหน้ามาตลอด
"เฮ้ๆๆ ฉันว่ามันไม่น่าใช่ความคิดที่ดีเท่าไหร่นะที่จะ..." เมนอ้าปากค้าง ขณะกำลังจะเตือนให้ชิวใส่หมวกคืน หน้าของชิวมีรอยของตัวอักษรเวทย์สีดำที่แก้มซ้าย
"เครื่องหมายของจอมเวทย์ดำ ที่นายให้เรียกตัวเองว่าชิวเพราะนาย...คือจอมเวทย์ดำเมเดสใช่ไหมหล่ะ" เก็ทยิ้ม แต่ไม่ได้ยิ้มด้วยความปิติยินดี เขาแสยะยิ้ม
'ท่านนี่ทันคนเสมอเลยนะท่านไนต์ลอร์ดเมเดเซล' ชิวเอ่ย
"งั้นอธิบายมาซิ" เก็ทซ่อนสีหน้าที่ตกใจไว้ภายใต้ใบหน้าที่เป็นหน้าตาย
'มันเกิดขึ้นตั้งแต่ 8 ปีที่แล้ว ก่อนที่ท่านอาเทอร์สได้แบ่งผนึกออกเป็น 7 ส่วน ท่านจอมเวทย์ดำซาราฟได้ล่วงรู้แผนการของท่านอาเทอร์สโดยดูดความทรงจำจากแมวที่ท่านลูซิเฟียเลี้ยงไว้ แล้วสั่งให้ข้ามาขโมยผนึกชิ้นนั้น แต่ข้าไม่...ข้าหายตัวไปบอกอาเทอร์สและลูซิเฟียก่อนที่ข้าจะถูกจอมเวทย์แห่งแสงสว่างโจมตี โชคดีที่ข้าบอกทัน แต่ซาราฟกลับรู้ที่ข้าทำจึงสาปให้ข้าไม่สามารถลบเครื่องหมายจอมเวทย์ดำเพื่อที่จะเป็นจอมเวทย์แห่งแสงสว่างได้...อีกเลย'
''แล้วทำไมแกต้องมาช่วยฝ่ายฉันด้วย หา?'' เก็ทยังมองค้อน
'เพราะข้า...เห็นจุดจบ จุดจบของโลกใบนี้หากซาราฟทำสำเร็จ มันน่าปวดใจยิ่งนัก เพราะข้า ถูกประหารอย่างเหี้ยมโหมโดยน้ำมือของลูกชายซาราฟ' ชิวเบือนหน้าหนี
"..." เมนไม่พูดอะไร ได้แต่นิ่งเงียบ

งั้นถ้าฉันฝึกเวทย์มนตร์หล่ะ? ขอแค่นี้เท่านั้น!!