The wand of wind คทาแห่งสายลม

ลำดับตอนที่ #3 : พลังเดิมแห่งมิติที่แปด

'Lightning vortex' สิ้นเสียงเก็ทพูด ก็มีสายฟ้าออกมาจากมือเขา พุ่งตรงไปที่จอมเวทย์ดำตัวที่สามอย่างเร็ว มันหลบได้ทันเวลาแต่หมวกฮู้ดของมันไหม้ไปหมดแล้ว
'ฮึๆๆ เจ้าก็เก่งไม่หยอกนะ แต่เจ้ายังไม่รู้พลังที่แท้จริงของพวกเราเหล่าจอมเวทย์ดำหรอก' เจ้าตัวที่สามพูดขึ้น มันกางแขนทั้งสองข้างออก ทันใดสายฟ้าที่ไหม้หมวกฮู้ดก็หายไป แต่ไม่มีร่องรอยการไหม้เลยแม้แต่น้อย! มันร่ายเวทย์อย่างรวดเร็ว ฉับพลันก็มีวงแหวนเวทย์สีดำบ่งบอกถึงจอมเวทย์ดำกางออกบนมือทั้งสองข้างของมัน มีไพ่สองใบออกมา
'เวทย์กักขังสินะ' เก็ทพูด
'ฉลาดนี่เจ้าหนู เดี๋ยวฉันจะสาธิตพลังให้ดู เอาแบบสดๆเลยไหม แบบแกจะได้รับประสบการณ์ตรงเลย ฮึๆๆ' มันหัวเราะ ทำเอาเก็ทขนลุก แต่ยังเก็กไว้อยู่
'ข้าเคยเห็นแล้ว ที่เจ้าทำร้ายผู้ชายสองคนข้างล่างตึกนี่' เก็ทมั่ว เพราะอยากเก็ก เขากลัวหน้าแตกสินะ
'ทำร้ายผู้ชายสองคน...ข้างล่าง...' เก็ทกลืนน้ำลายเอื้อก เขามั่วจนงานงอก 'เจ้า...อยู่ด้วยเหรอ?'
เก็ทยิ้ม 'ฮึ' คราวนี้เขาถูกอีกแล้วสินะ 'งั้นเจ้าก็กลับไปซะ'
'เรื่องอะไรหล่ะท่านไนต์ลอร์ดเมเดเซลผู้ยิ่งใหญ่' เก็ทตกใจ บุรุษคนนี้รู้เรื่องลึกถึงขนาดนี้เลยรึ
'เจ้า...รู้' เก็ทน้ำลายหนืดคอ
'ก็ของมันแน่อยู่เเล้ว ข้ารู้มาตลอดแหละ'
'ข้าจะฆ่ามัน ข้าจะกินเลือดของมัน เจ้าเอา Wind Hernard ไปซะ แล้วข้าก็จะมีพลังเหนือสิ่งอื่นใด' ตัวที่หนึ่งพูด
'งั้นก็คงจะไม่ได้...เพราะข้ากำลังจะไปแล้ว' สิ้นเสียงไนต์ลอร์ดเมเดเซลก็หายวับไป
'มันหายไปไหน?' ตัวที่ 2 พูด
'ข้าไม่ได้ไปไหน...' เก็ทหายตัวไปอยู่หลังประตูมิติ"ก็หลังพวกแก มันมีประตูห่านี่อยู่ไงเล่า" ตอนนี้เก็ทไม่ใช่ไนต์ลอร์ดเมเดเซลอีกต่อไป เพียงแต่เป็นเก็ทคนเดิม...กับคำหยาบเดิมๆ