ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    The wand of wind คทาแห่งสายลม

    ลำดับตอนที่ #1 : คทาแห่งสายลม

    • อัปเดตล่าสุด 31 ธ.ค. 52


    'เก็ท'
    หนึ่งเสียงเข้ามาในโสตประสาท เสียงนั้นมาจากชายหนุ่มคนหนึ่งที่ใส่เสื้อคลุมสีดำ
    หมวกฮู้ดปิดใบหน้าสนิท
    'เก็ท'
    "อะไรเล่า" เสียงสบถของเก็ท หนุ่มมาดมากอย่างหงุดหงิด
    'เจ้าคือผู้ถูกเลือก...'
    "ผู้ถูกเลือก?ผู้ถูกเลือกห่าอะไรกันฟะ บอกมาให้หมดเลยนะเว้ยไอ้เจ้า..."
    ไม่ทันที่เก็ทจะพูดจบ แสงสว่างจ้าก็เริ่มทอประกายออกมาจากตัวของชายหนุ่มคนนั้น...

    ฝัน? ไอ้ปัญญาอ่อนเอ๊ย

    เก็ทคิดหนักเพราะฝันอย่างนี้มา3วันติดแล้ว
    "วันนี้ไปไหนมาหล่ะถึงมาสายขนาดนั้นหน่ะ"เสียงเมนเพื่อนสนิท
    "แกอย่างรู้เลย ก็ไอ้ฝันห่านั่นแหละ 3 มันวันติดแล้วนะ"
    "ก็นั่นหล่ะนะ"

    คืนนั้นเขารู้สึกง่วงนอนมาก เขาอาบน้ำและกำลังจะนอนหลับ แต่แล้วก็มีเสียงเดิม
    แว่วเข้ามาในหูของเขา แล้วปรากฎตัวต่อหน้าเก็ท
    'เจ้า...'
    "นั่นใคร!"
    'ข้าเอง...ผู้ที่จะมาบอกเจ้าเรื่องไซน์เซฟเวอร์ เจ้ารู้จักรึเปล่า'
    "ดี...ไซน์เนอร์?"
    'เฮ้อ...ที่แท้ก็ไม่รู้จักสินะ'
    "แกก็บอกมาสิไอ้มืด" ไม่ทันขาดคำเขาก็หมายที่จะซัด'ไอ้มืด'ที่เขากล่าวถึง แต่ยังไม่ทันที่จะถึงตัวเขา ก็มีวงแหวนเวทย์สีทองสว่างจ้าต่อหน้าเขา

    ตูม

    "แฮ๊กๆๆ...แก...แฮ๊ก...ทำได้ยังไง?"
    'จุ๊ๆๆ ก็บอกแล้วว่าอย่าใจร้อน นี่ข้ากำลังจะเล่าให้เจ้าฟังนะ เอาล่ะ...เริ่มตรงไหนดีนะ?อ๊ะๆๆ อืม...มันเริ่มจากสมัย 3,000 ปีก่อนคริสศักราช เหล่าจอมเวทย์ดำไล่ล่าจอมเวทย์แสงสว่างอย่างเราๆนี่หล่ะ พวกมันต้องการคทาแห่งสายลม ที่สามารถควบคุมสายลมได้อย่างอิสระ ผู้นำของจอมเวทย์แห่งแสงสว่างอย่างท่านอาเทอร์สและท่านลูซิเฟียจึงต้องซ่อนมันจากพวกจอมเวทย์ดำที่ต้องการจะหมายครองคทาแห่งสายลม ท่านได้แบ่งเวทย์ผนึกที่ผนึกคทาไม่ให้สำแดงฤทธิ์แบ่งออกเป็นเจ็ดชิ้นคือนภาเวทย์ วรุณเวทย์ อัคคีเวทย์ เมฆาเวทย์ วารีเวทย์ ธรณีเวทย์ และ
    วินด์เฮอร์นาด และได้ซ่อนไว้กับตัวแทนเหลนทั้งเจ็ดคนที่ท่านเชื่อว่าจะสามารถรักษาเครื่องหมายเหล่านี้ไว้ได้ ซึ่งชิ้นที่อยู่กับเจ้าคือ วินด์เฮอร์นาด ชื่อแปลกดีนะ ดูเป็นฝรั่งดี แต่ว่าที่มันแปลกเพราะมันมีความสำคัญอย่างมากเลยหล่ะ' ชายหนุ่มยิ้ม
    ให้กับเก็ท...ที่ยังอ้าปากค้างอยู่
    "แกชื่ออะไร?"
    'เรียกฉันว่าชิว�เอาล่ะ...พร้อมจะไปรึยังล่ะ?'
    ทันใดนั้นประตูเวทย์ได้กางเปิดออก สีม่วงเข้มของประตูทำให้เก็ทแสบตา
    "เดี๋ยว..."
    'เจ้าไม่มีอะไรต้องห่วงในโลกนี้อีกแล้วล่ะ'
    "ขอข้าไปเอาเพื่อนมาด้วยสิ"
    'งั้น...ก็ได้' สีหน้าเบื่อหน่ายของชิว ชายหนุ่มลึกลับเกือบแสดงให้เก็ทเห็น แต่ดีที่หันกลับไปทัน

    มันจะเอาเพื่อนไปทำบ้าอะไรฟะ��

    ชิวคิด

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×