ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ep 3 :
� � "อืมมมม "
� � "ไม่เป็นไรนายนอนต่อเถอะ " เสียงหนึ่งดังขึ้น ผมจึงทำตามคำพูดของเขาและหลับต่อ
� �เมื่อโซระเริ่มรู้สึกตัว เขาก็ลืมตาขึ้นและพบว่าตัวเขาอยู่ในห้องหนึ่ง มีผ้าม่านคุม และมีชายคนหนึ่งนอนฟุบโต๊ะอยู่ เป็นชายผมแดงใส่แว่น โซระคิดว่าเขาอาจจะอยู่ในห้องพยาบาลเพราะสลบไปจากแรงระเบิด เขาพยายามที่จะลุกขึ้น แต่ก็ยังมึนๆอยู่จึงร้องออกมาอย่างอดไม่ได้
� � "โอยยยยย "
� � "อ้าวว ตื่นแล้วเหรอ ? "
เอ่อ...นั่นมันคำถามของผมนะครับพี่
� � "ครับผม แล้วนี่คุณชื่ออะไรเหรอครับ "
� � "ชั้นชื่อ ดัคลาสต์ เป็นหัวหน้าแพทย์น่ะ " เขาตอบแล้วยิ้ม
� � "ครับ ผมชื่อโซระนะครับคุณดัคลาสต์ "
� � "อื้ม ชั้นรู้แล้วล่ะ อ้อ เดี๋ยวอีกซักพักนายต้องไปรายงานตัวกับหัวหน้าด้วยนะ "
� � "อ๋อ ได้เลยครับ ว่าแต่ ไอห้องหัวหน้านี่มันอยู่ที่ไหนเหรอครับ " โซระถามอย่างเขินๆ�
� �
� ��"ลำบากชั้นอีกแล้วซิเนี่ย "�เทคกิ้งพูดยิ้มๆพร้อมกับโผล่หัวออกมาจากห้องน้ำ และอาสาว่าจะพาโซระไปหาหัวหน้าเอง
� � "คุณเทคกิ้ง ! "
� � "อ้าว ยังจำฉันได้นี่ โซระ มาๆ เดี๋ยวฉันพาไปหาหัวหน้าเอง " ไม่พูดเปล่า ก็ดึงมือโซระและพาวิ่งออกจากห้องพยาบาล และยังหันมาตะโกนกับดัคลาสต์ว่า
� � "ว่าไงเลือดของโซระเป็นยังไงมั่ง "
� � �เฮ้ยยยยย เลือดของผมงั้นเรอะ โซระตกใจและมองร่างกายขอตัวเองว่ามีรูตรงไหน หรืออะไรบ้างรึเปล่า แต่มันก็ไม่มีซึ่งโชคดีไป
� � "อย่าแกล้งเด็กใหม่สิเทคกิ้ง เดี๋ยวเขาก็ไม่มาหาฉันหรอกน่า " ดัคลาสต์พูดอย่างไม่พอใจ
� � "ฮ่าๆๆๆ " เทคกิ้งหัวเราะ พร้อมกับโซระ
� � จนเมื่อพวกเขาเดินเข้าไปในห้องของหัวหน้า เป็นห้องที่ตกแต่งเป็นสีดำทั้งหมด � ทั้งโซฟา
สีดำ โคมไฟสีดำ โต๊ะหัวหน้าสีดำ ตัวหัวหน้าก็ใส่เสื้อสีดำ ห้องปิดมืด ไม่มีแสงลอดเข้ามา
�
� � �โอ้พระเจ้า เขาคงไม่ได้เข้ามาในองค์กรของหัวหน้าที่เป็นโรคจิตหรอกนะ
� �
เทคกิ้งมองหน้าโซระ แล้วพูดขึ้นมา
� � "นายคงไม่ได้คิดอะไรแปลกๆอยู่นะ " เทคกิ้งเอามือไปจับไหล่โซระแล้ว ถามที่โซระเบิกตาโตหันซ้ายหันขวา ดูแล้วน่าขัน�
�
� � เทคกิ้งจับตัวผมแล้วคงจะไม่ต้องการให้ผมหนีสินะ แล้วหัวหน้าคงออกมากระซวกไส้ผมแล้วผ่าผมเป็นชิ้นๆ เอาไปต้มกิน แล้วเอาเลือดไปให้ดัคลาสต์ทดลอง จากนั้นก็เอาศพผมไปทิ้งถังขยะ แล้วหายเหยื่อรายต่อไป ไม่ได้การผมต้องหาทางหนี
� � "นี่ เทคกิ้ง เด็กใหม่ปัญญาอ่อนเหรอ " หัวหน้าที่กำลังนอนฟุบโต๊ะ โผล่หัวขึ้นมา
หัวหน้าเป็นชายหนุ่มใส่แว่น แต่มีผมสีดำตาสีแดง ท่าทางน่าเกรงขาม มีความเป็นหัวหน้าเต็มร้อยเปอร์เซ็นต์
� � "เขาคงคิดว่า หัวหน้าเป็นพวกโรคจิตมั้งครับ แต่งทุกอย่างเป็นสีดำซะหมด ผมยังอยากถามเลย "
� � "เฮ้อ ทำไมเป็นแบบนี้กันทุกคนเลยเนี่ย " หัวหน้ากล่าวพร้อมถอนหายใจ
� � "เอาเป็นว่ายินดีต้อนรับแล้วกันนะ เด็กใหม่ วันนี้นายไปพักผ่อนก็ได้ ห้องของนายชั้นให้คนจัดให้แล้วล่ะ ส่วนเรื่องการฝึกฝีมือ หรืออะไรก็ค่อยแล้วกันนะ ถ้าหิวก็ให้เทคกิ้ง พาไปห้องอาหารแล้วกัน "
� � "เอ่อ ว่าแต่หัวหน้าชื่ออะไรเหรอครับ "�
� � "ชั้นชื่อ เทเลอร์ " หัวหน้าตอบแล้วยิ้ม
� � "ครับผม �ท่านหัวหน้า " โซระยิ้มตอบแล้วเดินออกจากห้องพร้อมกับเทคกิ้ง
� ��
เด๋วมาทำต่อนะคร้าบบบบบ
��
� � "ไม่เป็นไรนายนอนต่อเถอะ " เสียงหนึ่งดังขึ้น ผมจึงทำตามคำพูดของเขาและหลับต่อ
� �เมื่อโซระเริ่มรู้สึกตัว เขาก็ลืมตาขึ้นและพบว่าตัวเขาอยู่ในห้องหนึ่ง มีผ้าม่านคุม และมีชายคนหนึ่งนอนฟุบโต๊ะอยู่ เป็นชายผมแดงใส่แว่น โซระคิดว่าเขาอาจจะอยู่ในห้องพยาบาลเพราะสลบไปจากแรงระเบิด เขาพยายามที่จะลุกขึ้น แต่ก็ยังมึนๆอยู่จึงร้องออกมาอย่างอดไม่ได้
� � "โอยยยยย "
� � "อ้าวว ตื่นแล้วเหรอ ? "
เอ่อ...นั่นมันคำถามของผมนะครับพี่
� � "ครับผม แล้วนี่คุณชื่ออะไรเหรอครับ "
� � "ชั้นชื่อ ดัคลาสต์ เป็นหัวหน้าแพทย์น่ะ " เขาตอบแล้วยิ้ม
� � "ครับ ผมชื่อโซระนะครับคุณดัคลาสต์ "
� � "อื้ม ชั้นรู้แล้วล่ะ อ้อ เดี๋ยวอีกซักพักนายต้องไปรายงานตัวกับหัวหน้าด้วยนะ "
� � "อ๋อ ได้เลยครับ ว่าแต่ ไอห้องหัวหน้านี่มันอยู่ที่ไหนเหรอครับ " โซระถามอย่างเขินๆ�
� �
� ��"ลำบากชั้นอีกแล้วซิเนี่ย "�เทคกิ้งพูดยิ้มๆพร้อมกับโผล่หัวออกมาจากห้องน้ำ และอาสาว่าจะพาโซระไปหาหัวหน้าเอง
� � "คุณเทคกิ้ง ! "
� � "อ้าว ยังจำฉันได้นี่ โซระ มาๆ เดี๋ยวฉันพาไปหาหัวหน้าเอง " ไม่พูดเปล่า ก็ดึงมือโซระและพาวิ่งออกจากห้องพยาบาล และยังหันมาตะโกนกับดัคลาสต์ว่า
� � "ว่าไงเลือดของโซระเป็นยังไงมั่ง "
� � �เฮ้ยยยยย เลือดของผมงั้นเรอะ โซระตกใจและมองร่างกายขอตัวเองว่ามีรูตรงไหน หรืออะไรบ้างรึเปล่า แต่มันก็ไม่มีซึ่งโชคดีไป
� � "อย่าแกล้งเด็กใหม่สิเทคกิ้ง เดี๋ยวเขาก็ไม่มาหาฉันหรอกน่า " ดัคลาสต์พูดอย่างไม่พอใจ
� � "ฮ่าๆๆๆ " เทคกิ้งหัวเราะ พร้อมกับโซระ
� � จนเมื่อพวกเขาเดินเข้าไปในห้องของหัวหน้า เป็นห้องที่ตกแต่งเป็นสีดำทั้งหมด � ทั้งโซฟา
สีดำ โคมไฟสีดำ โต๊ะหัวหน้าสีดำ ตัวหัวหน้าก็ใส่เสื้อสีดำ ห้องปิดมืด ไม่มีแสงลอดเข้ามา
�
� � �โอ้พระเจ้า เขาคงไม่ได้เข้ามาในองค์กรของหัวหน้าที่เป็นโรคจิตหรอกนะ
� �
เทคกิ้งมองหน้าโซระ แล้วพูดขึ้นมา
� � "นายคงไม่ได้คิดอะไรแปลกๆอยู่นะ " เทคกิ้งเอามือไปจับไหล่โซระแล้ว ถามที่โซระเบิกตาโตหันซ้ายหันขวา ดูแล้วน่าขัน�
�
� � เทคกิ้งจับตัวผมแล้วคงจะไม่ต้องการให้ผมหนีสินะ แล้วหัวหน้าคงออกมากระซวกไส้ผมแล้วผ่าผมเป็นชิ้นๆ เอาไปต้มกิน แล้วเอาเลือดไปให้ดัคลาสต์ทดลอง จากนั้นก็เอาศพผมไปทิ้งถังขยะ แล้วหายเหยื่อรายต่อไป ไม่ได้การผมต้องหาทางหนี
� � "นี่ เทคกิ้ง เด็กใหม่ปัญญาอ่อนเหรอ " หัวหน้าที่กำลังนอนฟุบโต๊ะ โผล่หัวขึ้นมา
หัวหน้าเป็นชายหนุ่มใส่แว่น แต่มีผมสีดำตาสีแดง ท่าทางน่าเกรงขาม มีความเป็นหัวหน้าเต็มร้อยเปอร์เซ็นต์
� � "เขาคงคิดว่า หัวหน้าเป็นพวกโรคจิตมั้งครับ แต่งทุกอย่างเป็นสีดำซะหมด ผมยังอยากถามเลย "
� � "เฮ้อ ทำไมเป็นแบบนี้กันทุกคนเลยเนี่ย " หัวหน้ากล่าวพร้อมถอนหายใจ
� � "เอาเป็นว่ายินดีต้อนรับแล้วกันนะ เด็กใหม่ วันนี้นายไปพักผ่อนก็ได้ ห้องของนายชั้นให้คนจัดให้แล้วล่ะ ส่วนเรื่องการฝึกฝีมือ หรืออะไรก็ค่อยแล้วกันนะ ถ้าหิวก็ให้เทคกิ้ง พาไปห้องอาหารแล้วกัน "
� � "เอ่อ ว่าแต่หัวหน้าชื่ออะไรเหรอครับ "�
� � "ชั้นชื่อ เทเลอร์ " หัวหน้าตอบแล้วยิ้ม
� � "ครับผม �ท่านหัวหน้า " โซระยิ้มตอบแล้วเดินออกจากห้องพร้อมกับเทคกิ้ง
� ��
เด๋วมาทำต่อนะคร้าบบบบบ
��
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น