ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ep 2 : การทดสอบ
"หาา ว่ายังไงนะ " โซระตะโกนอย่างตกใจ
"ชั้นว่า ชั้นพูดชัดแล้วนะ นายจะเข้าองค์กรเรา หรือ ตาย เลือกมา ? "
"ทำไม ทำไมผมต้องเข้าองค์กรคุณด้วยล่ะ " โซระถามอย่างงุนงง
"เพราะว่าผู้ที่แอบเห็นการสังหารของเรา ต้องตายทั้งหมด แต่ไรเซสถูกใจนายเลยพานายมาที่นี่ยังไงล่ะ "
"ไรเซส...อ๊ะ ! ใช่ผมเพิ่งสู้กับเขามานี่ ปล่อยผมออกไปเดี๋ยวนี้เลยนะ ผมจะไม่บอกใครเกี่ยวกับเรื่องนี้แน่นอน ผมสัญญา "
"ไอ้หนู โลกนี้น่ะการจะพูดอะไรออกมา แล้วทำตามที่สัญญาน่ะมีน้อยคนนะ รู้ไหม พวกคนที่ดีน่ะมันก็มีอยู่นะ แต่พวกคนชั่วน่ะยังมีอยู่อีกมากมาย และองค์กรของเรา หัวหน้าของเรา ต้องการที่จะกำจัดคนชั่วพวกนั้นให้หมดสิ้นไป หัวหน้าน่ะต้องการจะเปลี่ยนแปลงโลกใบนี้ "
"นายจะเข้าร่วมกับเราไหม ชั้นก็ถูกใจนายเหมือนกัน คิดให้ดีดีล่ะ "
"ว่าแต่คุณชื่ออะไรเหรอครับ "
"ชั้นเทคกิ้ง จำชื่อชั้นไว้ให้ดีล่ะถ้านายลืมนายตายแน่ ว่าแต่ตกลงจะเข้าไหมเนี่ย องค์กรน่ะ"
"ฮึ่มมม ! โอเค ก็ได้ถ้างั้นผมจะเข้าองค์กรคุณ และจะเปลี่ยนแปลงโลกให้ดู " โซระตอบ
"อ้าว ดีเลย งั้นเรามาเริ่มการทดสอบกัน ห้องนี้เป็นห้องที่ใช้ผนังเสริมใยเหล็กหนา 20 เซนติเมตร รอบด้านทั้ง 4 ด้านก็เหมือนกัน ถ้านายออกมาได้ ชั้นก็จะให้นายเข้ามาอยู่กับองค์กรเรา ชั้นจะดูว่านายมีค่าพอรึเปล่าที่จะมีชีวิตต่อ อุปกรณ์ก็มีพวกของใช้ทั่วไป วางอยู่ด้านหลัง "
ชายขี้เล่นกล่าวและเดินมาแก้เชือกให้โซระ พร้อมกับวางขวดน้ำอัดลมให้ และเขาก็กดปุ่มที่
ประตู พอเขาเดินออกไปจากห้อง ก็มีผนังสีดำมาปิดตรงประตู โซระที่พึ่งฟื้นรู้สึกระบบไปทั้งตัว
เขากินน้ำอัดลมก่อนและวางไว้ที่เก้าอี้ จากนั้นจึงเริ่มสำรวจห้อง เขาลองเอามือลูบไปตามผนัง
ก็พบวว่ามันแข็งแรงมากๆ และเขาลองใช้มือเคาะๆดู ทั่วทุกด้านผนังจนพบจุดหนึ่งที่เคาะแล้ว
รู้สึกว่าเปราะบางที่สุด ของห้อง และเริ่มลงมือสำรวจอุปกรณ์ มีทั้งสายไฟ น้ำยาล้างห้องน้ำ ลูก
เทนนิส แบตเตอรี่ โล่เหล็กกล้า ปืนฉีดน้ำ และตะกั่ว ที่ใช้บัดกรี เขาลองหยิบเก้าอี้ แล้วโยนไป
ทางประตูสุดแรงเกิด
" ย้ากกกกกกก !! "
โครมมมมม !!
เก้าอี้ที่เขาโยนแตกเป็นชิ้นๆ แต่ที่ประตูไม่มีแม้รอยขีดข่วน เขาจึงลองพุ่งไปเตะ ไปต่อยประตู
จนมือของเขาเริ่มมีเลือดซึม และก็พบว่ามันไม่ได้ผลเช่นกัน โซระนั่งทรุดลงไป และสมอง
พยายามคิดหาทางออกจากที่นี่ จนสติเริ่มเลือนลอย และ เขาก็สลบไป
มีเสียงดังขึ้นจากอีกที่หนึ่งที่คล้ายจะเป็นห้องดูกล้องวงจรปิด มีสมาชิกขององค์กรทุกคนนั่งดูเด็กหนุ่มที่ได้รับการทดสอบ
"ว้า เด็กคนนั้นหมดแรงซะแล้วล่ะ ไรเซส นายจะเข้าไปช่วยหน่อยไหม ? "
"......." ไรเซสมองหน้าชายขี้เล่นนิ่งๆ
"ชั้นคิดว่าเขาน่าจะออกมาได้นะ " เสียงหนึ่งดังขึ้นมา
"เขาเป็นสเป็คเธอล่ะสิ เธอเลยเชียร์ไอ้หนูนั่น " เสียงอีกเสียงดังขึ้น อย่างเอือมระอา
"เขาน่ารักมากๆเลยใช่ไหม เทคกิ้ง " เสียงนั้นพูดพร้อมมองไปที่หนุ่มขี้เล่น
"ใช่เลยล่ะ ถ้าแกล้งคงจะสนุกมาก หึหึ "
ผ่านไปซักพักโซระก็ตื่นขึ้นมาอย่างสลึมสลือ ในใจนึกถึงที่มหาลัยที่พึ่งเรียนจบไป จำได้ว่าครูวิทยาศาสตร์สอนเกี่ยวกับปฏิกิริยาเคมีนี่ อะไรนะ ไฮโดรคลอริกทำปฏิกิริยากับตะกั่ว
"ไฮโดรคลอริก...ไฮโดรคลอริก ที่ไหนมันจะมีไฮโดรคลอริกเนี่ยย ... อ๊ะ ใช่แล้ว "
โซระรีบลุกขึ้นไปหยิบน้ำยาล้างห้องน้ำ และเดินหาตะกั่วซึ่งเขาใช้ตะกั่วบัดกรี และเดินไป
หยิบขวดน้ำอัดลมมา และหยิบโล่ และนั่งขยำก้อนตะกั่วเป็นก้อนกลมๆ จากนั้นก็เทน้ำยาล้าง
ห้องน้ำลงไปในขวดเปล่า และจึงใส่ก้อนตะกั่วลงไป และโยนมันไปทางประตูสุดแรงพร้อมกับ
หยิบโล่ขึ้นมาแล้วหลบกำบังหลังโล่ พร้อมกับรอ
ตู้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม !!
เสียงระเบิดดังขึ้นอย่างรุนแรง พร้อมกับเกิดแรงสั่นสะเทือนส่งผลให้เกิดควันฟุ้งขึ้นเต็มห้องจนบังกล้องวงจรปิดให้มองไม่เห็นอะไร
"เด็กนั่นตายรึยังนะ " สมาชิกจากในห้องกล้องวงจรปิดพูดขึ้นพร้อมลุกขึ้นดูในจอ
"ระเบิดซะขนาดนั้นฉลาดจริงๆ อุตส่าห์ทำมาได้อีก " เทคกิ้งกล่าว พร้อมกับที่มองไปที่จอเหมือนกับทุกๆคน และเขาแอบเห็น ไรเซสยิ้มขึ้นมาเพียงแวบเดียวกับตอนที่ระเบิด
ในห้องทดสอบเกิดรูขนาดใหญ่ ผนังที่เสริมใยเหล็กกล้า แตกเป็นรูเบ้อเริ่ม และเมื่อควันจางลง โซระ ก็ยิ้มออกมา และพูดเสียงอ่อยว่า
"เย้ ผม..ทำ...ได้แล้ววว นะ " พร้อมกับสลบไปอีกครั้ง จากแรงระเบิด
"ชั้นว่า ชั้นพูดชัดแล้วนะ นายจะเข้าองค์กรเรา หรือ ตาย เลือกมา ? "
"ทำไม ทำไมผมต้องเข้าองค์กรคุณด้วยล่ะ " โซระถามอย่างงุนงง
"เพราะว่าผู้ที่แอบเห็นการสังหารของเรา ต้องตายทั้งหมด แต่ไรเซสถูกใจนายเลยพานายมาที่นี่ยังไงล่ะ "
"ไรเซส...อ๊ะ ! ใช่ผมเพิ่งสู้กับเขามานี่ ปล่อยผมออกไปเดี๋ยวนี้เลยนะ ผมจะไม่บอกใครเกี่ยวกับเรื่องนี้แน่นอน ผมสัญญา "
"ไอ้หนู โลกนี้น่ะการจะพูดอะไรออกมา แล้วทำตามที่สัญญาน่ะมีน้อยคนนะ รู้ไหม พวกคนที่ดีน่ะมันก็มีอยู่นะ แต่พวกคนชั่วน่ะยังมีอยู่อีกมากมาย และองค์กรของเรา หัวหน้าของเรา ต้องการที่จะกำจัดคนชั่วพวกนั้นให้หมดสิ้นไป หัวหน้าน่ะต้องการจะเปลี่ยนแปลงโลกใบนี้ "
"นายจะเข้าร่วมกับเราไหม ชั้นก็ถูกใจนายเหมือนกัน คิดให้ดีดีล่ะ "
"ว่าแต่คุณชื่ออะไรเหรอครับ "
"ชั้นเทคกิ้ง จำชื่อชั้นไว้ให้ดีล่ะถ้านายลืมนายตายแน่ ว่าแต่ตกลงจะเข้าไหมเนี่ย องค์กรน่ะ"
"ฮึ่มมม ! โอเค ก็ได้ถ้างั้นผมจะเข้าองค์กรคุณ และจะเปลี่ยนแปลงโลกให้ดู " โซระตอบ
"อ้าว ดีเลย งั้นเรามาเริ่มการทดสอบกัน ห้องนี้เป็นห้องที่ใช้ผนังเสริมใยเหล็กหนา 20 เซนติเมตร รอบด้านทั้ง 4 ด้านก็เหมือนกัน ถ้านายออกมาได้ ชั้นก็จะให้นายเข้ามาอยู่กับองค์กรเรา ชั้นจะดูว่านายมีค่าพอรึเปล่าที่จะมีชีวิตต่อ อุปกรณ์ก็มีพวกของใช้ทั่วไป วางอยู่ด้านหลัง "
ชายขี้เล่นกล่าวและเดินมาแก้เชือกให้โซระ พร้อมกับวางขวดน้ำอัดลมให้ และเขาก็กดปุ่มที่
ประตู พอเขาเดินออกไปจากห้อง ก็มีผนังสีดำมาปิดตรงประตู โซระที่พึ่งฟื้นรู้สึกระบบไปทั้งตัว
เขากินน้ำอัดลมก่อนและวางไว้ที่เก้าอี้ จากนั้นจึงเริ่มสำรวจห้อง เขาลองเอามือลูบไปตามผนัง
ก็พบวว่ามันแข็งแรงมากๆ และเขาลองใช้มือเคาะๆดู ทั่วทุกด้านผนังจนพบจุดหนึ่งที่เคาะแล้ว
รู้สึกว่าเปราะบางที่สุด ของห้อง และเริ่มลงมือสำรวจอุปกรณ์ มีทั้งสายไฟ น้ำยาล้างห้องน้ำ ลูก
เทนนิส แบตเตอรี่ โล่เหล็กกล้า ปืนฉีดน้ำ และตะกั่ว ที่ใช้บัดกรี เขาลองหยิบเก้าอี้ แล้วโยนไป
ทางประตูสุดแรงเกิด
" ย้ากกกกกกก !! "
โครมมมมม !!
เก้าอี้ที่เขาโยนแตกเป็นชิ้นๆ แต่ที่ประตูไม่มีแม้รอยขีดข่วน เขาจึงลองพุ่งไปเตะ ไปต่อยประตู
จนมือของเขาเริ่มมีเลือดซึม และก็พบว่ามันไม่ได้ผลเช่นกัน โซระนั่งทรุดลงไป และสมอง
พยายามคิดหาทางออกจากที่นี่ จนสติเริ่มเลือนลอย และ เขาก็สลบไป
มีเสียงดังขึ้นจากอีกที่หนึ่งที่คล้ายจะเป็นห้องดูกล้องวงจรปิด มีสมาชิกขององค์กรทุกคนนั่งดูเด็กหนุ่มที่ได้รับการทดสอบ
"ว้า เด็กคนนั้นหมดแรงซะแล้วล่ะ ไรเซส นายจะเข้าไปช่วยหน่อยไหม ? "
"......." ไรเซสมองหน้าชายขี้เล่นนิ่งๆ
"ชั้นคิดว่าเขาน่าจะออกมาได้นะ " เสียงหนึ่งดังขึ้นมา
"เขาเป็นสเป็คเธอล่ะสิ เธอเลยเชียร์ไอ้หนูนั่น " เสียงอีกเสียงดังขึ้น อย่างเอือมระอา
"เขาน่ารักมากๆเลยใช่ไหม เทคกิ้ง " เสียงนั้นพูดพร้อมมองไปที่หนุ่มขี้เล่น
"ใช่เลยล่ะ ถ้าแกล้งคงจะสนุกมาก หึหึ "
ผ่านไปซักพักโซระก็ตื่นขึ้นมาอย่างสลึมสลือ ในใจนึกถึงที่มหาลัยที่พึ่งเรียนจบไป จำได้ว่าครูวิทยาศาสตร์สอนเกี่ยวกับปฏิกิริยาเคมีนี่ อะไรนะ ไฮโดรคลอริกทำปฏิกิริยากับตะกั่ว
"ไฮโดรคลอริก...ไฮโดรคลอริก ที่ไหนมันจะมีไฮโดรคลอริกเนี่ยย ... อ๊ะ ใช่แล้ว "
โซระรีบลุกขึ้นไปหยิบน้ำยาล้างห้องน้ำ และเดินหาตะกั่วซึ่งเขาใช้ตะกั่วบัดกรี และเดินไป
หยิบขวดน้ำอัดลมมา และหยิบโล่ และนั่งขยำก้อนตะกั่วเป็นก้อนกลมๆ จากนั้นก็เทน้ำยาล้าง
ห้องน้ำลงไปในขวดเปล่า และจึงใส่ก้อนตะกั่วลงไป และโยนมันไปทางประตูสุดแรงพร้อมกับ
หยิบโล่ขึ้นมาแล้วหลบกำบังหลังโล่ พร้อมกับรอ
ตู้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม !!
เสียงระเบิดดังขึ้นอย่างรุนแรง พร้อมกับเกิดแรงสั่นสะเทือนส่งผลให้เกิดควันฟุ้งขึ้นเต็มห้องจนบังกล้องวงจรปิดให้มองไม่เห็นอะไร
"เด็กนั่นตายรึยังนะ " สมาชิกจากในห้องกล้องวงจรปิดพูดขึ้นพร้อมลุกขึ้นดูในจอ
"ระเบิดซะขนาดนั้นฉลาดจริงๆ อุตส่าห์ทำมาได้อีก " เทคกิ้งกล่าว พร้อมกับที่มองไปที่จอเหมือนกับทุกๆคน และเขาแอบเห็น ไรเซสยิ้มขึ้นมาเพียงแวบเดียวกับตอนที่ระเบิด
ในห้องทดสอบเกิดรูขนาดใหญ่ ผนังที่เสริมใยเหล็กกล้า แตกเป็นรูเบ้อเริ่ม และเมื่อควันจางลง โซระ ก็ยิ้มออกมา และพูดเสียงอ่อยว่า
"เย้ ผม..ทำ...ได้แล้ววว นะ " พร้อมกับสลบไปอีกครั้ง จากแรงระเบิด
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น