คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ชมรมดนตรีกับนักศึกษาใหม่
ชมรมดนตรีกับนักศึกษาใหม่
ประกาศ
มหาวิทยาลัยดุริยางศิลป์
เรื่อง การมอบตัวนักศึกษาประจำปีการศึกษา 2551
เนื่องจากการรับศึกษาในปีนี้จะทำการรับนักศึกษาและลงทะเบียนเรียนในวันที่ 7 กรกฎาคม พ.ศ. 2551 ซึ่งนักศึกษาทุกคนต้องเตรียมหลักฐานต่างให้พร้อม และมาลงทะเบียนอย่างพร้อมเพรียงในเวลา 9.30 นาทีที่หอชมการแสดง
หญิงสาวคนหนึ่งหยิบประกาศขึ้นมาอ่านระหว่างที่เธอกำลังเดินไปขึ้นรถประจำทาง เธอสูงราว 165 ซม. ผิวขาว ใบหน้าเล็กๆ ผมยาว รวบมัดไว้ ภายในกระเป๋าใบเล็กที่เธอสะพายไว้นั้นเต็มไปด้วยกระดาษคอร์ดเพลงต่างและ เครื่องเล่นเพลงสีดำอันเล็ก บ่านั้นสะพายเบส สีดำไว้ มือขวาอุ้มเบสไว้อีกมือหนึ่งนั้นจับกระดาษที่กำลังอ่าน
“ ขอโทษ “ หญิงสาวพูดขณะที่เธอเดินไปชนกับชายหนุ่มคนหนึ่งที่กำลังรอรถประจำทางอยู่ในบริเวณนั้น สิ่งของต่างของเธอหล่นและกระจัดกระจายออกมา ทั้งกระดาษและเศษเหรียญ ต่างกระเด็นไปคนละทิศละทาง
“ ไม่เป็นไรครับ ให้ผมช่วยเก็บนะครับ “ ชายหนุ่มตอบ พลางก้มลงเก็บของช่วยหญิงสาว
“ อ้าว คุณเป็นนักศึกษา ของมหาวิทยาลัยดุริยางศิลป์ หรอครับ “
“ ใช่ “ เธอตอบ
“ ผมก็เป็นเหมือนกันครับ กำลังจะไปลงทะเบียนเหมือนกัน งั้น ไปด้วยกันไหมครับ พอดีผมต้องไปเหมือนกันครับ “ ชายหนุ่มเอ่ยชวน ขณะที่ยื่นกระดาษให้กับหญิงสาว
“ ไม่เป็นไร ขอบคุณ “ หญิงสาวตอบ เธอรับกระดาษมาและยัดมันลงไปในกระเป๋า และเดินตรงไปที่ร้านกาแฟที่อยู่ใกล้ๆบริเวณนั้น
ชายหนุ่มก็เดินตรงไปขึ้นรถประจำทางที่ผ่านมาพอดี และมองตามหญิงสาวที่เดินจากไปแม้เขาจะงง บ้างว่าทำไมเธอถึงได้เป็นคนที่เย็นชาขนาดนี้ เขาเดินไปนั่งบริเวณด้านหลังซึ่งไม่มีใครนั่งอยู่ วางกระเป๋าเป้ที่สะพายไว้ข้างขาที่เขานั่ง มือนั้นล่วงลงไปหยิบเครื่องเล่นเพลง อันเล็กๆ แต่มีหูฟังขนาดใหญ่ เท่ากับ ฝ่ามือ มาฟังขณะที่นั่งรถไปมหาวิทยาลัย รถประจำทางวิ่งผ่านไปทางร้านกาแฟ เขามองออกมาทางหน้าต่าง และเห็นหญิงสาวคนนั้น กำลังดื่มกาแฟ อยู่ เขารีบ ลุกมาที่หน้าต่าง ถอดหูฟังออกและร้องออก ไปว่า “ ผมชื่อ คุณ แล้วเจอกัน “ นะ เขาตะโกนออกไปพลางหัวเราะไป หญิงสาวหันมามอง ขณะที่รถแล่นผ่านไป
รถประจำทางจอดลง ข้างหน้าประตูของมหาวิทยาลัย คุณค่อยๆ เดินเบียดผู้คน ที่อยู่บนรถออกมาเขา เดินลงมาที่หน้าประตูรถและก้าวลงไป เขารีบเดินเขาไปในมหาวิทยาลัย ภายในนั้น เต็มไปด้วยอาคารต่างๆมากมาย ผู้คนภายในนั้นต่างถือเครื่องดนตรีกันคนละชิ้น บ้างก็ถือ กีตาร์ หรือ ไวโอลิน และมากมาย จนแทบมองว่านี้เป็นสถานที่รวมของเครื่องดนตรี ทุกชนิดไว้เลย
“ สวัสดี เรา เฟริส นะ เป็นนักเรียน ปี1 พึ่งมาที่นี้เหมือนกันยินดีที่ได้รู้จัก “ เฟริสชายหนุ่มที่มีรูปร่างที่ออกอ้วน สะพายกระเป๋าสีดำรัดติดหลัง ไว้แน่น มือนั้นกำกีตาร์ สีดำที่ดูแล้วผ่านการใช้งานมาอย่างมากมาย ทำให้ดูมีความขลังมากขึ้น
“ ดีครับ ผมคุณ นักเรียนปีหนึ่งเหมือนกัน “ คุณทักทายตอบ
“ งั้นเราไปลงทะเบียนกันเถอะ จะได้ไปเลือกชมรมดนตรี ที่จะเข้าเป็นสมาชิก “ เฟริสชวนคุณ ขณะที่ทั้งสองเดินตรงไปที่หอชมการแสดง บริเวณนั้นคับคั่งไปด้วยนักศึกษาปี 1 ที่ต่างรอลงทะเบียนกัน
“ แล้วชมรมดนตรีมีอะไรให้เลือกบ้างล่ะ “ คุณถามเฟริส ขณะที่เขากำลังเตรียมเอกสารให้พร้อม ก่อนเดินไปลงทะเบียน
“ ออ ดูในกระดาษที่แนบมากับประกาศสิ มันมีเยอะเลย เรานะ กะว่าจะลง ชมรม Rock Mania น่าสนมาก เราชอบเพลง ร๊อคมากเลย “ เฟริส กล่าวด้วยความ กระตือรือล้น
“ งั้นลง Music of Jazz ดีกว่า “ คุณหยิบกระดาษขึ้นมาดู และ เลือกที่จะเข้าชมรม Jazz
“ นาย บ้าหรอ ที่จะเข้าชมรม นั้น รู้ไหมชมรมนั้น มีแต่พวก ทีบ้าเท่านั้น ที่เข้าไป น่าเบื่อจะตาย อย่าเลย เชื่อ เรา “
“ ไม่หรอก เราชอบ Jazz มากกว่า “
“ แล้วแต่นะ อย่าหาว่าเราไม่เตือน ก็แล้วกัน งั้นค่อยเจอกัน “ ทั้งสองแยกกันไปลงทะเบียนตาม รุ่นพี่ชมรม ที่ยืนรอรับตามจุดต่างๆ ซึ่งชมรมที่ดูครึกครืนที่สุดก็คงจะหนีไม่พ้นกับชมรม Dance to Dance ซึ่งมีพวกรุ่นพี่หนุ่มสวย ที่ออกมาเต้นประกอบเพลงที่ช่วยเรียกผู้คนมามุงดูกันอย่างสนใจและ รองลงมาก็คงเป็นชมรม Rock Mania ที่มีแต่ผู้ชายมาลงในชุมนุมนี้ และ ชมรมอื่นๆก็ลดหลั่นลงไปตามลำดับ ซึ่งชมรม Music of Jazz นั้นแทบจะไม่ มีใครมาเข้าเลย พวกรุ่นพี่ นั้น ก็ล้วนแต่งตัวกันอย่างสุภาพกัน ใส่เสื้อที่เรียบ ทุกกระเบียด ยืนเป่าแซกโซโฟน กันอย่างพร้อมเพรียง
“ นายจะเข้าแน่นะ คุณ “ เฟริสถาม
“ ใช่ เดี๋ยวมานะ “ คุณตอบ และเดินตรงไปที่ชมรม Music of Jazz
“ ชมรม Rock Mania ว่างอีกหนึ่งคนครับ “ รุ่นพี่ประจำชุมนุมร้องเรียกรับสมาชิกที่ว่างอยู่อีกหนึ่ง
“ รอเดี๋ยว “ เสียงของหญิงสาวดังขึ้น กลางกลุ่มผู้คนที่ยืนเบียดเสียดกันอยู่ เธอค่อยแทรกผ่านออกมา ตรงหน้าชมรม Rock Mania “ รับฉันด้วย “ เธอกล่าวด้วยอาการเหนื่อยหอบ ขณะที่มือยังกำเบสไว้อย่างแน่น
“ แล้วเธอชื่ออะไรล่ะ “ พี่ประจำชมรมถามหญิงสาว
“ เต้ย “ เธอตอบพลางรวบผมให้เข้าที่
“ พี่ต้องแสดง ความดีใจกับเธอด้วย เพราะนอกจากได้เข้าชมรมที่สุดยอด นี้แล้ว เธอได้รับตำแหน่งดาวประจำชมรม Rock Mania อีก “
“ จริง หนูสวยขนาดนั้นเลยหรอ “ เต้ยถาม ด้วยน้ำเสียงห้าวเหมือนกับเสียงผู้ชาย
“ ไม่หรอก แต่ว่าน้องเป็นผู้หญิงคนเดียวในชมรมเราเท่านั้นเอง “ ผู้คนในชมรมต่างพากันร้องและหัวเราะชอบใจกันเสียงนั้นดังสนั่นไปทั่วบริเวณนั้นเลยทำให้ใบหน้าที่เคยเย็นชาและเฉยๆนั้น สามารถยิ้มออกมาและหัวเราะไปกับคนอื่นๆด้วย
ความคิดเห็น