ยายหมูอ้วนกับนายหยอย

เนื้อเรื่อง

เช้าวันหนึ่ง ฉันนั่งจิบกาแฟกับกินปาท่องโก๋อยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ พลันก็มีเสียงดังมาจากคอมพิวเตอร์ เหอๆๆๆ มันเป็นเสียงมีคนเข้ามาทักฉันในMsn ด้วยความที่เคยชินก็กดดู ใครหว่า??? หวัดดีครับ ผมชื่อนัทครับ คุณชื่ออะไรครับ ฉันก็ตอบไป ชื่อจ๋าค่ะ อายุ28 ทำงานแล้ว คุณหล่ะอายุเท่าไหร่ ทำงาน/เรียนคะ นัทก็ตอบว่า ผมอายุ20 ครับ เปิดร้านเกมส์อยู่หาดใหญ่ครับ คุณจ๋าหล่ะอยู่แถวไหนครับ ฉันก็ตอบไปว่า อยู่กรุงเทพฯค่ะ นี่คือจุดเริ่มต้นที่ฉันได้สนทนากับนัทในวันแรกที่ได้คุยกัน เรื่องราวก็ดำเนินจากวันเป็นเดือนและจากเดือนก็ยังเป็นเดือน (งงไหม) ฉันก็เริ่มที่จะแลกเปลี่ยนเบอร์โทร แต่ฉันก็ไม่เคยโชว์รูปตัวเองให้นัทดูเลย ไม่ใช่ว่าฉันขี้เหร่จนไม่กล้าให้เค้าเห็นหน้าหรอกนะ แต่เผอิญฉันสวยไง กลัวว่าเค้าเห็นหน้าแล้วจะหลงรักฉัน (เข้าข้างตัวเองฉิบเลย) อย่าเพิ่งแหวะดิ...คนเราก็ต้องเข้าข้างตัวเองบ้างดิ ฉันหน้าตาก็พอไปไหนมาไหนได้หล่ะ แต่ฉันอ้วนนะ พกน้ำหนักติดตามมาตั้ง 80 กิโลแหนะ เหอๆๆๆ แล้ววันหนึ่งนัทก็บอกกับฉันว่าแม่เค้าจะขึ้นมาทำธุระที่กรุงเทพฯเค้าก็จะมากับแม่เค้าด้วย เค้าก็เลยนัดฉันเพื่อที่จะได้เจอกัน และวันที่นัดกันก็มาถึง ฉันไม่กล้าที่จะไปหาเค้า ฉันก็อ้างสาระพัดเรื่องที่จะไม่ไป จนนัทเค้าบอกกับฉันว่าฉันไม่จริงใจกับเค้าเลยไม่กล้าที่มาพบหน้า ฉันฟังแล้วตัวสั่นเลย ไม่ใช่โมโหจนตัวสั่นนะ แต่คิดว่ามันเดาถูกได้ไงฟะ!! สรุปแล้วฉันก็ไปนะ เดี๋ยวจะหาว่าเราเห่ย ไม่กล้า เหอๆๆ ฉันนัดกับนัทที่สวนJJ วันนั้นฉันแต่งตัวสวยที่สุดเท่าที่จะสวยได้ ใส่กางเกง5ส่วน เสื้อยืดสีดำประมาณว่าพรางรูปร่างไง ใส่รองเท้าผ้าใบ เป็นไงชุดฉันสวยใช่ไหม อิอิ พอฉันกับนัทเจอกัน เหอๆๆ สายตาก็ส่งให้กันปิ๊งๆๆๆ เน่าจังกรู ฉันก็รู้ได้เลยว่านี่หล่ะ นี่หล่ะ...ไม่ใช่สเป๊คฉันเลย (ถึงไม่ใช่สเป๊คแต่ฉันก็เอานะ เหอๆๆๆ) นัทเป็นผู้ชายตัวสูงใหญ่ ผมหยักโศกนิดๆ ผิวคล้ำ วันนั้นนัทแต่งตัวด้วยเสื้อยืดคอยืดสมชื่อเสื้อยืด สวมกางเกงวอร์ม และใส่รองเท้าแตะแบบหนีบ (ได้ใจกรูจริงๆเลย) เราก็คุยกันเรื่อยเปื่อยโดยมีสายตาของแม่นัทดูอยู่ตลอด นับจากที่เจอกันฉันก็เรียกนัทว่า "หยอย" มาตลอด ฉันและนัทก็ได้พูดคุยกันมากขึ้น จนฉันตัดสินใจที่จะไปเที่ยวที่บ้านเค้าที่หาดใหญ่ และฉันก็ดั้นด้นไปจนได้ คนในครอบครัวของนัทก็ดูแลและเทคแคร์ฉันดี ทำให้ฉันรู้สึกดีกับครอบครัวนี้ นับจากวันนั้นจนถึงวันนี้ก็เป็นเวลา10เดือนแล้วหล่ะที่ฉันคบกับนัท บางครั้งฉันก็คิดนะว่าในโลกของไซเบอร์ไม่มีทางที่จะเจอรักแท้ได้หรอก แต่วันนี้ฉันได้ประจักษ์กับตัวเองแล้วว่ารักแท้ก็หาได้ในMsn